Το διήμερο 20 και 21 Νοεμβρίου εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η Θεομητορική Εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου και η Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου το απόγευμα στο Χώρο Τεχνών του Δήμου Βεροίας πραγματοποιήθηκε εκδήλωση της 1ης Μεραρχίας Πεζικού Βεροίας με θέμα «1919-2019 : Ι Μεραρχία Πεζικού, 100 χρόνια από την απόβαση στη Σμύρνη. Ιστορική διαδρομή από το παρελθόν στο παρόν», ενώ συμμετείχε η χορωδία του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Μικρασιατών Ημαθίας και η φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου Βεροίας.
Στην εκδήλωση απηύθυναν χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και ο Διοικητής της 1ης Μεραρχίας Πεζικού Υποστράτηγος Σάββας Κολοκούρης, ο οποίος και προσέφερε στον Σεβασμιώτατο την πλακέτα της 1ης Μεραρχίας Πεζικού και του ευχήθηκε με την ευκαιρία της εορτής του Χρυσού Ιωβηλαίου (50 χρόνια) Ιερωσύνης και του Αργυρού Ιωβηλαίου (25 χρόνια) Αρχιερωσύνης του.
“Καί αὐτές τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις τιμοῦμε σήμερα. Τίς τιμοῦμε μαζί μέ τήν προστάτιδά τους, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας, Ἐκείνη πού ὑπῆρξε καί ὑπάρχει ἡ ἀκαταίσχυντη προστασία καί δύναμη σέ ὅλη τήν ἱστορική διαδρομή τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί γι᾽ αὐτό εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένη μέ τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς πατρίδος μας πού τήν τιμοῦν καί ἐπικαλοῦνται πάντοτε τή βοήθεια καί τήν προστασία της” τόνισε στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος.
Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου εντός του στρατοπέδου «ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΜΥΝΤΑ» στη Βέροια, όπου και εδρεύει η 1η Μεραρχία Πεζικού, ενώ στο τέλος χειροθέτησε σε Πνευματικό τον Στρατιωτικο Ιερέα Παν. Αρχιμανδρίτη Αμβρόσιο Καμπούρογλου.
Στη συνέχεια τελέστηκε Δοξολογία και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο Πεσόντων του στρατοπέδου, ενώ στο τέλος έγινε επίδειξη οπλικών συστημάτων στο πλαίσιο του θεσμού «ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ», που υλοποιεί το Γενικό Επιτελείο Στρατού.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Εἶναι ἀναμφίβολα μεγάλο προνόμιο νά κατοικεῖ ἕνα Ἔθνος σέ ἕνα τόσο σημαντικό σταυροδρόμι λαῶν καί πολιτισμῶν, παραδόσεων καί θρησκειῶν, ὅπως αὐτό στό ὁποῖο ζοῦμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες χιλιάδες χρόνια τώρα. Καί εἶναι μεγάλο προνόμιο, παρότι ἡ στρατηγική καί γεωπολιτική θέση τῆς πατρίδος μας ἔκανε πολλούς λαούς ἀνά τούς αἰῶνες νά τήν διεκδικοῦν μέ κάθε τρόπο.
Εἶναι ὅμως ἀκόμη μεγαλύτερο προνόμιο γι᾽ αὐτή τή χώρα, γι᾽ αὐτή τήν πατρίδα, γι᾽ αὐτό τό Ἔθνος, τό ἡρωικό καί πολύπαθο ἔθνος τῶν Ἑλλήνων, νά ἔχει Ἔνοπλες Δυνάμεις πού σέ κάθε ἐποχή ὑπεραμύνθηκαν τοῦ πατρίου ἐδάφους μέ γενναιότητα καί αὐτοθυσία, πού σέ κάθε κάλεσμα τῆς πατρίδος ἔδωσαν τό παρόν μέ ἐνθουσιασμό καί ἔκαναν ὅλο τόν κόσμο νά τίς θαυμάζει καί νά ὑποκλίνεται μέ σεβασμό ἐνώπιόν τους.
