Η Ιερά Αγρυπνία και μνημόσυνο του μακαριστού Κινσάσας στη Νάουσα
Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης τελέστηκε η καθιερωμένη Αρχιερατική Ιερά Αγρυπνία με την ευκαιρία της εορτής της αποδόσεως της Υπαπαντής του Κυρίου, προεξάρχοντος και ομιλούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, την Τρίτη, 8 Φεβρουαρίου το βράδυ.
Στον Ιερό Ναό φυλάσσεται η θαυματουργή Ιερά Εικόνα της Υπαπαντής από την «Έξω Υπαπαντή» Ναούσης, την οποία βρήκε η μακαριστή Ευγενία Ράιου μετά από όραμα τη δεκαετία του 1920.
Με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Νικηφόρου του Μάρτυρος, τελέστηκε μνημόσυνο για τον μακαριστό Μητροπολίτη Κινσάσας κυρό Νικηφόρο, πνευματικό αδελφό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, καθώς και οι δύο Αρχιερείς προέρχονται από την αδελφότητα του μακαριστού Υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Γέροντος Γερασίμου Μικραγιαννανίτου αλλά και πνευματικού πατρός του Αρχιερατικού Επιτρόπου Ναούσης και Προϊσταμένου του Μητροπολιτικού Ναού Αρχιμ. Ιωακείμ Δεσπότη.
Στο τέλος της Ιεράς Αγρυπνίας πραγματοποιήθηκε βράβευση μητέρων της ενορίας.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν … καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον».
Ἀγρυπνοῦμε ἀπόψε ἀποδίδοντας τή Δεσποτική καί Θεομητορική ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς ἀλλά καί τιμώντας τήν ἐπέτειο τῆς παραδόσεως τῆς ἱστορικῆς εἰκόνος τῆς Ὑπαπαντῆς, πού φυλάσσεται πλέον ὡς κειμήλιο πολύτιμο στόν ἱερό αὐτόν ναό.
Ποιό εἶναι ὅμως τό νόημα τῆς μεγάλης αὐτῆς ἑορτῆς καί τί ὑπενθυμίζει σέ ὅλους ἐμᾶς πού ἀγρυπνήσαμε ἀπόψε;
Ἡ ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς μᾶς ὑπενθυμίζει τή συνάντηση Θεοῦ καί ἀνθρώπων στόν ναό τοῦ Σολομῶντος καί μᾶς καθιστᾶ θεατές καί ἀκροατές ὄχι μόνο τῶν παρόντων, ὅσων δηλαδή συνέβησαν ἐκείνη τήν ὥρα στόν ναό, ἀλλά καί τῶν μελλόντων, ὅσων προφητεύει ὁ δίκαιος Συμεών.
Εἰσέρχεται στόν ναό τοῦ Θεοῦ ὡς βρέφος τεσσαρακονθήμερο ὁ Χριστός καί συναντᾶ τόν πρεσβύτη Συμεών, ὁ ὁποῖος ἐπί χρόνια τόν ἀνέμενε καί παρακαλοῦσε τόν Θεό νά τόν συναντήσει πρίν νά πεθάνει.
Καί δέν τόν συναντᾶ ἁπλῶς, ἀλλά ὁ Θεός τόν ἀξιώνει νά ζήσει καί νά αἰσθανθεῖ τήν χαρά καί τήν ἀγαλλίαση πού αἰσθάνεται ὁ ἄνθρωπος μέ τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή του, τόν ἀξιώνει νά προγευθεῖ τήν πληρότητα πού προσφέρει ἡ συνεύρεση καί ἡ ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό, ὥστε νά μήν ἐπιθυμεῖ τίποτε ἄλλο, νά μήν ἐπιδιώκει τίποτε ἄλλο, παρά μόνο νά ὑμνεῖ καί νά δοξολογεῖ τόν Θεό.
Ἡ συνάντηση πού πραγματοποιεῖται στόν ναό τοῦ Σολομῶντος κατά τήν ἡμέρα τῆς Ὑπαπαντῆς περιλαμβάνει ὅμως καί ἕνα ἀκόμη πρόσωπο, τό πρόσωπο τῆς Παναγίας Παρθένου, πού κρατᾶ στή μητρική της ἀγκάλη τόν Υἱό καί Λόγο τοῦ Θεοῦ, καί ἔτσι γίνεται ἡ Παναγία μας μέ τή συνάντηση αὐτή γιά πρώτη φορά τό μέσον διά τοῦ ὁποίου ὁ ἄνθρωπος συναντᾶ τόν Θεό, ὁ Συμεών συναντᾶ τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου.
Ἡ συνάντηση ὅμως αὐτή τοῦ πρεσβύτου Συμεών μέ τόν τεσσαρακονθήμερο Ἰησοῦ καί τήν Παναγία Μητέρα του δέν εἶναι μόνο ἀφορμή εὐχαριστίας καί δοξολογίας τοῦ Θεοῦ ἀπό τόν εὐσεβῆ καί δίκαιο Συμεών· εἶναι καί ἀφορμή προφητείας, πού ἀποδεικνύει τή χάρη τήν ὁποία ἔλαβε ἀπό τή συνάντησή του μέ τόν Θεό. Ὁ Συμεών προφητεύει γιά τίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες πού θά ὑπέμενε ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, ἀλλά προφητεύει καί γιά τή θέση τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο. «Οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καί ἀνάστασιν πολλῶν … καί εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον», λέγει γιά τόν Χριστό.
Ἄς σταθοῦμε γιά λίγο στήν προφητεία αὐτή τοῦ δικαίου Συμεών, γιατί δέν εἶναι μία προφητεία πού πραγματοποιήθηκε κάποτε, σέ μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ἀλλά εἶναι μία διαρκῶς ἐπιβεβαιούμενη προφητεία, ἀπό τήν ἡμέρα τῆς Ὑπαπαντῆς μέχρι σήμερα, γιατί ὁ Χριστός, ὁ Μεσσίας, τόν ὁποῖο ἀνέμεναν ἐπί αἰῶνες ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἀντί νά τύχει κοινῆς ἀποδοχῆς, γίνεται «σημεῖον ἀντιλεγόμενον». Γίνεται πρόσωπο πού τίθεται ὑπό ἀμφισβήτηση, πού χωρίζει τούς ἀνθρώπους σέ αὐτούς πού τόν δέχονται, πού τόν σέβονται καί τόν πιστεύουν, καί σέ αὐτούς πού δέν τόν δέχονται, πού τόν ἀρνοῦνται καί ἀντιτίθενται στήν παρουσία καί τή διδασκαλία του. Καί αὐτό δέν συμβαίνει μόνο μέ ὅσους ἐξ ἀρχῆς τόν ἀπορρίπτουν καί ἐπιλέγουν γιά τόν ἑαυτό τους ἄλλο δρόμο, ἀλλά ἰσχύει δυστυχῶς καί γιά κάποιους ἀπό ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι λένε ὅτι τόν πιστεύουν καί τόν ἀκολουθοῦν, ὅμως τελικά προτιμοῦν νά ἀκολουθήσουν τόν ἑαυτό τους καί τόν ἐγωισμό τους. Προτιμοῦν ἀντί νά δέχονται μέ ἁπλότητα καί καθαρότητα καρδίας τόν Χριστό ὡς Σωτήρα καί Λυτρωτή τους, νά τόν καθιστοῦν μέ τή στάση τους «σημεῖον ἀντιλεγόμενον» καί νά μήν ἀπολαμβάνουν τή σωτηρία πού Ἐκεῖνος προσφέρει.
Γι᾽ αὐτό ἄς προσέξουμε καί ἄς μήν θελήσουμε νά ἐπιβεβαιώσουμε καί ἐμεῖς μέ τή στάση μας καί τή ζωή μας τήν προφητεία τοῦ πρεσβύτου Συμεών, ἀλλά ἄς σπεύδουμε καθημερινά καί μέ κάθε εὐκαιρία νά τόν συναντοῦμε μέσα στόν ναό τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπό τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, μέσα ἀπό τήν προσευχή καί τή μελέτη τοῦ λόγου του, νά τόν βλέπουμε καί νά τόν ἀκοῦμε, ὅπως καί ὁ προφήτης Συμεών, ἀλλά καί νά ἑνούμεθα μαζί του, γιά νά εἶναι ὁ Χριστός αὐτός πού θά ὁδηγεῖ τή ζωή μας, νά εἶναι Ἐκεῖνος πού θά μᾶς δείχνει τόν δρόμο πρός τή σωτηρία μας.
Καί ἄς τόν παρακαλοῦμε ἀκόμη μαζί μέ τόν δίκαιο Συμεών νά μᾶς ἀξιώσει ὄχι μόνο νά ζοῦμε κοντά του ἐδῶ στή γῆ, ἀλλά νά ζήσουμε καί αἰωνίως κοντά του, στή χαρά τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, τήν ὁποία ἡ ἀγάπη του ἔχει ἑτοιμάσει γιά ὅλους ὅσους θά τόν πιστεύσουν καί θά τόν ἀκολουθήσουν ὡς Σωτήρα καί Λυτρωτή τους.
