Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων την Κυριακή 10 Μαρτίου 2019 λειτούργησε και κήρυξε και το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Νησίου.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος τέλεσε Μνημόσυνο με αφορμή την επέτειο του Ολοκαυτώματος του χωριού.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἤ ὅτε ἐπιστεύσαμεν».
Κυριακή τῆς Τυρινῆς, Κυριακή κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας μνημονεύει τήν ἐξορία τοῦ πρωτοπλάστου Ἀδάμ ἀπό τόν παράδεισο, καί ἀκούσαμε στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο νά ἀναφέρεται στή σωτηρία μας.
Ἔξωση καί ἐπιστροφή, τιμωρία καί σωτηρία εἶναι ἔννοιες πού διαπλέκονται σήμερα, ὅπως ἄλλωστε συνέβη καί κατά τή φοβερή ἐκείνη ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ὁ Θεός δέν ἐξεδίωξε μόνο τούς πρωτοπλάστους ἀπό τόν παράδεισο ἀλλά τούς ἔδωσε συγχρόνως καί ὑπόσχεση γιά τή σωτηρία καί τή λύτρωσή τους ἀπό τίς συνέπειες τῆς ἁμαρτίας.
Ὅμως ἄν οἱ πρό Χριστοῦ ἄνθρωποι περίμεναν γιά αἰῶνες τόν Μεσσία πού θά τούς ἐλευθέρωνε ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί θά τούς ἀποκαθιστοῦσε στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, οἱ χριστιανοί τῆς Ρώμης, πρός τούς ὁποίους ἀπευθύνεται ὁ μέγας ἀπόστολος, ἀλλά καί ὅλοι ἐμεῖς πού ζοῦμε στή μετά Χριστόν ἐποχή ἔχουμε κοντά μας τή σωτηρία μας. Δέν εἶναι ἀνάγκη νά ἀγωνιοῦμε πότε θά ἔλθει ὁ Μεσσίας. Δέν χρειάζεται νά τόν ἀναμένουμε. Δέν εἶναι ἀνάγκη νά προβληματιζόμασθε ποιός εἶναι καί πῶς θά τόν ἀκολουθήσουμε γιά νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας. Ἐμεῖς βρισκόμασθε σέ ἀσυγκρίτως πλεονεκτικότερη θέση, λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ Χριστός ἦλθε στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, μᾶς ἀποκάλυψε τόν Θεό, μᾶς δίδαξε μέ τό κήρυγμά του, μᾶς ἔδωσε τό εὐαγγέλιό του, σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε γιά νά μᾶς λυτρώσει καί ἵδρυσε ἐπί γῆς τήν Ἐκκλησία του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν ἀνά τούς αἰῶνες συνεχιζόμενη ἐπί γῆς παρουσία του, γιά νά εἶναι ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας μας, γιά νά ἔχουμε τή δυνατότητα μέσω αὐτῆς νά γνωρίζουμε τόν δρόμο τῆς σωτηρίας μας καί νά λαμβάνουμε τή θεία χάρη ἡ ὁποία εἶναι ἀναγκαία γιά νά σωθοῦμε.
Νά, γιατί ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει ὅτι ἡ σωτηρία μας εἶναι «ἐγγύτερον ἡμῶν ἤ ὅ,τι ἐπιστεύσαμεν». Εἶναι κοντά μας, γιατί εἶναι διαθέσιμη σέ κάθε στιγμή. Εἶναι κοντά μας, γιατί κοντά μας εἶναι καί ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι πάντοτε ἀνοικτή καί μᾶς περιμένει γιά νά μᾶς καθοδηγήσει στήν ἐν Χριστῷ ζωή, γιά νά μᾶς δείξει τούς τρόπους μέ τούς ὁποίους πρέπει νά ἀγωνιζόμεθα γιά νά ἐπιτύχουμε τόν σκοπό μας, γιά νά μᾶς κρατήσει, ὅταν κλονιζόμεθα στήν προσπάθειά μας, γιά νά μᾶς σηκώσει, ὅταν πέφτουμε, γιά νά μᾶς χαρίσει τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καί τή δύναμη τῆς θείας χάριτος ὥστε νά συνεχίζουμε τόν ἀγώνα μας, γιά νά μᾶς ἀνακαινίσει μέ τή χάρη τῶν ἱερῶν της μυστηρίων καί νά μᾶς προσφέρει ὡς φάρμακο ἀθανασίας τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας.
