Την Παρασκευή 31 Ιουλίου το απόγευμα μπροστά από τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του οσίου Αντωνίου του Νέου, ο ιερός κλήρος και οι πιστοί υποδέχθηκαν τον Τίμιο Σταυρό από το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά, που όπως κάθε χρόνο συμπανηγυρίζει με τον πολιούχο της Βεροίας, λόγω της σημερινής τελετής της προόδου του Τιμίου Σταυρού.
Τον Τίμιο Σταυρό μετέφερε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας.
Εν συνεχεία τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.
Κατά την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
“Ζούμε σε μία εποχή κατά την οποία εκτός από τους συνήθεις κινδύνους, τους οποίους μπορεί να διατρέχει κάθε άνθρωπος στην καθημερινότητά του, αντιμετωπιζουμε και πολλούς ασυνήθεις. Ζούμε προκλήσεις και απειλές τις οποίες δεν περιμέναμε, όπως η πανδημία του κορωνοιού, η οποία μας ταλαιπώρησε και μας ταλαιπωρεί ακόμη, αλλά και οι μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε από τη γείτονα χώρα με την Αγία Σοφία και την αυξημένη επιθετικότητα και αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Ζούμε προκλήσεις και απειλές, που αισθανόμεθα ότι δεν μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε με τις δικές μας ανθρώπινες και πεπερασμένες δυνάμεις και έχουμε την ανάγκη μιάς ισχυρότερης προστασίας. Και αυτήν μας την προσφέρει ο Σταυρός του Κυρίου μας“.
Αναλυτικά το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου:
Την προτροπή αυτή απευθύνει προς όλους μας ο ιερός υμνογράφος, καλώντας μας να ασπασθούμε και να προσκυνήσουμε τον τιμιο Σταυρό, ως φυλακτήριο από κάθε κακό, από κάθε κίνδυνο και από κάθε πειρασμό και συγχρόνως ως πηγή αγιασμού.
Και η προτροπή αυτή δεν είναι τυχαία, καθώς αύριο η Εκκλησία μας μνημονεύει μία ευλαβή συνήθεια των πατέρων μας στην Κωνσταντινούπολη, όπου κατά την πρώτη Αυγούστου και επί μία σχεδον εβδομάδα, μέχρι την εορτή της Μεταμορφώσεως, έβγαζαν τον τίμιο Σταυρό από το ιερό παλάτιο και τον λιτάνευαν στην Πόλη και στους ναούς της για να τον προσκυνήσουν οι κάτοικοί της, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους για την προστασία που τους προσεφερε από τους Σαρακηνούς.
Αυτό το γεγονός τιμούμε και εμείς, κατά την παράδοση της τοπικής μας Εκκλησίας, υποδεχόμενοι απόψε τον τίμιο Σταυρό από το Ιερό προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στον ναό του πολιούχου μας αγίου Αντωνίου, για να τον προσκυνήσουμε και να λάβουμε τη χάρη του, τιμώντας μαζί του και τη μνήμη των αγίων επτά Μακκαβαίων παίδων, του διδασκαλου τους Ελεαζάρου και της μητέρας τους αγίας Σολομονής, και να τον παρακαλέσουμε να μας φυλάττει από κάθε κακό και από κάθε απειλή και να αγιάζει τη ζωή μας, τις πράξεις μας και τον κόσμο μας.
Διότι ζούμε σε μία εποχή κατά την οποία εκτός από τους συνήθεις κινδύνους, τους οποίους μπορεί να διατρέχει κάθε άνθρωπος στην καθημερινότητά του, αντιμετωπιζουμε και πολλούς ασυνήθεις. Ζούμε προκλήσεις και απειλές τις οποίες δεν περιμέναμε, όπως η πανδημία του κορωνοιού, η οποία μας ταλαιπώρησε και μας ταλαιπωρεί ακόμη, αλλά και οι μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε από τη γείτονα χώρα με την Αγία Σοφία και την αυξημένη επιθετικότητα και αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Ζούμε προκλήσεις και απειλές, που αισθανόμεθα ότι δεν μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε με τις δικές μας ανθρώπινες και πεπερασμένες δυνάμεις και έχουμε την ανάγκη μιάς ισχυρότερης προστασίας. Και αυτήν μας την προσφέρει ο Σταυρός του Κυρίου μας, ο οποίος είναι το σύμβολο της νίκης και της καταισχύνης του διαβόλου, από τον οποίο τελικά προέρχονται και οι απειλές και οι προκλήσεις που μας ταλαιπωρούν και δοκιμάζουν τις αντοχές μας. Μας την προσφέρει ο Σταυρός, ο οποίος είναι ο φύλαξ πάσης της οικουμένης. Είναι το ισχυρό και ακατανίκητο όπλο που μας προφυλάσσει από κάθε επιβουλή, ορατη και αόρατη.
