Ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, χθες, λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγo στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα για την εορτή του Αγίου Ιωάννου του Κουλακιώτου.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων, τέλεσε τα Θυρανοίξια του ανακαινισθέντος Ιερού Παρεκκλησίου προς τιμήν των Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου και του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου, το οποίο ανακαινίστηκε με την φροντίδα του προϊσταμένου του Ιερού Ναού και Αρχιερατικού Επιτρόπου Καμπανίας Αρχιμ. Θεοφίλου Λεμοντζή και των συνεργατών του.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων κατά την ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
Στη διάρκεια του δημοσίου του βίου ο Χριστός είχε προειδοποιήσει επανειλημμένα τους μαθητές του για τις δυσκολίες που επρόκειτο να αντιμετωπίσουν εξαιτίας της συμπορεύσεώς τους μαζί του και την αρνητική στάση των ανθρώπων απέναντί τους, υποδεικνυοντας τους συγχρόνως και τη σημασία που έχει να μείνουν σταθερά κοντά του.
«Πας όστις ομολογήσει εν εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του Πατρός μου του εν ουρανοίς», είχε πεί ο Χριστός στους μαθητές του. Και την επιβεβαίωση του λόγου του έχουμε σήμερα ενώπιόν μας, καθώς εορταζουμε και τιμούμε τον συμπολιτη μας, άγιο νεομάρτυρα Ιωάννη τον Κουλακιώτη.
Όποιος θα με ομολογήσει ενώπιον των ανθρώπων, θα τον ομολογήσω κι εγώ ενώπιον του Πατρος μου του εν ουρανοίς. Όποιος πεί ότι με γνωρίζει, ότι με αγαπά, ότι με πιστεύει, αυτός αξίζει και τη δικη μου ομολογία, αυτός αξίζει να τον αναγνωρίσω κι εγώ ως δικό μου, ως οικείο και αγαπημένο μου.
Πλάσματα του Θεού είμαστε όλοι οι άνθρωποι. Από αυτόν προερχόμαστε και σ᾽ αυτόν οφείλουμε την ύπαρξή μας, γιατί αυτός «εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγε». Τέκνα του Θεού είμαστε, ιδιαιτέρως εμείς οι χριστιανοί που βαπτισθήκαμε στο όνομα του Τριαδικού Θεού και γίναμε μέλη της Εκκλησίας του. Όμως ο Θεός δεν μας δεσμεύει. Αφήνει σε μας την επιλογή, εάν θελουμε να παραμείνουμε μαζί του, εάν θέλουμε να ομολογήσουμε τη σχέση μας μαζί του, και από αυτή την επιλογή μας εξαρτά και ο ίδιος τη στάση του απέναντί μας.
Στον κύκλο των μαθητών του Χριστού ανήκε και ο Ιούδας αλλά, όπως γνωρίζουμε όλοι, τον προδωσε και έχασε την αναγνωρισή του. Στον κύκλο των μαθητων του ανήκε και ο απόστολος Πέτρος και τον αρνήθηκε, αλλά μετανόησε και «έκλαυσε πικρώς», και αποκαταστάθηκε στην αγάπη του Χριστού που του εμπιστεύθηκε τα πρόβατά του και τα αρνία του.
Στον κύκλο των πιστών του ανήκε και ο εορταζόμενος σήμερα αγιος Ιωάννης ο Κουλακιώτης, που παρότι συκοφαντήθηκε και κατηγορήθηκε ότι αρνήθηκε τον Χριστο και την πίστη του, εκείνος όχι μόνο επέμενε ότι δεν τον είχε αρνηθεί, αλλά επιβεβαίωσε την εμμονή του στην πίστη και την αγάπη του Χριστού με την δι᾽ αιματος και διά μαρτυρίου ομολογία του.
