“Να μην ζήσουμε ποτέ ξανά μια τέτοια δοκιμασία”
Την Κυριακή του Παραλύτου 10 Μαΐου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο (κεκλεισμένων των θυρών) στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας. Κλείνοντας τον λόγο του, ο Σεβασμιώτατος, είπε:
“Θα ήθελα κλείνοντας αυτές τις ταπεινές σκέψεις να εκφράσω προς όλους όσους με ακούτε μέσα από τη συχνότητα του ραδιοφωνικού σταθμού της Ιεράς μας Μητροπόλεως, τη μεγάλη λύπη μου για όλο αυτό το διάστημα, και ιδίως για τη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα, που ζήσαμε χωρίς τη λειτουργική ζωή, όπως τη ζούσαμε πάντοτε μέσα στους ναούς μας.
Ήταν για όλους μας μία οδυνηρή εμπειρία, αλλά ιδιαίτερα για τους κληρικούς και τον Επίσκοπο, που αισθανόταν και γνώριζαν και τη δική σας αγωνία για τη στερηση της θείας Λατρείας και της μέσω αυτής κοινωνίας μας με τον Θεό και επικοινωνίας μας με τους αγίους και τους αδελφούς μας.
Εύχομαι η χάρη του Θεού, διά πρεσβειών του ιδρυτού της τοπικης μας Εκκλησίας, πρωτοκορυφαίου αποστόλου Παύλου, και όλων των αγίων να μην επιτρέψει να ζήσουμε ποτέ ξανά μια τέτοια δοκιμασία”.
Ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων ανέφερε στο κήρυγμα του: «Ἴδε ὑγιής γέγονας, μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μή χεῖρόν τι σοι γένηται».
Σέ ὁρισμένα ἀπό τά θαύματα τοῦ Χριστοῦ οἱ ἱεροί εὐαγγελιστές περιγράφουν καί μία ἐκ τῶν ὑστέρων συνάντηση τοῦ Κυρίου μέ τόν θεραπευθέντα ἄνθρωπο, κατά τήν ὁποία ὁ Χριστός κάνει συνήθως κάποια παραίνεση ἀνάλογα μέ τήν περίπτωση.
Στό σημερινό θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ παραλυτικοῦ τῆς Βηθεσδᾶ ὁ παράλυτος δέν προλαβαίνει νά συνειδητοποιήσει ποιός εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο τόν θεράπευσε μετά ἀπό τριάντα ὀκτώ χρόνια παραλυσίας, ἀλλά τοῦ ἔδωσε καί τή δύναμη νά σηκώσει τό κρεββάτι του καί νά περπατήσει. Γι᾽ αὐτό καί, ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι τόν ἐπιπλήττουν γιατί ἡμέρα Σάββατο, ἡμέρα δηλαδή ἀργίας, τόλμησε νά παραβεῖ τόν Μωσαϊκό νόμο καί νά σηκώσει τό κρεβάτι του, ἐκεῖνος δηλώνει ὅτι δέν γνωρίζει ποιός εἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος τοῦ ἔδωσε τήν ἐντολή νά τό κάνει.
Ὁ Χριστός ὅμως τόν συναντᾶ κατ᾽ ἰδίαν καί τόν προτρέπει: «ἴδε ὑγιής γέγονας, μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μή χεῖρόν τι σοι γένηται». Βλέπεις, τοῦ λέγει, ἔγινες ὑγιής, θεραπεύτηκες. Πρόσεξε, λοιπόν, νά μήν ἁμαρτήσεις πλέον, γιά νά μή σοῦ συμβεῖ κάτι χειρότερο.
Δέν γνωρίζουμε κάτι γιά τήν προηγούμενη ζωή τοῦ παραλύτου, οὔτε ὁ Χριστός μᾶς λέγει ἐάν ἡ παραλυσία του ὀφειλόταν σέ κάποια ἁμαρτία δική του ἤ τῶν γονέων του, ὅπως λέγει κάποιες ἄλλες φορές ἀπαντώντας σέ ἐρωτήματα τῶν μαθητῶν του. Δέν ἔχει, ἄλλωστε, καί ἰδιαίτερη σημασία. Αὐτό πού εἶναι σημαντικό γιά μᾶς εἶναι ἡ προτροπή τοῦ Χριστοῦ, πού δέν ἰσχύει μόνο γιά τόν θεραπευθέντα παράλυτο ἀλλά καί γιά κάθε ἄνθρωπο.
