Ο Σεβασμιώτατος απευθύνθηκε στους Ιεροπαίδες

Την Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου το απόγευμα στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε εσπερινή Αρχιερατική θεία Λειτουργία προς τιμήν της Αγίας ενδόξου μάρτυρος Ανυσίας, αφιερωμένη στους Αναγνώστες και τους Ιερόπαιδες της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.

Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν και διακόνησαν πλειάδα Αναγνώστων και Ιεροπαίδων, ενώ ο Σεβασμιώτατος ομίλησε στους νέους για τη σπουδαιότητα της διακονίας τους στα αναλόγια των ενοριών αλλά και στο ιερό βήμα των ναών παροτρύνοντας τους να έχουν ως πρότυπο ζωής, την Αγία ένδοξο μάρτυρα Ανυσία.

Εν συνεχεία παρατέθηκε τράπεζα και έγινε η κοπή της καθιερωμένης βασιλόπιτας, όπου ο Σεβασμιώτατος έδωσε και τα Ευεργετήρια στους νέους Αναγνώστες.

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

”Ἡ θήκη τῶν λειψάνων σου, μύ­ρον εὐῶδες βρύουσα, ἰᾶται πάθη ποι­κίλα, τά τῶν βροτῶν Ἀνυσία, παρθενομάρτυς ἔνδοξε».

Μέ αὐτούς τούς λόγους ἐγκωμιά­ζει ὁ ἱερός ὑμνογράφος τήν ἁγία ἔνδοξο μάρτυρα Ἀνυσία, τήν ὁποία τιμοῦμε καί φέτος, ὅπως καί κάθε χρόνο, μέ τήν εἰδική θεία Λειτουργία πού τελοῦμε γιά τούς κατηχητές, σήμερα ὅμως γιά τούς ἱερόπαιδες καί τούς νέους τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως.

Φέτος μάλιστα τήν τιμοῦμε γιά πρώτη φορά ἐδῶ στήν Ἀλεξάν­δρεια, γιά νά δώσουμε ἔτσι τή δυ­νατότητα σέ περισσότερα παιδιά καί νέους νά συμμετάσχουν στή ἑσπε­ρινή αὐτή θεία Λειτουργία πού εἶναι ἀφιερωμένη σέ μία νεα­ρή μάρτυρα, σέ μία νεάνιδα, στήν ἁγία Ἀνυσία, τήν ἐκ Θεσσαλο­νί­κης.

Τήν τιμᾶ, λοιπόν, σήμερα ἡ Ἐκ­κλησία μας, κατά τήν ἡμέρα τοῦ μαρ­τυρίου της, γιά τήν πίστη καί τήν ἀγάπη της στόν Χριστό, λίγες ἡμέρες πρίν ἀπό τήν ἀρχή τοῦ νέου χρόνου, καί τήν προβάλλει ἡ Ἱερά μας Μητρόπολη μέ αὐτή τή θεία Λειτουργία ὡς πρότυπο γιά ὅλους ἐσᾶς, τά παιδιά καί τούς νέους τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, πού ἀγωνίζεσθε νά ζήσετε κοντά στόν Χριστό, ὅπως ἀγωνιζόταν καί ἡ ἁγία Ἀνυσία.

Τήν τιμᾶ καί τήν προβάλλει τήν ἁγία Ἀνυσία, γιατί ἔζησε σέ μία ἐποχή πού ἦταν πολύ πιό δύσκολη ἀπό τήν ἐποχή στήν ὁποία ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα, ζεῖτε ἐσεῖς σήμερα, παιδιά μου. Γιατί μπορεῖ νά ἔλειπαν στήν ἐπο­χή της, στό τέλος τοῦ 3ου μετά Χρι­στόν αἰώνα, οἱ προκλήσεις τῆς τεχνολογίας καί τῶν μέσων κοι­νω­νικῆς δικτυώσεως, πού παρα­σύ­ρουν τόν νοῦ καί μαγνητίζουν τήν ψυχή τῶν παιδιῶν καί τῶν νέων τοῦ 21ου αἰώνα, ἀλλά οἱ προ­κλήσεις τῆς ἁμαρτίας καί οἱ πει­ρασμοί τῆς εἰδωλολατρείας ἦταν πολλοί καί ἐπιθετικοί.

Ζοῦσε ἡ ἁγία Ἀνυσία σέ ἕναν κό­σμο βουτηγμένο στήν ἁμαρτία καί τήν ἀσωτία, σέ ἕναν κόσμο στόν ὁποῖο ὅλα ἐπιτρεπόταν, ἀκόμη καί οἱ πιό μεγάλες ἁμαρτίες καί ἀνη­θι­κότητες, ἐφόσον καί οἱ θεοί στούς ὁποίους πίστευαν οἱ ἄνθρω­ποι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης εἶχαν νά ἐπιδείξουν κάθε εἴδους πάθη καί ἀνηθικότητες.

Ζοῦσε ἡ ἁγία Ἀνυσία σέ ἕναν κό­σμο, στόν ὁποῖο δέν ὑπῆρχε σεβα­σμός στό πρόσωπο τοῦ ἄλλου ἀν­θρώπου, δέν ὑπῆρχε οὔτε κἄν ἀνο­χή στή διαφορετική πίστη καί στάση ζωῆς τοῦ ἄλλου.

Ἦταν ἕνας κόσμος σκληρός, πού δέν μποροῦ­σε νά κατανοήσει τίς ἔννοιες τῆς ἀγάπης, τῆς φιλαν­θρω­πίας, τῆς καθαρότητος καί τῆς ἁγνότητος. Ἕνας κόσμος πού δέν μπο­ροῦσε νά πιστεύσει σέ ἕναν Θεό πού ἀπό ἀγάπη γιά τό πλάσμα του ἔγινε ἄνθρωπος, σέ ἕναν Θεό πού δέν ζητοῦσε θυσίες ζώων ἤ καί ἀνθρώπων γιά νά ἐξιλεωθεῖ, ἀλλά θυσιάσθηκε ὁ ἴδιος γιά τούς ἀνθρώπους.Ἕνας κόσμος πού δέν μποροῦσε νά συμφιλιωθεῖ μέ τήν ἰδέα ἑνός Θεοῦ πνευματικοῦ πού ἐπιθυμεῖ νά θεώσει τόν ἄνθρωπο.

Σέ αὐτό τόν κόσμο ζοῦσε ἡ ἁγία μάρτυς Ἀνυσία, καί μέσα σ᾽ αὐτόν τόν κόσμο ἡ πίστη στόν Χριστό καί ὁ ἀγώνας γιά νά ζήσει κανείς κο­ντά στόν Χριστό ἀπαιτοῦσε ἐπίπο­νη προσπάθεια. Καί ἡ προσπάθεια πού ἀπαιτεῖτο γιά μιά νεαρή κοπέ­λα ἦταν ἀκόμη μεγαλύτερη, ἄν ὑπολογίσει κανείς ὅτι τό νά πι­στεύει κανείς στόν Χριστό καί νά εἶναι μέλος τῆς Ἐκκλησίας του ἐδιώκετο ἀπό τούς αὐτοκρατο­ρι­κούς νόμους καί εἶχε ὡς συνέπεια τό μαρτύριο γιά ὅποιον τούς παρή­κουε.

Καί ὅμως αὐτή ἡ νεαρή χριστια­νή, ἡ ἁγία Ἀνυσία, κατόρθωσε νά διαγράψει μέσα στή ζοφερή πραγ­ματικότητα τῆς ἐποχῆς της μιά φωτεινή πορεία, μέ τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς της, μέ τήν ἀγάπη της στόν Χριστό καί τήν ἐμμονή της στήν πίστη.

Μέσα στό σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καί τῆς εἰδωλολατρείας ἔλαμψε σάν τό φωτεινό ἄστρο τῆς Βηθλε­έμ πού ἔδειχνε στούς ποιμένες καί τούς μάγους τόν νεογέννητο Χρι­στό. Καί ὄχι μόνο ἔζησε τή σύ­ντομη ζωή της σταθερά προσανατο­λι­σμένη πρός τήν ἀγάπη τοῦ Χρι­στοῦ ἀπό τήν ὁποία ἐφλέγετο ἡ ἁγνή νεανική της ψυχή, ἀλλά καί ὁμολόγησε αὐτή τήν ἀγάπη καί τήν πίστη της μέ θάρρος καί παρ­ρη­σία ἐνώπιον τοῦ κριτοῦ, χωρίς νά δειλιάσει καί χωρίς νά φοβηθεῖ οὔτε τά βασανιστήρια οὔτε τόν θά­νατο.

Γι᾽ αὐτό καί ἔλαβε διπλῆ χάρη ἀπό τόν Θεό. Ἔλαβε τή χάρη τά ἱερά λείψανά της νά ἀναβλύζουν μύρο εὐῶδες καί νά θεραπεύουν τίς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων. Γι᾽ αὐτό καί τήν ἐγκωμιάζει, ὅπως ἀκού­σαμε, καί ὁ ἱερός ὑμνογρά­φος λέγοντας: «Ἡ θήκη τῶν λειψάνων σου, μύρον εὐῶδες βρύουσα, ἰᾶται πά­θη ποι­κίλα, τά τῶν βροτῶν Ἀνυ­σία, παρθενομάρτυς ἔνδοξε».

Γι᾽ αὐτή τή χάρη, ἡ ὁποία ἀποδει­κνύει τήν ἁγιότητά της καί τήν παρρησία της ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τήν τιμᾶ ἡ Ἐκκλησία μας καί τήν προβάλλει ὡς ὑπόδειγμα ζωῆς πρός ὅλους τούς πιστούς, ἀλλά ἰδιαίτερα πρός ἐσᾶς τά νεαρά μέλη της, τά παιδιά καί τούς νέους μας, πού δέν ζοῦν μόνο μέσα στήν Ἐκ­κλησία, ἀλλά πολλοί ἀπό σᾶς ἔχε­τε καί τήν ξεχωριστή τιμή καί εὐ­λογία νά διακονεῖτε στήν Ἐκκλη­σία καί στό ἱερό Βῆμα ὡς ἱερό­παι­δες ἀλλά καί στό ἀναλόγιο ὡς ἀναγνῶστες.

Τί ἔχετε ὅμως νά μιμηθεῖτε ἀπό τή ζωή τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἀνυ­σίας, ἐσεῖς πού ζεῖτε σέ μία διαφο­ρετική ἐποχή καί σέ ἕνα διαφο­ρετικό περιβάλλον ἀπό ἐκείνη;

Ἔχετε νά μιμηθεῖτε πρωτίστως τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς της καί τῆς ψυχῆς της. Αὐτή τήν ἁγνότητα καί τήν καθα­ρό­τητα τήν ζητᾶ ὁ Θεός ἀπό ὅλους μας, διότι καί ὁ ἴδιος εἶναι ὁ κατ᾽ ἐξοχήν καθαρός καί ἐνοικεῖ μόνο σέ ψυχές καθαρές καί ἁγνές, σέ ψυ­χές πού ἀγωνίζονται καί ἐπι­διώ­κουν νά εἶναι καθαρές καί ἁγνές ἀπό κάθε ρύπο καί ἀπό κάθε σκιά ἁμαρτίας, ζώντας σύμφωνα μέ τίς ἐντολές καί τό θέλημά του.

Ζητᾶ ὅμως τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα ἰδιαιτέρως ἀπό τά παι­διά του πού θέλουν νά τόν δια­κονοῦν, ὅπως καί σεῖς. Διότι δέν μπορεῖ νά συνυπάρχει ὁ Θεός μέ τήν ἁμαρτία, δέν μπορεῖ νά διακο­νεῖ­ται ἀπό ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι ρυ­παίνουν τό σῶμα τους, τά μάτια τους, τά αὐτιά τους, τό στόμα τους καί κατ᾽ ἐπέκταση καί τήν ψυχή τους, ἀπό ἀκούσματα καί θεάματα πονηρά, ἀπό λόγους καί πράξεις κακές. Γι᾽ αὐτό καί σᾶς ζητᾶ ὁ Θεός νά προσπαθεῖτε καί νά ἀγωνίζεσθε νά μένετε μακριά ἀπό αὐτά, ἔστω καί ἄν τά συνηθίζουν οἱ συμμαθη­τές σας, οἱ φίλοι σας, τά παιδιά τῆς ἡλικίας σας. Ἔστω καί ἄν καμιά φο­ρά ἡ δική σας ἐγκράτεια καί ἡ δική σας ἀποχή ἀπό ὅλα αὐτά, μπο­ρεῖ νά ἀποτελεῖ ἀφορμή γιά νά σᾶς πειράζουν καί νά σᾶς εἰρω­νεύονται οἱ συνομίληκοί σας.

Ἐσεῖς θά πρέπει νά ἐμμένετε σέ ὅσα ἔχετε ἀκούσει μέσα στήν Ἐκ­κλησία, ἀπό τούς κατηχητές σας, ἀπό τούς ἱερεῖς μας, ἀπό τόν πνευμα­τικό σας, καί νά ἀγωνίζεσθε γιά νά μήν παρασυρθεῖτε ἀπό ἐκείνους, τούς φίλους σας πολλές φορές, πού προσπαθοῦν νά σᾶς τραβή­ξουν στόν δικό τους δρόμο, πού ὅμως δέν εἶναι ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖο ἐσεῖς ἐπιλέξατε.

Στίς περιπτώσεις αὐτές θά πρέπει νά ἐμπνέεσθε ἀπό τό παράδειγμα καί τήν ὁμολογία τῆς ἁγίας μάρ­τυ­ρος Ἀνυσίας. Τί ἔκανε ἐκείνη; Ὅταν τῆς ζητήθηκε νά θυσιάσει στά εἴδωλα καί νά ἀπολαύσει τίς χαρές τοῦ κόσμου ἀρνούμενη τόν Χριστό, ἐκείνη προτίμησε νά ὁμο­λογήσει σθεναρά τήν πίστη της, νά ὁμολογήσει τόν Χριστό καί νά ὑπο­μείνει ὄχι μόνο τήν εἰρωνεία καί τόν χλευασμό τῶν ἀνθρώπων ἀλλά καί τόν ἴδιο τόν θάνατο.

Ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό σᾶς νά γίνετε μάρτυρες, θυσιάζοντας τή ζωή σας γιά τήν ἀγάπη του. Σᾶς ζητᾶ ὅμως νά γίνετε μάρτυρες μέ τήν ὁμολογία σας καί μέ τόν ἀγώ­να σας νά θυσιάσετε ὁποιαδήποτε πρόσκαιρη ἀπόλαυση, πού ὅμως μο­λύνει τό σῶμα καί τήν ψυχή σας. Σᾶς ζητᾶ νά μήν διστάζετε νά ὁμολογεῖτε τήν πίστη καί τήν ἀγά­πη σας στόν Χριστό στό σχολεῖο σας, στό περιβάλλον σας, ὅποτε πα­ρίσταται ἀνάγκη, γιατί ἐάν μέ τή σιωπή σας, ἐξαιτίας δειλίας ἤ φόβου, τόν ἀρνεῖσθε, τότε πῶς εἶ­ναι δυνατόν στή συνέχεια νά θέ­λετε νά τόν διακονεῖτε;

