Η Χαλάστρα τίμησε τον Πολιούχο Άγιο Αθανάσιο τον Κουλακιώτη

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022 στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα με την ευκαιρία της εορτής του προστάτου και πολιούχου της πόλεως Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον Άγιο Αθανάσιο τον Κουλακιώτη επισημαίνοντας ότι αποτελεί παράδειγμα ομολογίας πίστεως στον Χριστό για εμάς, που μπορεί να ζούμε σε μια εποχή που δεν χρειάζεται να θυσιάσουμε τη ζωή μας για τον Χριστό, έχουμε όμως χρέος να ομολογούμε και εμείς την πίστη μας σ᾽ Αυτόν.

Μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Ἄθλησιν ἠγώνισαι ἁγίαν, ὑστέ­ροις ἐν τοῖς καιροῖς, ὦ Ἀθανάσιε, τῶν πάλαι ἑπόμενος ἀθλητῶν τοῖς ἴχνεσι».

Ἐπανειλημμένα ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ὁ μέγας καί πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος, παρομοιάζει τούς πιστούς, παρομοιάζει τά μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ μέ ἀθλητές πού ἀγω­νίζονται. Ὄχι βέβαια στά στάδια τοῦ κόσμου, ἀλλά στούς στίβους τοῦ πνεύματος, γιατί ὁ ἀγώνας τους δέν εἶναι «πρός σάρκα καί αἷμα», ἀλλά εἶναι «πρός τούς κο­σμ­οκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶ­νος τούτου, πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις». Εἶναι ἀγώνας πρός τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους, πρός τόν παλαιό ἄν­θρωπο, ἀλλά καί πρός τούς πειρα­σμούς καί τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ. Εἶναι ἀκόμη ἀγώνας πρός ἐκείνους οἱ ὁποῖοι δέν πιστεύουν στόν Χρι­στό καί νομίζουν ὅτι θανατώνο­ντας τούς μαθητές του, θά ἐξαφα­νί­σουν τήν πίστη στόν Χριστό καί τό Εὐαγγέλιο.

Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία δέν ἔπαυσε ποτέ νά ἀναδεικνύει μάρ­τυρες, κάποιοι ἀπό τούς ὁποί­ους θυσίασαν καί τή ζωή τους γιά νά μήν χωρισθοῦν ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, καί κάποιοι ἄλλοι οἱ ὁποῖοι ἀγωνίσθηκαν πνευματικά καί ὑπέμειναν τό μαρτύριο τῆς συνειδήσεως, γιά νά ἐπιτύχουν τήν ἕνωσή τους μέ τόν Χριστό.

Στήν πρώτη ὁμάδα, στή χορεία τῶν ἁγίων μαρτύρων τῆς Ἐκκλη­σίας μας, ἀνήκει καί ὁ ἐκλεκτός συμπολίτης μας, ὁ ἅγιος Ἀθανά­σιος ὁ Κουλακιώτης, ὁ εὐκλεής γόνος τῆς Χαλάστρας, τοῦ ὁποίου τή μνήμη ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκ­κλησία μας καί πανηγυρίζουμε κι ἐμεῖς στόν περικαλλῆ αὐτόν ναό, τόν ἀφιερωμένο στήν ἱερή δυάδα τῶν ἁγίων νεομαρτύρων τῆς Χα­λά­στρας.

Ἀνήκει ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Κου­λακιώτης στή χορεία τῶν ἁγίων νεομαρτύρων, γιατί στήν κρίσιμη ὥρα τοῦ διλήμματος πού τοῦ ἔθε­σαν οἱ ἀλλόθρησκοι νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη του στόν Χριστό ἤ νά ὑπο­στεῖ τόν μαρ­τυρικό θάνατο, ἐκεῖνος γνώ­ρι­ζε τί πρέπει νά κάνει. Γνώριζε τί εἶχαν κάνει ἑκατομ­μύ­ρια ἅγιοι μάρτυρες πρίν ἀπό ἐκεῖ­νον. Οἱ περισσότεροι ἀπό αὐ­τούς ἦταν νέοι στήν ἡλικία, εἶχαν προο­πτι­κές καί ἐλ­πίδες γιά τή ζωή τους, εἶχαν ὄνει­ρα καί προσδοκίες. Ὅταν ὅμως κλήθηκαν νά ἐπιλέ­ξουν ἀνά­μεσα στήν ἀγάπη τοῦ Χρι­στοῦ καί τήν ἀγάπη τοῦ κό­σμου, δέν δίστα­σαν νά κάνουν τήν ὀρθή ἐπιλογή, δέν δίστασαν νά ὁμολο­γήσουν μέ θάρρος τήν πίστη τους στόν Χριστό καί νά ἐπιβεβαιώσουν τήν ὁμολο­γία τους μέ τή θυσία τῆς ζωῆς τους.

