Τη Δευτέρα 10 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Θεοτόκου στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κλειδίου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου». Με αυτούς τους λόγους που ακούσαμε πριν από λίγο στο Ευαγγέλιο μακαρίζει η Ελισάβετ την εξαδέλφη της Μαριάμ, την Παναγία Παρθένο, η οποία την επισκέφθηκε μετά τον Ευαγγελισμό της.
Την μακαρίζει, γιατί πίστευσε τον λόγο του αρχαγγέλου Γαβριήλ ότι θα πραγματοποιηθούν αυτά που της είπε ο Κύριος. Την μακαρίζει, γιατί στην κλήση του Θεού η απάντησή της ήταν «ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». Την μακαρίζει, γιατί χωρίς να ζητά διαβεβαιώσεις, χωρίς να ζητά αποδείξεις, χωρίς να ζητά ούτε καν πίστωση χρόνου, απαντά άμεσα και καταφατικά στο μήνυμα του αρχαγγέλου Γαβριήλ, έστω και αν ήταν αδύνατο στον ανθρώπινο νου και να φαντασθεί ακόμη όσα της ανήγγειλε ο ουράνιος επισκέπτης.
Και ο μακαρισμός της Ελισάβετ έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί και εκείνη κυοφορεί με θαυμαστό τρόπο τον Πρόδρομο του Κυρίου, τη γέννηση του οποίου προεμήνυσε ο Θεός στον σύζυγό της, τον Ζαχαρία, αλλά εκείνος δεν πίστευσε στο μήνυμα και υφίστατο ήδη την τιμωρία της απιστίας του, καθώς παρέμενε άφωνος μέχρι την ημέρα της γεννήσεως του υιού του, του Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού του Κυρίου μας.
«Μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου»
Η Ελισάβετ είδε και στη δική της ζωή να πραγματοποιείται ο λόγος του Θεού, αλλά στην περίπτωσή της επρόκειτο για ένα θαύμα διαφορετικού μεγέθους από αυτό που προανήγγειλε ο αρχάγγελος στην Παναγία μας. Γι᾽ αυτό και θαυμάζει ακόμη περισσότερο την πίστη της, την προκαταβολική πίστη της, σε κάτι τόσο μοναδικό. Θαυμάζει και μακαρίζει την εμπιστοσύνη της στον λόγο του Θεού, η οποία αποδεικνύει όχι μόνο την ταπείνωση της Υπεραγίας Θεοτόκου αλλά και την απόλυτη υπακοή της στο θέλημα του Θεού.
Όμως αυτή η πίστη, την οποία μακαρίζει στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου η Ελισάβετ, είναι η αληθινή και γνήσια πίστη. Διότι μία πίστη, η οποία θέτει όρους και προϋποθέσεις, ζητά διαβεβαιώσεις και εχέγγυα, δεν είναι αληθινή πίστη. Ο Θεός δεν απαγορεύει την έρευνα και κατανοεί την ανθρώπινη αμφιβολία, αλλά θέλει την εμπιστοσύνη μας και ευλογεί την υπακοή μας. Μας ζητά να εμπιστευθούμε τη ζωή μας στα χέρια του και στην αγάπη του, όπως εμπιστεύεται ένα παιδί τον πατέρα του, γιατί θέλει το καλό μας και κυρίως τη σωτηρία μας, και αν δεν του προσφέρουμε την πίστη και την εμπιστοσύνη μας, τότε δεν μπορεί να συνεχίσει το σχέδιό του για μας, τότε δεν μπορεί να μας χαρίσει αυτά που έχει ετοιμάσει για μας.
Αν σκεφθούμε για ένα μόνο λεπτό τι θα συνέβαινε, αν η Παναγία μας δεν είχε αυτή την απροϋπόθετη πίστη που οδηγεί τον άνθρωπο στην απόλυτη υπακοή προς τον Θεό, θα κατανοήσουμε τη σημασία της εμπιστοσύνης και της υπακοής της αλλά και τη σημασία του μακαρισμού της Ελισάβετ.
