Με σεβασμό και ευγνωμοσύνη ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Πανελεήμων αποχαιρετά τον μακαριστό Μητροπολίτη Διοκλείας Κάλλιστο Γουέαρ. Ο ιεράρχης σε ένα λόγο βαθιά πνευματικό και συγκινητικό για τον εκλιπόντα ιεράρχη, λέει ότι ήταν ένας από τους διαπρεπέστερους σύγχρονους θεολόγους και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Αναφέρει ότι τον γνώρισε από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων Αθηναγόρα, και ότι είχε τον εκλιπόντα ιεράρχη όχι μόνο καθηγητή στην Οξφόρδη αλλά και φωτεινό οδοδείκτη.
Ο αποχαιρετισμός του Μητροπολίτη Βεροίας στον Μητροπολίτη Διοκλείας Κάλλιστο Γουέαρ
«Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον …»
Τά ξημερώματα τῆς 24ης Αὐγούστου ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Ware, ἕνας ἀπό τούς διαπρεπέστερους συγχρόνους ὀρθοδόξους θεολόγους καί καθηγητής στό Πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης.
Τόν ἐγνώρισα μετά τήν εἰς διάκονο χειροτονία μου ἀπό τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο Θυατείρων Ἀθηναγόρα, μετά τό 1969, ἄν καί ὁ σύνδεσμός μας ὑφίστατο κατά κάποιον τρόπο καί πρίν ἀπό τή γνωριμία μας, καθώς ἐκεῖνος ἦταν ἀδελφός τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου τῆς Πάτμου καί ἐγώ εἶχα ἐγγραφεῖ πρίν ἀπό τή χειροτονία μου ὡς δόκιμος στό Μοναχολόγιό της.
Ὅταν, μετά τίς σπουδές μου στή Θεολογική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης καί τή χειροτονία μου εἰς πρεσβύτερο ἀπό τόν ἀείμνηστο Ἀρχιεπίσκοπο Θυατείρων, ἐπέστρεψα στή Μεγάλη Βρετανία, εἶχα τήν μεγάλη τιμή καί εὐλογία νά διακονήσω ὡς συνεφημέριός του στόν ἱερό ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος Ὀξφόρδη καί συγχρόνως νά τόν ἔχω καθηγητή στίς μεταπτυχιακές μου σπουδές στό Πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης, ὅπου φοιτοῦσα μέ ὑποτροφία στό Pembroke College μέ ὑποτροφία πού μοῦ εἶχε ἐξασφαλίσει μέ τή φροντίδα του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείρων.
Στά δύο χρόνια τῆς διακονίας μου στήν ἐνορία τῆς Ὀξφόρδης λειτουργούσαμε μαζί στά Ἑλληνικά, τά Ἀγγλικά καί τά Ρωσικά, ἐξυπηρετώντας τίς ἀνάγκες τῶν ἐνοριτῶν μας, Ἑλλήνων, Κυπρίων, Ἄγγλων καί Ρώσων, ἀνάμεσα στούς ὁποίους καί πολλοί φοιτητές, ἀποκτώντας κοντά του πολύτιμες ἐμπειρίες.
Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Διοκλείας, ἀρχιμανδρίτης τότε, ἦταν στά πρῶτα μου βήματα στήν ἱερατική καί ποιμαντική μου διακονία ἀλλά καί γενικότερα στό νέο περιβάλλον τῆς Ὀξφόρδης, φωτεινός ὁδοδείκτης. Δίδασκε ὄχι μόνο μέ τόν λόγο του καί τή σπάνια θεολογική καί πατερική του παιδεία καί κατάρτιση, ἀλλά καί μέ τή ζωή καί τήν ἀναστροφή του, μέ τήν εὐγένεια, τή γενναιοδωρία του, τήν ἀφιλοχρηματία του, τήν ἀγάπη του, τήν ἀφοσίωσή του στό ἔργο του.
Ὁ πνευματικός μας σύνδεσμος διατηρήθηκε καί μετά τήν ἐπιστροφή μου στήν Ἑλλάδα καί ἀνανεωνόταν μέ τίς συναντήσεις μας, ὅποτε οἱ ὑποχρεώσεις μας τό ἐπέτρεπαν, ὅπως στή Βέροια τό ἔτος 2012, ὅπου καί ὁμίλησε σέ Θεολογικό Συνέδριο, ἀλλά καί ἰδιαιτέρως στίς τακτικές Συνάξεις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στήν Κωνσταντινούπολη.
Τό 1985 τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο τιμώντας τήν προσφορά του στήν Ἐκκλησία τόν ἐξέλεξε Ἐπίσκοπο Διοκλείας καί εἶχα τή χαρά νά μετέχω στή χειροτονία του. Τό 2007 τόν ἀνύψωσε μάλιστα σέ Μητροπολίτη.
Μέ τό συγγραφικό καί μεταφραστικό του ἔργο συνέβαλε καθοριστικά στή μελέτη τῆς πατερικῆς Θεολογίας καί ὁδήγησε πολλούς νά γνωρίσουν τήν Ὀρθόδοξο πίστη καί Ἐκκλησία καί νά βαπτισθοῦν ὀρθόδοξοι.
Τόν ἀποχαιρετοῦμε μέ βαθύτατο σεβασμό καί ἄπειρη εὐγνωμοσύνη καί εὐχόμεθα ὁ Κύριος νά τόν ἀναπαύσει ἐν χώρᾳ ζώντων, μετά τῶν ἁγίων καί τῶν δικαίων.
Ἡ μνήμη του θά μένει πάντοτε ἀνεξάλειπτη στήν ψυχή μας.