Γνώριζε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὅτι μέ τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς του στόν Χριστό ἐπιλέ­γει τόν θάνατο. Γνώ­ριζε ὅμως ὅτι ὁ μαρτυρικός θάνα­τος εἶναι συγχρόνως καί ἐπιλογή τῆς αἰωνίου ζωῆς, τήν ὁποία χαρί­ζει ὁ Χριστός σέ ὅσους ὁμολογή­σουν τήν πίσ­τη καί τήν ἀφοσίωσή τους σ᾽ Αὐτόν, σέ ὅσους πα­ραμεί­νουν πιστοί ἄχρι θανάτου.

Γι᾽ αὐτό καί τόν τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας, ἀλλά καί τόν προβάλλει ὡς παράδειγμα καί σέ μᾶς, πού μπορεῖ νά ζοῦμε σέ μιά ἐποχή πού δέν χρειάζεται νά θυσιάσουμε τή ζωή μας γιά τόν Χριστό, ἔχουμε ὅμως χρέος νά ὁμολογοῦμε καί ἐμεῖς τήν πίστη μας σ᾽ Αὐτόν καί νά δίδουμε «λόγον παντί τῷ αἰτοῦντι» γι᾽ αὐ­τήν. Διότι ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως στόν Χριστό, εἴτε μέ τόν λόγο εἴτε μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ζοῦμε εἴτε καί μέ τή θυσία τῆς ζωῆς μας, ἐάν χρειασθεῖ, εἶναι χρέος τοῦ κάθε πιστοῦ πού θέλει πραγματικά νά εἶναι μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χρι­στοῦ, μέλος τῆς Ἐκκλησίας.

Αὐτή τήν ὁμολογία τῆς πίστεως μᾶς ζητᾶ ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος ὑπό­σχεται συγχρόνως ὅτι θά ὁμολο­γή­σει ἐκείνους πού τόν ὁμολο­γοῦν ἐνώ­πιον τοῦ Πατρός του τοῦ ἐν οὐ­ρα­νοῖς λέγο­ντας: «πᾶς ὅστις ὁμο­λο­γήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀν­θρώπων, ὁμο­λο­γήσω κἀγώ ἐν αὐ­τῷ ἔμπρο­σθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρα­νοῖς».

Καί μπορεῖ οἱ ἐποχές νά ἀλλά­ζουν, ὁ κόσμος νά ἀλλάζει, ἀλλά ἡ ἀνάγκη τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεώς μας παραμένει, καθώς οἱ προ­κλή­σεις καί τά ἐμπόδια πού ἀντι­με­τω­πίζουμε στόν προσωπικό μας ἀγώ­να γιά νά ζήσουμε τήν ἐν Χρι­στῷ ζωή παρα­μένουν τά ἴδια, διότι καί ἡ αἰτία ὅλων αὐτῶν παραμένει ἡ ἴδια. Εἶναι ὁ ἐχθρός τῆς σωτηρίας μας, ὁ διάβολος.

Δικό μας, λοιπόν, χρέος καί κα­θῆ­κον εἶναι νά προσπαθοῦμε νά ἀκο­λουθοῦμε τά ἴχνη τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, νά ἀκολουθοῦμε τά ἴχνη τοῦ συμπολίτου μας ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Κουλακιώτου, ὅπως καί αὐτός ἀκολούθησε τά ἴχνη τῶν παλαιοτέρων ἁγίων μαρ­τύ­ρων, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς διά τῶν πρεσβειῶν του καί διά τῆς ὁμολογίας τοῦ ὀνόματος τοῦ Χρι­στοῦ στόν κόσμο πού ἔχει ἀπομα­κρυνθεῖ ἀπό αὐτόν καί δέν πι­στεύει ἤ καί χλευάζει ὅσους πιστεύ­­ουν, νά κερδίσουμε τήν αἰώνια ζωή, στήν ὁποία ἀναμένει καί μᾶς ὁ Χριστός, ἐάν ὁμολογοῦμε μέ θάρρος τήν πίστη μας καί τήν ἀγάπη μας σέ Ἐκεῖνον.