Καί αὐτές τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις τιμοῦμε σήμερα. Τίς τιμοῦμε μαζί μέ τήν προστάτιδά τους, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας, Ἐκείνη πού ὑπῆρξε καί ὑπάρχει ἡ ἀκαταίσχυντη προστασία καί δύναμη σέ ὅλη τήν ἱστορική διαδρομή τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί γι᾽ αὐτό εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένη μέ τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς πατρίδος μας πού τήν τιμοῦν καί ἐπικαλοῦνται πάντοτε τή βοήθεια καί τήν προστασία της.
Ἡ σημερινή ὅμως ἐκδήλωση γιά τήν Ἡμέρα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων ἔχει ἕνα ἰδιαίτερο θέμα καί περιεχόμενο, καθώς τιμοῦμε τήν ἐπέτειο τῶν ἑκατό χρόνων ἀπό τήν ἀπόβαση τῆς 1ης Μεραρχίας στή Σμύρνη τόν Μάιο τοῦ 1919.
Ἡ ἐπέτειος αὐτή δέν μπορεῖ νά ἀφήσει κανέναν Ἕλληνα ἀσυγκίνητο, ἔστω καί ἄν τά τραγικά γεγονότα πού ἀκολούθησαν μέ τήν καταστροφή τοῦ 1922 καί τή γενοκτονία τοῦ Μικρασιατικοῦ Ἑλληνισμοῦ ἔχουν ἀφήσει ἀνεξίτηλες πληγές στίς ψυχές ὅλων τῶν Ἑλλήνων.
Ἡ ἀπόβαση τῆς 1ης Μεραρχίας, τήν ὁποία σεῖς ἐκπροσωπεῖτε σήμερα, στή Σμύρνη καί ἡ ἀπελευθέρωσή της ἀπό τήν Τουρκική κατοχή μετά ἀπό σχεδόν ἑξακόσια χρόνια, σέ ἐκτέλεση τῶν ἀποφάσεων τῆς συνθήκης τοῦ Μούδρου, ἦταν αὐτό πού περίμεναν ὅλοι οἱ Ἕλληνες, «χωρίς ποτέ νά ἀπελπισθῶμεν, οὔτε ἐν τῷ μέσῳ τῶν μεγαλυτέρων συμφορῶν», ὅπως ἔγραφε τότε ὁ πρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος Ἐλευθέριος Βενιζέλος πρός τόν διοικητή τῆς 1ης Μεραρχίας.
Μέ τήν ἀπόβαση τῆς «Σιδηρᾶς» Μεραρχίας «αἱ μεγάλαι ἐλπίδες τοῦ γένους μας, ὁ ἀνύστακτος, ὁ σφοδρός, ὁ μύχιος, ὁ θερμός, ὁ καίων καί φλογίζων ὡς πεπυρακτωμένος σίδηρος τά σπλάγχνα μας πόθος πρός ἕνωσιν μετά τῆς μητρός μας Ἑλλάδος … γίνεται πρᾶγμα καί γεγονός τετελεσμένον», θά πεῖ ὁ μάρτυρας Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, διερμηνεύοντας τά αἰσθήματα τοῦ κάθε Ἕλληνα, αἰσθήματα πού ἔμειναν γιά πάντα χαραγμένα στήν ψυχή τῶν Σμυρνιῶν.
Καί μπορῶ νά σᾶς διαβεβαιώσω προσωπικά, καθώς φέρνω στό νοῦ μου τίς διηγήσεις τοῦ πατέρα μου, ὁ ὁποῖος μικρό παιδί τότε στή Σμύρνη εἶχε κατέβει μαζί μέ δικούς του καί ὅλους τούς Ἕλληνες στήν προκυμαία γιά νά ὑποδεχθοῦν τήν 1η Μεραρχία, γιά νά ὑποδεχθοῦν τούς στρατιῶτες της ὡς ἀπελευθερωτές.
Ὁ ἐνθουσιασμός, ἡ χαρά ἀλλά καί ἡ εὐγνωμοσύνη πρός τούς ἐλευθερωτές ἔμειναν στή μνήμη καί στήν ψυχή τοῦ πατέρα μου πού ἀναπολοῦσε τίς στιγμές ἐκεῖνες σέ ὅλη του τή ζωή.
Ἔζησε ὅμως καί τήν καταστροφή τῆς Σμύρνης τοῦ 1922, τότε πού πάλι στήν ἴδια προκυμαία ἔχασε τούς δικούς του, τά ἀδέλφια του, καί βρέθηκε μόνος σέ ἕνα πλοῖο πού τόν ἀνέβασαν κάποιοι γείτονες. Μόνος καί ἐγκατελελειμένος ἔφθασε στόν Πειραιᾶ. Καί ὅταν ὅλοι κατέβηκαν ἀπό τό πλοῖο καί ἔμεινε μόνος του, χωρίς νά ξέρει ποῦ νά πάει, ἦρθε μία οἰκογένεια ἀπό τήν Ὕδρα καί τόν πῆρε γιά παιδί της. Μεγάλωσε μαζί τους μέχρι πού ἔγινε παλληκάρι καί ἦρθε στόν Πειραιᾶ γιά νά ἐργασθεῖ στό κατάστημά τους. Ἀλλά μέσα του ἔκαιε ὁ πόθος νά βρεῖ τούς δικούς του, νά βρεῖ τά ἀδέλφια του. Καί κάποια ἡμέρα πῆρε τό πλοῖο ἀπό τόν Πειραιᾶ καί ἔφθασε στή Θεσσαλονίκη μέ τήν ἀγωνία νά βρεῖ τά ἀδέλφια του.
Ἐπί μία ἡμέρα παρακολουθοῦσε σέ ἕνα καφενεῖο κοντά στόν ναό τοῦ ἁγίου Δημητρίου, ὅπου σύχναζαν Μικρασιάτες τούς ἀνθρώπους, μήπως καί ἀναγνωρίσει κάποιον.
Καί ὄντως, ὤ τοῦ θαύματος, τό ἀπόγευμα πέρασε ἕνα πελώριο κάρο μέ ἕνα ἄλογο πού τό ὁδηγοῦσε ὁ μεγάλος του ἀδελφός. Ἐκεῖνος τόν ὁδήγησε στήν ἀδελφή του, ὅπου ἔμεινε μέχρι πού δημιούργησε τή δική του οἰκογένεια.
Καί ὁ μικρός Βασίλης ἔδωσε στήν Ἐκκλησία καί τήν πατρίδα τά δύο του παλληκάρια. Ἔδωσε δύο ἀρχιερεῖς γιά νά διακονήσουν τήν πατρίδα καί τήν Ἐκκλησία.
Γι᾽ αὐτό καί συγκινοῦμαι καί ἐγώ ἰδιαιτέρως, ὡς ἀπόγονος Σμυρνιῶν, χαιρετίζοντας τήν ἐπετειακή αὐτή ἐκδήλωση τῆς 1ης Μεραρχίας μέ ἕδρα τήν Βέροια, στήν ὁποία μέ κατέστησε ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ Ἐπίσκοπο, μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, τῆς ἑορτῆς τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ὅμως, ὅπως ἐσεῖς γνωρίζετε καλύτερα ἀπό ὅλους μας, ἡ τόλμη καί ἡ ἀνδρεία τοῦ στρατοῦ πρέπει νά συνοδεύεται ἀπό περίσκεψη καί γνώση, στήν ὁποία συμβάλλει καί ἡ μελέτη τῆς ἱστορίας καί τοῦ παρελθόντος καί τά διδάγματα πού προκύπτουν ἀπό αὐτήν.
