Το απόγευμα της Πέμπτης, 4 Ιανουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων στη σειρά των διαδικτυακών εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» ανέπτυξε το θέμα: «Ευλογημένος ο νέος Ενιαυτός».
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Στη διαδικτυακή ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες εἰσήλθαμε στόν νέο χρόνο. Στήν πραγματικότητα βέβαια ὁ χρόνος εἶναι συνεχόμενος, δέν τελειώνει καί δέν ἀρχίζει, δέν ὑπάρχει παλαιός καί νέος. Εἶναι ἕνας συνεχής χρόνος, στή ροή τοῦ ὁποίου ὀνομάζουμε παρελθόν ὅ,τι ἔχει περάσει καί μέλλον αὐτό πού ἔρχεται. Ὅμως γιά τήν καλύτερη ὀργάνωση καί διαχείρισή του οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε καθορίσει αὐτούς τούς κύκλους πού ὀνομάζουμε χρόνο, πού ὀνομάζουμε νέο ἔτος, ὥστε νά μποροῦμε νά ἐλέγχουμε τόν χρόνο πού πέρασε καί νά προγραμματίζουμε τόν χρόνο πού ἔρχεται. Συχνά, βέβαια, ἀποφεύγουμε τόν ἀπολογισμό, ἀποφεύγουμε τήν αὐτοκριτική γιά τό τί κάναμε καί τί παραλείψαμε νά κάνουμε τόν χρόνο πού πέρασε, καί κάνουμε μόνο ὄνειρα καί σχέδια γιά τόν νέο χρόνο.
Τό ἐρώτημα ὅμως πού τίθεται εἶναι τί ὀνειρευόμαστε καί τί σχεδιάζουμε γιά τόν νέο χρόνο; Ἔχουμε συναίσθηση τί εἶναι στήν πραγματικότητα ὁ χρόνος γιά τόν καθένα μας καί πῶς πρέπει νά τόν ἀξιοποιοῦμε καί νά τόν ἐκμεταλλευόμαστε, ὥστε νά προοδεύουμε καί νά προχωροῦμε στήν ἐπίτευξη τοῦ στόχου τῆς ζωῆς μας, νά προχωροῦμε στόν προορισμό μας;
Πολλές φορές ἔχουμε τήν ἐντύπωση πώς ὁ χρόνος μας εἶναι ἀτέρμων, εἶναι ἀτελείωτος, καί τόν ἔχουμε στή διάθεσή μας γιά νά περνοῦμε μόνο καλά ἐδῶ στόν κόσμο πού ζοῦμε, γιά νά ἀπολαμβάνουμε χαρές καί ἀνέσεις, χωρίς νά σκεφτόμαστε καί πολύ ὅτι πρέπει νά μήν τόν σπαταλοῦμε σέ ἄσκοπα καί ἀνώφελα πράγματα.
Ἡ ζωή μας ὅμως δέν εἶναι μόνο ἡ καλοπέραση τοῦ σώματος, ἀλλά εἶναι καί ἡ ἐπιμέλεια καί ἡ πρόοδος τῆς ψυχῆς μας. Διότι ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι δέν ἔχουμε μόνο σῶμα ἀλλά καί ψυχή, καί εἶναι χρέος μας νά μεριμνοῦμε καί νά φροντίζουμε καί γιά τά δύο καί πολύ περισσότερο γιά τήν ψυχή, καθώς τό ἐνδιαφέρον καί ἡ φροντίδα μας γι᾽ αὐτήν εἶναι σημαντικά καί καθοριστικά ὄχι μόνο γιά τό ἐπίγειο καί βραχυπρόθεσμο μέλλον μας ἀλλά καί γιά τό αἰώνιο.
Σκεφτόμουν, λοιπόν, πῶς νά ἀρχίσω αὐτή τήν πρώτη ὁμιλία τοῦ νέου χρόνου καί τί εἴδους τροφή πνευματική νά σᾶς προσφέρω, γιά νά σᾶς συγκινήσω καί νά ἀνάψω τόν πόθο σας γιά τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά μή χάνετε καμιά εὐκαιρία, ἀπό αὐτές κατά τίς ὁποῖες ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὡς φιλόστοργη μητέρα σᾶς προσφέρει ὡς πλούσια τροφή, τόν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου.
Καί γιά νά κατανοήσουμε ὅλοι πόσο ἀνώτερος ἀπό κάθε τί ἄλλο στή ζωή εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί ὅτι εἶναι ὁ μόνος πού μᾶς συνοδεύει στή ζωή καί μᾶς κρατάει σέ πειθαρχία καί τάξη, σκέφθηκα νά σᾶς διηγηθῶ μία ἀλληγορική ἱστορία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, τοῦ μεγάλου αὐτοῦ πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας.