Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε, όπως κάθε Τρίτη, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στο τέλος της Ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την μοναχική κουρά (ρασοευχή) του κ. Γεωργίου Γιαννόπουλου, μετονομάσας αυτόν εις Μοναχό Νικηφόρο προς τιμήν του μακαριστού Μητροπολίτη Κινσάσας κυρού Νικηφόρου με τον οποίο ο Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων συνδεόταν πνευματικά
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά την μοναχική κουρά προέτρεψε, μεταξύ άλλων, τον Μοναχό Νικηφόρο να έχει ως «πρότυπο αυτήν την άδολη αγάπη, αλλά και την αγάπη του ομωνύμου και νέου οσίου της Εκκλησίας μας, του οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, του θαυματουργού, ο οποίος έλαβε μεγάλη χάρη από τον Θεό για την αγάπη του και για την υπομονή του».
Αναλυτικά η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Βεροίας κ. Παντελεήμονος:
Εορτάσαμε πριν από λίγες ημέρες και πανηγυρίσαμε την εορτή του ιδρυτού της τοπικής μας Εκκλησίας, του αγίου ενδόξου αποστόλου Παύλου. Και η εορτή αυτή μας δίδει την ευκαιρία να σκεφθούμε πόσους κόπους κατέβαλε ο απόστολος Παύλος για να κηρύξει το Eυαγγέλιο του Χριστού και πόσες ταλαιπωρίες και διωγμούς υπέστη, χωρίς να έχει κανένα προσωπικό όφελος. Το μόνο του κίνητρο ήταν η μεγάλη αγάπη του προς τον Χριστό αλλά και η αγάπη του προς τους ανθρώπους.
Γι᾽ αυτό, γράφει ο άγιος Λουκάς, ο απόστολος Παύλος μιλά με τέτοιον τρόπο για την αγάπη. «Κανείς άλλος», συνεχίζει ο άγιος, «δεν θα μπορούσε να το κάνει όπως ο θείος Παύλος. Εκείνος μας έδειξε την πραγματικη ουσία της αγάπης και τη σπουδαιότητά της. Η αγάπη είναι το κέντρο όλης της χριστιανικης διδασκαλίας, όλου του Ευαγγελίου, και χωρίς αυτήν ο άνθρωπος δεν είναι τίποτε».
‟Εάν ταίς γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχων ή κύμβαλον αλαλάζον”, γράφει ο απόστολος Παύλος στον περίφημο εκείνο ύμνο της αγάπης.
«Ο ήχος της χάλκινης καμπάνας ή ο αλαλαγμός του κυμβάλου είναι κενός, δεν έχει περιεχόμενο», σχολιάζει ο άγιος Λουκάς. «Κούφιος είναι εκείνος ο άνθρωπος, ο οποίος μπορεί να γνωρίζει όλες τις γλώσσες, ακόμη και τη γλώσσα των αγγέλων, αλλά δεν έχει αγάπη». Και συνεχίζει: «Βλέπετε πόσο μεγάλη σημασία έχει η αγάπη. Ο θείος απόστολος λέει ότι είναι ασύγκριτα πιο μεγάλη και από την πίστη που μετακινεί τα βουνά και από την γνώση που γνωρίζει όλα τα μυστήρια». Και συνεχίζει ο απόστολος Παύλος λέγοντας ότι η αγάπη είναι απαραίτητο να συνοδεύει κάθε καλό έργο, κάθε καλή μας πράξη, διότι διαφορετικά όλα είναι περιττά και μάταια ενώπιον του Θεού, και δεν ωφελείται ο άνθρωπος ακόμη και εάν μοιράσει όλα τα υπάρχοντά του, και εάν θυσιάσει τον εαυτό του και παραδώσει και το σώμα του στη φωτιά.
Αυτή την αγάπη είχε ο μέγας απόστολος Παύλος. Aυτή την αγάπη είχε και ο άγιος Λουκάς τόσο για τον Θεό όσο και για τους ανθρώπους, και αυτή η αγάπη αποτελούσε την κινητήριο δύναμη της ζωής και της διακονίας τους.
Αυτή την αγάπη καλείσαι να αξιοποιήσεις και συ και να την μετατρεψεις σε κινητήριο δύναμη της μοναχικής σου ζωής σου αλλά και της διακονίας, την οποία θα αναλάβεις σε λίγες ημέρες.
