Την Τετάρτη 8 Μαΐου 2019 το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Χριστοφόρου Πολυπλατάνου.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
«Τοῦ Χριστοφόρου τούς ἄθλους δεῦτε τιμήσωμεν», μᾶς προτρέπει ἀπόψε ὁ ἱερός ὑμνογράφος. Καί ἐμεῖς, ἀφοῦ ἑορτάσαμε σήμερα, τόν «ἀναπεσόντα» στό στῆθος τοῦ Χριστοῦ ἀπόστολο Ἰωάννη, τόν ἠγαπημένο μαθητή τοῦ Κυρίου, τιμοῦμε τόν ἅγιο πού λαμπρύνει καί ἁγιάζει τήν αὐριανή ἡμέρα, τόν ἅγιο μάρτυρα Χριστοφόρο.
Δέν γνωρίζουμε πολλά γιά τή ζωή του, κατά τήν παράδοση ὅμως τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ἦταν ἐκεῖνος πού ἔφερε τόν Χριστό στούς ὤμους του. Τό γεγονός αὐτό, τόν ἔκανε νά πιστεύσει στόν Χριστό καί νά ἀναδειχθεῖ σέ μάρτυρα τῆς πίστεως καί νά θυσιάσει τή ζωή του γιά χάρη αὐτῆς τῆς πίστεως.
Ἡ πίστη στόν Χριστό ἦταν ἄλλωστε ἡ δύναμη τῆς ζωῆς του· ἦταν αὐτή πού τόν ἔκανε ἰσχυρό καί στό μαρτύριο· ἦταν αὐτή πού τοῦ ἔδινε τήν ἐλπίδα ὅτι «οὐκ ἄξια τά παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρός τήν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς».
Ἦταν αὐτή πού τοῦ ἔδινε τήν ἐλπίδα ὅτι ἡ αἰώνια ζωή πού θά τοῦ χάριζε ὁ Χριστός, ἐάν ἔμενε «πιστός ἄχρι θανάτου» θυσιάζοντας τή ζωή του γιά τήν ἀγάπη του, εἶναι ἀσυγκρίτως μακαριότερη ἀπό τήν ἐπίγεια ζωή πού εἶναι γεμάτη θλίψεις καί προβλήματα καί δοκιμασίες.
Καί αὐτή ἡ ἐλπίδα τῆς αἰωνίου ζωῆς τόν γέμιζε ἀπό χαρά καί προσδοκία καί τόν ἔκανε νά μήν ὑπολογίζει οὔτε τόν πόνο, οὔτε τά αἵματα πού ἔρρεαν ἀπό τό σῶμα του, οὔτε τίς ὀδυνηρές συνθῆκες στή φυλακή, οὔτε τόν φόβο τοῦ δημίου καί τοῦ θανάτου πού πλησίαζε.
Ἡ ἐλπίδα στόν Χριστό καί στήν αἰώνιο ζωή ἔδινε τή δύναμη στόν ἅγιο Χριστοφόρο νά ὑπομένει τή δοκιμασία τοῦ μαρτυρίου καί παρά τούς πόνους καί τίς ταλαιπωρίες νά προσεύχεται στόν Χριστό γιά νά τόν ἀξιώσει νά μείνει πιστός ἄχρι θανάτου καί νά τοῦ χαρίσει, κατά τήν ὑπόσχεσή του, τόν στέφανο τῆς ζωῆς.
Ἡ ἐλπίδα, ἡ ὑπομονή καί ἡ προσευχή μέ τίς ὁποῖες ἀντιμετώπισε ὁ ἅγιος Χριστοφόρος, πού πανηγυρίζουμε σήμερα τό μαρτύριό του, δείχνουν καί σέ μᾶς τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά πρέπει νά βαδίζουμε στή ζωή μας, τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θά πρέπει νά ἀντιμετωπίζουμε τά θέματα πού μᾶς ἀπασχολοῦν, τά προβλήματα καί τούς πειρασμούς πού καθημερινά συναντοῦμε.
