Ο Βεροίας για την εικονική πραγματικότητα των social media και τις ψεύτικες φιλίες

Ο Μητροπολίτης Βεροίας Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονας  λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό της Υπαπαντής του Κυρίου στην Πατρίδα με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Φιλοθέου του Κοκκίνου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Ο Ιεράρχης στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στην επίπλαστη πραγματικότητα των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης λέγοντας ότι πολλοί χρήστες ακολουθούν ισχυρούς γιατί με αυτή τους την κίνηση γίνονται και αυτοί ισχυροί.  Θεωρούν, όπως είπε ο Μητροπολίτης, ότι είναι πραγματικοί φίλοι και όταν εκείνοι τους αγνοούν ή αντιλαμβάνονται ότι τους χρησιμοποιούν για να αυξήσουν την επιρροή τους τότε απογοητεύονται.

Ο ιεράρχης αναφέρει ότι ο Ιησούς θέτει τη φιλία προς τους ανθρώπους σε μια νέα βάση.

Η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας

«Τόν ἀληθῆ ἱεράρχην Χριστοῦ Φι­λόθεον, τῶν φιλοθέων δῆμοι εὐ­­φημή­σωμεν πάντες».

Εὐφημοῦμε καί τιμοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα, ἀκολουθώντας τήν προ­τρο­­πή τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου, ἕναν μεγάλο ἱεράρχη τῆς Ἐκκλησίας μας, ἕναν ὄντως φιλόθεο καί οὐ­ρά­νιο ἄνθρωπο, τόν ἅγιο Φιλόθεο τόν Κόκκινο, πατριάρχη Κωνστα­ντι­νουπόλεως, τόν φίλο καί συνέκ­δημο τοῦ ἄλλου μεγάλου ἱε­ράρχου καί θεολόγου, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ἀρχιε­πι­σκόπου Θεσ­σα­λο­νίκης, τοῦ θαυματουργοῦ.

Τόν τιμοῦμε καί τόν εὐφημοῦμε ὡς φίλο γνήσιο τοῦ Θεοῦ, ἐπικα­λού­μενοι τίς πρεσβεῖες καί τή χάρη του, γνωρίζοντας ὅτι ἡ τιμή τῶν φίλων τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τῶν ἁγίων, εἶναι τιμή τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ, τιμή ἡ ὁποία ἁγιάζει καί ὅσους τήν ἀποδίδουν στόν Θεό καί στούς ἁγί­ους του.

Τί ἦταν ὅμως αὐτό, τό ὁποῖο ἀνέ­δειξε τόν ἅγιο Φιλόθεο τόν Κόκ­κι­νο γνήσιο φίλο τοῦ Θεοῦ καί μπο­ρεῖ νά κάνει καί ἐμᾶς φίλους τούς Θεοῦ;

Μᾶς τό λέγει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, μι­λώντας πρός τούς μαθητές του, λίγο πρίν ἀπό τό πάθος του. «Ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε ἐάν ποιῆτε ἅ ἐγώ ἐντέλλομαι ὑμῖν».

Ξεκάθαρος καί σαφής ὁ λόγος τοῦ Κυρίου. Θά εἶστε φίλοι μου, ἐάν κά­νετε ὅσα σᾶς λέγω. Θά εἶστε φίλοι μου, ἐάν τηρεῖτε τίς ἐντολές μου.

Πόσο μεγάλη τιμή εἶναι νά μπορεῖ ὁ χοϊκός ἄνθρωπος νά γίνει φίλος τοῦ Θεοῦ! Ὄχι νά νομίζει ὅτι εἶναι φίλος τοῦ Θεοῦ, ἀλλά νά εἶναι πραγ­ματικός φίλος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἔχει τόσο μεγάλη ἀγάπη γιά τούς φίλους του, ὥστε νά θυσιάσει καί τή ζωή του γι᾽ αὐτούς, ὅπως λέγει καί πάλι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

Πόσο πιό σπουδαῖο εἶναι αὐτό, ἀπό αὐτό πού συμβαίνει μέ πολ­λούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι προσ­κολλῶνται στούς ἰσχυρούς τοῦ κόσμου, τούς ἀκολουθοῦν καί γί­νο­νται φίλοι τους στά κοινωνικά δίκτυα, καί νομίζουν ὅτι εἶναι πραγματικοί φίλοι καί λαμβάνουν ἀξία ἀπό τήν ἀξία τους καί δύναμη ἀπό τή δύναμή τους, ἀλλά στή συνέχεια ἀπογοητεύονται, ὅταν διαπιστώσουν ὅτι ἐκεῖνοι τούς ἀγνοοῦν ἤ καί τούς χρησιμοποιοῦν γιά νά αὐξήσουν τήν ἐπιρροή τους στόν κόσμο καί τή φήμη τους.

