«Ολόκληρη η ζωή μας, αν το σκεφτούμε, είναι μια δωρεά του Θεού»
Την Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε η έναρξη της σειράς ομιλιών «Επισκοπικός Λόγος» που πραγματοποιείται για τρίτη συνεχή χρονιά στον Ιερό Ναό. Στην αρχή ο Βυζαντινός Χορός της Ενορίας απέδωσε θεομητορικούς ύμνους υπό τη διεύθυνση του πρωτοψάλτου του Ιερού Ναού Άρχοντος Μαΐστρος της ΜΧΕ κ. Γεωργίου Όρδουλίδη. Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος ανέπτυξε σχετικό θέμα με το πανίερο πρόσωπο της Θεοτόκου υπό τον τίτλο “Οι επτά λόγοι της Παναγίας” καθώς στον Ιερό Ναό θησαυρίζεται η ιερά εικόνα της Παναγίας της Παντανάσσης που εόρταζε προ ολίγων ημερών (24 Σεπτεμβρίου).
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του στην Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ἰδών δέ Σίμων Πέτρος προσέπεσεν τοῖς γόνασιν τοῦ Ἰησοῦ λέγων· ἔξελθε ἀπ᾽ ἐμοῦ, ὅτι ἀνήρ ἁμαρτωλός εἰμι, κύριε».
Στήν ὄχθη τῆς λίμνης Γεννησαρέτ συναντήσαμε σήμερα τόν Χριστό μαζί μέ ἕνα πλῆθος ἀνθρώπων πού ἤθελε νά τόν ἀκούσει. Ἐκεῖ ἦταν καί δύο πλοῖα, οἱ ἁλιεῖς τῶν ὁποίων ἔπλυναν τά δίκτυα τους μετά ἀπό μία κοπιαστική νύκτα. Ὁ Χριστός πλησίασε τό ἕνα ἀπό αὐτά καί παρακάλεσε τόν ἰδιοκτήτη του, τόν Πέτρο, νά ἀπομακρύνει τό πλοῖο του λίγο ἀπό τήν ξηρά, ὥστε νά μποροῦν οἱ ἄνθρωποι πού στεκόταν στήν ἀκτή νά τόν βλέπουν καί νά τόν ἀκοῦν καλύτερα, καθώς θά κήρυττε.
Ἦταν ἕνας κόπος αὐτός γιά τόν Πέτρο, γιατί δέν μποροῦσε νά ὁλοκληρώσει τή δουλειά του καί νά ἐπιστρέψει στό σπίτι μου. Ὅμως τόν ἀνέλαβε, ἱκανοποιώντας τήν παράκληση τοῦ Ἰησοῦ καί διευκολύνοντας τό κήρυγμά του.
Ὅταν ὅμως τελείωσε ὁ Χριστός, ὁ Πέτρος βρέθηκε ἀντιμέτωπος μέ ἕνα δεύτερο αἴτημά του, μέ ἕναν μεγαλύτερο κόπο. Ὁ Χριστός τοῦ ζήτησε νά ἀνοιχθεῖ καί πάλι στό βάθος τῆς λίμνης καί νά ἁπλώσει τά δίκτυα του. Ἄν καί τοῦ φάνηκε παράλογο τό αἴτημα, ἀφοῦ ὁλόκληρη τή νύκτα εἶχαν κοπιάσει χωρίς ἀποτέλεσμα, χωρίς νά πιάσουν τίποτε, ὁ Πέτρος ἀνταποκρίθηκε καί σέ αὐτό μέ προθυμία. «Ἐπί δέ τῷ ρήματί σου χαλάσω τά δίκτυα», εἶπε στόν Χριστό. Καί ἡ προθυμία του ἀνταμείφθηκε καί ἡ ὑπακοή του ἔλαβε τόν μισθό της.