Γιατί ὅμως τονίζει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι «Νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἤ ὅτε ἐπιστεύσαμεν», ἐφόσον εἶναι ὄντως τόσο κοντά μας;
Τό τονίζει, γιατί γνωρίζει τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία. Γνωρίζει ὅτι συχνά ἀδιαφοροῦμε γιά κάτι πού ἔχουμε δίπλα μας, γιά κάτι στό ὁποῖο ἔχουμε καθημερινή πρόσβαση. Γνωρίζει τήν ἀνθρώπινη ἀναβλητικότητα πού μᾶς πείθει ὅτι δέν εἶναι ἐπεῖγον θέμα ἡ σωτηρία μας, ὅτι ἔχουμε καιρό καί ὅτι δέν θά τήν χάσουμε. Γνωρίζει ἀκόμη ὁ ἀπόστολος Παῦλος πόσο εὔκολα ὁ πονηρός ἐκμεταλλεύεται αὐτόν τόν λογισμό μας καί μᾶς παρασύρει στήν ἀδιαφορία, στήν χαλαρότητα, τήν ἀμέλεια, τήν ἀδράνεια καί τελικά στήν ἁμαρτία καί στήν πτώση.
Καί εἶναι θλιβερό, εἶναι τραγικό νά ἔχουμε στή διάθεσή μας τή σωτηρία μας, νά εἶναι δίπλα μας, νά μᾶς προσφέρεται δωρεάν, καί ὅμως ἐμεῖς νά ἀποτύχουμε καί νά τή στερηθοῦμε. Εἶναι τραγικό νά βρισκόμαστε μέσα στήν Ἐκκλησία καί ὅμως ἐμεῖς νά χάσουμε τή σωτηρία ἀπό τήν ἀμέλειά μας, νά βρισκόμαστε μέσα στό γαλήνιο λιμάνι της καί ὅμως ἐμεῖς νά βυθίσουμε τό σκάφος τῆς ψυχῆς μας ἀπό τήν ἀδιαφορία καί τήν ἀναβλητικότητά μας.
Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς καλεῖ σέ ἐγρήγορση. Μᾶς καλεῖ νά ἀντιληφθοῦμε τή σημασία τῆς σωτηρίας μας καί νά σπεύσουμε, διότι τώρα εἶναι ἡ σωτηρία μας πιό κοντά ἀπό ὅ,τι νομίζουμε καί θά πρέπει νά μήν χάσουμε τήν εὐκαιρία νά τήν κερδίσουμε.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ Ἐκκλησία μας, θέλοντας νά μᾶς παρακινήσει νά ἐνδιαφερθοῦμε γι᾽ αὐτήν καί νά μήν ἀδιαφορήσουμε, μᾶς ὑπενθυμίζει τούς λόγους αὐτούς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, καθώς εἰσερχόμεθα στό στάδιο τῶν ἀρετῶν, στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μᾶς δίδει πολλές εὐκαιρίες ἀγῶνος γιά νά μᾶς βοηθήσει νά οἰκειοποιηθοῦμε τή σωτηρία πού μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός καί νά μήν βρεθοῦμε κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως στήν τραγική θέση τῶν πρωτόπλαστων, τῶν ὁποίων τήν ἐξορία ἀπό τόν παράδεισο, ἐξαιτίας τῆς ἀδιαφορίας καί τῆς ἀμελείας τους νά ἐφαρμόσουν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί νά ταπεινωθοῦν ἐνώπιον του καί νά ζητήσουν συγχώρηση, μᾶς ὑπενθυμίζει κατά τή σημερινή Κυριακή ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία.
Σήμερα ὅμως ἐδῶ στό Νησί μᾶς ὑπενθυμίζει καί ἕνα ἀκόμη τραγικό γεγονός. Καί αὐτό εἶναι τό ὁλοκαύτωμα τοῦ χωριοῦ σας κατά τόν Μακεδονικό ἀγώνα καί ἡ θυσία τῶν πατέρων σας γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Μακεδονίας μας.
Μνημονεύουμε, λοιπόν, σήμερα τή θυσία τους καί παρακαλοῦμε τόν Θεό νά ἀναπαύσει τίς ψυχές τους ἀλλά καί νά προστατεύει τή Μακεδονία μας, πού διέρχεται καί σήμερα δύσκολες στιγμές, ἀπό κάθε κακό καί ἀπό κάθε ἐπιβουλή.