O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στο Πανελλήνιο Ίδρυμα της Παναγίας Σουμελά το πρωί Σάββατο 10 Αυγούστου 2024.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τέλεσε 40νθήμερο μνημόσυνο για τον μακαριστό Βασίλειο Φωτιάδη, πρωτοψάλτη του Ιδρύματος, καθώς και ετήσιο μνημόσυνο για τον μακαριστό Συμεών Παναγιωτίδη, ευεργέτη της Ιεράς Μητροπόλεως και της αειμνήστου Δεσποίνης, κατά σάρκαν αδελφής του Σεβασμιωτάτου.
Λαμβάνοντας αφορμή από την προ ημερών Δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του αναφέρθηκε στην αρετή της εσωτερικής πνευματικής μεταμόρφωσης.
Αναλυτικά η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος:
Λίγες ημέρες πριν από τη μεγάλη εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου και της λαμπράς πανηγύρεως του ιερού αυτού Θεομητορικού Προσκυνήματος και κατοικητηρίου της πανσεβάστου και χαριτοβρύτου εικόνος της Μητέρας του Ποντιακού Ελληνισμού, της Παναγίας Σουμελά, τελέσαμε τη θεία Λειτουργία στον απόηχο της μεγάλης Δεσποτικής εορτής που εορτάσαμε πριν από μερικές ημέρες, της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ενώπιον των μαθητών του.
Εδώ, στο νοητό αυτό Θαβώρ, ζήσαμε για μία ακόμη φορά τη θεία Μεταμόρφωση. Με ένα διαφορετικό τρόπο, αλλά με πολλή μεγάλη σημασία για μας. Γιατί, εάν οι μαθητές του Χριστού που ανήλθαν μαζί του στο όρος Θαβώρ έζησαν το όντως μοναδικό θαύμα της Μεταμορφώσεως του Χριστού, της αποκαλύψεως της θείας του φύσεως και της αίγλης του θείου προσώπου του, όσοι ζούμε με ευλάβεια και συναίσθηση το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας αξιωνόμεθα να ζήσουμε μία άλλη μεταμόρφωση του Κυρίου μας και μάλιστα έχουμε τη δυνατότητα να κοινωνήσουμε και εμείς αυτής της μεταμορφώσεως, κοινωνώντας του Σώματος και του Αίματός του.
Και είναι όντως μία διαρκής και επαναλαμβανόμενη μεταμόρφωση του Χριστού, που μεταβάλλει τον άρτο και τον οίνο που προσφέρουμε σε Σώμα και Αίμα του, και μας καλεί να μετάσχουμε στη θεία αυτή Κοινωνία, για να μεταμορφωθούμε και εμείς και να γίνουμε σύσσωμοι και σύναιμοι Χριστού. Και ακόμη για να δούμε όχι με τα αισθητά μας μάτια αλλά με τα πνευματικά την λάμψη του θείου φωτός μέσα στην ψυχή μας, καθώς θα κατοικεί ο Χριστός σε αυτήν, για να μας ενισχύσει στον αγώνα μας να μεταμορφωθούμε πνευματικά. Να θελήσουμε, δηλαδή, να απαλλαγούμε σταδιακά από τα πάθη και τις αδυναμίες μας, από τις κακές μας συνήθειες και επιθυμίες μας, από τις πονηρές σκέψεις και τους εφάμαρτους λογισμούς, και να προσπαθήσουμε να βαδίζουμε στη ζωή μας όχι σύμφωνα με το δικό μας θέλημα, όχι σύμφωνα με τη δική μας γνώμη, αλλά σύμφωνα με το θέλημα και τις εντολές του Θεού.
Ο Χριστός μας βεβαιώνει όχι μόνο ότι όλοι μπορούμε να δούμε το φως του θείου προσώπου, αλλά μας βεβαιώνει ότι και εμείς οι ίδιοι θα λάμψουμε στη βασιλεία του Πατρός του.
Πως όμως θα συμβεί αυτό; Θα συμβεί, εφόσον εμείς κάνουμε την προσπάθεια που απαιτείται για να επιτύχουμε τη βασιλεία των ουρανών, εφόσον, δηλαδή, αγωνιζόμαστε, να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, το οποίο αποτελεί τον οδικό χάρτη για να φθάσουμε και να επιτύχουμε τον σκοπό μας. Διότι, εάν εμείς ζούμε τη ζωή μας όπως μας αρέσει ή αντίθετα με ο,τι είναι ευάρεστο στον Θεό, τότε θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι βαδίζουμε στην αντίθετη κατεύθυνση και δεν θα το επιτύχουμε.
Εφόσον όμως προσπαθούμε και ζητούμε τη χάρη του Θεού και επιδιώκουμε την κοινωνία μαζί του και μέσα από το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, τότε θα μπορέσουμε να μεταμορφωθούμε και εμείς και να γίνουμε τέκνα φωτός.
Αυτό έκανε και η Υπεραγία Θεοτόκος, την οποία θα τιμήσουμε τις επόμενες ημέρες. Αγωνίσθηκε να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και να τηρεί τις εντολές του με απόλυτη ακρίβεια και αξιώθηκε να γίνει από μία απλή και ταπεινή κόρη, αυτή που υπερείχε από όλες τις γυναίκες όλων των εποχών, ώστε να ευαρεστήσει ο Θεός στο πρόσωπό της και να την επιλέξει, ως εκείνη διά της οποίας θα ερχόταν στον κόσμο. Αξιώθηκε από ταπεινή κόρη να γίνει η Μητέρα του Θεού όχι μόνο στη γη αλλά και στον ουρανό αιωνίως. Διότι η Υπεραγία Θεοτόκος δεν υπήρξε μόνο Μητέρα του Κυρίου μας για τα χρόνια της επί γης ζωής του Κυρίου μας, δεν διακόνησε απλώς και μόνο σε ένα τμήμα του σχεδίου του Θεού για τη σωτηρία μας, αλλά παραμένει Μητέρα του Κυρίου μας και στον ουρανό, περιβεβλημένη πάντοτε με αίγλη ανάλογη με αυτήν του Υιού της, πρόγευση της οποίας έλαβαν οι μαθητές του στο όρος Θαβώρ.
Αυτήν την αίγλη του θείου φωτός ευχόμεθα και προσευχόμεθα να αξιώσει ο Θεός και τον αδελφό μας Βασίλειο, του οποίου τελούμε σήμερα το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο. Η Κυρία Θεοτόκος, η Σουμελιώτισσα, τον αξίωσε να την διακονεί επί πολλά έτη στο ιερό αυτό κατοικητήριό της, στο νοητό Θαβώρ, ψάλλοντας ενώπιον της ιερής και θαυματουργού εικόνος της και υμνώντας και αινώντας τα μεγαλεία της. Στη φετινή πανήγυρη του Δεκαπενταυγούστου το στασίδι του στο ιερό αναλόγιο θα είναι κενό, η μνήμη του όμως θα είναι ζωντανή στις ψυχές μας. Και ευχόμεθα και προσευχόμεθα, η χάρη της Παναγίας μας που διακόνησε με αφοσίωση, να τον αξιώσει να απολαύσει το φως του προσώπου του Υιού της και να την υμνεί και στον ουρανό διηνεκώς.
Περισσότερες φωτογραφίες στο άλμπουμ:
