Μητροπολίτης Βεροίας: «Η Παναγία Δοβρά γεμίζει κάθε Τρίτη από δάκρυα ευγνωμοσύνης»

Το εσπέρας της Τρίτης, 17 Δεκεμβρίου 2024, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην καθιερωμένη Ιερά Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού που τελείται κάθε Τρίτη στον υπό ανέγερεση Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Ευλαβείς πιστοί από την Ημαθία και την ευρύτερη περιοχή κατακλύζουν κάθε Τρίτη τον Ιερό Ναό του Θαυματουργού Αγίου, για να προσκυνήσουν τα Ιερά Λείψανα του και να τον ευχαριστήσουν με δάκρυα ευγνωμοσύνης για την θαυματουργική επέμβαση στη ζωή τους.

Με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής των Αγίων Ενδόξων πέντε Μαρτύρων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαρδαρίου και Ορέστου τέθηκαν σε προσκύνηση και τεμάχια των Ιερών Λειψάνων των εορταζομένων Αγίων, ενώ η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στο τέλος της παράκληση ανέγνωσε ένα νέο θαύμα του Αγίου, ενώ στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑόρτασε τήν περασμένη Κυριακή τή μνήμη τῶν ἁγίων Προ­πα­τόρων τοῦ Κυ­ρίου μας. Ποιοί εἶναι ὅμως οἱ Προπάτο­ρες καί γιά ποιό λό­γο τελεῖται πανη­γυ­ρικά ἡ μνή­μη τους πρίν ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ;

Ἄς ἀκούσουμε τί ἀπαντᾶ στό ἐρώ­­τημα αὐτό ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ἀρ­χι­ε­πίσκοπος Συμφερουπόλεως, ὁ θαυ­μα­τουργός, σέ μία ἐπίκαιρη ὁμι­λία του.

Κάθε μεγάλο ἀνθρώπινο ἔρ­γο, λέγει, ἀπαιτεῖ μακρά, πολυχρόνια καί βαθειά προετοιμασία. Ὅλα τά μεγάλα γεγονότα στή ζωή τοῦ ἀν­θρω­πίνου γένους, τά μεγάλα ἱστο­ρικά γεγονότα προετοιμάζο­νταν στή ροή πολλῶν χρόνων μέ­σα στήν ἱστορία, ἐνίοτε ἀκόμη καί ἑκατο­ντάδων χρόνων.

Ἐάν αὐτό ὅμως συμβαίνει στά ἀνθρώ­πι­να καί στά ἰδιωτικά ἔργα, ἐάν αὐτό συμβαίνει στή ζωή ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος, τότε, ὡς ἕνα ἀπό τά πλέον μεγάλα γεγονό­τα στήν ἱστορία της, θά ἔπρεπε ἡ ἀνθρωπότητα νά προετοιμασθεῖ πράγ­ματι περισσότερο γιά τήν ἐμ­φάνιση στόν κόσμο τοῦ Κυρίου Ἰη­σοῦ Χριστοῦ. Θά ἔπρεπε νά προε­τοι­μα­σθεῖ πολύ περισσότερο τό ἀν­θρώπινο γένος γιά τήν πρόσ­ληψη τῆς ὑψίστης διδασκα­λίας τοῦ Χρι­στοῦ.

Ἡ λατρεία τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί ἡ γνώση του ἦταν πρίν ἀπό τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ προνόμιο μόνο τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ. Ὅλοι οἱ ἄλλοι λαοί δέν εἶχαν τήν ἀποκάλυψη πού εἶχε δο­θεῖ στόν Ἰσραηλιτικό λαό καί γι᾽ αὐ­τό οἱ εἰδωλολάτρες γνώ­ριζαν τόν Θεό μόνο μέσα ἀπό τά φυσικά φαινό­μενα.

Ἀλλά ἀκόμη καί ἡ γνώση πού εἶχε ὁ Ἰσραηλιτικός λαός γιά τόν Θεό καί τή λατρεία του ἀπεῖχε πο­λύ ἀπό αὐτήν πού δόθηκε στούς ἀν­θρώπους ἀπό τόν Χριστό. Ἦταν πολύ μακριά ἀπό τή γνώση ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη.

Ἡ οὐσία τῆς διδασκαλία τοῦ Χρι­στοῦ συνίσταται ἀκριβῶς στό κή­ρυγ­μα καί στή διδασκαλία γιά τήν ἀγάπη. Γιά τήν ἐπίγνωση αὐ­τῆς τῆς μεγάλης ἀληθείας ἔπρεπε νά προ­ε­τοιμασθεῖ ὁ Ἰσραηλιτικός λα­ός, ἀλλά καί ὅλος ὁ κόσμος, ὅλη ἡ ἀν­θρω­πό­τη­τα. Καί αὐτός πού τόν προετοίμασε ἦταν ὁ ἴδιος ὁ Θεός.

Ὁ Θεός ἔδωσε στό ἀνθρώπινο γέ­νος τήν πρώτη ὑπόσχεση σχε­­τικά μέ τόν Σωτήρα τοῦ κό­σμου. Ἀκόμη καί στόν Ἀδάμ, πρίν ἀπό τήν ἐκ­δίω­ξή του ἀπό τόν πα­ρά­δεισο, ὁ Κύριος τοῦ ἔδωσε τή με­γά­λη ἐπαγ­γελία. «Τό σπέρμα τῆς γυναικός θά συντρίψει τήν κε­φαλή τοῦ φι­διοῦ». Τό σπέρμα τῆς γυναι­κός εἶναι ὁ Κύριός μας καί ἡ γυναί­κα εἶναι ἡ Παναγία Παρ­θέ­νος.

Στούς αἰῶνες πού ἀκολούθησαν πολλοί ἦταν ἐκεῖνοι, οἱ προπά­το­ρες καί οἱ προφῆτες, ἀπό τόν πα­τριάρχη Ἰακώβ, τόν ἐγγονό τοῦ Ἀβραάμ, μέχρι τούς προφῆτες Ἡ­σαΐα, Μαλαχία, Δαβίδ, Ζαχαρία, Δανιήλ, πού μίλησαν γιά τόν Μεσ­σία πού θά ἐρχόταν στή γῆ γιά νά λυτρώσει τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί γιά τή ζωή καί τή θυσία του χάρη τῶν ἀνθρώπων. Ἔτσι τούς προε­τοί­­μα­σαν, δίδοντας μία ἔστω ἀμυ­δρή εἰκόνα γιά τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, πού ἐπρόκειτο νά ἔλθει ὡς ἄνθρω­πος στή γῆ.

Ἀκριβῶς γι᾽ αὐτόν τόν λόγο, λέ­γει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, τιμᾶ ὅλους αὐτούς, τούς προπάτορες τοῦ Κυρίου καί τούς προφῆτες, ἡ Ἐκκλησία μας, πρίν ἀπό τή μεγάλη ἑορτή τῆς Γεν­νήσεως τοῦ Χριστοῦ. Διότι πρέπει ὅλοι νά τούς τιμοῦμε καί νά δια­βάζουμε τίς προφητεῖες τους, γιά νά προετοι­μα­ζόμαστε κα­­τάλληλα. Ἀλλά πρέ­πει νά τούς τιμοῦμε καί γιά τούς διωγ­μούς καί τά βάσανα καί τόν ἀπάν­θρωπο θάνα­το πού κά­ποιοι ἀπό αὐ­­τούς ὑπέ­μει­ναν γι᾽ αὐ­τές τίς προ­­φητεῖες, ὅπως ὁ προ­φή­της Ἡσαΐ­ας πού πριο­νίσθηκε μέ ξύ­λι­νο πριόνι.

Καί ἀκόμη πρέπει νά τούς τιμοῦ­με γιά νά διδασκόμεθα ἀπό τήν πί­στη τους καί τήν ὑπακοή τους, ὅπως αὐτή τοῦ πατριάρχου Ἀβρα­άμ, ὁ ὁποῖος ἔδειξε τέτοια θαυμά­σια ὑπα­­κοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καθώς μέ ἕνα καί μόνο λόγο τοῦ Κυ­ρίου ἄφησε τήν πατρίδα του καί πο­­ρεύθηκε στό ἄγνωστο, στή γῆ τῶν Χαναναίων, ὅπως τόν διέταξε ὁ Θεός, καί δέν δίστασε νά προσ­φέ­ρει θυσία στόν Θεό ἀκόμη καί τόν μονογενῆ του υἱό, τόν Ἰσα­άκ.

