Ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέβη χθες στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Στεφάνου στην Σκύδρα, όπου χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο, κατόπιν πρόσκλησης του Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ.
«Αδελφοί μου, τιμώντας σήμερα το μαρτύριο του αγίου ενδόξου πρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Στεφάνου, ας εμπνευσθούμε και εμείς από την καθαρότητα της ζωής του και τη χάρη που διέθετε. Γιατί και η εποχή στην οποία ζούμε είναι εποχή παρόμοια με αυτήν στην οποία ζούσε ο πρωτομάρτυς Στέφανος. Είναι μία εποχή στην οποία πολλοί αμφισβητούν την αλήθεια της Εκκλησίας και την αλήθεια του Χριστού. Και είναι δικό μας χρέος να ομολογούμε και να μαρτυρούμε αυτήν την αλήθεια. Να την ομολογούμε και να την μαρτυρούμε όχι μόνο με τα λόγια και τα επιχειρήματά μας, αλλά κυρίως και πρωτίστως με την καθαρότητα της ζωής μας», είπε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων.
Πριν την έναρξη του Εσπερινού στα προπύλαια του Ιερού Ναού πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της Ιεράς Σιαγόνος της Αγίας Παρασκευής, που μετέφερε από την Ιερά Μονή του Αγίου Διονυσίου Ολύμπου, ο Καθηγούμενος Αρχιμ. Μάξιμος Κυρίτσης.
Η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Εδέσσης κ. Ιωήλ για την ευγενή πρόσκληση και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Χαίροις ἐν Κυρίῳ, στεφανηφόρε Στέφανε, ὁ μιμητής τοῦ Δεσπότου».
Ἑορτάσαμε μόλις πρίν ἀπό δύο ἡμέρες τό σωτήριο καί εὐφρόσυνο γεγονός τῆς γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου, τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ.
Ἦρθε ὁ Χριστός στή γῆ γιά νά μαρτυρήσει περί τῆς ἀληθείας τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία ὁ ἄνθρωπος ἀγνόησε συστηματικά μετά τήν πτώση του καί τήν ἔξωσή του ἀπό τόν παράδεισο.
Ἦρθε ὁ Χριστός γιά νά μαρτυρήσει τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ καί γιά νά ἀποκαλύψει τόν ἀληθινό Θεό, γιά τόν ὁποῖο οἱ ἄνθρωποι ἐσκεμμένα ἀδιαφοροῦσαν, παρότι Ἐκεῖνος τούς ὑπενθύμιζε ἀπό ἀγάπη τήν παρουσία του, ὄχι μόνο διά τῶν προφητῶν του ἀλλά καί διά μέσου πολλῶν θαυμαστῶν γεγονότων πού ἐπιτελοῦσε πρός χάρη τῶν ἀνθρώπων.
Καί τήν ἀποκάλυψε αὐτή τήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ὁ Χριστός, γιατί ὁ ἴδιος εἶναι ἡ ἀλήθεια, καί γιατί εἶναι «ἡ ἀπαράλλακτος εἰκών τοῦ Πατρός», πού ἦρθε στόν κόσμο γιά νά μαρτυρήσει περί τῆς ἀληθείας, ὅπως ὁ ἴδιος διεκήρυξε.
Καί σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει ἕναν ἄλλο μάρτυρα τῆς ἀληθείας τοῦ Θεοῦ, ἑορτάζει τόν πρωτομάρτυρα καί πρωτοδιάκονο Στέφανο, τόν ὁποῖο τιμᾶ καί πανηγυρίζει ἰδιαιτέρως ἡ πόλη σας, καί ἔχω τή χαρά νά συμπανηγυρίζω καί ἐγώ μαζί σας, ἀνταποκρινόμενος στήν ἀδελφική πρόσκληση τοῦ ποιμενάρχου σας καί ἀγαπητοῦ καί σεβαστοῦ ἐν Χριστῷ ἀδελφοῦ, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ. Ἰωήλ.
Ἑορτάζει, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία μας καί ἡ πόλη σας ἕναν νεαρό χριστιανό πού ὄχι μόνο πίστευσε ἀμέσως στήν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ πού ἀπεκάλυψε ὁ Χριστός, ἀλλά ἔγινε καί διαπρύσιος κήρυκάς της μέ τόν λόγο καί τή ζωή του.
Καί ἔγινε μάλιστα σέ τέτοιο βαθμό, ὥστε δέν δίστασε νά τήν ὁμολογήσει καί νά προσπαθήσει νά πείσει γιά αὐτή τήν ἀλήθεια καί τούς ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καί τούς ἀρχιερεῖς τῶν Ἰουδαίων.
Ἐνώπιον αὐτῶν κλήθηκε ὁ διάκονος Στέφανος νά ἀπολογηθεῖ. Ἀλλά ἡ ἀπολογία του δέν ἦταν μιά συνηθισμένη ἀπολογία, ἦταν μιά ἐμπνευσμένη ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ ὁμολογία τῆς πίστεως καί τῆς ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ, καθώς ὁ ἴδιος ὁ Χριστός ὑποσχέθηκε πώς θά δώσει τήν ἀπαραίτητη σοφία σέ ὅσους θά κληθοῦν νά τόν ὁμολογήσουν ἐνώπιον ἐθνῶν καί βασιλέων, ἔτσι ὥστε κανείς νά μήν μπορεῖ νά ἀντικρούσει τά ἐπιχειρήματά τους.
