Η εορτή του Αγίου Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης στον Σταυρό Ημαθίας

Την Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Συμεών Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης στον Σταυρό Ημαθίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἐγώ εἰμί ἡ θύρα· δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθήσεται καί εἰσελεύ­σε­ται καί ἐξελεύσεται καί νομήν εὑ­ρή­σει».

Χθές ἡ Ἐκκλησία μας ἑόρτασε τήν Ὕψωση τοῦ τι­μίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ, καί ὕψωσε γιά μία ἀκόμη φορά στούς ναούς μας τό ἀτιμω­τι­κό ἐκεῖνο μέ­σο τῆς τιμωρίας καί τῆς ὀδύνης, τό ὁποῖο ἐπέλεξε ὁ Χρι­στός γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά ἀποκαταστήσει τή σχέση μας μέ τόν Θεό θυ­σιά­ζοντας ἐπ᾽ αὐ­τοῦ τόν ἑαυτό του.

Ὕψωσε ἡ Ἐκκλησία μας τόν Σταυ­­­ρό τοῦ Κυρίου πού ἔγινε ἡ κλί­­μα­κα, ἡ ὁποία ἀνέβασε τόν ἄν­θρω­­πο ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό, ἀπό τή φθορά καί τήν ἀπώλεια στή μακα­ριότητα τῆς αἰωνίου ζω­ῆς. Ὕψω­σε τόν Σταυρό τοῦ Κυ­ρίου πού ἔγι­νε τό κλειδί, τό ὁποῖο ἄνοιξε γιά ἐμᾶς τήν κεκλεισμένη πύλη τοῦ παρα­δείσου. Ὕψωσε τόν Σταυρό ἐπί τοῦ ὁποίου ἐτάθη ὁ ἴδιος ὁ Χρι­στός, ὁ ὁποῖος διεκή­ρυ­ξε γιά τόν ἑαυτό του αὐτό πού ἀκούσαμε πρό ὀλίγου στήν εὐαγ­γε­λική περικοπή. «Ἐγώ εἰμί ἡ θύ­ρα· δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ σωθή­σεται».

Καί ὄντως δέν ὑπάρ­χει ἄλλος τρόπος σωτηρίας γιά τόν ἄνθρωπο, γιά κάθε ἄνθρω­πο, παρά μόνο ὁ Χριστός. Ὁ Χρι­στός εἶναι ἡ θύρα πού παραμένει ἀνοικτή εἰς τούς αἰῶνες, γιά ὅ­ποι­ους ἐπιθυμοῦν τή λύτρωση καί τή σωτηρία. Ὁ Χρι­στός εἶναι ἡ θύρα τῆς σωτηρίας μας καί μᾶς κα­λεῖ νά εἰσέλθουμε δι᾽ αὐτῆς προ­κειμένου νά ἀπολαύσου­με τήν τροφή τῆς ἀθανασίας πού ἐκεῖνος χαρίζει σέ ὅσους τόν πι­στεύουν καί τόν ἀκο­λουθοῦν καί ἡ ὁποία χαρίζει στόν ἄνθρωπο τή σωτηρία.

Ἄν ὅμως ὁ Χριστός μέ τή διδα­σκαλία καί τή θυσία του ἔγινε ἡ θύρα διά τῆς ὁποίας εἰσέρ­χεται ὁ ἄνθρωπος πού ἐπιθυμεῖ καί ἐπι­διώ­κει τή σωτηρία του, τό ἔργο του αὐτό συνεχίζουν οἱ πατέ­ρες καί οἱ ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἱστά­μενοι εἰς τόπον καί τύ­πον Χριστοῦ ἀποτελοῦν καί αὐτοί μέ τή διδα­σκαλία καί τό κήρυγμά τους, μέ τή θυσιαστική προσφορά τους γιά τό ποίμνιό τους, ἀλλά καί μέ τά θεό­πνευστα συγγράμματά τους γιά μᾶς τούς πιστούς τή θύρα, ἡ ὁποία μᾶς ὁδηγεῖ στόν Χρι­στό καί δι᾽ αὐτοῦ στή σωτηρία μας. Καί ἕνας ἀπό αὐτούς εἶναι καί ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Συ­με­ών, ἀρχιεπί­σκο­πος Θεσσαλο­νί­κης, τόν ὁποῖο τιμᾶ ἰδιαιτέρως ἡ ἐνο­ρία σας.

