Η εορτή του Αγίου Αθηναγόρου στη Βέροια

Το Σάββατο 24 Ιουλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε κατά την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας επί τη εορτή του Αγίου Αθηναγόρου του ομολογητού, ημέρα κατά την οποία άγει τα ονομαστήρια του ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας.

Στην Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο εορτάζων Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Bεροίας Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας, πλαισιούμενος από τους συνεφημερίους του Αρχιμ. Γρηγόριο Μάζα και Αρχιμ. Πρόδρομο Γκιρτζαλιώτη.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος κήρυξε τον θείο λόγο και ευχήθηκε ιδιαιτέρως στον πρώτο του συνεργάτη στο έργο της διοικήσεως.

O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Διατί μετά τῶν τελωνῶν καί ἁμαρ­τωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ἡμῶν;». Τό ἐρώτημα αὐτό, τό ὁποῖο ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνω­σμα, ἀπευθύνουν οἱ Φαρισαῖοι πρός τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστός ἔχει μόλις καλέσει τόν τελώνη Ματθαῖο νά τόν ἀκολου­θήσει καί νά γίνει μαθητής του, καί οἱ δῆθεν εὐσεβεῖς καί ὑποκριτές Φαρισαῖοι, πού δέν καταδεχόταν νά συναναστρέφονται μέ ὅσους θεωροῦσαν ἁμαρτωλούς, δυσα­νασχετοῦν γιά τήν ἐπιλογή τοῦ Χριστοῦ νά ἐπισκεφθεῖ τό σπίτι του καί νά συναναστραφεῖ μέ «τε­λῶνες καί ἁμαρτωλούς», καί τόν κατακρίνουν ἔμμεσα ρωτώντας τούς μαθητές του: «Γιατί ὁ διδά­σκαλός σας συντρώγει μέ τελῶνες καί ἁμαρτωλούς;»

Δέν εἶναι ἡ μοναδική φορά κατά τήν ὁποία οἱ Φαρισαῖοι διατυπώ­νουν κάποια εὔλογη φαινομενικά ἐρώτηση μέ σκοπό νά στοχοποιή­σουν τόν Χριστό καί νά τόν φέ­ρουν, ὅπως νομίζουν, σέ δύσκολη θέση. Ὁ Χριστός ὅμως δέν ἀφήνει τούς μαθητές του νά ἀπαντήσουν. Ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος λέγοντάς τους: Πηγαίνετε νά μάθετε τί ἐννοεῖ ὁ Θεός, ὅταν λέγει διά τοῦ προφήτου του Ὠσηέ: «ἔλεος θέλω καί οὐ θυσίαν», θέλω εὐσπλαγχνία καί ὄχι θυσία, γιά νά κατανοήσετε καί τή δική μου ἀποστολή καί τή δική μου συμπεριφορά, γιατί δέν ἦλθα νά καλέσω δικαίους ἀλλά ἁμαρ­τωλούς εἰς μετάνοια.

Παρότι ὅμως ἡ ἀπάντηση τοῦ Κυρίου εἶναι ἀφοπλιστική, οἱ Φαρι­σαῖοι δέν ἔπαυσαν νά ρωτοῦν. Καί τό ἔργο τους συνέχισαν οἱ ἐθνικοί, οἱ φιλόσοφοι, οἱ ἀρνητές, οἱ ἄθεοι, ὅσοι ἀμφισβητοῦν τόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία του ἀνά τούς αἰῶ­νες, νομίζοντας ὅτι μέ τά ἐρωτή­ματά τους ἐλέγχουν τήν Ἐκκλησία καί τήν φέρνουν σέ ἀμηχανία, ζητώντας της νά ἀπολογηθεῖ γιά τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο πολιτεύ­εται καί ἐργάζεται στόν κόσμο. Καί, δυστυχῶς, μερικές φορές τόν ρόλο αὐτό τόν ἀναλαμβάνουν καί μέλη της, ἄνθρωποι δηλαδή πού θά ἔπρεπε, ἀντί νά τήν ἀμφισβητοῦν, νά τήν στη­ρίζουν καί νά δίδουν αὐτοί ἀπα­ντήσεις σέ ὅσους τήν κρίνουν καί τήν κατακρίνουν, θέλοντας νά ἀπο­δείξουν ὅτι αὐτοί εἶναι πιό εὐσεβεῖς, πιό παραδοσιακοί, πιό πιστοί.

Ὅπως ὅμως ὁ Χριστός ἀπήντησε τότε στούς Φαρισαίους, ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία συνεχίζει νά ἀπαντᾶ ἀνά τούς αἰῶνες σέ ὅλα τά ἐρω­τήματα πού θέτουν οἱ ἄνθρωποι, εἴτε μέ εἰλικρινῆ εἴτε μέ ὑποκρι­τική διάθεση. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕτοιμη «πρός ἀπολογίαν παντί τῷ αἰτοῦντι», κατά τόν ἀπόστολο Πέ­τρο, γιατί κατέχει τήν ἀλήθεια καί βαδίζει τήν ὁδό της, καθοδηγού­μενη ἀπό τό Πανάγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο, κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου πρός τούς μαθητές του, τήν ὁδηγεῖ «εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν».

