Τον Προστάτη και Πολιούχο της Όσιο Θεοφάνη τον Θαυματουργό τίμησε χθες, Πέμπτη 19 Αυγούστου, η Νάουσα.
Το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης με την ευκαιρία της εορτής του Οσίου Θεοφάνους.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώατος, μεταξύ άλλων, τόνισε για τον όσιο ότι: “Η δική του ζωή υπήρξε μια ζωή σύμφωνη με την κλήση που δέχθηκε από τον Θεό. Μία κλήση που δεν είναι κατάλληλη για τον καθένα από εμάς, «ου πάντες χωρούσι, αλλ᾽ οις δέδοται», γιατί δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε σ᾽ αυτήν, επειδή δεν διαθέτουμε το μεγαλείο της ψυχής και την αποφασιστικότητα που διέθετε ο όσιος Θεοφάνης”.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
Πανηγυρίζει σήμερα ἡ πόλη μας τόν προστάτη καί πολιοῦχο της, τόν ὅσιο Θεοφάνη τόν νέο. Πανηγυρίζει ἕναν μοναχό, πού ἄν καί ἐγκατέλειψε τόν κόσμο, ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, συνεδέθη μέ αὐτή τήν πόλη καί τούς εὐσεβεῖς κατοίκους της, πού τόν τιμοῦν καί ἑορτάζουν τή μνήμη του.
Καί αὐτό, διότι ὁ ὅσιος Θεοφάνης δέν ἐγκατέλειψε τόν κόσμο, δέν ἐγκατέλειψε τούς ἀνθρώπους, ἐπειδή δέν τούς ἀγαποῦσε ἤ ἀδιαφοροῦσε γι᾽ αὐτούς, ἀλλά ἐγκατέλειψε «τοῦ κόσμου τόν τάραχο», τόν θόρυβο καί τή φασαρία πού δημιουργεῖ ὁ κόσμος καί οἱ ἀνάγκες του. Καί τό ἔκανε, ἐπειδή ἡ ψυχή του φλεγόταν ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί ἐπιθυμοῦσε νά εἶναι ἀφιερωμένος ἀποκλειστικά σέ Ἐκεῖνον πού ἀγαποῦσε περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον.
Πολλοί πιστεύουν ὅτι ἡ ἀπομάκρυνση τῶν μοναχῶν ἀπό τόν κόσμο εἶναι ἄρνηση τῶν ἀνθρώπων. Ὅμως οἱ μοναχοί καί οἱ ἀσκητές δέν ἀποφεύγουν τούς ἀνθρώπους, δέν ἀρνοῦνται τούς ἀνθρώπους, ἁπλῶς ἀναζητοῦν τόν Θεό καί προσεγγίζουν δι᾽ αὐτοῦ καλύτερα τούς ἀνθρώπους, ὅταν εἶναι μακριά ἀπό τούς θορύβους καί τίς ταραχές τοῦ κόσμου, ὅταν εἶναι μακριά ἀπό τίς ἐπιρροές καί τούς περισπασμούς τοῦ κόσμου.
Στήν ἡσυχία τῆς ἐρημίας οἱ ἅγιοι δέν συναντοῦν μόνο τόν Θεό ἀλλά καί τούς ἀδελφούς τους. Δέν προσεύχονται μόνο στόν Θεό, ἀλλά ἐμπιστεύονται στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀκόμη καί αὐτούς πού δέν προσεύχονται ποτέ, ἀκόμη καί τούς ἐχθρούς τους.
Καί αὐτό τό ἀπέδειξε καί ὁ ὅσιος Θεοφάνης μέ τή ζωή του. Μπορεῖ ὁ ἴδιος νά ἀκολούθησε τήν κλήση τοῦ Θεοῦ γιά τή μοναχική πολιτεία, ἀλλά ἡ ἀγάπη του πρός τόν Θεό ἐκφράσθηκε καί μέσα ἀπό τήν ἀγάπη πρός τούς ἀνθρώπους, μέσα ἀπό τήν ἀγάπη πρός ὅλους ὅσοι προσέτρεχαν σ᾽ αὐτόν τόσο στή Σκήτη τῆς Βεροίας ὅσο καί στή Μονή τῶν Ταξιαρχῶν, πού ἵδρυσε ἐδῶ στή Νάουσα, γιά νά τόν συναντήσουν, γιά νά ἀκούσουν τίς συμβουλές του, γιά νά στηριχθοῦν καί νά ἐνισχυθοῦν κοντά του στά δύσκολα χρόνια τῆς Τουρκοκρατίας.
