Το διήμερο 10 και 11 Ιουνίου πανηγύρισε με λαμπρότητα ο Ιερός Ναός του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας με την ευκαιρία της μνήμης του θαυματουργού Αγίου.
Το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού που αποθησαυρίζεται στην Ιερά Μονή εδώ και δεκαέξι χρόνια, αποτελεί ένα ιατρείο ψυχών και σωμάτων, στο οποίο προστρέχουν καθημερινά προσκυνητές από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό για να ευχαριστήσουν και να δοξολογήσουν τον Θαυματουργό Άγιο για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί.
Οι λατρευτικές εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν το εσπέρας της 11ης Ιουνίου με τον Αρχιερατικό Εσπερινό της Πεντηκοστής και τον Παρακλητικό Κανόνα του Θαυματουργού Αγίου, χοροστατούντους του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος και με τη συμμετοχή πλήθους ευλαβών προσκυνητών.
Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Ακολουθίας, η οποία μεταδόθηκε απευθείας από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90.2 FM», τέθηκε σε προσκύνηση το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού, που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Παραμονή τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Πεντηκοστῆς καί τῆς ἐπιφοιτήσεως τοῦ Παναγίου Πνεύματος, καί ἐμεῖς ἑορτάσαμε σήμερα τή μνήμη τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ.
Καί ἀπόψε, ἔχοντας ψάλει τήν Παράκλησή του, ἄς ἀκολουθήσουμε τήν παρότρυνση τοῦ ἁγίου μας καί ἄς στρέψουμε τήν προσοχή μας καί ἐμεῖς πρός τό Παράκλητο Πνεῦμα. Μάλιστα, ὅπως γράφει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, «ὀφείλουμε νά στρέψουμε τό βάθος τῆς σκέψης μας στήν ἐπίγνωσή του.
Στήν προσευχή πρός τό Ἅγιο Πνεῦμα, γράφει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, ἔχουν εἰπωθεῖ ἐξαιρετικά λόγια: ‟Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας.” Αὐτός εἶναι ὁ Παράκλητός μας, πού ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἔστειλε στούς μαθητές του, ὅταν ἀνελήφθη στόν οὐρανό. Αὐτός εἶναι ὁ Παράκλητος πού πληροῖ τήν ἄδεια καρδιά μας, διώχνει ἀπό αὐτή τή μελαγχολία, εἶναι ὁ Μοναδικός πού μπορεῖ ἀληθινά νά μᾶς παρηγορήσει.
Πολλοί ἄνθρωποι βρίσκονται σέ βαριά μελαγχολία», ἰδιαιτέρως στίς ἡμέρες μας, «συνειδητοποιώντας τήν κενή καί μηδαμινή ζωή τους. Δέν γνωρίζουν τήν ἀπόλυτη, βαθειά παρηγοριά πού νιώθουν οἱ καρδιές τῶν χριστιανῶν. Δέν ἀναζητοῦν τό Ἅγιο Πνεῦμα, ἐπειδή δέν τό γνωρίζουν καί ζοῦν μόνοι τους, χωρίς τόν Θεό.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα παρηγορεῖ τούς ἁπλούς χριστιανούς, αὐτούς πού εἶναι μακριά ἀπό τήν ἁγιότητα, ὅταν αὐτοί μέσα στίς θλίψεις τους συνειδητοποιοῦν ὅτι ἡ δυστυχία τους εἶναι δικαιολογημένη, ὅταν στρέφουν τόν νοῦ καί τά πνευματικά τους μάτια στήν καρδιά τους καί βλέπουν ἐκεῖ πλῆθος ἁμαρτιῶν καί ἀκαθαρσίας καί μετανοοῦν καί μέ δάκρυα «ξεπλένουν» τήν ἀκαθαρσία καί κραυγάζουν: ‟Κύριε, Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας!” Χρειάζεται μόνο μέ ὅλη μας τήν ψυχή νά ἐπιθυμήσουμε αὐτή τήν παρηγορία καί νά ἐξαγνίσουμε τήν καρδία μας.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλεῖται Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, γιατί μόνο μέσα σέ Αὐτό βρίσκεται ἡ ἀπόλυτη ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια κατανοεῖται μόνο ἀπό αὐτόν πού λαμβάνει τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί κατευθύνει τή σκέψη καί τά συναισθήματά του στήν ὁδό τῆς ἀληθείας. Πολλοί ἐπιχειροῦν», συνεχίζει ὁ ἅγιος Λουκᾶς, «νά βροῦν τήν ἀλήθεια ἐκεῖ ὅπου δέν ὑπάρχει, ἀγνοώντας ὅτι ἡ ἀλήθεια βρίσκεται μέσα στό Ἅγιο Πνεῦμα».
