Όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία του Νυμφίου, (δηλαδή στον Όρθρο της Μεγάλης Τετάρτης) και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Μελίκης το απόγευμα της Μεγάλης Τρίτης, 15ης Απριλίου 2025, παρουσία τοπικών πολιτικών αρχών και ευλαβών πιστών.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο αναφέρθηκε στο ελάττωμα της φιλαργυρίας και την αρετή της μετανοίας λέγοντας μεταξύ άλλων:

«Οἰκειότητα Χριστοῦ Ἰούδας ἀντω­σάμενος χρυσοῦ». Ένα από τα αρνητικά παραδείγ­ματα που παρουσιάζει η Εκκλησία μας αυτές τις ημέρες της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος είναι και το παράδειγμα του Ιούδα του Ισκα­ριώτου, του μαθητού του Κυρίου μας. Και είναι αρνητικό, γιατί μας δείχνει πως μία αδυναμία, ένα ελάττωμα, ένα πάθος μπορούν να μας χωρίσουν από τον Χριστό και να μας οδηγήσουν στην απώλεια και την καταστροφή, όπως συνέβη και με τον Ιούδα.

Μαθητής του Χριστού ήταν, όπως και οι άλλοι ένδεκα. Ο Χριστός τον είχε καλέσει κοντά του και εκείνος τον είχε ακολουθήσει και παρακο­λου­θήσει να διδάσκει αλλά και να θαυ­ματουργεί. Και όμως μία αδυναμία, ένα πάθος του, η φιλαργυρία, η αγά­πη δηλαδή για τα χρήματα, τον έφεραν στο σημείο να προδώσει τον Χριστό και να τον αρνηθεί χάριν του χρυ­σού, όπως έψαλε απόψε ο ιερός υμνογράφος: ­­«Οἰκειότητα Χριστοῦ Ἰούδας ἀντω­σάμενος χρυσοῦ». Απέβαλε, λέγει, την οι­­κειότητα με τον Χρι­στό για χάρη της οι­κειό­τη­τος με τον χρυσό. Προτίμησε, δηλαδή τη φιλία του με τον χρυσό από τη φιλία του με τον Χριστό, και τον πούλη­σε για να αποκτήσει τα χρή­μα­τα τα οποία του προ­σέφεραν.

Η περίπτωση του Ιούδα δεν είναι βέβαια μοναδική. Πολλοί είναι οι άνθρωποι που τον ακολούθησαν στο πέρασμα των αιώνων. Άλ­λοι συστηματικά και άλ­λοι ευκαιρια­κά. Άλ­λοι για τα χρήματα και άλ­λοι για τιμές και δόξες ανθρώπινες και κοσμικές.

Αν εξετάσουμε με ει­λι­­κρίνεια τον εαυτό μας, θα ανα­καλύψουμε και εμείς κάποιες φορές που προ­τιμή­σαμε την αγάπη των ανθρώπων από την αγά­πη του Χριστού. Θα ανακαλύψουμε τις φορές που, ενώ γνωρίζαμε ποιο είναι το θέλημα του Θε­ού, εμείς απο­φασίσαμε να ακολουθήσουμε τον εύκολο δρόμο και να πράξουμε το θέλημά μας. Θα ανα­καλύψουμε τις περιπτώσεις στις οποίες, για να μην διαφορο­ποιηθούμε από το πε­ρι­βάλλον μας, προτιμήσαμε να παρα­κού­σουμε κάποια εντολή του Θεού. Θα εντο­πίσουμε τις περιπτώ­σεις, στις οποίες για να μη στερηθούμε την αγάπη, τη φιλία ή την εύνοια κάποιων ανθρώπων, δεν διστά­σαμε να αρνη­θούμε τη σχέση μας με τον Χριστό, με την πίστη, με την Εκκλησία. Θα ανα­κα­λύψουμε και στη δική μας ζωή κάποιες φο­ρές, που προ­κει­μένου να κερ­­δίσου­με μια πρόσκαιρη από­λαυ­ση, παρεκκλίναμε από το κα­θήκον του εκ­κλη­σια­σμού, της νη­στεί­­ας, της εγκρατείας, της προσευχής.

Όλα αυτά μπορεί να μην μας φαίνονται και να μην είναι τόσο σοβαρά, όπως η τρα­γική πράξη του Ιούδα, που έφθασε μέχρι την προ­δοσία του Χριστού, μας στε­ρούν όμως την οικειότητα που μας προσ­φέρει ο Χρι­στός και μας απομακρύνουν προοδευτικά από κοντά του.

Γι᾽ αυτό και είναι ανά­γκη να συνειδητοποιούμε ποια είναι αυτά που μας απομακρύνουν από τον Χριστό και να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στις επιλογές μας.

Ο Χριστός προσφέρει και σε εμάς, όπως προσέφε­ρε και στον Ιούδα, ευ­καιρίες, για να μας βοη­θήσει να συνειδητοποιήσουμε την αδυναμία και το ελάττωμα που μας απομα­κρύνει από κοντά του, και περιμέ­νει από εμάς να αγωνισθούμε για να το διορθώσουμε.

Πως το διορθώνουμε; Με τη μετά­νοια. Και μετάνοια σημαίνει αλλα­γή στάσεως ζωής και όχι εμ­μονή στην απομά­κρυν­­ση από τον Χρι­στό. Σημαίνει μετάνοια σαν αυτή που μας δίδαξε η αμαρτωλή γυναί­κα που εισήλθε στην οικία, όπου βρι­­­σκόταν ο Χριστός, και χω­ρίς να διστάσει και χωρίς να υπολογί­σει τις αντιδράσεις των παρισταμέ­νων και τα σχόλιά τους, έπλυνε με μύρο τα πόδια του Ιησού και τα σκού­πισε με τα μαλλιά της, αποδεικνύ­οντας όχι μόνο τη μετάνοιά της για τις πράξεις της αλλά και τη μεγάλη αγά­πη της για τον Χριστό.

Και αυτή η μετά­νοια και η αγάπη της γυναίκας την αποκατέστησε στην αγάπη του Χριστού και της χάρισε την οικειό­τητα την οποία είχε στερηθεί με τις πράξεις της. Ενώ, αντίθετα, η φιλαργυρία του Ιούδα, ο οποίος διαμαρτυρήθηκε γιατί δεν πωλήθηκε το μύρο προ­κει­μένου να δοθούν τα χρήματα στους πτωχούς, τον οδήγησε στη δια­πραγμάτευση της προδοσίας του Διδασκάλου του στους Γραμ­ματείς και Φαρισαίους για τριάκο­ντα αργύρια και στην απώλεια.

Έτσι την οικειό­τη­τα που στερή­θηκε ο Ι­ούδας με την επιλογή της προδοσίας, την κέρδισε η αμαρτωλή γυναίκα με την προσφορά της α­γα­πης της και την ει­­λι­κρινή μετάνοιά της.

Αυτήν την μετάνοια, ας μας αξιώ­σει ο Θεός, να ζήσουμε όλοι για να αποκτήσουμε και εμείς την οικειό­τητα, που είναι έτοι­μος να προσ­φέρει ο Χριστός σε όλους μας.

Περισσότερες φωτογραφίες στο άλμπουμ:

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.