Μητρόπολη Βεροίας: 25 χρόνια Παύλεια

Την σκυτάλη του Αποστολικού έργου όπως την παρέλαβαν οι επόμενες γενιές των εκπροσώπων της Εκκλησίας μας από τον Απόστολο των Εθνών, Παύλο, επιχείρησε με εμπεριστατωμένο και εύληπτο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων.

Συγκεκριμένα:

Την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου το απόγευμα στον Χώρο Τεχνών του Δήμου Βεροίας στο πλαίσιο του εορτασμού του Χρυσού Ιωβηλαίου (50 χρόνια) Ιερωσύνης και του Αργυρού Ιωβηλαίου (25 χρόνια) Αρχιερωσύνης του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση με τίτλο «Ιωβηλαίον Εργογραφίας».

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν όλα τα βιβλία που συνέγραψε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κατά τα 50 έτη Ιερατικής και Αρχιερατικής του διακονίας.

Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης έγινε η παρουσίαση των βιβλίων: α) από τον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Δημήτριο Μπακλαγή, ο οποίος παρουσίασε και την εκδήλωση, β) από τον Αρχιερατικό Επίτροπο Βεροίας και Δρ. Θεολογίας Πρωτοπρ. του Οικουμενικού Θρόνου Στυλιανό Μακρή, γ) από τον Διευθυντή της Πρωτοβαθμίου Εκπαιδεύσεως Ημαθίας κ. Διονύσιο Διαμαντόπουλο και δ) από τον θεολόγο – εκπαιδευτικό κ. Παύλο Σαββίδη.

Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε συναυλία βυζαντινής μουσικής από τον Μουσικολογιώτατο Αρχιμανδρίτη Νικόδημο Καβαρνό με την συνοδεία Βυζαντινού Χορού του Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως μας, υπό τη διεύθυνση του κ. Σωτηρίου Ζερδαλή.

Στο τέλος της εκδήλωσης ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων απηύθυνε χαιρετισμό και αφού ευχαρίστησε όλους τους συντελεστές της εκδήλωσης, επέδωσε το χρυσό μετάλλιο του αργυρού Ιωβηλαίου των «Παυλείων» στον Μουσικολογιώτατο Αρχιμ. Νικόδημο Καβαρνό καθώς και το αναμνηστικό των 25ων Παυλείων στους ομιλητές, στον χοράρχη και στους ισοκράτες.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι τοπικοί πολιτικοί και στρατιωτικοί άρχοντες καθώς και οι υπεύθυνοι και τα μέλη των ενοριακών φιλοπτώχων ταμείων της Ιεράς Μητροπόλεως μας και πλήθος κόσμου.

Ο ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

Πλησιάζουμε πρός τό τέλος αὐ­τοῦ τοῦ χρόνου κατά τόν ὁποῖο ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη θέλησε νά τιμήσει τό ἀργυρό Ἰωβηλαῖο τῶν Παυλείων. Θέλησε νά τιμήσει τά εἰ­κοσιπέντε χρόνια τῶν ἐκδηλώ­σεων πού καθιερώσαμε τό 1994 μέ σκοπό νά προβάλλουμε καί νά τι­μήσουμε τήν ἱερή μορφή καί τό ἔργο τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τοῦ ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν, τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀπο­στόλου Παύλου.

Τιμοῦμε καί προβάλλουμε τήν προσωπικότητα καί τό ἔργο τοῦ μεγάλου ἀποστόλου, διότι αὐτός ἦταν ὁ πρῶτος ὁ ὁποῖος κήρυξε στήν πόλη μας τόν Χριστό καί τό Εὐαγγέλιό του. Αὐτός ἦταν ὁ πρῶ­τος πού ἵδρυσε τήν Ἐκκλησία τῆς Βεροίας, ἀπό τήν ὁποία ἐξεχύθη καί διεδόθη ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγε­λίου στήν περιοχή μας.

Ἐκεῖνος ἔσπειρε πρῶτος τόν σπό­ρο τοῦ θείου λόγου καί ἐμπιστεύ­θη­κε στήν Ἐκκλησία μας τή συνέ­χιση αὐτοῦ τοῦ ἔργου, τό ὁποῖο στούς αἰῶνες πού πέρασαν αὐξή­θηκε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, ἔδωσε καί δίδει καρπούς πνευματικούς. Αὐτή εἶναι ἄλλωστε ἡ ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας στόν κόσμο, νά κη­ρύσσει τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ στούς ἀνθρώπους καί νά μαθη­τεύει πάντα τά ἔθνη.

Αὐτή εἶναι καί ἡ ἀποστολή ὅσων διακονοῦν τήν Ἐκκλησία, εἶναι τό ἔργο τῶν κληρικῶν πού συνεχί­ζουν τό ἔργο τῶν ἀποστόλων καί ἔχουν χρέος νά κηρύσσουν «Χρι­στόν ἐσταυρωμένον» στούς ἀν­θρώ­πους, ὁδηγώντας τους στή σωτηρία.

Αὐτό εἶναι τό ἔργο τῶν ἐπισκό­πων καί τῶν ἱερέων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ὡς σκοπό καί στόχο τῆς ζω­ῆς καί τῆς διακονίας τους «ἵνα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου τρέχῃ», ὥστε καί ὁ Χριστός νά δοξάζεται ἀλλά καί οἱ ἄνθρωποι νά σώζονται.

Ἡ εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν διακόνων της γιά τή διάδοση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ σέ κάθε ἄν­θρωπο εἶναι στήν ἐποχή ἀκόμη με­γαλύτερη, διότι ἔχουμε στή διάθεσή μας ποικίλους τρόπους γιά τή μετάδοση τοῦ λόγου τοῦ Εὐ­αγγελίου στούς ἀδελφούς μας, καί ἀνάμεσά τους, τά βιβλία, τά ἠλεκτρονικά μέσα, τό ραδιόφωνο, τήν τηλεόραση καί τό διαδίκτυο. Καί οἱ τρόποι αὐτοί εἶναι τά τάλα­ντα πού ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος στούς διακόνους του σήμερα καί τά ὁποῖα ἔχουμε χρέος νά τά ἀξιο­ποιήσουμε καί νά τά αὐξήσουμε, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἐπιμελής καί ἐρ­γατικός δοῦλος τῆς παραβολῆς.

Αὐτή ἡ εὐθύνη καί τό χρέος νά ἀξιοποιήσουμε τά δοθέντα τάλα­ντα μέ παρακίνησε ἀπό τά πρῶτα χρόνια τῆς διακονίας μου στήν Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναού­σης καί Καμπανίας, ὅπου ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ μέ κατέστησε Ἐπίσκοπο, νά συνεχίσω συστηματικότερα τήν τα­πεινή προσπάθεια πού εἶχα ξε­κι­νήσει ἀπό τήν ἐποχή τῆς δια­κονίας μου στήν Ἱερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, μέ τή συγγραφή καί τήν ἔκδοση βιβλίων, παράλ­ληλα μέ τίς ἄλλες δράσεις πού καλλιέργησε αὐτά τά χρόνια ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας μέσω τοῦ ρα­διοφώνου καί τοῦ διαδικτύου, μέ τή συμπαράσταση κληρικῶν καί λαϊκῶν συνεργατῶν της.

Κάποια ἀπό τά βιβλία, πού τόσο ὡραῖα καί τιμητικά γιά τήν ἐλα­χιστότητά μου, παρουσίασαν ὁ πα­νο­σιολογιώτατος ἀρχιμανδρίτης π. Δημήτριος Μπακλαγῆς, Γενικός Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Μη­τρο­πόλεώς μας, ὁ πρωτοπρεσβύ­τερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου π. Στυλιανός Μακρῆς, Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Βεροίας, ὁ διευθυντής τῆς Πρωτοβαθμίου Ἐκπαιδεύσεως κ. Διονύσιος Διαμαντόπουλος καί ὁ θεολόγος κ. Παῦλος Σαββίδης, τούς ὁποίους καί εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας γιά τόν κόπο τους καί γιά τήν περίσσεια τῆς ἀγάπης τους, ἐκδόθηκαν μέ τήν παρότρυνση ἀδελ­φῶν μας, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πα­ρα­κολουθήσει τούς ἀντιστοίχους κύκλους ὁμιλιῶν καί εἶχαν ὠφε­ληθεῖ ἀπό αὐτά.

Ἄλλα πάλι βιβλία γράφηκαν γιά νά παρουσιάσουν καί νά προβάλ­λουν τούς τοπικούς μας ἁγίους, μερικοί ἀπό τούς ὁποίους ἦταν σχεδόν ἄγνωστοι στούς περισσο­τέρους, καί τήν ἱστορία μερικῶν ἱερῶν μονῶν τῆς Ἱερᾶς μας Μη­τρο­πόλεως· καί ἄλλα, ὅπως οἱ τό­μοι τῶν Πρακτικῶν τῶν Παυλε­ί­ων ἤ τῶν κειμένων πού ἀφο­ροῦ­σαν ἁγίους οἱ ὁποῖοι ἁγιοκατατά­χθηκαν τά τελευταῖα χρόνια, εἶ­χαν σκοπό νά κάνουν εὐρύτερα γνωστά τά πορίσματα τῶν συνε­δρίων καί τό περιεχόμενο τῶν ἐκ­δηλώσεων σέ ὅσους ἐνδιαφέρο­νται.

Ὅλες αὐτές οἱ ἐκδόσεις τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, πού παρουσιά­σθη­καν ἀπόψε, δέν εἶχαν κανένα ἄλλο σκοπό παρά τή διακονία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους, καί ὁ συγ­γραφέας τους δέν εἶχε ἄλλη φιλοδοξία παρά νά μήν φα­νεῖ ὀκνηρός στή δια­κο­νία τοῦ λόγου μέ αὐτή τή γραπτή μορφή καί βρεθεῖ ἀνάξιος τοῦ ταλάντου πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Κύριος τοῦ ἀμπελῶνος.

Ἀνάλογος ἦταν καί ὁ σκοπός τῆς ἀποψιινῆς ἐκδηλώσεως. Δέν ἦταν ἡ διαφήμιση καί ὁ ἔπαινος τοῦ συγγραφέως, ἀλλά μία εὐκαιρία νά ὑπενθυμίσει σέ ὅλους μας πώς ἡ τοπική μας Ἐκκλησία προσφέρει τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί σέ ἐκείνους πού γιά διάφορους λόγους δέν μπο­ροῦν νά τόν ἀκούσουν στούς ναούς ἤ στίς ἐκκλησιαστικές αἴ­θου­σες, στούς κύκλους μελέτης τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τά κατη­χη­τικά μας σχολεῖα.

Ὑπάρχει ἄφθο­νος καί εἶναι δια­θέσιμος σέ ὅλους μας, καί ἔχουμε ὅλοι χρέος νά τόν μελετήσουμε καί νά δώσουμε στήν ψυχή μας τήν εὐκαιρία νά ὠφεληθεῖ ἀπό αὐ­τόν. Ἤ ἀκόμη νά χρησιμοποιή­σου­με αὐτά τά βιβλία ὡς δῶρα γιά οἰκείους καί φίλους συμβάλλο­ντας καί ἐμεῖς μέ τόν τρόπο αὐτό στή διάδοση τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.

Γι᾽ αὐτό καί θέλω νά εὐχαριστή­σω γιά μία ἀκόμη φορά ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου τούς συντε­λεστές τῆς ἀποψινῆς ἐκδηλώσεως. Θέλω ὅμως νά εὐχαριστήσω ὅλως ἰδιαιτέρως, καί ἐκ μέρους ὅλων σας, τόν πανοσιολογιώτατο καί μουσικολογιώτατο ἀρχιμαν­δρί­τη π. Νικόδημο Καβαρνό, ὁ ὁποῖος πλαισίωσε τήν ἐκδήλωσή μας μέ αὐτόν τόν ὑπέροχο μελω­δικό τρόπο, μέ τόν ὁποῖο ψάλλει, καί μᾶς συγκινεῖ καί μᾶς ἐνθου­σιάζει. Τόν εὐχαριστῶ γιά τόν κόπο του, νά ἔρθει ἀπό τήν Ἀθήνα μέ τούς συνεργάτες του, καί τήν ἀγάπη του πού τόν ἔφεραν σήμερα στήν Ἱερά Μητρόπολή μας καί σ᾽ αὐτή τήν ἐκδήλωση.