Ὁ Χριστός ὅμως θέτει τή φιλία μέ τούς ἀνθρώπους σέ μία ἐντελῶς διαφορετική βάση. Ἐκεῖνος θυσιά­ζεται ἐπί τοῦ Σταυροῦ γιά χάρη τῶν φίλων του, γιά χάρη ἐκείνων πού τόν πιστεύουν καί τόν ἀγα­ποῦν, καί τούς ἀπαλλάσσει μέ τή θυσία του ἀπό τήν ἁμαρτία καί ἀπό τίς συνέπειές της. Καί τί ζητᾶ ὡς ἀπόδειξη τῆς φιλίας μας μαζί του, νά ἀκολουθοῦμε τόν λόγο καί τίς ἐντολές του. «Ὑμεῖς φίλοι μού ἐστε ἐάν ποιῆτε ἅ ἐγώ ἐντέλλομαι ὑμῖν».

Τί πιό φυσικό καί τί πιό αὐτο­νόη­το ἀπό τό νά ἀκοῦμε ὅσα μᾶς λέει ἕνας φίλος μας; Τί πιό φυσικό καί πιό αὐτονόητο ἀκόμη περισσότερο, ὅταν σέ αὐτόν τόν φίλο μας ὀφεί­λουμε τά πάντα, τήν ὕπαρξή μας, τή ζωή μας, τή σωτηρία μας καί τήν αἰώνια μακαριότητα; Τί πιό φυσικό καί πιό αὐτονόητο εἶναι νά ἀκο­λουθοῦμε τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ξέρουμε ὅτι αὐτές προέρχο­νται ἀπό τήν ἀγάπη του πρός τούς ἀνθρώπους καί μᾶς τίς ἔδωσε γιά νά μᾶς βοηθήσει νά τόν ἀκολουθή­σουμε;

Αὐτό ἔκανε καί ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος. Ἔζησε, βαδίζοντας ἀπό τά νεανικά του χρόνια τόν δρόμο τοῦ θείου θελή­ματος. Διακόνησε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐφαρμόζοντας τίς ἐντο­λές του, ἀκόμη καί ἐάν αὐτό σήμαινε συκοφαντίες, κατηγορίες, καθαιρέσεις, ἀπομακρύνσεις, πόνο καί θλίψη.

Ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος γνώριζε ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τό μελετοῦσε καί τό ἐφάρ­μοζε στή ζωή του ἀπό ἀγάπη στόν Θεό, ἀπό πόθο ἱερό νά εὐαρεστεῖ τόν Θεό, νά ζεῖ μέσα στήν παρουσία του, νά ἐπικοινωνεῖ μαζί του μέ τήν ἀδιάλειπτη καί νοερά προ­σευ­χή, νά ἀπολαμβάνει τή χάρη του στή ζωή του, ἡ ὁποία τόν ἐνίσχυε καί στίς δυσκολίες, τά προ­βλήματα καί τούς διωγμούς πού ἀντιμε­τώπισε ἀπό τούς δυτικόφρονες ὀπα­δούς τοῦ Βαρλαάμ τοῦ Καλα­βροῦ καί τοῦ Γρηγορίου Ἀκινδύ­νου. Καί ὡς φίλος τοῦ Θεοῦ ἀγά­πησε καί τούς φίλους τοῦ Θεοῦ, τούς ἁγίους, καί τούς προέβαλε ὡς πρότυπα ζωῆς ὄχι μόνο στούς συγχρόνους του ἀλλά καί σέ μᾶς σήμερα, πού διαβάζουμε τούς βίους τῶν ἁγίων πού συνέγραψε καί δι­δα­σκόμεθα ἀπό τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του.

Δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε, ἄλ­λω­στε, ὅτι ἡ ἐποχή στήν ὁποία ἔζησε ὁ ἅγιος Φιλόθεος ὁ Κόκκινος ἦταν ἐξίσου δύσκολη καί ταραγ­μέ­νη μέ τή δική μας. Ὅμως ἐκεῖνος εἶχε σταθερή πυξίδα στή ζωή του τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁδηγό στίς ἐπι­λογές του τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί στόχο του νά γίνει ὄντως φίλος τοῦ Θεοῦ, στόχο τόν ὁποῖο ἐπέτυχε, ὥστε νά τόν τιμοῦμε καί ἐμεῖς ὡς ἅγιο καί νά διδασκόμεθα ἀπό τό παρά­δειγμά του.

Ἀλλά δέν ἀρκεῖ μόνο νά τόν τιμοῦμε. Ἐάν θέ­λουμε ἡ τιμή μας νά ἔχει νόημα, θά πρέπει νά ἀγωνιζόμεθα νά μι­μού­μεθα καί τή ζωή του, νά ἀγωνιζό­μεθα νά τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νά γίνουμε καί ἐμεῖς φίλοι γνήσιοι τοῦ Χριστοῦ, ὅπως καί ἐκεῖνος.