Ζούμε σε έναν κόσμο ο οποίος αμφιβάλλει για τα πάντα, σε ένα κόσμο γεμάτο από καχυποψία και έλλειψη εμπιστοσύνης του ενός ανθρώπου προς τον άλλο, ακόμη και για τα βασικά και τα στοιχειώδη, γι᾽ αυτό και ο κόσμος μας παραπαίει και οι άνθρωποι δεν ξέρουν που βαδίζουν, γιατί τους λείπει το στήριγμα που προσφέρει η πίστη στον Θεό και η εμπιστοσύνη στην επί γης εικόνα του, στον άνθρωπο.
Όμως έχουμε ανάγκη την πίστη για να προχωρήσουμε στη ζωή μας, και έχουμε ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη την πίστη στον Θεό, αυτή την πίστη, την απλή, την ειλικρινή, την αληθινή πίστη που είχε η Κυρία Θεοτόκος, προς την οποία ψάλαμε και απόψε τον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα, και την οποία μακαρίζει η Ελισάβετ.
Αν ο Θεός επέλεξε την Παναγία ανάμεσα στα εκατομμύρια των γυναικών για να την κάνει Μητέρα του Υιού του, ο λόγος δεν ήταν μόνο η καθαρότητα της ψυχής και του σώματός της, ήταν και η μεγάλη πίστη της. Και αυτή την πίστη διδάσκει η Παναγία μας και σε μας με τη ζωή της. Τη διδάσκει με τη σιωπηλή και υπάκουη παρουσία της δίπλα στον Υιό και Θεό της όλα τα χρόνια της ζωής της, που την αξίωσε να αναδειχθεί υψηλοτέρα των ουρανών, δέσποινα και βασίλισσα των αγγέλων και των ανθρώπων και να παρακάθηται στον θρόνο της δόξης του Υιού της δεχόμενη τα αιτήματα των καρδιών μας.
Γι᾽ αυτό και στα αιτήματα που απευθύναμε απόψε προς την Παναγία μας, ας προσθέσουμε και αυτά: Ας την παρακαλέσουμε πρωτίστως να μας χαρίσει την πίστη που διέθετε και εκείνη, μία πίστη χωρίς αμφιβολίες, αλλά και να μας προστατεύει από τον πειρασμό που και πάλι ελλοχεύει στη ζωή του καθενός μας, στην πατρίδα μας και στον κόσμο, από τον πειρασμό της πανδημίας του κορωνοϊού, και να μας διατηρεί σώους και υγιείς, τηρώντας και εμείς πάντοτε τις υποδείξεις και τις οδηγίες των ειδικών που έχουν την ευθύνη για την προστασία του λαού μας.
Αλλά εμείς απευθύναμε σήμερα στην Παναγία μας και στον Υιό της και μία ακόμη αίτηση, διότι, όπως όλοι γνωρίζουμε, ιδιαίτερα σήμερα κουνηθήκαμε από τον σεισμό, που είναι ένας φόβος για όλους μας, και ζητήσαμε από τον Θεό να άρει αυτόν τον φόβο και να διασκεδάσει και αυτόν τον πειρασμό.
Ιδιαίτερα αυτή την περίοδο του Δεκαπενταυγούστου θα πρέπει να ζητούμε από την Παναγία μας, που είναι πρέσβειρα δική μας στον Θεό, να μας βοηθήσει και στο θέμα του κορωνοϊού και στο θέμα αυτό που αναζωπυρώνεται, όπως ακούμε, και είναι ένας πειρασμός τον οποίο μόνο με τη χάρη του Θεού και τη βοήθεια της Παναγίας μας θα μπορέσουμε να τον ξεπεράσουμε, ώστε να μπορέσουμε να εορτάσουμε το Πάσχα του καλοκαιριού, την εορτή της Κοιμήσεως της Παναγίας μας.