Εὐχαριστῶ ἀκόμη θερμά καί τή χορωδία βυζαντινῆς μουσικῆς τοῦ Ὠδείου τῆς Ἱερᾶς μας Μητρο­πό­λεως, πού συμμετεῖχε στήν ὡραία αὐτή ἐκδήλωση καί συναυλία.

Εὐχαριστῶ καί ὅλους ἐσᾶς πού ἤρθατε γιά νά τιμήσετε μέ τήν πα­ρουσία σας καί τήν ἀποψινή ἐκ­δήλωση τῆς τοπικῆς μας Ἐκ­κλη­σίας. Ἡ παρουσία σας δείχνει τήν ἀγάπη σας γιά τήν Ἐκκλησία μας καί γιά τό ἔργο της, καί αὐτή ἡ ἀγάπη εἶναι πού μᾶς βοηθᾶ ὅλους, μικρούς καί μεγάλους, κληρικούς καί λαϊκούς, κατηχητές καί κατη­χήτριες, μέλη τῶν φιλοπτώχων ταμείων καί τῶν ἐκκλησιαστικῶν συμβουλίων, συνεργάτες τῆς Ἱε­ρᾶς μας Μητροπόλεως, ὄχι μόνο νά ἐρχόμαστε πιό κοντά στήν Ἐκ­κλησία ἀλλά κυρίως νά ἐρχόμαστε πιό κοντά στόν Θεό. Γιατί ὁ Θεός, τό ἀκούσαμε τόσο πλούσια ἀπό τήν ψαλμωδία τοῦ π. Νικοδήμου, εἶναι ἀγάπη καί ἀπό τήν ἀπέραντη ἀγάπη του γιά τόν ἄνθρωπο «ἔλα­βε δούλου μορφή», ἦρθε στή γῆ ὡς ἄνθρωπος, γιά νά χαρίσει στόν ἄν­θρωπο τόν οὐρανό.

Καί μᾶς τόν χαρίζει μέ ἕνα καί μόνο ὅρο, νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς τήν ἀγάπη του καί νά τήν προσφέ­ρουμε χωρίς ὑπολογισμούς καί κρα­τούμενα καί στόν ἴδιο καί στούς ἀδελφούς μας, ὅπως μᾶς ἀκριβῶς μᾶς τόν παρέδωσε ὁ ἱδρυτής τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Ἄς μήν τό ξεχνοῦμε αὐτό, ἰδιαι­τέρως αὐτές τίς ἡμέρες πού προ­ετοιμαζόμαστε γιά τή μεγάλη ἑορτή τῆς ἀγάπης, γιά τήν ἑορτή τῶν Χριστουγέννων.

Ἄς προσφέρουμε τήν ἀγάπη μας ὅσο πιό πλούσια μποροῦμε πρός τούς ἀδελφούς μας, ἰδίως πρός τούς ἐμπερίστατους καί ἐκείνους πού ἔχουν ἀνάγκη.

Ἄς τήν προσφέρουμε μέ τόν ἔρα­νο τῆς ἀγάπης, μέ τίς ἐκδηλώσεις ἀγάπης πού ἡ Ἐκκλησία μας καί ἡ κάθε ἐνορία θά ὀργανώσει, μέ τήν προσωπική μας φροντίδα καί μέ τή μέ­ριμνα γιά τούς ἀδελφούς μας πού γνωρίζουμε ὅτι τήν ἔχουν ἀνάγκη μας, γιά νά μπορέσουμε νά ἀπολαύ­σουμε καί ἐμεῖς στήν ψυχή μας καί στή ζωή μας τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, γιά νά μπορέσουμε νά ζήσουμε πραγ­ματικά Χριστούγεννα. Αὐτή εἶναι ἡ ὁλόθερμη καί ἐγκάρδια πατρική μου εὐχή πρός ὅλους σας μαζί μέ τήν εὐγνωμοσύνη μου γιά τούς κόπους πού κατέβαλαν οἱ ὁμιλητές, ὁ π. Νικόδημος, ἡ χορωδία, οἱ συντελεστές, καί ὅλοι ἐσεῖς πού παρευρεθήκατε σήμερα στήν τόσο ὡραῖα ἀλλά καί πνευματική ἐκδήλωση. Σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους ἀπό καρδίας.