Δέν θά πρέπει, ἄλλωστε, νά ξε­χνᾶ­τε ὅτι τήν ὁμολογία σας αὐτή δέν τήν περιμένει μόνο ὁ Χριστός ἀλλά καί οἱ ἄνθρωποι γύρω σας καί οἱ συμμαθητές σας καί οἱ φίλοι σας, πού γνωρίζουν τή σχέση σας μέ τήν Ἐκκλησία, πού γνωρίζουν ὅτι διακονεῖτε στό ἱερό Βῆμα ἤ τό ἱερό ἀναλόγιο.

Καί ἀκόμη θά πρέπει νά ὁμολο­γεῖτε τήν πίστη σας καί τήν ἀγάπη σας στόν Χριστό μέ τίς πράξεις καί μέ τή ζωή σας. Ἡ ἀναστροφή σας, οἱ ἐπιλογές σας, ἡ ὁμιλία σας ὅλα θά πρέπει νά δείχνουν αὐτόν πού ἔχετε μέσα στήν ψυχή σας, τόν Χριστό. Θά πρέπει νά εἶστε, ὅπως λέγει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ἐπι­στολή Χριστοῦ γινωσκομένη καί ἀναγινωσκομένη ὑπό πάντων ἀνθρώπων». Νά εἶστε σάν μία ἐπι­στολή τοῦ Χριστοῦ πού μέσα ἀπό τή ζωή σας οἱ ἄνθρωποι θά διαβά­ζουν τό Εὐαγγέλιό του.

Ἄν προσπαθεῖτε νά μιμηθεῖτε τό παράδειγμα τῆς ἁγίας ἐνδόξου μάρ­τυρος Ἀνυσίας στά δύο αὐτά σημεῖα πού προανέφερα, τότε θά ἔχετε καί σεῖς τή χάρη τοῦ Θεοῦ πού εἶχε καί ἐκείνη. Καί ἐάν τά δικά της ἱερά λείψανα ἀναβλύ­ζουν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ μύρο εὐ­ῶδες, ἡ ψυχή καί ἡ ζωή σας θά ἀποπνέει «ὀσμήν εὐωδίας πνευμα­τικῆς», πού γιά τόν Θεό εἶναι πο­λυ­τιμότερη καί ἀπό αὐτή τοῦ θυμιά­ματος, τό ὁποῖο βάζετε στό θυμιατό προκειμένου νά θυμιάσει ὁ ἱερέας. Καί εἶναι αὐτή ἡ πνευ­μα­τική εὐωδία πού προέρχεται ἀπό παιδικές καί νεανικές ψυχές πού ἀγωνίζονται γιά νά ζήσουν μέ κα­θα­ρότητα καί ἁγνότητα κοντά στόν Θεό καί ἐπιθυμοῦν νά τόν δια­κονοῦν, ἰδιαιτέρως εὐάρεστη στόν Θεό ἀλλά καί εὐχάριστη καί στούς ἀνθρώπους πού μποροῦν νά τήν ἀντιληφθοῦν.

Εὔχομαι, λοιπόν, κλείνοντας, πα­τρι­κά σέ ὅλους σας καί σᾶς παρακαλῶ νά ἀγωνι­σθεῖ­τε καί νά προσπαθήσετε τή νέα χρονιά πού σέ λίγες ἡμέρες ἀρχίζει νά μιμηθεῖτε τήν καθαρότητα, τήν ἁγνότητα καί τήν ὁμολογία τῆς πί­στεως τῆς ἁγίας ἐνδόξου μάρτυ­ρος Ἀνυσίας, καί ἔτσι νά διακονεῖ­τε καί στόν ναό τοῦ Θεοῦ γιά νά ἔχε­τε διά τῶν πρεσβειῶν της πλού­σια τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στή ζωή σας”.