Δεν αμφιβάλλω ότι η αγάπη σου προς τον Θεό και την αφιέρωση σε Αυτόν οδήγησε τα βήματά σου μέχρις εδώ, μέχρι τη στιγμή της μοναχικής σου κουράς. Μην θεωρησεις όμως ότι αρκεί αυτή η αγάπη και δεν χρειάζεται άλλη. Μη ξεχνάς ότι η αγάπη έχει αρχή αλλά δεν έχει τέλος, διότι το τέλος της είναι ο Θεός, ο οποίος «αγάπη εστί», και εάν θέλεις να εκπληρωσεις τον σκοπό της μοναχικής σου ζωής και της αφιερώσεώς σου στον Χριστό, θα πρέπει να αγωνίζεσαι όχι μόνο να διατηρείς αυτή την πρώτη αγάπη σου, αλλά και καθημερινά να την αυξάνεις με την υπακοή, με την ταπείνωση, με την προσευχή, με τη μελέτη του λόγου του Θεού, με την προσφορά στους ανθρώπους γύρω σου.
Σήμερα έλαβες με τη μοναχική σου κουρά ένα νέο όνομα, το οποίο σου το έδωσα θέλοντας να τιμήσω τον μακαριστό Μητροπολίτη Κινσασας Νικηφόρο, με τον οποίο συνδεόμουν πνευματικά από τα παιδικά μου χρόνια, καθώς και οι δύο συνδεόμασταν με τον νέο άγιο της Εκκλησίας μας, τον όσιο Γεράσιμο τον Υμνογράφο.
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Κινσάσας Νικηφόρος ήταν ένας ανθρωπος της αγάπης, αγάπης την οποία απέδειξε όχι μόνο με τη μοναχική του ζωή στη Σκήτη της Μικράς Αγίας Άννης, αλλά και με τη μεγάλη ιεραποστολική του δράση τόσο στην Εκκλησία της Αλβανίας όσο στη συνέχεια και στην Αφρική.
Από αγάπη στον Θεό και στους ανθρώπους θυσίασε την ησυχία της ασκητικής ζωής, για να διακονήσει αρχικά ως καθηγητής και μετέπειτα ως σχολάρχης στην Αθωνιάδα, στο Άγιον Όρος, προκειμένου να βοηθησει νέους ανθρώπους που ήθελαν να γίνουν κληρικοί. Για τον ίδιο λόγο πήγε στη συνέχεια στην Εκκλησία της Αλβανίας, η οποία την εποχή εκείνη ήταν εμπερίστατη, και στη συνέχεια η αγάπη του τον οδήγησε ακόμη πιο μακριά, τον οδήγησε στην Αφρική για να κηρύξει τον Χριστό στους ανθρώπους που δεν τον γνώριζαν, αλλά και να συμβάλλει στην εκπαίδευση αφρικανων κληρικών με τη Θεολογική Σχολή την οποία ίδρυσε στην Ιερά Μητρόπολή του.
Έχε, λοιπόν, και εσύ ως πρότυπο αυτήν την άδολη αγάπη, αλλά και την αγάπη του ομωνύμου και νέου οσίου της Εκκλησίας μας, του οσίου Νικηφόρου του Λεπρού, του θαυματουργού, ο οποίος έλαβε μεγάλη χάρη από τον Θεό για την αγάπη του και για την υπομονή του, και αγωνίσου να αυξάνεις διαρκώς την αγάπη σου προς τον Θεό και προς τους ανθρώπους, και να προάγεσαι πνευματικά με τις ευχές και τη συμπαράσταση του Επισκόπου σου, του καθηγουμένου της Ιεράς Μονής, του πνευματικού σου και όλων των πατέρων της Μονής, αλλά και όλων όσων ήρθαν σήμερα για να προσευχηθούν μαζί και με τους ευλαβείς προσκυνητές για τη μεγάλη αυτή στιγμή τη ζωή του.
Και εύχομαι διά πρεσβειών της εφόρου της Μονής μας, της Υπεραγίας Θεοτόκου, και του προστάτου μας, του αγίου Λουκά του ιατρού, να ευαρεστήσεις στον Θεό με τη ζωή σου και να αποδειχθείς άξιος της κλήσεώς του.
Περισσότερες φωτογραφίες στο άλμπουμ:
