Ι.Μ. Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας
05 Ιουλίου, 2023

Κουρά Μοναχού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά

Διαδώστε:

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε, όπως κάθε Τρίτη, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στο τέλος της Ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του κ. Γεωργίου Γιαννόπουλου, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχό Νικηφόρο προς τιμήν του μακαριστού Μητροπολίτη Κινσάσας κυρού Νικηφόρου με τον οποίο ο Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων συν­δεόταν πνευματικά

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά την μοναχική κουρά προέτρεψε, μεταξύ άλλων, τον Μοναχό Νικηφόρο να έχει ως «πρότυπο αυτήν την άδολη αγάπη, αλλά και την αγά­πη του ομωνύμου και νέου οσίου της Εκκλησίας μας, του οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, του θαυματουργού, ο οποίος έλαβε μεγάλη χάρη από τον Θεό για την αγάπη του και για την υπομονή του».

Αναλυτικά η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονος:

Εορτάσαμε πριν από λίγες ημέ­ρες και πανηγυρίσαμε την εορτή του ιδρυτού της τοπικής μας Εκκλη­σίας, του αγίου ενδόξου απο­στόλου Παύλου. Και η εορτή αυτή μας δίδει την ευκαιρία να σκε­φθού­με πόσους κόπους κατέβαλε ο απόστολος Παύλος για να κηρύξει το Eυαγγέλιο του Χριστού και πόσες ταλαιπωρίες και διωγμούς υπέστη, χωρίς να έχει κανένα προσωπικό όφελος. Το μόνο του κίνητρο ήταν η μεγάλη αγάπη του προς τον Χριστό αλλά και η αγάπη του προς τους ανθρώπους.

Γι᾽ αυτό, γράφει ο άγιος Λουκάς, ο απόστολος Παύλος μιλά με τέτοιον τρόπο για την αγάπη. «Κανείς άλλος», συνεχίζει ο άγιος, «δεν θα μπορούσε να το κάνει όπως ο θείος Παύλος. Εκείνος μας έδειξε την πραγμα­τι­κη ουσία της αγάπης και τη σπου­δαιότητά της. Η αγάπη είναι το κέντρο όλης της χριστιανι­κης διδασκαλίας, όλου του Ευαγ­γελίου, και χωρίς αυτήν ο άνθρω­πος δεν είναι τίποτε».

‟Εάν ταίς γλώσσαις των ανθρώ­πων λαλώ και των αγγέλων, αγά­πην δε μη έχω, γέγονα χαλκός η­χων ή κύμβαλον αλαλάζον”, γράφει ο απόστολος Παύλος στον περίφημο εκείνο ύμνο της αγάπης.

«Ο ήχος της χάλκινης καμπάνας ή ο αλαλαγμός του κυμβάλου είναι κενός, δεν έχει περιεχόμενο», σχο­λιάζει ο άγιος Λουκάς. «Κούφιος είναι εκεί­­­νος ο άνθρωπος, ο οποίος μπορεί να γνω­ρίζει όλες τις γλώσσες, ακόμη και τη γλώσσα των αγγέλων, αλλά δεν έχει αγάπη». Και συνεχίζει: «Βλέπετε πόσο με­γάλη σημασία έχει η αγάπη. Ο θεί­ος απόστολος λέει ότι είναι ασύ­γκριτα πιο μεγά­λη και από την πίστη που μετακινεί τα βουνά και από την γνώση που γνωρίζει όλα τα μυστήρια». Και συνεχίζει ο απόστολος Παύλος λέγοντας ότι η αγάπη είναι απα­ραί­τητο να συνοδεύει κάθε καλό έργο, κάθε καλή μας πράξη, διότι διαφορετικά όλα είναι περιττά και μάταια ενώπιον του Θεού, και δεν ωφελείται ο άνθρωπος ακόμη και εάν μοιράσει όλα τα υπάρχοντά του, και εάν θυσιάσει τον εαυτό του και παραδώσει και το σώμα του στη φωτιά.

Αυτή την αγάπη είχε ο μέγας από­στολος Παύλος. Aυτή την αγάπη είχε και ο άγιος Λουκάς τόσο για τον Θεό όσο και για τους ανθρώ­πους, και αυτή η αγάπη αποτελού­σε την κινητήριο δύναμη της ζωής και της διακονίας τους.

Αυτή την αγάπη καλείσαι να αξιο­ποιήσεις και συ και να την μετα­τρε­ψεις σε κινητήριο δύναμη της μοναχικής σου ζωής σου αλλά και της διακονίας, την οποία θα ανα­λάβεις σε λίγες ημέρες.