Συχνά οἱ ἄνθρωποι, ὅταν βρεθοῦμε κάποια στιγμή τῆς ζωῆς μας σέ μία ἀσθένεια, σέ μία δύσκολη κατάσταση, σέ μία ἀνάγκη στρεφόμεθα πρός τόν Θεό, σπεύδουμε στούς ναούς καί τάπροσκυνήματα, παρακαλοῦμε καί ἱκετεύουμε τήν Παναγία καί τούς ἁγίους μέ δάκρυα στά μάτια, ὑποσχόμεθα ὅτι θά ἀλλάξουμε στάση ζωῆς, θά εἴμεθα πιό πιστοί καί πιό προσεκτικοί στήν ἀναστροφή καί στίς πράξεις μας, πιό συνεπεῖς στίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.
Καί ὅμως πολλές φορές, μόλις πραγματοποιηθεῖ τό αἴτημά μας, μόλις φύγει ὁ κίνδυνος καί λάβουμε αὐτό πού ζητοῦμε, ξεχνοῦμε καί τί ζητούσαμε καί ἀπό ποιόν τό ζητούσαμε καί ὅσα ὑποσχόμασταν.
Αὐτό φαίνεται πώς προέβλεπε ὁ παντογνώστης καί καρδιογνώστης Χριστός ὅτι θά συμβεῖ καί μέ τόν ἐπί τριάντα ὀκτώ χρόνια παραλυτικό, καί γι᾽ αὐτό θέλησε νά τόν προειδοποιήσει: «μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μή χεῖρον τί σοι γένηται».
Ἡ προειδοποίηση τοῦ Χριστοῦ πού ἀκούσαμε σήμερα, τέταρτη Κυριακή ἀπό τοῦ Πάσχα, καί ἐνῶ περιμένουμε νά ἀνοίξουν τήν ἑπόμενη Κυριακή καί πάλι οἱ ἱεροί μας ναοί, οἱ ὁποῖοι παρέμεναν γιά πολλές ἑβδομάδες ἀναγκαστικά κλειστοί, ἐξαιτίας τῆς πανδημίας πού ἔπληξε ὁλόκληρο τόν κόσμο καί τήν πατρίδα μας καί μᾶς ὑποχρέωσε νά ἀπομονωθοῦμε ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλο γιά νά προστατευθοῦμε καί νά προστατεύσουμε καί τούς ἀδελφούς μας ἀπό τήν λοιμώδη αὐτή καί ἐπικίνδυνη ἀσθένεια, καί ἐνῶ ἀναμένουμε τήν ἡμέρα ἀπό τήν ὁποία θά ἀρχίσουμε νά τελοῦμε τή θεία Λειτουργία μέ τή συμμετοχή τῶν πιστῶν, ἔστω καί μέ τούς ἀπαιτούμενους ὅρους ἀσφαλείας, ἡ σημερινή προειδοποίηση τοῦ Χριστοῦ πρός τόν παραλυτικό ἔχει καί γιά μᾶς ἕνα σημαντικό μήνυμα.
Ὅλη αὐτή ἡ μεγάλη δοκιμασία ἔκανε πολλούς ἀπό ἐμᾶς νά στραφοῦμε περισσότερο πρός τόν Θεό, νά στραφοῦμε πρός τούς ἁγίους καί νά τούς παρακαλέσουμε νά μᾶς βοηθήσουν, νά μᾶς σώσουν. Καί πολλοί ἀπό ἐμᾶς, μέσα ἀπό τήν εὐκαιρία πού μᾶς ἔδωσε ὁ ἀναγκαστικός περιορισμός στά σπίτια μας, ἴσως θελήσαμε νά ἀναθεωρήσουμε τή στάση καί τή ζωή μας, νά ἀναθεωρήσουμε τή σχέση μας μέ τήν πίστη καί μέ τόν Χριστό. Νά κατανοήσουμε τή σημασία καί τήν ἀξία τῶν πραγμάτων πού ἔχουμε στή ζωή μας.