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀποψινῆς ἐκδηλώσεως καί τῆς Ἡμέρας τῶν Ἐνόπλων δυνάμεων ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας πρός ὅλους ἐσᾶς πού ὑπηρετεῖτε μέσα ἀπό τόν θεσμό τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τήν πατρίδα μας ἀλλά καί πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας, τῆς ὁποίας τήν προστασία καί τή βοήθεια ἐπικαλοῦμαι γιά ὅλους σας καί γιά τήν πατρίδα μας.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
«Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καί μαστοί οὕς ἐθήλασας».
Ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Παναγίας μητέρας ὅλων τῶν χριστιανῶν καί προστάτιδος τῶν Ἐνόπλων μας Δυνάμεων καί στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τό ἐγκώμιό της ἀπό τά χείλη μιᾶς γυναίκας. Μιᾶς γυναίκας, ἡ ὁποία εὑρισκόμενη μέσα στό πλῆθος τῶν ἀνθρώπων πού ἄκουαν τό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ ἐξέφρασε ἔμμεσα τόν θαυμασμό της πρός Ἐκεῖνον καί τόν λόγο του ἐπαινώντας τήν Παναγία Μητέρα του.
«Μακαρία ἡ κοιλία ἡ βαστάσασά σε καί μαστοί οὕς ἐθήλασας».
Δέν εἶναι γνωστή ἡ γυναίκα πού τολμᾶ καί ἀναφωνεῖ, ὅμως αὐτό ἔχει μεγαλύτερη ἀξία καί σημασία, γιατί μέ τήν ἀνωνυμία της ἐκπροσωπεῖ τήν κοινή γνώμη καί ἐκφράζει τήν κοινή πεποίθηση ὅλων τῶν ἀνθρώπων γιά τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Καί ἄν ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας εἶναι καί θεωρεῖται μακαρία, εἶναι καί θεωρεῖται εὐτυχής, γιατί ἀξιώθηκε νά φέρει στόν κόσμο τόν Σωτήρα τοῦ κόσμου, γιατί ἀξιώθηκε νά δανείσει τήν ἀνθρώπινη σάρκα σέ Ἐκεῖνον πού τήν ἔπλασε καί τή δημιούργησε, γιατί ἀξιώθηκε νά προσφέρει τή ζωή σέ Ἐκεῖνον πού τή χάρισε στόν ἄνθρωπο, ἐμεῖς εἴμαστε ἐξίσου εὐτυχεῖς καί μακάριοι, ὄχι μόνο γιατί ἀπολαμβάνουμε τά ἀγαθά τά ὁποῖα προῆλθαν ἀπό τή δική της ἀπόφαση νά ὑπακούσει στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά δεχθεῖ νά γίνει Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του, ἀλλά καί γιατί ἔχουμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὡς βοηθό καί σκέπη, ὡς ὑπέρμαχο Στρατηγό καί προστάτιδα τοῦ Ἔθνους μας καί ἰδιαιτέρως τῶν Ἐνόπλων μας Δυνάμεων, οἱ ὁποῖες σεμνύνονται καί καυχῶνται γιά τή Θεομητορική προστασία της καί τήν εὐλαβοῦνται καί τίς ἀποδίδουν τίς ἁρμόζουσες τιμές.
Καί τοῦτο διότι ἡ Παναγία Παρθένος ὑπῆρξε διαχρονικά καί ἀποδεδειγμένα μέ τά ἀναρίθμητα θαύματα καί τίς πολυάριθμες ἐμφανίσεις της ἡ προστάτιδα τοῦ Γένους μας καί ἡ προστάτιδα ὅσων ἀγωνίζονται γιά τήν προάσπιση τῆς ἐλευθερίας καί τῶν δικαίων του, ὅσων πολεμοῦν μέ αὐτοθυσία γιά τήν ἀνεξαρτησία τῆς πατρίδος μας.
Γι᾽ αὐτό καί δικαίως ὁρίσθηκε ὡς Ἡμέρα τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων τῆς πατρίδος μας ἡ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς της, ἡ ἡμέρα τῶν Εἰσοδίων της στόν ναό τοῦ Θεοῦ, ἡ ἡμέρα τῆς ἀφιερώσεώς της στόν Θεό καί τῆς ἀρχῆς τῆς προετοιμασίας της γιά τή μεγάλη ἀποστολή τήν ὁποία ἐπρόκειτο νά ἀναλάβει.