Δεν αμφιβάλλω ότι η αγάπη σου προς τον Θεό και την αφιέρωση σε Αυτόν οδήγησε τα βήματά σου μέχρις εδώ, μέχρι τη στιγμή της μοναχικής σου κουράς. Μην θεω­ρη­σεις όμως ότι αρκεί αυτή η αγά­πη και δεν χρειάζεται άλλη. Μη ξεχνάς ότι η αγάπη έχει αρχή αλλά δεν έχει τέλος, διότι το τέλος της είναι ο Θεός, ο οποίος «αγάπη εστί», και εάν θέλεις να εκπλη­ρω­σεις τον σκοπό της μοναχικής σου ζωής και της αφιερώσεώς σου στον Χριστό, θα πρέπει να αγωνίζεσαι όχι μόνο να διατηρείς αυτή την πρώτη αγάπη σου, αλλά και καθη­μερινά να την αυξάνεις με την υπακοή, με την ταπείνωση, με την προσευχή, με τη μελέτη του λόγου του Θεού, με την προσφορά στους ανθρώπους γύρω σου.

Σήμερα έλαβες με τη μοναχική σου κουρά ένα νέο όνομα, το οποίο σου το έδωσα θέλοντας να τιμήσω τον μακαριστό Μητροπολίτη Κιν­σα­σας Νικηφόρο, με τον οποίο συν­δεόμουν πνευματικά από τα παιδικά μου χρόνια, καθώς και οι δύο συνδεόμασταν με τον νέο άγιο της Εκκλησίας μας, τον όσιο Γερά­σιμο τον Υμνογράφο.

Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Κιν­σάσας Νικηφόρος ήταν ένας αν­θρω­πος της αγάπης, αγάπης την οποία απέδειξε όχι μόνο με τη μονα­χική του ζωή στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, αλλά και με τη μεγάλη ιεραποστολική του δράση τόσο στην Εκκλησία της Αλ­βανίας όσο στη συνέχεια και στην Αφρική.

Από αγάπη στον Θεό και στους ανθρώπους θυσίασε την ησυχία της ασκητικής ζωής, για να διακο­νήσει αρχικά ως καθηγητής και μετέπειτα ως σχολάρχης στην Αθωνιάδα, στο Άγιον Όρος, προκειμένου να βοη­θη­­σει νέους ανθρώπους που ήθε­λαν να γίνουν κληρικοί. Για τον ίδιο λόγο πήγε στη συνέχεια στην Εκκλησία της Αλβανίας, η οποία την εποχή εκείνη ήταν εμπερίστα­τη, και στη συνέχεια η αγάπη του τον οδήγησε ακόμη πιο μακριά, τον οδήγησε στην Αφρική για να κηρύ­ξει τον Χριστό στους ανθρώπους που δεν τον γνώριζαν, αλλά και να συμβάλλει στην εκπαίδευση αφρι­κα­νων κληρικών με τη Θεολογική Σχολή την οποία ίδρυσε στην Ιερά Μη­τρόπολή του.

Έχε, λοιπόν, και εσύ ως πρότυπο αυτήν την άδολη αγάπη, αλλά και την αγά­πη του ομωνύμου και νέου οσίου της Εκκλησίας μας, του οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, του θαυματουργού, ο οποίος έλαβε μεγάλη χάρη από τον Θεό για την αγάπη του και για την υπομονή του, και αγωνίσου να αυξάνεις διαρκώς την αγάπη σου προς τον Θεό και προς τους ανθρώπους, και να προάγεσαι πνευματικά με τις ευχές και τη συμπαράσταση του Επισκόπου σου, του καθηγουμέ­νου της Ιεράς Μονής, του πνευμα­τικού σου και όλων των πατέρων της Μονής, αλλά και όλων όσων ήρθαν σήμερα για να προσευχη­θούν μαζί και με τους ευλαβείς προσκυνητές για τη μεγάλη αυτή στιγμή τη ζωή του.

Και εύχομαι διά πρεσβειών της εφόρου της Μονής μας, της Υπε­ρα­γίας Θεοτόκου, και του προστά­του μας, του αγίου Λουκά του ιατρού, να ευαρεστήσεις στον Θεό με τη ζωή σου και να αποδειχθείς άξιος της κλήσεώς του.

Περισσότερες φωτογραφίες στο άλμπουμ:

Διαδώστε: