Μητρ.Βεροίας: “Η αγάπη δεν είναι μόνο συναίσθημα, είναι και τρόπος προσεγγίσεως του Θεού”
Το διήμερο 25 και 26 Σεπτεμβρίου εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η εορτή της μεταστάσεως του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
Την παραμονή της εορτής το εσπέρας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Νησέλι.
Ανήμερα της εορτής το πρωί ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στο εξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Νάουσα.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ
«Ἐάν ἀγαπῶμεν ἀλλήλους, ὁ Θεός ἐν ἡμῖν μένει».
Κανένας ἀπό τούς μαθητές καί ἀποστόλους τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί κανένας ἀπό τούς πατέρες καί τούς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν ἑστίασε τόσο πολύ στήν ἀγάπη, ὅσο ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἠγαπημένος μαθητής τοῦ Κυρίου, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος.
Νεαρός στήν ἡλικία, ὅταν γνώρισε τόν Χριστό, ἀποφάσισε ἀμέσως νά τόν ἀκολουθήσει μαζί μέ τόν ἀδελφό του, τόν ἀπόστολο Ἰάκωβο, καί ἀπό τότε δέν τόν ἐγκατέλειψε ποτέ. Ἀκόμη καί τήν ὥρα τῆς Σταυρώσεως, ὅταν ὅλοι οἱ ἄλλοι μαθητές εἶχαν ἀπομακρυνθεῖ ἐξαιτίας τοῦ φόβου τῶν Ἰουδαίων, ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης βρίσκεται κάτω ἀπό τόν Σταυρό μαζί μέ τήν Παναγία καί ἀναλαμβάνει τήν προστασία της.
Ἡ σχέση αὐτή τῆς ἀγάπης πού τόν συνδέει μέ τόν Χριστό τονίζεται στό εὐαγγέλιό του καί ἐκφράζεται μέσα ἀπό τίς τρεῖς ἐπιστολές του. Ἡ ἀγάπη κυριαρχεῖ στόν λόγο καί τή ζωή του καί αὐτήν προτείνει στούς ἀκροατές καί ἀναγνῶστες του ὅλων τῶν ἐποχῶν.
Τί εἶναι ὅμως ἡ ἀγάπη γιά τόν εὐαγγελιστή Ἰωάννη καί γιά ποιόν λόγο ἐπιμένει τόσο σ᾽ αὐτήν;
Ἡ ἀγάπη εἶναι γιά τόν ἑορταζόμενο ἀπόστολο ταυτόσημη μέ τήν ἔννοια τοῦ Θεοῦ, γιατί ὁ Θεός ἀπό ἀγάπη δημιούργησε τόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο καί ἀπό ἀγάπη τόν συντηρεῖ. Καί ἀκόμη ἀπό ἀγάπη στόν πεπτωκότα ἄνθρωπο ἔστειλε τόν μονογενῆ Υἱό του στόν κόσμο, πού ἀπό ἀγάπη θυσιάσθηκε γιά χάρη του ἐπί τοῦ Σταυροῦ.
Ἡ ταύτιση τοῦ Θεοῦ μέ τήν ἀγάπη συνδέεται καί μέ τό γεγονός ὅτι ἡ καινή ἐντολή τοῦ Χριστοῦ, μέ τήν ὁποία ὑπερβαίνει τόν νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, εἶναι ἡ ἀγάπη. Καί ἡ ἀγάπη αὐτή δέν εἶναι μονοσήμαντη ἀλλά καθολική, καθώς ἀπευθύνεται καί στόν Θεό καί στούς ἀνθρώπους, τούς ὁποίους μᾶς καλεῖ νά τούς ἀγαπήσουμε ὅπως τόν ἴδιο τόν ἑαυτό μας, ἀλλά καί συγχρόνως ἀποτελεῖ τό κριτήριο βάσει τοῦ ὁποίου θά μᾶς κρίνει ὁ Χριστός κατά τήν μέλλουσα κρίση.
Ἄν, λοιπόν, ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη καί ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς τήν ἀγάπη, εἶναι προφανές γιά ποιόν λόγο ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης μᾶς βεβαιώνει κατηγορηματικά ὅτι ἡ ἀγάπη μας πρός τούς ἀδελφούς μας εἶναι αὐτή πού ἑλκύει τόν Θεό στήν ψυχή μας καί τόν κάνει νά κατοικεῖ ἐν αὐτῇ.
Ὁ Θεός ὡς ἀπόλυτη ἀγάπη δέν εἶναι δυνατόν νά κατοικήσει ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει τό μίσος ἤ ἡ ἔχθρα, δέν μπορεῖ ὅμως καί νά κατοικήσει ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει ἡ ψεύτικη καί προσποιητή ἀγάπη.
Συχνά οἱ ἄνθρωποι περιορίζουμε τήν ἀγάπη σέ ἐξωτερικά ἤ καί σέ ὑποκριτικά σχήματα. Νομίζουμε ἤ θέλουμε νά πείσουμε τόν ἑαυτό μας ὅτι ἀγάπη εἶναι μερικά καλά λόγια, μερικά λόγια συμπαθείας πρός τόν ἀδελφό μας ἤ μιά τυπική ἔκφραση φιλανθρωπίας ἤ ἐλεημοσύνης. Νομίζουμε ἀκόμη ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι κάτι πού μποροῦμε νά προσφέρουμε, ὅταν δέν θίγει τά συμφέροντά μας ἤ δέν ἐμποδίζει τίς ἐπιδιώξεις μας.
Ὅλα αὐτά ὅμως δέν εἶναι ἡ ἀγάπη πού θέλει ὁ Θεός, δέν εἶναι ἡ ἀγάπη πού συστήνει ὁ ἅγιος εὐαγγελιστής Ἰωάννης, δέν εἶναι ἡ ἀγάπη ἡ ὁποία ἑλκύει τόν Θεό καί τόν καθιστᾶ ἔνοικο τῆς ψυχῆς μας.
Ἡ ἀγάπη τήν ὁποία μᾶς ζητᾶ ὁ Θεός καί μᾶς διδάσκει ὁ ἠγαπημένος του μαθητής εἶναι ἡ ἀγάπη τήν ὁποία περιγράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Κορινθίους ἐπιστολή του. Εἶναι ἡ ἀγάπη ἡ ὁποία «οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς», ἀλλά «πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει». Καί ὅποιος ἔχει αὐτή τήν ἀγάπη εἶναι ἕτοιμος νά δώσει καί τήν ψυχήν αὐτοῦ «ὑπέρ τῶν φίλων αὐτοῦ», ὅπως λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ἐννοῶντας βεβαίως μέ τόν ὅρο φίλους ὄχι ὁρισμένα μόνο πρόσωπα, ἀλλά ὅλους ὅσους ἔχουμε χρέος νά ἀγαποῦμε, δηλαδή τούς πάντες, χωρίς καμία διάκριση.
Καί ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο θέτει ὁ Θεός ὡς προϋπόθεση τῆς παραμονῆς του στήν ψυχή ἑνός ἀνθρώπου αὐτή τήν ἀγάπη, εἶναι διότι σέ διαφορετική περίπτωση ἡ παρουσία του δέν ἔχει κανένα νόημα στήν ψυχή του, γιατί ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἔχει αὐτή τήν ἀγάπη, ἀδυνατεῖ νά ἀντιληφθεῖ τήν παρουσία του, ἀδυνατεῖ νά κατανοήσει τήν ἀγάπη του, ἀδυνατεῖ νά αἰσθανθεῖ τήν χαρά πού προσφέρει αὐτή στήν ψυχή του.
Ἀσφαλῶς αὐτή ἡ ἀγάπη δέν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση, ἀλλά εἶναι ἀποτέλεσμα προσπάθειας καί ἀγώνα νά νικήσουμε πολλά πάθη καί ἐλαττώματα πού ἐμφωλεύουν στήν ψυχή μας, μᾶς ἀξιώνει ὅμως, ὅταν τήν ἀποκτήσουμε, νά ζήσουμε μέσα στήν παρουσία τοῦ Θεοῦ καί στήν ἐπίγεια ζωή ἀλλά καί στή μέλλουσα.
Γι᾽ αὐτό τιμῶντας σήμερα τόν μαθητή τῆς ἀγάπης καί ἠγαπημένο μαθητή τοῦ Χριστοῦ, ἄς τόν παρακαλέσουμε νά μᾶς διδάξει τήν ἀγάπη καί νά πρεσβεύει γιά ὅλους μας στόν Θεό, ὥστε νά γίνουμε ἄξιοι τῆς ἀγάπης του.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΣΤΗΝ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
«Θεολογίας τά νάματα ἐπί τοῦ στήθους πεσών, τῆς σοφίας ἐξήντλησας καί τόν κόσμον ἤρδευσας, Ἰωάννη πανάριστε».