Ἡ Ἐκκλησία δίδει ἀπαντήσεις, σέ ὅσους θέλουν νά τίς ἀκούσουν, μέ τά κατάλληλα πρόσωπα σέ κάθε περίσταση, μέ τούς ἀπολογητές της πρός τούς εἰδωλολάτρες καί τούς λοιπούς ἀλλοθρήσκους, μέ τούς πατέρες καί διδασκάλους της πρός τούς αἱρετικούς, μέ τίς Συνόδους της σέ ὅλα τά ἐρωτήματα τῶν πι­στῶν καί τοῦ κόσμου πού χρήζουν ἀπαντήσεως.

Αὐτό ἔκανε στό παρελθόν ἡ Ἐκ­κλησία καί αὐτό κάνει καί σήμερα. Καί θά πρέπει νά μήν τό ξεχνοῦμε, καθώς σήμερα ἑορτάζουμε τή μνή­μη ἑνός ἁγίου ἀπολογητοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ ἁγίου Ἀθηνα­γόρου, ἑνός διακεκριμένου φιλο­σό­φου, πού ἔζησε τόν 2ο αἰώνα μετά Χριστόν, καί μετεστράφη στόν Χριστιανισμό, σύμφωνα μέ τήν παράδοση, μέ θαυμαστό τρόπο. Καί ἀπό τότε ἔθεσε τίς γνώσεις του καί τίς διανοητικές του ἱκανότητες στήν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς πίστεως, καί «ἀπελογεῖτο» μέ τά συγγράμματά του πρός αὐτούς οἱ ὁποῖοι ἀμφισβητοῦσαν τήν ἀλήθεια τῆς χριστιανικῆς πίστεως καί τή θεότητα τοῦ Ἰησοῦ, γι᾽ αὐτό καί ὀνομάσθηκε ἀπολογητής. Μάλι­στα ἕνα ἀπό τά ἔργα του, τήν «Πρεσβεία περί Χριστιανῶν», στό ὁποῖο ὑπερασπίζεται τή χριστιανι­κή πίστη καί τούς χριστιανούς ἀπό τίς κατηγορίες τῶν εἰδωλολα­τρῶν, τό παρουσίασε πιθανόν καί ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορος τῆς Ρώμης Μάρκου Αὐρηλίου.Ἔτσι ἀνε­δείχθη ἀπολογητής τοῦ Χρι­στοῦ καί τῆς εἰς Αὐτόν πίστεως ὄχι μόνο μέ τό ἔργο του ἀλλά καί μέ τή ζωή του, καί γι᾽ αὐτό δικαίως τιμᾶ­ται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας καί ἑορ­τάζεται ἡ μνήμη του κατά τή σημερινή ἡμέρα.

Ἡ σημερινή ἑορτή εἶναι συνδεδε­μένη γιά τήν ἐλαχιστότητά μου μέ τή μνήμη τοῦ μακαριστοῦ Γέροντός μου, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Θυατείρων Ἀθηνα­γόρου, ὁ ὁποῖος δέν ἔφερε μόνο τό ὄνομα τοῦ ἁγίου Ἀθηναγόρου, ἀλλά μέ τή φιλοσοφική καί θεολο­γική του ἐμβρίθεια ἦταν πάντοτε ἕτοιμος νά ἀπολογεῖται ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῆς ὀρθοδόξου πίστεως τόσο στήν Ἀμερική ὅσο καί στή Μεγάλη Βρετα­νία, ὅπου διακονοῦσε, ἀλλά καί ὅπου ἐκπροσωποῦσε τό Οἰκουμε­νικό μας Πατριαρχεῖο καί τή Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία.

Σήμερα ὅμως ἑορτάζει καί ὁ πρω­τοσύγκελος τῆς Ἱερᾶς μας Μητρο­πόλεως, ὁ π. Ἀθηναγόρας, ὁ ὁποῖος δίδει καί αὐτός μέ τή διακονία του στήν Ἐκκλησία τή μαρτυρία της στόν κόσμο καί προσφέρει μέ τίς ἱκανότητες καί τά χαρίσματα πού τοῦ ἔχει δώσει ὁ Θεός τόσο στήν Ἐκκλησία ὅσο καί στούς ἀνθρώ­πους. Ὡς πατέρας του πνευματικός εὔχομαι πρωτίστως ὁ Θεός νά τοῦ χαρίζει δύναμη, ὑγεία, φωτισμό νά συνεχίσει αὐτή τή διακονία ὄχι μόνο ὡς πρεσβύτερος ἀλλά καί ὡς Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας μας, οὕτως ὥστε ὅλα αὐτά τά χαρίσματα νά εἶναι πρός δόξαν τοῦ Θεοῦ καί πρός σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων. Τοῦ εὐχόμεθα τά ἔτη του νά εἶναι πολλά καί ἁγιασμένα. Ἀμήν.