Δέν πρέπει ὅμως, συνεχίζει ὁ ἅγι­ος Λουκᾶς, νά τιμοῦμε καί τόν με­γάλο προφήτη Μωυσῆ, στόν ὁποῖο μίλησε ὁ ἴδιος ὁ Θεός καί ὁ ὁποῖος ἔλαβε ἀπό τόν Θεό τίς δέκα ἐντο­λές τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης; Δέν πρέπει νά διαβάζουμε καί νά τι­μοῦ­με ὅλους ἐκείνους πού καθο­δή­γησαν τήν ἀνθρωπότητα καί συνέ­βα­λαν στό νά ἀνοίξει ἡ καρδιά καί τό μυαλό μας στό κήρυγμα τοῦ Χρι­στοῦ;

Ἀσφαλῶς πρέπει, καταλήγει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, καί σέ αὐτό ἀποβλέ­πει καί ἡ ἀφιέρωση ἀπό τήν Ἐκ­κλη­­σία μας τῆς περασμένης Κυρια­κῆς στούς ἁγίους προ­­πάτορες τοῦ Χριστοῦ.

Μαζί μέ αὐτούς τιμήσαμε ὅμως τίς προηγούμενες ἡμέρες καί μία πεντάδα ἁγίων μαρτύρων, τούς ἁγίους Εὐστράτιο, Αὐξέντιο, Εὐγέ­νιο, Μαρδάριο καί Ὀρέστη, οἱ ὁποῖοι μαρτύρησαν γιά τόν Χριστό στήν Καππαδοκία τόν 3ο αἰώνα. Οἱ τέσσερις ἦταν ἀξιωματικοί τοῦ ρω­μαϊκοῦ στρατοῦ καί ὁ Αὐξέντιος ἦταν ἱερέας. Ἐνῶ μαινόταν ὁ διωγ­μός τοῦ Διοκλητιανοῦ κατά τῶν χριστια­νῶν, ὁ Εὐστράτιος δέν δίστα­σε νά ὁμολογή­σει τήν πίστη του καί νά ὑπο­μείνει φρικτά βασα­νι­στήρια ἀπό τά ὁποῖα ὅμως ἐξῆλθε μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ σῶος. Βλέποντας τό θαῦμα ὁ χιλίαρχος Εὐγένιος ὁμολόγησε καί αὐτός ὅτι εἶναι χριστιανός καί ἐπιθυμεῖ νά μαρτυρήσει γιά τόν Χριστό. Ὀργι­σμέ­νος ὁ ἡγεμόνας διέταξε τούς ὑπηρέτες του νά τοῦ φορέσουν σιδε­ρένια παπούτσια μέ καρφιά πού τρυποῦσαν τά πόδια καί νά τούς ἀκολουθήσει.

Ὁ Μαρδάριος, ἕνας ἀπό τούς στρατιῶτες πού εἶδε τόν Εὐστρά­τιο, ἐντυπωσιάσθηκε τόσο ἀπό τήν τόλμη του, ὥστε εἶπε στή σύζυγό του ὅτι ὁ Εὐστράτιος ἐγκατέλειψε τά πάντα γιά τόν Χριστό. Καί ἐκείνη τόν παρακίνησε νά κάνει καί αὐτός τό ἴδιο, ὅπως καί ἔκανε. Στή φυλακή οἱ μάρτυρες συναντή­θηκαν μέ τόν ἱερέα Αὐξέντιο, ὁ ὁποῖος τελικά μαρτύρησε πρῶτος. Βλέποντας τό μαρτύριό του ὁ νεα­ρός στρατιώτης τοῦ ἡγεμόνος Ὀρέ­στης ὁμολόγησε καί αὐτός καί μαρτύρησε καί αὐτός μαζί μέ τούς ἄλλους ὥστε νά συνευφραίνονται μαζί στόν οὐρανό.

Τά ἱερά λείψανά τους δέν ἔπαυ­σαν ποτέ νά θαυματουργοῦν, καί καθώς ἡ Ἱερά Μονή μας ἔχει τήν εὐλογία νά κατέχει ἀποτμήματα τους, τά μεταφέραμε σήμερα ἐδῶ, στόν ναό τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, γιά νά τά προσκυνήσουμε καί νά λάβουμε τή χάρη τους μαζί μέ αὐτή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀλλά καί γιά νά ἐμπνευ­σθοῦμε ἀπό τήν τόλμη καί τήν ἀγάπη τους πρός τόν Χριστό καί νά τούς μιμηθοῦμε ὄχι βέβαια στό μαρτύριο ἀλλά στόν ἀγώνα μας γιά χάρη τῆς ἀγάπης τοῦ Χρι­στοῦ, πού σέ λίγες ἡμέρες θά τόν δοῦμε νά γίνεται καί πάλι ἄνθρω­πος, ταπεινό βρέφος στό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, γιά τή δική μας σω­­τηρία.