Με τον Μεθεόρτιο Αρχιερατικό Εσπερινό ολοκληρώθηκαν το εσπέρας της Κυριακής, 11ης Ιουνίου 2023, οι λατρευτικές εκδηλώσεις της εορτής της οσιακής κοιμήσεως του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στο τέλος του Εσπερινού για πρώτη φορά εψάλη η Ακολουθία των Εγκωμίων του Αγίου Λουκά ενώπιων των χαριτοβρύτων Ιερών Λειψάνων και της Ιεράς Εικόνος του, προεξάρχοντος του Ποιμενάρχου μας, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ενώ το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε ο καλλικέλαδος Αρχιμ. Χερουβείμ Τσίνογλου, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, μετά χορού Ιεροψαλτών.
Ακολούθησε Ιερά Λιτανεία πέριξ του Ιερού Ναού με τη συμμετοχή της αδελφότητος της Ιεράς Μονής, κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως μας, τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθος ευσεβών πιστών που κατέκλυσαν ασφυκτικά τον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό.
Την Ιερά Λιτανεία συνόδευσαν η Φιλαρμονική μπάντα του Δήμου Βεροίας και μέλη του Λυκείου Ελληνίδων Βεροίας και του παραρτήματος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Βεροίας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων, εμφανώς συγκινημένος, κατά την ομιλία του κήρυξε την λήξη της «5ης Ιατρικής Εβδομάδος του Αγίου Λουκά» που συνδιοργάνωσε η Ιερά μας Μητρόπολη σε συνεργασία με τον Ιατρικό, τον Οδοντιατρικό και τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Ημαθίας, τα Νοσοκομεία Βεροίας και Ναούσης και το Περιφ. Τμήμα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Βεροίας, αναφέροντας μεταξύ άλλων: Ἑορτάσαμε καί πανηγυρίσαμε σήμερα τή μνήμη τοῦ προσφιλοῦς καί θαυματουργοῦ ἁγίου μας, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, καί μάλιστα σέ μία ἡμέρα κατά τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τή μνήμη πάντων τῶν Ἁγίων της. Καί ἀπόψε ὁλοκληρώνουμε τή διήμερη αὐτή πανήγυρη μέ τά Ἐγκώμια πού ψάλαμε πρό ὀλίγου καί τή λιτανεία τοῦ ἱεροῦ του λειψάνου.
Οἱ ἑορτές ὅμως τῶν ἁγίων δέν εἶναι ὅπως οἱ ἑορτές τῶν ἀνθρώπων, τῶν οἰκείων καί τῶν φίλων μας, καί ἡ τιμή τῆς μνήμης τους εἶναι μία εὐκαιρία γιά νά θυμηθοῦμε τή ζωή τους καί γιά νά θελήσουμε νά τήν μιμηθοῦμε. Ὄχι μόνο γιατί σύμφωνα μέ τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο ἡ ἀληθινή τιμή τῶν ἁγίων εἶναι ἡ προσπάθεια μας νά τούς μιμηθοῦμε, ἀλλά γιατί ὁ δρόμος τῆς ἁγιότητος, τόν ὁποῖο ἐκεῖνοι βάδισαν μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, δέν εἶναι διαφορετικός ἀπό τόν δρόμο τῆς σωτηρίας, τόν ὁποῖο καλούμεθα ὅλοι νά βαδίσουμε. Καί αὐτό δέν εἶναι σχῆμα λόγου, ἀλλά εἶναι βίωμα καί ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας μας, γιατί ὅλοι κάτι μποροῦμε νά μιμηθοῦμε ἀπό τή ζωή τῶν ἁγίων.
Ὅλοι γνωρίζουμε τή ζωή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ. Γνωρίζουμε τίς ταλαιπωρίες καί τούς διωγμούς πού ὑπέμεινε, τίς φυλακίσεις καί τίς ἐξορίες στίς ὁποῖες τόν κατεδίκασε τό ἄθεο καθεστώς τῆς τότε Σοβιετικῆς Ἑνώσεως, ἀλλά καί τή σταθερότητα τῆς πίστεώς του καί τήν ἄρνησή του νά συνεργασθεῖ μέ τίς ἀρχές, ὥστε νά μπορέσει νά συνεχίσει ἀπρόσκοπτα νά ζεῖ τή ζωή του καί νά ἀπολαμβάνει τά προνόμια τῆς θέσεώς του ὡς διακεκριμένος καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς.
Δέν μᾶς ζητᾶ βεβαίως κανείς νά ὑπομείνουμε καί ἐμεῖς ἀνάλογες ταλαιπωρίες χάριν τῆς πίστεώς μας στόν Χριστό, ὅμως μποροῦμε νά μιμηθοῦμε τήν ὑπομονή τοῦ ἁγίου Λουκᾶ σέ ἄλλες δυσκολίες καί δοκιμασίες πού ἀντιμετωπίζουμε ὅλοι στή ζωή μας. Μποροῦμε νά ὑπομένουμε π.χ. τήν ἀδικία, τή συκοφαντία, τήν κακία τῶν ἀνθρώπων καί ἀκόμη τίς θλίψεις ἤ τίς ἀσθένειες πού μᾶς ἐπισκέπτονται, μέ τή σκέψη ὅτι ὅλα αὐτά πού ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά ζήσουμε δέν εἶναι τίποτε σέ σχέση μέ αὐτά τά ὁποῖα ἀντιμετώπισαν οἱ ἅγιοι, ἀντιμετώπισε ὁ ἅγιος Λουκᾶς στή ζωή του. Καί ἀκόμη δέν θά πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ἡ ὑπομονή στίς δυσκολίες καί στίς δοκιμασίες, ἡ ὑπομονή μέ τήν ὁποία φερόμεθα στούς συνανθρώπους μας, εἶναι ὁ πιό εὔκολος καί ὁ πιό ἄκοπος δρόμος γιά νά ἐπιτύχουμε τή σωτηρία μας. «Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν», μᾶς βεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος σέ ἄλλη εὐκαιρία τό δηλώνει ἀκόμη σαφέστερα λέγοντας: «ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται».
Νά, λοιπόν, ἕνα στοιχεῖο τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου Λουκᾶ τό ὁποῖο μποροῦμε νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς.
Θά ἤθελα ὅμως νά ἀναφέρω καί ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο, καί αὐτό εἶναι ἡ ὁμολογία τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ. Ὅποιος μέ ὁμολογήσει ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, θά τόν ὁμολογήσω κι ἐγώ ἐνώπιον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς, μᾶς λέγει ὁ Χριστός.
Αὐτό συνέβη μέ τόν ἅγιο Λουκᾶ, ὁ ὁποῖος ὁμολόγησε τήν πίστη του ἐνώπιον ὄχι μόνο τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων, ἀλλά καί τῶν ἀρχῶν καί τῶν δικαστῶν καί τῶν διωκτῶν του, παρότι γνώριζε τίς συνέπειες αὐτῆς τῆς ὁμολογίας του, ἐφόσον ἡ χριστιανική πίστη καί ἡ Ἐκκλησία βρισκόταν τήν ἐποχή ἐκείνη ὑπό διωγμό.
Οἱ εὐκαιρίες νά ὁμολογήσουμε τήν πίστη μας στόν Χριστό δέν λείπουν βέβαια καί στήν ἐποχή μας, σέ περιπτώσεις πού οἱ ἄνθρωποι μᾶς ρωτοῦν γιά τήν πίστη μας ἤ πού καλούμεθα νά δείξουμε μέ τήν ἐπιλογή μας καί μέ τή στάση μας ὅτι εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας, προσευχόμαστε, ἐκκλησιαζόμαστε, νηστεύουμε, ἔχουμε μυστηριακή ζωή, ἀκολουθοῦμε στή ζωή μας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔστω καί ἐάν κάποιοι μπορεῖ νά γελάσουν ἤ νά μᾶς εἰρωνευθοῦν ἤ ἔστω νά μᾶς θεωρήσουν ὅτι δέν ἀνήκουμε στόν κύκλο τους. Ὅμως μέ μία τέτοια μικρή καί χωρίς συνέπειες ὁμολογία μποροῦμε νά μιμηθοῦμε τόν ἅγιο Λουκᾶ καί μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε νά ἰσχύσει καί γιά μᾶς ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ, ἐάν ὁμολογοῦμε χωρίς δισταγμό καί χωρίς φόβο τήν πίστη μας καί τή χριστιανική μας ἰδιότητα.
Νά, λοιπόν, πῶς μποροῦμε νά τιμήσουμε τόν ἅγιο Λουκᾶ καί συγχρόνως νά ὠφεληθοῦμε, γιατί οἱ ἅγιοι χαίρονται ἰδιαίτερα, ὅταν μᾶς βλέπουν νά ἀκολουθοῦμε τό παράδειγμά τους καί πρεσβεύουν μέ μεγαλύτερη προθυμία γιά μᾶς.
Ἄς ἀξιοποιήσουμε τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς τοῦ ἁγίου Λουκᾶ καί ἄς προσπαθήσουμε νά τόν τιμοῦμε, μιμούμενοι τήν ὑπομονή καί τήν ὁμολογία του, γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς οὐρανίου βασιλείας, τήν ὁποία καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς ἀπολαμβάνει.