Ἡ δική του ζωή ὑπῆρξε μιά ζωή σύμφωνη μέ τήν κλήση πού δέχθηκε ἀπό τόν Θεό. Μία κλήση πού δέν εἶναι κατάλληλη γιά τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς, «οὐ πάντες χωροῦσι, ἀλλ᾽ οἷς δέδοται», γιατί δέν μποροῦμε νά ἀνταποκριθοῦμε σ᾽ αὐτήν, ἐπειδή δέν διαθέτουμε τό μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς καί τήν ἀποφασιστικότητα πού διέθετε ὁ ὅσιος Θεοφάνης.
Ὅμως αὐτό δέν μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπό τήν εὐθύνη πού ἔχουμε ἀπέναντι στόν Θεό, νά ἀκολουθοῦμε ὁ καθένας τή δική του κλήση. Γιατί ὁ Θεός δέν κάλεσε μόνο ὅσους ἀνεδείχθησαν ἅγιοι. Καλεῖ τόν καθένα ἀπό ἐμᾶς ὁ Θεός προσωπικά. Καί μᾶς καλεῖ νά τόν ἀκολουθήσουμε μέ ἕνα ξεχωριστό τρόπο, ὅπου καί ἄν ἀνήκει ὁ καθένας. Ὄχι μόνο στό ράσο, ὄχι μόνο στόν μοναχισμό, ἀλλά καί στόν γάμο καί στόν στρατό καί στήν τοπική αὐτοδιοίκηση καί ὁπουδήποτε ἀλλοῦ, μᾶς καλεῖ νά κάνουμε τό καθῆκον μας.
Δέν ὑπάρχει ἕνας μόνο δρόμος πού ὁδηγεῖ στή σωτηρία ἀλλά πολλοί καί διαφορετικοί, τούς ὁποίους ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός γιά τόν καθένα μας, ἐπειδή ἀκριβῶς σέβεται τήν διαφορετικότητά μας.
Ὁ καθένας μας ἔχει τόν δικό του δρόμο πρός τή σωτηρία· καί τόν δρόμο αὐτό μᾶς τόν κάνει γνωστό ὁ Θεός διά τῆς προσωπικῆς μας κλήσεως, τήν ὁποία μᾶς ἀπευθύνει μέ πολλούς τρόπους.
Ὁ Θεός μᾶς καλεῖ στόν δρόμο πού ἔχει ἑτοιμάσει γιά μᾶς, ὄχι γιατί θέλει νά μᾶς περιορίσει ἤ νά προκαθορίσει τήν πορεία τῆς ζωῆς μας ἤ νά μᾶς στερήσει τήν ἐλευθερία μας, ἀλλά γιατί ὡς παντογνώστης γνωρίζει μέσα ἀπό ποιόν δρόμο μπορεῖ νά φθάσει ὁ καθένας μας στόν προορισμό του, πού εἶναι ἡ σωτηρία μας, πού εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
Ἡ δική μας ἐλευθερία καί ἀνεξαρτησία τῆς βουλήσεως ἔγκειται στήν ἀπόφασή μας νά ἀκολουθήσουμε τήν κλήση τοῦ Θεοῦ ἤ νά τήν ἀπορρίψουμε.
Καί ἐάν τήν ἐπιλέξουμε, ἐναπόκειται στή δική μας ἐλεύθερη βούληση νά τήν ἀκολουθήσουμε μέ πιστότητα καί συνέπεια, προκειμένου νά φθάσουμε στό ποθητό ἀποτέλεσμα, ὅπως ἀκριβῶς συνέβη μέ τόν ἑορταζόμενο πολιοῦχο μας. Διότι δέν ἀρκεῖ νά θελήσουμε νά ἀκολουθήσουμε τήν κλήση τοῦ Θεοῦ, πρέπει καί νά ἀγωνισθοῦμε γιά νά βαδίσουμε σύμφωνα μέ αὐτή σέ ὅλη μας τή ζωή.