Ὅλα αὐτά εἶναι ἀσφαλῶς ἕνα κέρδος πνευματικό, μία ὠφέλεια πνευματική, γιατί τίποτε ἀπό ὅσα ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά συμβοῦν στή ζωή μας δέν εἶναι χωρίς σημασία. Ὅμως γιά νά ἔχει ἀντίκρυσμα αὐτή ἡ πνευματική ὠφέλεια, θά πρέπει νά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς τήν προτροπή τοῦ Κυρίου καί νά τήν λάβουμε σοβαρά ὑπόψη μας. Θά πρέπει νά μήν ξεχάσουμε ὅλα αὐτά τά ὁποῖα εἴπαμε στόν Θεό, ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ζήσαμε αὐτή τήν περίοδο, ὅλα αὐτά πού ἀποφασίσαμε γιά τή ζωή μας, μόλις αὐτή ἐπανέλθει στούς κανονικούς της ρυθμούς.
Ἡ προτροπή τοῦ Κυρίου «μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μή χεῖρόν τι σοι γένηται», δέν σημαίνει ὅτι ὁ Χριστός τιμωρεῖ, ὅποιον ἁμαρτάνει. Ὁ Χριστός εἶναι ἐλεήμων καί φιλεύσπλαγχνος καί εἶναι ἕτοιμος νά συγχωρήσει τίς πτώσεις καί τίς ἁμαρτίες μας καί ἑβδομηκοντάκις ἑπτά, ἄν μετανοήσουμε καί τοῦ τό ζητήσουμε. Ἡ ἁμαρτία ὅμως μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν Θεό καί τήν προστασία του καί μᾶς ἀφήνει ἔκθετους στήν ἐπήρεια τοῦ πονηροῦ.
Γι᾽ αὐτό ἄς εἴμεθα προσεκτικοί ὄχι μόνο ἔναντι τῆς σωματικῆς ἀσθενείας καί ἐπιδημίας, ἀπό τήν ὁποία προσευχόμεθα θερμά νά μᾶς ἀπαλλάξει ὁριστικά ὁ Θεός, ἀλλά καί ἔναντι τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἀσθενείας τῆς ψυχῆς μας, πού εἶναι πιό ὕπουλη καί πιό ἐπικίνδυνη, γιά νά ἔχουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐλογία του στή ζωή μας καί νά μποροῦμε νά τόν ὑμνοῦμε καί νά τόν λατρεύουμε συνηγμένοι ὅλοι ἐπί τό αὐτό στόν οἶκο του, στούς ἱερούς μας ναούς, σύμφωνα μέ τήν τάξη καί τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ἁγίων μας.
Θά ἤθελα κλείνοντας αὐτές τίς ταπεινές σκέψεις νά ἐκφράσω πρός ὅλους ὅσους μέ ἀκοῦτε μέσα ἀπό τή συχνότητα τοῦ ραδιοφωνικοῦ σταθμοῦ τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως, τή μεγάλη λύπη μου γιά ὅλο αὐτό τό διάστημα, καί ἰδίως γιά τή Μεγάλη Ἑβδομάδα καί τό Πάσχα, πού ζήσαμε χωρίς τή λειτουργική ζωή, ὅπως τή ζούσαμε πάντοτε μέσα στούς ναούς μας.
Ἦταν γιά ὅλους μας μία ὀδυνηρή ἐμπειρία, ἀλλά ἰδιαίτερα γιά τούς κληρικούς καί τόν Ἐπίσκοπο, πού αἰσθανόταν καί γνώριζαν καί τή δική σας ἀγωνία γιά τή στέρηση τῆς θείας Λατρείας καί τῆς μέσω αὐτῆς κοινωνίας μας μέ τόν Θεό καί ἐπικοινωνίας μας μέ τούς ἁγίους καί τούς ἀδελφούς μας.
Εὔχομαι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, διά πρεσβειῶν τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, καί ὅλων τῶν ἁγίων νά μήν ἐπιτρέψει νά ζήσουμε ποτέ ξανά μιά τέτοια δοκιμασία.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΕΔΩ
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.