Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.
“Σε μία δύσκολη εποχή, κατά την οποία όχι μόνο η πατρίδα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με άδικες και παράλογες απειλές και αξιώσεις, αλλά και η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει προκλήσεις και κινδύνους που πίστευε ότι είχε αφήσει οριστικά πίσω της και θα ζούσε σε έναν κόσμο πιο ειρηνικό από ό,τι οι πατέρες μας, έχουμε χρέος έναντι των ηρώων προγόνων μας, που έχυσαν το αίμα τους και θυσιάσθηκαν για την ελευθερία μας, να είμεθα πάντοτε ενωμένοι και να αγωνιζόμεθα με θάρρος αλλά και αποφασιστικότητα για τα δίκαια του Έθνους μας, γι᾽ αυτή την αιματοβαμμένη γη που μας κληροδότησαν οι πατέρες.
Έχουμε χρέος να διατηρούμε την πίστη μας στον Θεό και να επικαλούμεθα τη βοήθειά του με τη βεβαιότητα ότι θα είναι πάντοτε αρωγός και υπερασπιστής του Έθνους μας“, υπογράμμισε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την 110η επέτειο της απελευθερώσεως της ηρωικής και αγιοτόκου πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία του υφυπουργού Οικονομικών και Βουλευτού Ημαθίας κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου και των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών.
Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
Έμπλεοι χαράς πανηγυρίζουμε αυτές τις ημέρες την απελευθέρωση της πόλεως και της περιοχής μας από τον βαρύ ζυγό του αλλόθρησκου δυνάστη. Εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε την απαλλαγή μας από τη σκλαβιά των πεντακοσίων χρόνων που τόσα κακά επεσώρευσε στο Έθνος και την πατρίδα μας.
Εορτάζουμε τα Ελευθέριά μας και δοξολογούμε τον Θεό, την Υπεραγία Θεοτόκο, την Υπέρμαχο στρατηγό του Γένους μας, και τους αγίους μας, γιατί με τη δική τους βοήθεια και ενίσχυση ευοδώθηκε ο αγώνας των πατέρων μας για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας πριν από 110 χρόνια.
Εορτάζοντας τη μεγάλη αυτή επέτειο σε έναν χρόνο κατά τον οποίο ο Ελληνισμός τιμά δύο ακόμη σημαντικές επετείους, τα 200 χρόνια από το Ολοκαύτωμα της Ιεράς Μονής της Παναγίας Δοβρά και το Ολοκαύτωμα της Ναούσης και τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, καλούμεθα όλοι να ανατρέξουμε με τη σκέψη και με την ψυχή μας στα γεγονότα εκείνης της εποχής.
Να σκεφθούμε και να συνειδητοποιήσουμε τους αγώνες και τις θυσίες των πατέρων μας, που όχι μόνο κατόρθωσαν μέσα σε δύσκολες συνθήκες να παραμείνουν Έλληνες στην ψυχή και Ορθόδοξοι χριστιανοί στην πίστη, αλλά είχαν και το σθένος να αγωνισθούν με κάθε τρόπο μέχρι να κερδίσουν την ελευθερία.
Να σκεφθούμε όμως και όλους εκείνους, τους Έλληνες στρατιώτες, που ήρθαν εδώ και αγωνίσθηκαν και αυτοί σκληρά για να απαλλάξουν τη Μακεδονία μας από τον δυσβάσταχτο τουρκικό ζυγό, και έχυσαν το αίμα τους στα πεδία των μαχών για τη δική μας ελευθερία. Και ακόμη να σκεφθούμε και όλους εκείνους, που προετοίμασαν την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας.
Όλους εκείνους τους ήρωες του Μακεδονικού αγώνος, που τιμούμε επίσης αυτές τις ημέρες, οι οποίοι δέκα σχεδόν χρόνια πριν ο ελληνικός στρατός να εισέλθει νικητής και θριαμβευτής στις πόλεις και στα χωριά μας, εκδιώκοντας τους Τούρκους και ελευθερώνοντας τους πατέρες μας, είχαν ξεσηκωθεί για την ελευθερία της Μακεδονίας μας.
Ο αγώνας των Μακεδονομάχων που ξεκίνησε και με την συμπαράσταση και την έμπρακτη συνδρομή πολλών εθελοντών στρατιωτικών από την ελεύθερη Ελλάδα, σαν τον ηρωικό Παύλο Μελά, αλλά και με τη βοήθεια γενναίων αρχιερέων, σαν τον Γερμανό Καραβαγγέλη, προξένων, γυναικών εκπαιδευτικών και μικρών ακόμη παιδιών, ήταν σκληρός και δύσκολος, γιατί δεν είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο τον Τούρκο κατακτητή αλλά και την εχθρότητα και τη δολιότητα της Βουλγαρικής Εξαρχείας και των υποστηρικτών της, που εποφθαλμιούσαν τη Μακεδονία μας και εκβίαζαν με κάθε τρόπο τον ελληνικό πληθυσμό, θέλοντας να τον κάνουν να ξεχάσει ο,τι δεν είχαν ξεχάσει στα 500 χρόνια της σκλαβιάς, δηλαδή την ελληνική τους ταυτότητα και τον σύνδεσμό τους με το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο.
Εκατόν δέκα χρόνια μετά από την απελευθέρωσή μας από τον τουρκικό ζυγό χάρη στις θυσίες των Μακεδονομάχων και του ελληνικού στρατού τιμούμε τους αγώνες των πατέρων μας, την αυταπάρνησή τους και την προσφορά και της ζωής τους ακόμη για την πατρίδα.
Σε μία δύσκολη εποχή, κατά την οποία όχι μόνο η πατρίδα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με άδικες και παράλογες απειλές και αξιώσεις, αλλά και η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει προκλήσεις και κινδύνους που πίστευε ότι είχε αφήσει οριστικά πίσω της και θα ζούσε σε έναν κόσμο πιο ειρηνικό από ό,τι οι πατέρες μας, έχουμε χρέος έναντι των ηρώων προγόνων μας, που έχυσαν το αίμα τους και θυσιάσθηκαν για την ελευθερία μας, να είμεθα πάντοτε ενωμένοι και να αγωνιζόμεθα με θάρρος αλλά και αποφασιστικότητα για τα δίκαια του Έθνους μας, γι᾽ αυτή την αιματοβαμμένη γη που μας κληροδότησαν οι πατέρες.
Έχουμε χρέος να διατηρούμε την πίστη μας στον Θεό και να επικαλούμεθα τη βοήθειά του με τη βεβαιότητα ότι θα είναι πάντοτε αρωγός και υπερασπιστής του Έθνους μας.