Μεγάλη και σπουδαία η ομολογία του, γιατί δεν ήταν μόνο ομολογία στα λόγια, δεν ήταν μόνο ομολογία με τα χείλη, όπως κάνουμε και εμείς πολλες φορές, που λέμε ότι πιστεύουμε στον Θεό. Δεν ήταν ομολογία επιπόλαιη και επιφανειακη, χωρίς συνέπειες. Ήταν ομολογία ζωής. Ομολογία που συνοδευόταν από τη θυσία της ζωής, του πιο πολυτιμου αγαθού που έχει ο άνθρωπος, και του οποίου η θυσία προϋποθέτει την πίστη. Διότι, εάν δεν πιστεύεις ότι αυτός τον οποίο ομολογείς υπάρχει, ότι είναι αληθινός, ότι ισχύουν όλα όσα διδαξε και όσα υποσχέθηκε, τότε δεν μπορείς να θυσιάσεις τη ζωή σου, τότε δεν μπορείς να προχωρήσεις στο μαρτυριο, όπως έκανε ο εορταζόμενος άγιος Ιωάννης ο Κουλακιώτης και όλοι οι άγιοι μάρτυρες και νεομαρτυρες της Αγίας μας Εκκλησίας.
Τη σημασία αλλά και τη δυσκολία του εγχειρήματος αυτού, της ομολογίας του ονόματος του Χριστού, που φέρνει τον πιστό στην προνομιακή θέση να τον αναγνωρίσει και να τον ομολογήσει και ο Χριστος ενώπιον του ουρανίου Πατρος του τονίζουν και οι Πατέρες.
Είναι, λέγουν, αδύνατο να ομολογησει ο ανθρωπος μόνος του τον Χριστο, γι᾽ αυτό και ο Χριστός συνεισφέρει στην ομολογία αυτή και τη δική του βοήθεια. Γι᾽ αυτό και, όταν αναφέρεται σ᾽ αυτόν που θα τον ομολογήσει, δεν λέει «πας ος αν ομολογήσει με έμπροσθεν των ανθρώπων», αλλά λέει «ομολογήσει εν εμοί». Και το «εν εμοί» σημαίνει τη βοήθεια του Χριστού.
Ο Χριστός είναι παρών, ειναι διπλα σε αυτόν που θέλει να τον ομολογησει, και τον ενισχύει και τον ενθαρρύνει, γιατί είναι ενωμένος μαζι του, αφού και ο πιστός είναι και θέλει να παραμείνει ενωμένος μαζί του, με τον Χριστό. Και το «εν εμοί» φανερωνει την αδιάσπαστη συνάφεια και ένωση του Χριστού με αυτούς που τον ομολογούν, συνάφεια και ένωση η οποία εκφραζεται και με την ομολογία του Χριστού για τον πιστό.
Αυτή την ομολογία προσέφερε ο άγιος Ιωάννης ο Κουλακιώτης στον Χριστό και έλαβε ως δώρο την ομολογία του Χριστού, χάρη της οποίας τιμάται σήμερα από την Εκκλησία και τους πιστούς.
Αυτή την ομολογία ζητά ο Χριστος και από εμάς, τους συμπολίτες του αγίου Ιωάννου του Κουλακιώτου, όχι γιατί την έχει ο ίδιος ανάγκη, αλλά γιατι με αυτή την ομολογία ο πιστος τελειοποιείται πνευματικά και σωζεται.
Γιατί όποιος ομολογεί τον Χριστό είναι ενωμένος μαζί του πνευματικα και, όπως λέγει και ο απόστολος Παύλος, τίποτε δεν μπορεί να τον χωρίσει από τον Θεό, ούτε τα τερπνα του κόσμου αυτού ούτε τα παθηματα αυτής της ζωής, αλλά ενωμένος μαζί του από αυτό τον κόσμο παραμένει ενωμένος μαζί του και στη βασιλεία των ουρανων.
Αυτό εύχομαι να αξιωθούμε και εμείς διά πρεσβειών του προστάτη μας αγίου Ιωάννου του Κουλακιώτου.
Περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