Ἄν ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα βρίσκονται μέσα στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιά τή ζωή μας καί γιά τή σωτηρία μας, ἄν ὅλα αὐτά, εἴτε εἶναι δυσάρεστα εἴτε εἶναι ἀκόμη καί ὀδυνηρά, εἴτε ἀφοροῦν ἐμᾶς προσωπικά εἴτε οἰκεῖα μας πρόσωπα, εἴτε ἀφοροῦν θέματα ἐπίγεια καί ὑλικά εἴτε ἀφοροῦν ζητήματα πνευματικά, ἄν, λοιπόν, ὅλα αὐτά τά ἀντιμετωπίζουμε μέ ἐλπίδα, μέ ὑπομονή καί κυρίως μέ προσευχή, τότε τίποτε δέν θά μπορεῖ νά μᾶς στερήσει τή χαρά, τίποτε δέν θά μπορεῖ νά μᾶς καταβάλει ἤ νά μᾶς ἀπογοητεύσει, τίποτε δέν θά ἀνακόψει τήν προσπάθειά μας νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά προσπαθοῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε ὅλα τά ὑπόλοιπα μέ πίστη καί ὑπομονή καί ἐπικαλούμενοι πάντοτε τή βοήθεια καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἄς μήν ξεχνοῦμε ποτέ ὅτι ὅ,τι συμβαίνει στή γῆ ὅσο δύσκολο καί ἐπώδυνο ἄν μᾶς φαίνεται, δέν παύει νά εἶναι προσωρινό. Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά ὅ,τι εἶναι εὐχάριστο καί χαρούμενο· καί αὐτό εἶναι προσωρινό καί ἐφήμερο.
Ἡ ζωή μας, ἀδελφοί μου, δέν εἶναι ἐδῶ, δέν εἶναι στή γῆ, εἶναι στόν οὐρανό. Ἐδῶ εἴμαστε μόνο περαστικοί, εἴμαστε μόνο γιά νά προετοιμασθοῦμε γιά τή μέλλουσα ζωή.
Ἄς ἀγωνιζόμαστε, λοιπόν, καί ἐμεῖς, ἀκολουθῶντας τήν προτροπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου καί τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου μάρτυρος Χριστοφόρου, νά ζοῦμε «τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες» γιά νά δημιουργήσουμε τίς προϋποθέσεις, ὥστε νά ἀπολαύσουμε καί ἐμεῖς τά ἀγαθά τῆς αἰωνίου ζωῆς, πού μᾶς ἔχει ἑτοιμάσει ὁ Θεός.
Ἀδελφοί μου, τιμῶντας σήμερα τόν ἅγιο Χριστοφόρο, ἄς ἐξετάσουμε τόν ἑαυτό μας κατά πόσον ἀνταποκρινόμαστε στίς προϋποθέσεις πού ἔθεσε μέ τή ζωή καί τό μαρτύριό του ὁ ἅγιος Χριστοφόρος, καί ἄς ἐπικαλεσθοῦμε τή βοήθεια καί τή μεσιτεία του, ὥστε νά ὑπομένουμε τίς δυσκολίες καί τούς πειρασμούς τῆς παρούσης ζωῆς μέ ὑπομονή μέχρι νά φθάσουμε διά τῶν πρεσβειῶν του καί στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Καί μήν ξεχνοῦμε ὅτι ὁ ἅγιος Χριστοφόρος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μετέφερε ἀπό τή μία πλευρά τοῦ ποταμοῦ στήν ἄλλη τούς ἀνθρώπους, καί μεταξύ αὐτῶν μετέφερε καί τόν ἴδιο τόν Χριστό. Γι᾽ αὐτό καί εἶναι προστάτης καί ὅλων αὐτῶν πού μέ τά ὀχήματά τους μεταφέρουν κάποιους ἀνθρώπους, ἑπομένως εἶναι καί προστάτης ὅλων αὐτῶν πού ὁδηγοῦν. Ἄς ἐπικαλούμεθα, λοιπόν, τή χάρη του καί τή βοήθειά του καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὄχι μόνο αὐτός θά εἶναι πάντοτε στό τιμόνι μας, ἀλλά θά εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.