Γι᾽ αυτό και τον επικαλούμεθα, γι᾽ αυτό τον ασπαζόμεθα, γι᾽ αυτό τον προσκυνούμε, γι᾽ αυτό και καθε εορτή του μας υπενθυμίζει τη θυσία του Χριστού για χάρη όλων μας, αλλά και τις θυσίες που ζητά ο Θεός από εμάς, εάν θέλουμε να είμεθα αφοσιωμένοι σ᾽ Αυτόν, εάν θέλουμε να τον πιστεύουμε όχι επιφανειακά αλλά ουσιαστικά, εάν θέλουμε να τον ακολουθούμε όχι με τα λόγια αλλά με τη ζωή μας.
Θυσία για τον Θεό ήταν το μαρτυριο των εορταζομένων αγίων επτά Μακκαβαίων παίδων, του διδασκάλου τους αγίου Ελεαζάρου και της μητέρας τους αγίας Σολομονής.
Θυσία για τον Θεό ήταν, επειδή προτίμησαν την τιμωρία, το μαρτυριο και τον θανατο, προκειμενου να μην αθετήσουν την εντολή του Θεού και καταπατήσουν τον Μωσαικό νόμο που απηγόρευε το χοιρινό κρέας. Θυσία για τον Θεό ήταν, επειδή δεν δίστασαν να αρνηθούν και αυτή τη ζωή τους για να μην αρνηθούν τον Θεό.
Θυσία όμως για τον Θεό ήταν και η φυγή από τον κόσμο του πολιούχου μας αγίου Αντωνίου του νέου, η μοναχική ζωή, η άσκηση, η νηστεία, η αγρυπνία, η κακοπάθεια. Στερείτο ο άγιος Αντώνιος τις ανέσεις του κόσμου, ακόμη και τις πιο απλές και τις πιο αυτονόητες, για την αγάπη του Χριστού. Στερείτο και αυτήν ακόμη την τροφη και την ανάπαυση για να παραμένει απερίσπαστος στη λατρεία του Θεού και την προσευχή, και αντιμετώπιζε τους δαιμονικούς πειρασμούς με τη δυναμη του Σταυρού.
Ο εορτασμός, λοιπόν, των αγίων επτά Μακκαβαίων παίδων, της μητρός και του διδασκάλου τους στον ναό του πολιούχου μας αγίου Αντωνίου, τον οποίο τιμούμε κατα την παράδοση την ημέρα της εορτής της προόδου του τιμίου Σταυρού, υπενθυμίζει και σε μας ότι η εν Χριστώ ζωή απαιτεί και θυσίες, θυσίες που οφείλουμε σε Εκείνον, ο οποίος όχι μόνο θυσιάσθηκε για μας, αλλά και μας χάρισε τον Σταυρό του ως όπλο κατά του διαβόλου, ως φυλακτήριο από καθε κακό και ως μέσον αγιασμού της ζωής μας και του κόσμου.
Ας επικαλούμεθα, λοιπόν, τη χάρη του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας σε κάθε ανάγκη, και ιδιαιτέρως αυτή την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου που αρχίζει από αύριο, και για να μας προστατεύει από κάθε κίνδυνο και κάθε απειλή, και για να μας αγιάζει με τη χάρη του διά των πρεσβειών και των αγίων επτά Μακκαβαίων παίδων και του πολιούχου μας αγίου Αντωνίου.