Τιμώντας, λοιπόν, σήμερα τόν «τῇ κλήσει προσφόρως πολιτευσάμενον» ὅσιο Θεοφάνη, ἄς ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του, ἄς ἀκολουθήσουμε δηλαδή τήν κλήση πού ἀπευθύνει ὁ Θεός στόν καθένα μας προσωπικά, ὅποια καί ἐάν, ἀλλά κυρίως ἄς τήν ἀκολουθήσουμε καί ἐμεῖς πολιτευόμενοι «προσφόρως», ὥστε νά ἀξιωθοῦμε τῆς αἰωνίου ζωῆς γιά νά δοξάζουμε μαζί μέ τόν ὅσιο Θεοφάνη τόν Θεό αἰωνίως στόν οὐρανό.
Ὅλοι γνωρίζετε ὅτι ἔχουμε περιπτώσεις γονέων, οἱ ὁποῖοι πολλές φορές πᾶνε ἀντίθετα σέ αὐτό πού θέλουν τά παιδιά τους νά ἀκολουθήσουν. «Ὄχι, θά γίνεις γιατρός!» –«Μά, ἀφοῦ θέλω νά γίνω παιδαγωγός; ἐκεῖ μοῦ ἔχει δώσει τήν κλήση ὁ Θεός, πῶς ἐγώ νά ἀκούσω αὐτό πού θέλει ὁ πατέρας ἤ ἡ μητέρα», πού δέν εἶναι πάντοτε πρός τό συμφέρον τοῦ παιδιοῦ. Διότι μπορεῖ τόν ἄλφα δρόμο πού θέλουν οἱ γονεῖς καί νά ἀποτύχει. Τότε τήν εὐθύνη ποιός τήν φέρει;
Νά μήν μιλήσω γιά τόν δικό μας χῶρο. Μή τυχόν καί πεῖ κανένα παιδί ὅτι θέλω νά γίνω κληρικός ἤ θέλω νά γίνω μοναχός, ἀκόμη χειρότερα! «Καταστρέφεις τή ζωή σου!», λένε. Μά αὐτός εἶναι πού ἑνώνεται μέ τόν Θεό καί ὄχι μόνο ἑνώνεται μέ τόν Θεό, ἑνώνει καί τούς οἰκείους του μέ τόν Θεό. Ἑνώνει καί τούς γονεῖς του καί τά ἀδέλφια του καί ὅλους τούς ἀνθρώπους, γιατί, ὅπως εἴπαμε, ὁ ὅσιος Θεοφάνης αὐτό εἶχε ὡς ἔργο του, νά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό, ἀλλά νά ἑνώσει καί τούς ἀνθρώπους μέ τόν Θεό, καί τούς γνωστούς καί τούς ἀγνώστους, ἀκόμη καί τούς ἐχθρούς.
Ἑπομένως, ἄς τό ἔχουμε κατά νοῦν, ἀδελφοί μου. Μή μπαίνουμε ἐμπόδιο στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ πού ἔχει γιά τήν κάθε ψυχή. Μπορεῖ ὁ ἄλλος νά θέλει νά παντρευθεῖ καί δέν θέλει νά μείνει ἄγαμος, γιατί νά τόν ἐμποδίσω; Ἤ νά θέλει νά γίνει στρατιωτικός ἤ ἀστυνομικός ἤ πυροσβέστης. Κάθε ἕνας ἔχει μία πορεία, ἀλλά αὐτή τήν πορεία τήν χαράσσει ὁ Θεός, καί ἐμεῖς πρέπει νά τήν ἀκολουθήσουμε πιστότατα, οὕτως ὥστε νά ἀνταπεξέλθουμε στίς ἀνάγκες, στά προβλήματα, στίς δυσκολίες. Καί τότε, ἄς στραφοῦμε στόν Θεό μέσα ἀπό τίς δυσκολίες πού θά νιώσουμε, πού θά ἀντιμετωπίσουμε καί ἄς ποῦμε: «Θεέ μου, ἐγώ ἀκολούθησα αὐτό πού Ἐσύ ἔβαλες μέσα μου, βοήθησέ με». Τότε νά δεῖτε, ἔρχεται ἡ λύση ἄνωθεν.
Ἄς ἔχουμε ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη, ὅπως εἶχε ὁ ὅσιος Θεοφάνης, καί νά εἶστε βέβαιοι ὅτι ὅλα θά ἀποβοῦν γιά τό καλό τῆς ψυχῆς μας ἀλλά καί τοῦ περιβάλλοντός μας, διότι δέν κάνουμε τό δικό μας, ἀλλά κάνουμε αὐτό πού λέμε: «γενηθήτω τό θέλημά σου». Ἀμήν.