Ὁ ἅγιος Συμεών δέν ὑπῆρξε θύρα μόνο γιά τούς ἀνθρώπους τῆς ἐπο­χῆς του, μόνο γιά τό ποί­μνιό του στή Θεσσαλονίκη, τήν ὁποία ἐποί­μανε ὡς ὁ τελευταῖος Μη­τροπο­λί­της της πρίν ἀπό τήν ἅλω­σή της ἀπό τούς Τούρκους. Δέν ὑπῆρξε θύρα μό­νο γιά τούς Θεσσα­λο­­νικεῖς τῆς ἐποχῆς του, τούς ὁποίους δί­δα­σκε καί καθοδηγοῦσε καί στή­ριζε μέ τόν λόγο καί τό παρά­δειγ­μα τῆς ζωῆς του σέ μία ἐποχή πολύ δύ­σκολη, σέ μία ἐποχή ἀντι­πα­ραθέ­σεων θρησκευτικῶν, δογ­­μα­τικῶν καί πολιτικῶν, σέ μία ἐποχή κατά τήν ὁποία ἡ πίστη στόν Χριστό ἦταν τό μόνο ἀσφα­λές καταφύγιο καί στήριγμα τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά συνεχίζει νά ἀπο­­τελεῖ μέ τή διδα­σκαλία του καί μέ τά συγγράμματά του καί γιά μᾶς σήμερα τή θύρα πού μᾶς εἰσά­γει στά μυστήρια τῆς πίστεως καί τῆς θείας λατρείας, τά ὁποῖα ἑρμη­νεύει στά συγγράμματά του, καί δι᾽ αὐτῶν μᾶς καθοδηγεῖ στήν ὁδό τῆς σωτηρίας.

Διότι ἡ πίστη μας, ἡ πίστη στόν Χριστό, δέν εἶναι μία θεωρία, οὔτε εἶναι μία σειρά κα­νό­νων καί νό­μων τούς ὁποίους κα­λούμεθα νά ἐφαρμόσουμε, ὅπως κα­λούμεθα νά ἐφαρμόσουμε καί τούς ἀνθρώπι­νους νόμους.

Ἡ πίστη στόν Χριστό εἶναι βίω­μα, εἶναι ἐμπειρία, εἶναι ἐπικοι­νω­νία καί κοινωνία μέ τόν Θεό, μέσω τῶν ἱερῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλη­σίας μας καί τῆς θείας λατρείας. Κανείς δέν μπορεῖ νά ζήσει σύμ­φω­­να τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν μετέχει στή λατρεία τῆς Ἐκ­κλη­­σίας μας, ἐάν δέν λαμβάνει τήν ἁγιαστική χάρη πού διαδί­δε­ται διά τῶν μυ­στηρίων της, ἐάν δέν κατανοεῖ στό μέτρο τῶν δυ­νατοτήτων του τή σημασία, τό νόη­μα καί τόν συμβο­λισμό ὅλων ὅσων τελοῦνται μέσα στόν ναό καί ὅλων ὅσων ὑπάρχουν μέ­σα στόν ναό τοῦ Θεοῦ γιά τήν τέλεση τῆς θείας λατρείας.

Ὅλα ὅσα βλέ­πουμε γύρω μας, τά ἱερά σκεύη, τά ἱερά ἄμφια, ὁ τρό­πος μέ τόν ὁποῖο χρησιμο­ποι­οῦ­νται ἀπο­­­τελοῦν σύμ­βο­λα τοῦ μυ­στη­ρίου τῆς πίστεως, ἀποτελοῦν εἰκό­να τῆς ἀτελευ­τή­του λειτουρ­γίας πού τελεῖται στό ἐπουράνιο θυσια­στήριο. Γι᾽ αὐτό καί ὅποιος κατα­νοεῖ τόν συμβο­λι­σμό τους ἐξοι­κει­ώ­­νεται προοδευ­τι­κά μέ τό μυ­στή­ριο τῆς σωτηρίας καί προε­τοιμά­ζεται γι᾽ αὐτό, ἔχο­ντας ὡς ὁδηγό τούς πατέρες τῆς Ἐκκλη­σίας μας πού διαμόρφωσαν τή θεία λατρεία ἀλλά καί τήν ἑρ­μή­νευσαν, ὅπως ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος τῆς Ἐκκλησία μας.

Tιμώντας, λοιπόν, σή­μερα τόν ἅγιο Συ­μεών, τόν μυστα­γω­γό, ἄς θελή­σου­με νά εἰσέλ­θου­με καί ἐμεῖς διά τῆς θύρας τήν ὁποία ἐκεῖ­νος μᾶς ἀνοίγει μέ τά συγ­γράμ­ματά του. Ἄς θελήσουμε νά εἰ­σέλθουμε διά τῆς θύρας τῆς θεί­ας λατρείας, τήν ὁποία ἐκεῖνος μᾶς ἀνοί­γει στόν δρόμο πού ὁδη­γεῖ στή σωτηρία μας, ἀξιοποιώ­ντας αὐ­­τή τή μεγάλη δωρεά πού μᾶς προσ­φέρει ἡ Ἐκ­κλη­σία μας καί μετέχοντας στά μυ­στήρια καί τή θεία λατρεία συστη­ματικά, μέ ζῆ­λο καί μέ ἐπίγνωση, ὥστε δι᾽ αὐ­τῶν νά ἀξιωθοῦμε νά κερδίσουμε τή σωτηρία μας.