«Ἐγώ γάρ δώσω ὑμῖν στόμα καί σοφίαν ᾗ οὐ δυνήσονται ἀντειπεῖν πάντες οἱ ἀντικείμενοι ὑμῖν».
Δέν ἦταν ὅμως μόνο τά ὅσα ἔλεγε ὁ πρωτοδιάκονος Στέφανος αὐτά πού ἔκαναν τούς ἄρχοντες νά τόν παρακολουθοῦν ἔκπληκτοι. Ἦταν καί ἡ θέα τοῦ προσώπου του πού τούς ἐντυπωσίαζε περισσότερο καί ἀπό ὅσα ἔλεγε.
«Καί ἀτενίσαντες εἰς αὐτόν πάντες οἱ καθεζόμενοι ἐν τῷ συνεδρίῳ εἶδον τό πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεί ἀγγέλου», σημειώνει ὁ ἱερός συγγραφεύς τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων.
Ὅσοι τόν ἔβλεπαν, διαπίστωναν ὅτι τό πρόσωπό του μοιάζει μέ τό πρόσωπο ἀγγέλου. Καί αὐτοί πού τόν ἔβλεπαν, δέν ἦταν πρόσωπα οἰκεῖα, ἀλλά ἦταν οἱ δικαστές του, αὐτοί πού σέ λίγο ἐπρόκειτο νά τόν καταδικάσουν στόν διά λιθοβολισμοῦ θάνατο καί νά τόν ἀναδείξουν πρωτομάρτυρα τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως τό πρόσωπό του ἦταν τόσο λαμπρό, τόσο καθαρό, τόσο φωτεινό, πού δέν ἦταν δυνατό νά μήν τούς ἐντυπωσιάσει. Καί ἦταν τόσο λαμπρό καί τόσο φωτεινό, γιατί ἀφενός ἀντανακλοῦσε τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς τοῦ ἁγίου Στεφάνου καί ἀφετέρου ἀκτινοβολοῦσε τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού σκήνωνε στήν ψυχή του.
Καί μπορεῖ, ἀδελφοί μου, οἱ ἄρχοντες τοῦ συνεδρίου νά μήν ἤθελαν νά πεισθοῦν ἀπό τήν ἀλήθεια πού διακήρυττε ὁ πρωτομάρτυς Στέφανος, γιατί τούς ἀνέτρεπε τά δεδομένα τους καί ἐρχόταν σέ σύγκρουση μέ τά συμφέροντά τους, εἶναι ὅμως βέβαιο ὅτι τό ἀγγελικό του πρόσωπο συγκλόνισε τήν ψυχή τους καί τούς ἔπεισε γιά τήν ἀλήθεια ὅσων κήρυττε. Καί ὁ φόβος τους γιά τίς συνέπειες αὐτῆς τῆς ἀληθείας ἦταν πού τούς ἔκανε νά καταδικάσουν τόν πρωτοδιάκονο Στέφανο.
Ἀδελφοί μου, τιμώντας σήμερα τό μαρτύριο τοῦ ἁγίου ἐνδόξου πρωτομάρτυρος καί ἀρχιδιακόνου Στεφάνου, ἄς ἐμπνευσθοῦμε καί ἐμεῖς ἀπό τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς του καί τή χάρη πού διέθετε. Γιατί καί ἡ ἐποχή στήν ὁποία ζοῦμε εἶναι ἐποχή παρόμοια μέ αὐτήν στήν ὁποία ζοῦσε ὁ πρωτομάρτυς Στέφανος. Εἶναι μία ἐποχή στήν ὁποία πολλοί ἀμφισβητοῦν τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ. Καί εἶναι δικό μας χρέος νά ὁμολογοῦμε καί νά μαρτυροῦμε αὐτήν τήν ἀλήθεια. Νά τήν ὁμολογοῦμε καί νά τήν μαρτυροῦμε ὄχι μόνο μέ τά λόγια καί τά ἐπιχειρήματά μας, ἀλλά κυρίως καί πρωτίστως μέ τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς μας. Τό πρόσωπό μας πρέπει νά μιλᾶ γι᾽ αὐτήν τήν ἀλήθεια πού ζοῦμε, τήν ἀλήθεια πού μᾶς ἀποκάλυψε ὁ Χριστός, τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως στόν Θεό πού ἀναδεικνύει καί ἐμᾶς καί ὅλους ὅσους τήν πιστεύουν τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας, τέκνα τοῦ Θεοῦ καί κληρονόμους τῆς βασιλείας του.
Αὐτή ἄς εἶναι ἡ ἐπιδίωξή μας καί ὁ ἀγώνας μας ὄχι μόνο σήμερα, ὄχι μόνο αὐτές τίς ἡμέρες, ὄχι μόνο τό νέο ἔτος ἀλλά καί σέ ὅλη μας τή ζωή, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά γίνουμε θεατές, ὅπως καί ὁ πρωτομάρτυς Στέφανος, τοῦ προσώπου καί τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ.