Δέν εἶναι ὅμως μόνο ἡ ἀπόλυτη ἀλήθεια τό Ἅγιο Πνεῦμα. Εἶναι καί «‟ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν”. Δηλαδή ὑπάρχει παντοῦ καί πληροῖ, καί γεμίζει τά πάντα. Μέσα σέ Αὐτόν ζεῖ κάθε ψυχή ζῶσα, γιατί αὐτός εἶναι ὁ δωρητής τῆς ζωῆς …
Στήν πρώτη σελίδα τοῦ βιβλίου τῆς Γενέσεως διαβάζουμε ὅτι στήν ἀρχή τῆς δημιουργίας ἀπό τόν Θεό ‟ἡ γῆ ἦν ἀόρατος καί ἀκατασκεύαστος καί πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος” (Γέν. 1.2). Τί σημαίνει αὐτό; Σημαίνει ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα μετέδωσε στά νερά τή δημιουργική ἐνέργεια πού ἦταν ἀπαραίτητη ὥστε μέσα σ᾽ αὐτά νά γεννηθεῖ ἡ ζωή. Γι᾽ αὐτό τά πρῶτα ζωντανά πλάσματα ἐμφανίστηκαν στό νερό …»
Ὅμως «τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ζωογόνησε καί τό πρῶτο ἀνθρώπινο σῶμα, τόν Ἀδάμ, δημιουργημένο ἀπό τό χῶμα τῆς γῆς, γιατί λέει ἡ Γραφή ὅτι σ᾽ αὐτό τό σῶμα ἐνεφύσησε ὁ Θεός ‟πνοήν ζωῆς” (Γεν. 2.7). Μάταια, λοιπόν, ψάχνουμε ἄλλη πηγή ζωῆς.
Τί εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ψυχή; Τί εἶναι τό ἀνθρώπινο πνεῦμα; … Τό πνεῦμα εἶναι ἡ πνοή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὅμως ἀκόμη καί ‟θησαυρός τῶν ἀγαθῶν”, ὅλων τῶν ἀγαθῶν, ἀλλά ὄχι αὐτῶν πού ψάχνουν οἱ ὑπερήφανοι καί ὑπερόπτες ἄνθρωποι, οἱ προσκολλημένοι στή γῆ. Τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ἡ πηγή τῶν πνευματικῶν ἀγαθῶν, ὁ δωρητής ὅλων τῶν ὑψίστων δυνάμεων τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος. Ἐκχέει τήν ἀγάπη του πάνω σέ ὅλα τά πλάσματα καί μέ αὐτή τήν ἀγάπη μᾶς παρηγορεῖ. Ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν δρόμο τοῦ Χριστοῦ καί σηκώνουν τόν σταυρό τους φανερά, πραγματικά αἰσθάνονται αὐτά τά πνευματικά ἀγαθά, τή βοήθεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν τονωτική του ἀγάπη …
Νά, τί μπορεῖ νά μᾶς δώσει τό Ἅγιο Πνεῦμα, πόσο ἀπέραντα μεγάλη εἶναι ἡ Χάρη του.
Γι᾽ αὐτό ἔχουν μεγάλη σημασία γιά μᾶς τά τελευταῖα λόγια τῆς προσευχῆς πρός τό Ἅγιο Πνεῦμα, ‟Ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος”. Μόνο ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μᾶς δίνει τή δύναμη γιά τήν κάθαρση τῶν καρδιῶν μας ἀπό κάθε ἁμαρτία πού ἔχει φωλιάσει μέσα στή σάρκα καί τό πνεῦμα.
Ἄς ἐπικαλούμεθα, λοιπόν, ἀκούραστα τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ τά λόγια τῆς προσευχῆς», καταλήγει ὁ ἅγιος Λουκᾶς. «Καί τό Ἅγιο Πνεῦμα θά ἔρθει καί θά κατοικήσει μέσα μας καί ἀπό ἀκάθαρτους καί ἁμαρτωλούς θά μᾶς καταστήσει ἁγίους καί δικαίους μπροστά στόν Θεό. Ἄς εἶναι μαζί μέ ὅλους μας ἡ χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί ἄς γίνουμε καθαροί ναοί του. Ἀμήν».
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες στο παρακάτω άλμπουμ:
