Ιερά Αγρυπνία επί τη συνάξει της Παναγίας της Γοργοεπηκόου στη Βέροια

Την Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου το βράδυ o Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων ιερούργησε στην Ιερά Αγρυπνία που τελέστηκε επί τη συνάξει της Παναγίας της Γοργοεπηκόου στον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας.

Στην διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας τέθηκε σε προσκύνηση αντίγραφο της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας της Γοργοεπηκόου που φυλάσσεται στον Ιερό Ναό.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

Ἀνάμεσα στά πολυάριθμα ἐπίθε­τα τά ὁποῖα προσέδωσε ἡ εὐσέβεια τῶν πατέρων μας στήν Κυρία Θεο­τόκο, ἀνάμεσα στά πολυ­ά­ριθμα ἐπίθετα πού περιγράφουν καί ἐξυ­μνοῦν τίς ἰδιότητες καί τίς χάρες της, εἶναι καί αὐτό τό ὁποῖο φέρει ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Παναγίας μας, τό ἐπίθετο Γοργοεπήκοος, αὐτῆς δηλαδή πού ἐπακούει γρήγορα τίς προσευχές καί τίς δεήσεις μας.

Καί καθώς ἡ Ἐκκλησία μας ὅρισε νά τιμᾶται τήν πρώτη Ὀκτωβρίου ἡ ὁμώνυμη καί θαυματουργός ἱε­ρά εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Γορ­γοεπηκόου, ἡ ὁποία φυλάσσεται στήν Ἱερά Μονή Δοχειαρίου, ἀγρυ­πνήσαμε καί ἐμεῖς ἀπόψε ἐδῶ, στόν ναό τοῦ πολιούχου μας ἁγίου Ἀντωνίου, πρός τιμήν τῆς δικῆς μας ὁμωνύμου ἱερᾶς εἰκό­νος, πρός τιμήν τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου, καί τῆς ἀπευθύνα­με, ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς, τίς ἱκεσίες μας καί τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας καί τήν παρακαλέσαμε νά ἀντα­ποκριθεῖ καί σέ αὐτά γρήγορα καί νά ἀποδειχθεῖ καί γιά μᾶς γορ­γοεπήκοος.

Διότι ποιός ἀπό ἐμᾶς δέν θέλει νά δεῖ τήν ἐπιθυμία του νά πραγμα­το­­ποιεῖται ἄμεσα, τό πρόβλημά του νά ἐπιλύεται σύντομα, τήν ἀνάγκη του νά θεραπεύεται ταχύ­τατα; Ὅλοι τό θέλουμε, γιατί αὐτό εἶναι τό φυσικό καί τό ἀνθρώπινο, καί εἶναι δικαιολογημένο νά περι­μέ­νουμε ἀπό τήν Παναγία μας νά ἐκπληρώσει ἄμεσα τά αἰτήματά μας.

Εἶναι φυσικό νά θέλουμε νά γίνει αὐτό πού τῆς ζητοῦμε. Τό ἐρώ­τη­μα ὅμως πού τίθεται καί πού πρέπει νά μᾶς ἀπασχολήσει ὅλους ἀπόψε εἶναι τί κάνουμε ἐμεῖς γιά ὅσα ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ἡ Παναγία μας, γιά ὅσα ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ὁ Θεός.

Ἡ Παναγία μας δέν εἶναι μόνο «Γορ­γοεπήκοος» τώρα πού βρί­σκε­ται στόν οὐρανό, πλησίον τοῦ Υἱοῦ της. Ὑπῆρξε στή ζωή της καί «Γοργοϋπήκοος» ἔναντι τοῦ Θεοῦ, ὑπάκουε δηλαδή γρήγορα καί ἄμε­σα τίς ἐντολές καί τό θέλημά του.

Ἄν ἀνατρέξουμε στή ζωή τῆς Πα­ναγίας Παρθένου, θά βροῦμε πολ­λά παραδείγματα ἀμέσου ὑπακοῆς στόν Θεό. Καί δέν ἀναφέρομαι μό­νο στήν ὑπακοή πού ἔκανε στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅσο ζοῦσε στά Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἀλλά καί στή συ­νέχεια, ὅταν στή Ναζαρέτ δέχθηκε τήν ἐπίσκεψη τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος τῆς ἔφερε τό χαρ­μόσυνο μήνυμα ὅτι θά γίνει ἡ Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του. Δέν εἶπε θά τό σκεφθῶ, θά ὑπολογίσω ἄν μέ συμφέρει, ἄν μέ βολεύει, ἄν δέν συγ­κρούεται μέ τίς ἄλλες ὑπο­χρεώσεις μου, ἄν εἶναι ἀκίνδυνο ἤ ἐπικίνδυνο γιά τή ζωή του καί γιά τή θέση μου στόν κόσμο.

Δέν εἶπε στόν ἀρχάγγελο Γαβρι­ήλ, καλά, ἀλλά δέν εἶναι καί τόσο ἐπεῖγον νά συμβεῖ αὐτό ἄμεσα, ἔχουμε χρόνο, μπορεῖ νά καθυ­στε­ρή­σει καί λίγο.

Δέν συνέβη ὅμως τίποτε ἀπό ὅλα αὐτά. Ἡ Παναγία μας ἔσπευσε νά ὑπακούσει στό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά ἀπαντήσει ἀμέσως τό «ἰδού ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου».

Καί ἀκόμη, ὅταν κάτω ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Κυρίου, ἄκουσε τόν Υἱό της νά ἐμπιστεύεται τήν προ­στασία της στόν ἠγαπημένο μαθη­τή του, καί τότε ὑπήκουσε ἀνα­ντίρ­ρητα στήν ἐπιθυμία του καί ἀκολούθησε τόν ἅγιο Ἰωάννη εἰς τά ἴδια.

Ἡ στάση αὐτή τῆς διά βίου καί ἀμέ­σου ὑπακοῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στό θέλημα καί τίς ἐντο­λές τοῦ Θεοῦ δέν ἀποτελεῖ μό­νο παράδειγμα καί πρότυπο ζωῆς γιά κάθε πιστό, ἀλλά ἀπο­τελεῖ καί τή μοναδική προϋπόθεση ὥστε νά εἶναι ἡ Παναγία μας καί γιά μᾶς «γοργοεπήκοος». Διότι εἶ­ναι βέβαιο ὅτι ἡ Παναγία σπεύ­δει μέ χαρά νά βοηθήσει καί νά ἱκα­νοποιήσει τά αἰτήματα ὅσων ἀπο­δεικνύουν μέ τήν ὑπακοή τους στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της ὅτι εἶναι ὄντως γνήσια τέκνα της. Καί ἐπι­πλέον ὄχι μόνο εἶναι πρόθυμη νά ἀντα­ποκριθεῖ στά αἰτήματά τους, ἐφόσον βεβαίως εἶναι πρός σωτη­ρίαν, ἀλλά χαρίζει σέ αὐτά διά τῆς μεσιτείας της «ὑπέρ ἐκ περισ­σοῦ ὧν αἰτοῦνται καί νοοῦνται».

Γι᾽ αὐτό τιμώντας ἀπόψε τή χάρη τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τή χάρη τῆς Παναγίας τῆς Γοργοεπηκόου, ἄς ἐλέγξουμε τή δική μας στάση ζωῆς σέ σχέση μέ τήν ὑπακοή μας στό θέ­λημα τοῦ Θεοῦ. Ἄς ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας πόσο ἄμεσα ἀπο­φα­σίζουμε νά ἀκολουθήσουμε αὐ­τό πού ζητᾶ ὁ Θεός καί ἡ Παναγία μας ἀπό ἐμᾶς, καί ἄς τῆς ὑπο­σχεθοῦμε νά γίνουμε περισσότερο ὑπά­κουοι στίς ἐντολές τοῦ Υἱοῦ της, ἄς τῆς ὑποσχεθοῦμε νά ἀκο­λουθοῦμε τόν λόγο του καί ὄχι νά παρεκ­κλί­νουμε ἀπό αὐτόν χρησι­μο­ποιώ­ντας μάλιστα διάφορες προ­φάσεις καί δικαιολογίες. Καί τότε θά μπο­ροῦμε καί ἐμεῖς νά ἐλ­πίζουμε ὅτι καί ἡ Ὑπεραγία Θεο­­τόκος θά ἐπα­κούει τίς προ­σευ­χές μας καί θά ἐκ­πληροῖ τά πρός σω­τηρία μας αἰτή­ματά μας ὡς Γορ­γο­επήκοος.