Κανείς ἀπό τούς μαθητές τοῦ Κυρίου δέν τιμήθηκε ἀπό τήν Ἐκκλησία μας μέ τόσα προσωνύμια, ὅπως ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος.
Ἀπόστολος, εὐαγγελιστής, θεολόγος, παρθένος, ἠγαπημένος εἶναι κάποια ἀπό αὐτά πού ξεχωρίζουν δίπλα στό ὄνομά του. Καί ὅλα, ἀδελφοί μου, ἔχουν ὡς ἀφετηρία μία ἀρετή, ἤ μᾶλλον τήν κορωνίδα τῶν ἀρετῶν, τήν ἀγάπη.
Ἦταν νεαρός στήν ἡλικία, ὅταν τόν συνάντησε ὁ Χριστός μαζί μέ τόν ἀδελφό του Ἰάκωβο καί τούς κάλεσε νά τόν ἀκολουθήσουν. Καί χωρίς νά διστάσει, χωρίς νά σκεφθεῖ, χωρίς νά καθυστερήσει τόν ἀκολούθησε. Καί τόν ἀκολούθησε σέ ὅλη του τή ζωή. Τόν ἀκολούθησε παντοῦ, ἀπό τίς στιγμές τῆς δόξης στό ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως μέχρι τίς τραγικές ὧρες τῆς σταυρικῆς θυσίας του, ἀλλά καί στή συνέχεια ἀπό τό κενό μνημεῖο, ὅπου τόν συνάντησε ἀναστημένο, μέχρι τίς δικές του δύσκολες ὧρες τῆς ἐξορίας στήν Πάτμο γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ.
Ἡ φύση τοῦ χαρακτῆρος καί τῆς προσωπικότητός του, ὅπως αὐτή παρουσιάζεται μέσα ἀπό τά κείμενα τῶν ἱερῶν εὐαγγελίων φαίνεται πιό εὐαίσθητη καί πιό ἐκδηλωτική ἀπό τῶν ἄλλων μαθητῶν. Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἐκφράζει πιό ἔντονα τήν ἀγάπη καί τήν ἀφοσίωσή του στόν Χριστό καί αὐτό εἶναι πού κάνει τόν Χριστό νά τήν ἀνταποδίδει. Ὁ Χριστός, βεβαίως, δέν προσωποληπτεῖ οὔτε κάνει διακρίσεις. Εἶναι γεμάτος μέ τήν ἴδια ἀκριβῶς ἀγάπη γιά ὅλα του τά πλάσματα. Ὅμως ἡ ἀγάπη δέν ἔχει ἀπόλυτα μέτρα. Ὁ κάθε ἄνθρωπος λαμβάνει ἀνάλογα μέ αὐτή πού ὁ ἴδιος προσφέρει. Γιατί ἡ ἀγάπη ἀνοίγει τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί τήν κάνει δεκτική στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καί ὅσο περισσότερο ἀγαπᾶ ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό, τόσο περισσότερη αἰσθάνεται τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή του· γιατί ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, καί ὅσο ἀνοίγει ὁ ἄνθρωπος τήν ψυχή του στόν Θεό, τόσο δέχεται τόν Θεό, δηλαδή τήν ἀγάπη του, στήν ψυχή του.
Αὐτό συνέβη καί μέ τόν ἑοταζόμενο εὐαγγελιστή Ἰωάννη. Ἡ ὁλοκληρωτική ἀγάπη του στόν Χριστό πού τόν ἔκανε νά φέρεται πολλές φορές μέ ἕνα αὐθόρμητο καί ἄδολο τρόπο καί νά δείχνει ἐμφανῶς τό ἐνδιαφέρον του καί τήν ἀγάπη του πρός τόν διδάσκαλό του, τόν ἔκανε νά αἰσθάνεται καί τή δική ἀγάπη ἰδιαίτερη, νά αἰσθάνεται ὁ ἠγαπημένος μαθητής τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως ἡ ἀγάπη δέν εἶναι μόνο συναίσθημα, εἶναι καί τρόπος προσεγγίσεως τοῦ Θεοῦ. Ὡς ἀγάπη ὁ Θεός προσεγγίζεται, ὅπως εἴπαμε, μόνο μέ τήν ἀγάπη. Καί ὅπως ὅταν ἀγαπᾶς καί προσεγγίζεις ἕναν ἄνθρωπο τόν γνωρίζει περισσότερο, τόν γνωρίζεις καλύτερα, τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν Θεό. Ὅσο τόν ἀγαποῦμε, τόσο τόν πλησιάζουμε καί τόσο περισσότερο τόν καταλαβαίνουμε.
Μέ τήν ἀγάπη κατανόησε καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Γιατί, τί ἦταν; ἕνας ταπεινός ἁλιεύς χωρίς καμία ἰδιαίτερη μόρφωση καί παιδεία. Ἕνας ἁπλός καί ὀλιγογράμματος ἄνθρωπος πού ὅμως ἀξιώθηκε νά γίνει ἡ φωνή τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ, νά γίνει ὁ πρῶτος πού ἀξιώθηκε νά λάβει ἀπό τήν Ἐκκλησία τόν τίτλο τοῦ Θεολόγου.
Πόσο μεγάλη τιμή εἶναι αὐτή, ἀλλά καί πόσο παρήγορη καί ἐνθαρρυντική εἶναι γιά ὅλους μας ἡ ἀπόδοσή της. Γιατί ὁ Θεός δέν προσωποληπτεῖ μόνος ὡς πρός τήν ἀγάπη, ὅπως εἴπαμε προηγουμένως, ἀλλά δέν προσωποληπτεῖ οὔτε ὡς πρός τή γνώση του. Καί τό διαπιστώνουμε ὄχι μόνο στήν περίπτωση τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ἀλλά καί σέ πολλές περιπτώσεις ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἦταν ἀμαθεῖς καί ἀγράμματοι, πού ζοῦσαν «ἐν ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς», μακριά ἀπό τόν κόσμο καί τή γνώση του. Ζοῦσαν ὅμως μέ τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ στήν ψυχή τους. Ζοῦσαν μέ τή φλόγα της νά καίει ἄσβεστη μέσα στήν καρδιά τους καί νά φωτίζει τό νοῦ καί νά τούς ἀναδεικνύει σέ σοφούς θεολόγους πού διέθεταν τή γνώση καί τή σοφία τοῦ Θεοῦ.
Ἔτσι λειτουργεῖ ὁ Θεός· μέσω τῆς ἀγάπης. Καί αὐτή τήν ἀγάπη, τήν ἀγάπη μας πρός τόν Θεό, καλούμεθα νά αὐξήσουμε καί ἐμεῖς στήν ψυχή μας ἐμπνεόμενοι ἀπό τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, ὁ ὁποῖος μᾶς διασώζει στό εὐαγγέλιο τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο θέλει ὁ Χριστός νά ἀγαποῦμε. Καί αὐτός εἶναι ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν του. «Ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστιν ὁ ἀγαπῶν με».
Ἔχουμε τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, ἄς τίς τηροῦμε, γιά νά τοῦ ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη μας καί νά αἰσθανόμαστε καί τή δική του νά θερμαίνει τήν ψυχή μας καί νά φωτίζει τόν νοῦ μας, ὥστε νά κατανοοῦμε τόν λόγο του, νά κατανοοῦμε τίς ἐντολές του, νά κατανοοῦμε τά μυστήριά του, γιά νά ἀπολαμβάνουμε ὁλοένα καί περισσότερο τήν κοινωνία μαζί του.
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης εἶναι γιά ὅλους μας πρότυπο, γιά νά μπορέσουμε καί ἐμεῖς νά αὐξήσουμε τήν ἀγάπη μέσα μας. Μία ἀγάπη τέτοια, ἡ ὁποία τίποτε δέν λογαριάζει παρά μόνο νά τηρεῖ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτό τό ὁποῖο ζητᾶ ὁ Κύριος ἀπό ἐμᾶς, εἶναι αὐτό τό ὁποῖο ἐφήρμοσε ἡ Παναγία μας πρωτίστως, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Τά πάντα τά ἐθεώρησαν σκύβαλα γιά νά κερδίσουν τόν Χριστό. Καί τόν Χριστό τόν κέρδισαν μέ τήν ὁλοκληρωτική ἀγάπη. Αὐτή τήν ἀγάπη ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ὁ Θεός. Ἀμήν.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.