Ἕνας ἐξ αὐτῶν πού τόν ἀκολούθησε σέ ὅλη του τή ζωή, ἀπό τά παιδικά του χρόνια, εἶναι καί ὁ ἀείμνηστος Δεσπότης Νικηφόρος, τοῦ ὁποίου θά τελέσουμε τό μνημόσυνο. Ἀπό παιδικῆς ἡλικίας εἶχε ἀγαπήσει τόν Χριστό, εἶχε ἀκολουθήσει τόν Χριστό, καί τό ἤξερα καί τό ζοῦσα αὐτό, διότι συνδεόμεθα ἀπό παιδικῆς ἡλικίας, καί στό Πανεπιστήμιο ἤμασταν μαζί καί συνέπεσε νά ἤμαστε καί αὐτάδελφοι, θά ἔλεγα, διότι εἴχαμε τόν ἴδιο Γέροντα στήν ἴδια Σκήτη, στή Μικρή Ἁγία Ἄννα. Ἀλλά ὁ Μητροπολίτης Νικηφόρος εἶχε μία πολύ μεγάλη ἀγάπη γιά τόν Χριστό καί αὐτή τήν ἀγάπη ἤθελε νά τήν μεταδώσει καί στούς ἀνθρώπους, ἤθελε νά γνωρίσουν τόν Χριστό. Γι᾽ αὐτό καί, παρά τό γεγονός ὅτι ζοῦσε στήν ἔρημο καί ἦταν τόσο εὐχαριστημένος, ἐγκατέλειψε τά πάντα καί πῆγε στήν Ἀφρική, πῆγε στήν ἱεραποστολή, γιά νά δώσει τήν εὐκαιρία στούς ἀδελφούς μας τῆς Ἀφρικῆς νά γνωρίσουν τόν Χριστό.
Καί πράγματι, ἀγωνίσθηκε μέ πολλούς κινδύνους, μέ πολλά προβλήματα, στά ὁποῖα βέβαια καί ἐσεῖς, οἱ Ναουσαῖοι, μαζί μέ τόν π. Ἰωακείμ, ὁ ὁποῖος εἶναι πνευματικό του τέκνο, τόν βοηθήσατε πολλές φορές, καί μέ τρόφιμα καί μέ τή συμπαράστασή σας, γιά νά ἐπιτελέσει τό ἔργο του, ἕνα ἔργο πρός δόξαν τοῦ Θεοῦ καί πρός σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων.
Ὁ Θεός ἔτσι θέλησε, νά τόν πάρει κοντά του, ἐνῶ μποροῦσε νά προσφέρει πάρα πολλά. Ἴσως ὅμως μέ τήν προσευχή του ἀπό τόν οὐρανό νά στηρίζει περισσότερο αὐτό τό ἔργο τῆς ἱεραποστολῆς, τό ὁποῖο εἶχε ἀγαπήσει πάρα πολύ. Καί ἔτσι τόν χάσαμε, μέσα σέ ὅλους τούς ἀδελφούς μας πού ἔχουμε χάσει ἀπό τόν κορωνοϊό, ἐνῶ ἐκεῖνος πολλές φορές ἐνδιαφερόταν γιά μᾶς κι ἔλεγε «σᾶς βλέπω, σᾶς παρακολουθῶ, προσέχετε, προσέχετε τόν κορωνοϊό, μήν ἔρχεστε σέ ἐπαφή μέ πολύ κόσμο». Καί τόν ρώτησα «καλά ἐσεῖς δέν ἔχετε κορωνοϊό;» – «Ἐλάχιστα κρούσματα», μοῦ εἶπε.
Καί δεῖτε πῶς ἦρθαν τά πράγματα νά πάει κάποιος ἀπό ἄλλο μέρος, νά τοῦ μεταδώσει τόν ἰό, νά μήν εἶναι ἐκεῖ τά μέσα τόσο σύγχρονα καί νά τόν χάσουμε. Tήν ὥρα πού τόν φέραμε στή Θεσσαλονίκη γιά νά πάει στόν γιατρό, ἔπαθε ἀνακοπή, καθώς εἶχε ταλαιπωρηθεῖ ἡ καρδιά του καί οἱ πνεύμονές του. Ἔτσι τώρα ἐκεῖνος εἶναι κοντά στόν Θεό καί προσεύχεται γιά μᾶς, καί ἐμεῖς θά προσευχηθοῦμε γιά ἐκεῖνον, γιά νά εἶναι ἀκόμη περισσότερο κοντά στόν Θεό καί νά δέεται καί γιά μᾶς.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.