Ἦταν τόσα πολλά τά ψάρια πού ἔπιασαν, πού ὄχι μόνο ἀναγκάσθηκαν νά καλέσουν καί τούς συναδέλφους του ἀπό τό ἄλλο πλοιάριο γιά νά τούς βοηθήσουν στή μεταφορά, ἀλλά κινδύνευσαν νά βυθισθοῦν καί τά δύο πλοῖα ἀπό τό μεγάλο βάρος τῶν ψαριῶν.
Δέν ὑπῆρχε καμία ἀμφιβολία γιά τό γεγονός. Ἦταν ἕνα θαῦμα τοῦ Χριστοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ἔκπληκτος ὁ Πέτρος πέφτει στά πόδια του καί τόν παρακαλεῖ νά βγεῖ ἀπό τό πλοῖο του, γιατί ἦταν ἁμαρτωλός. Ἀκούει ὅμως τόν παρηγορητικό λόγο τοῦ Κυρίου: Μή φοβᾶσαι, στό ἑξῆς θά ψαρεύεις ἀνθρώπους. «Μή φοβοῦ, ἀπό τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν».
Μέ αὐτή τήν ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ ὁλοκληρώνει τήν περιγραφή τοῦ θαύματος ὁ εὐαγγελιστής Λουκᾶς. Δέν ἀναφέρεται στό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ, γιατί τό θαῦμα εἶναι πιό εὔγλωττο ἀπό κάθε διδασκαλία. Καί τό θαῦμα δέν ἔγκειται μόνο στήν ποσότητα τῶν ἰχθύων, διότι ὁ Χριστός δέν ἦλθε στόν κόσμο ὡς θαυματοποιός, οὔτε εἶχε σημασία ἡ ποσότητα τῶν ψαριῶν, τά ὁποῖα ἔπιασε ὁ Πέτρος. Τό θαῦμα ἔγκειται καί σέ δύο ἄλλα στοιχεῖα, τά ὁποῖα δέν παραλείπει νά ὑπογραμμίσει ὁ ἱερός εὐαγγελιστής.
Τό πρῶτο εἶναι ἡ προθυμία καί ἡ ὑπακοή τοῦ Πέτρου, πού παραμερίζει τό δικό του θέλημα, τή δική του ἐμπειρία, τή δική του ἀνάπαυση, γιά νά ἀκολουθήσει τήν παρότρυνση τοῦ Χριστοῦ, γιά νά πραγματοποιήσει τήν παράκλησή του, γιά νά τόν ἀναπαύσει μέ τή συμπεριφορά του.
Τό δεύτερο στοιχεῖο εἶναι ἀκόμη πιό σημαντικό. Ὅταν ὁ Πέτρος συνειδητοποιεῖ τό θαῦμα, δέν ἐκφράζει ἁπλῶς τήν εὐχαριστία καί τήν εὐγνωμοσύνη του πρός τόν Χριστό, ἀλλά συναισθανόμενος τήν πνευματική ἀπόσταση πού τόν χωρίζει ἀπό τόν θεῖο ἐπισκέπτη του, γονατιστός τόν παρακαλεῖ νά φύγει ἀπό κοντά του. Συναισθάνεται τήν ἀναξιότητά του ἔναντι τοῦ μεγαλείου τῆς θεότητος καί ζητᾶ ἀπό τόν Χριστό νά ἀπομακρυνθεῖ ἀπό σεβασμό καί δέος.
Ἡ στάση αὐτή τοῦ ἀποστόλου Πέτρου ἀποτελεῖ ἕνα μεγάλο μάθημα γιά ὅλους μας. Γιατί δέν εἶναι μόνο ἐκεῖνος ἀποδέκτης τῆς εὐλογίας καί τῆς δωρεᾶς τοῦ Θεοῦ, ἀλλά εἴμαστε καί ἐμεῖς, καί ὄχι μόνο μία φορά στή ζωή μας, ἀλλά καθημερινά καί ἐπανειλημμένα. Ὁλόκληρη ἡ ζωή μας, ἄν τό σκεφθοῦμε, εἶναι μία δωρεά τοῦ Θεοῦ. Ὅσα ἔχουμε καί ὅσα ἐπιτυγχάνουμε εἶναι δωρεές καί εὐλογίες τοῦ Θεοῦ. Ἡ παρουσία μας στήν Ἐκκλησία καί ἡ συμμετοχή μας στά ἱερά μυστήρια καί πολύ περισσότερο στό μέγα μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τῆς μεταλήψεως τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἡ μεγαλύτερη δωρεά καί εὐλογία, τό μεγαλύτερο θαῦμα πού μπορεῖ νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος.