Ἔτσι ἡ ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τήν ὁποία σεῖς τιμᾶτε ὡς προστάτιδά σας, ἔχει ἕνα ἰδιαίτερο μήνυμα καί γιά σᾶς. Καί τό μήνυμα αὐτό εἶναι ὅτι τά μεγάλα ἔργα καί οἱ μεγάλες ἀποστολές ἀπαιτοῦν ἀφοσίωση καί προετοιμασία.
Καί αὐτή ἡ ἀφοσίωση καί προετοιμασία εἶναι οἱ ἀπαραίτητες προϋποθέσεις στίς ὁποῖες ἀποβλέπει καί ἡ δική σας ἄσκηση καί διαρκής ἐκπαίδευση, ὅπως καί ὅλων ὅσων ὑπηρέτησαν πρίν ἀπό ἐσᾶς στίς Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς πατρίδος μας, καί ἰδιαιτέρως στήν ἔνδοξη πρώτη Μεραρχία, στήν ὁποία ὑπηρετεῖτε καί τῆς ὁποίας χθές τιμήσαμε τήν ἱστορική ἐπέτειο τῶν 100 χρόνων ἀπό τήν ἀπόβασή της στή Σμύρνη.
Γι᾽ αὐτό καί ὅλος ὁ ἑλληνικός λαός, ὅλοι οἱ Ἕλληνες, ἐκφράζουμε τήν ἐκτίμησή μας πρός τό ἔργο τό ὁποῖο ἐπιτέλεσε καί ἐπιτελεῖ ὁ ἑλληνικός στρατός, ὄχι μόνο σέ καιρούς πολέμου ἀλλά καί σέ καιρούς εἰρήνης, ἔχοντας ἕνα εὐρύτατο κοινωνικό καί ἀνθρωπιστικό ἔργο, ἕνα ἔργο προσφορᾶς καί συμπαραστάσεως στόν ἑλληνικό λαό καί ὄχι μόνο.
Γι᾽ αὐτό τόν λόγο τιμώντας σήμερα τήν ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τιμοῦμε καί τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις μας καί ἑνώνουμε μαζί σας τή φωνή τῆς εὐχαριστίας μας πρός τήν ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Γένους μας γιά τήν προστασία καί τή βοήθεια πού ἐπεδαψίλευσε καί ἐπιδαψιλεύει πάντοτε στόν στρατό μας καί στήν πατρίδα μας.
Ἑνώνουμε ὅμως μαζί σας καί τή φωνή τῆς ἱκεσίας μας καί παρακαλοῦμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο νά συνεχίσει νά σκέπει καί νά προστατεύει τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς χώρας μας, πού τήν τιμοῦν καί τήν εὐλαβοῦνται, νά τίς προφυλάττει ἀπό ὁρατούς καί ἀοράτους κινδύνους καί ἐχθρούς, νά ἐνισχύει τά στελέχη καί τό προσωπικό τους στό δύσκολο ἔργο τους καί νά χαρίζει στήν πατρίδα μας καί στόν κόσμο τήν εἰρήνη καί τή σύνεση πού ἀπαιτεῖται γιά τή διατήρησή της, ἀπομακρύνοντας ἀπό τή χώρα μας «πάντα ἐχθρόν καί πολέμιον», ὥστε νά μποροῦμε νά τήν τιμοῦμε ἐλευθέροι πάντοτε καί νά ἐπαναλαμβάνουμε καί ἐμεῖς τούς λόγους τοῦ ἱεροῦ πατρός· «μακάριοι ἐσμέν καί ἡμεῖς, προστασίαν σε ἔχοντες· ἡμέρας γάρ καί νυκτός πρεσβεύεις ὑπέρ ἡμῶν».