Ποιά εἶναι ὅμως ἡ δική μας στάση ἔναντι τῶν δωρεῶν πού μᾶς προσφέρει ὁ Χριστός καί τῶν θαυμάτων πού μᾶς ἀξιώνει νά ζοῦμε; Ἔχουμε συναίσθηση τί τοῦ ὀφείλουμε; Ἔχουμε συναίσθηση τῆς ἀναξιότητός μας καί τῆς φιλανθρωπίας του ἤ ἀπολαμβάνουμε ὅσα μᾶς δίδει, χωρίς νά συνειδητοποιοῦμε ποιός μᾶς τά προσφέρει καί χωρίς πολλές φορές μάλιστα οὔτε νά τόν εὐχαριστοῦμε; Ἔχουμε τή συναίσθηση ὅτι οἱ δωρεές τοῦ Θεοῦ δέν ἔχουν ὡς μόνο σκοπό νά ἱκανοποιήσουν τίς ὑλικές μας ἀνάγκες, ἀλλά ἔχουν κυρίως ὡς σκοπό νά ἱκανοποιήσουν τίς πνευματικές μας ἀνάγκες; Νά μᾶς βοηθήσουν νά πλησιάσουμε περισσότερο τόν Χριστό καί νά ἐναρμονίσουμε τή ζωή μας περισσότερο μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές του;
Τό σημερινό παράδειγμα τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, ὁ ὁποῖος συναισθάνεται καί ὁμολογεῖ τήν ἀναξιότητά του ἔναντι τοῦ Χριστοῦ, ἄς παρακινήσει καί ἐμᾶς νά συνειδητοποιήσουμε τήν ἁμαρτωλότητά μας ἀλλά καί τήν ἀπέραντη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πού δέν παύει ποτέ νά μᾶς χαρίζει τίς δωρεές καί τίς εὐλογίες του. Ἄς μήν παρασυρόμεθα ἀπό ὅσους συκοφαντοῦν τό μυστήριο τῆς θείας Κοινωνίας, λέγοντας ὅτι δῆθεν μπορεῖ νά μολυνθοῦμε μέσω αὐτοῦ, ἀλλά νά φροντίζουμε νά προσερχόμεθα κατά τό δυνατόν «ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεώς» μας, ὥστε νά μεταλαμβάνουμε «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί εἰς ζωήν τήν αἰώνιον».
Ἄς ὑπακούουμε, ἰδιαίτερα αὐτή τήν περίοδο πού εἶναι, δυστυχῶς, καί πάλι τόσο ἐπικίνδυνη, στίς ὑποδείξεις τῶν εἰδικῶν καί τῶν ὑπευθύνων γιά τήν ὑγεία μας, πού εἶναι καί αὐτή δῶρο τοῦ Θεοῦ, προστατεύοντας τούς ἑαυτούς μας ἀλλά καί τούς ἀδελφούς μας, χωρίς νά ἐκπειράζουμε τόν Θεό μέ τήν ὑποκρισία τῆς δῆθεν εὐσεβείας μας, ἀλλά αἰτούμενοι μέ εἰλικρίνεια τό ἔλεός του καί ἀναγνωρίζοντας καί ἐμεῖς, ὅπως καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος, τήν ἁμαρτωλότητά μας, προκειμένου νά μᾶς ἀπαλλάξει ὁ Θεός ἀπό κάθε δοκιμασία καί ἀπό αὐτήν τῆς πανδημίας πού μᾶς πλήττει καί μᾶς ταλαιπωρεῖ.
H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.
Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.