Την Κυριακή 30 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Νεοχωρίου επί τη εορτή της Αγίας Ζώνης.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Τήν ἁγίαν κατάθεσιν, Θεοτόκε, τῆς Ζώνης σου, ἑορτήν κεκτήμεθα εὐφραινόμενοι». Ἕνα ἱστορικό γεγονός ἑορτάζει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καί μᾶς καλεῖ νά τό ἑορτάσουμε καί ἐμεῖς μέ χαρά καί εὐφροσύνη. Καί τό γεγονός αὐτό εἶναι ἡ μεταφορά καί κατάθεση τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στόν ναό τῶν Χαλκοπρατείων, στήν Κωνσταντινούπολη, τήν ἐποχή τοῦ αὐτοκράτορος Ἰουστινιανοῦ, καί παράλληλα τό θαῦμα τῆςθεραπείας τῆς συζύγου τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος.
Ἡ μεταφορά τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Παναγίας μας, ὅπως καί ἡ δι᾽ αὐτῆς θεραπεία τῆς βασιλίσσης τοῦ Βυζαντίου, ἀποτελοῦν ἀπόδειξη τῆς ζωντανῆς παρουσίας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, ἀποτελοῦν ἀπόδειξη τοῦ γεγονότος ὅτι ἡ Παναγία μας, τῆς ὁποίας τήν πάνσεπτο Κοίμηση ἑορτάσαμε πρίν ἀπό δεκαπέντε ἡμέρες, δέν ἐγκατέλειψε τόν κόσμο μέ τήν Κοίμησή της. Βρίσκεται κοντά μας, βρίσκεται δίπλα μας καί μᾶς ἔχει ἀφήσει τήν τιμία Ζώνη της, αὐτό τό ἁγιασμένο ἀπό τό πανάχραντο σῶμα της ἔνδυμά της, γιά νά τήν ἀγγίζουμε, γιά νά τήν ἀσπαζόμεθα μέ εὐλάβεια, γιά νά ἀντλοῦμε ἀπό αὐτήν τή χάρη καί τήν εὐλογία τῆς Παναγίας μας.
Γι᾽ αὐτό καί εἴμεθα εὐγνώμονες στήν Παναγία μας, γιατί οἰκονόμησε νά διασωθεῖ καί νά διατηρηθεῖ ἡ τιμία Ζώνη της διά μέσου τῶν αἰώνων, καί χάρη στή μεταφορά της στήν Κωνσταντινούπολη ἀπό τόν εὐσεβῆ αὐτοκράτορα Ἰουστινιανό, νά φθάσει τελικά στό Ἅγιον Ὄρος, καί δή στήν Ἱερά Μονή Βατοπεδίου, ὥστε νά παραμένει καί γιά μᾶς ἱερό κειμήλιο καί πηγή ἰαμάτων καί θαυμάτων.
Δικαιολογημένα, λοιπόν, ὁ ἱερός ὑμνογράφος ὁμολογεῖ ὅτι ἡ κατάθεση τῆς τιμίας Ζώνης τῆς Παναγίας μας εἶναι ἑορτή καί αἰτία χαρᾶς καί εὐφροσύνης γιά ὅλα τά πιστά τέκνα της, γιά ὅλους τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς, πού προστρέχουμε στούς ἱερούς ναούς μας, ὅπως καί ἀπόψε, γιά νά τιμήσουμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί νά ζητήσουμε τήν προστασία καί τή βοήθειά της.
Καί εἶναι ἰσχυρή ἡ προστασία καί ἡ σκέπη τῆς Παναγίας μας. Καί δέν περιορίζεται μόνο στίς φυσικές καί αἰσθητές μας ἀνάγκες. Δέν μᾶς προστατεύει καί δέν μᾶς προφυλάσσει μόνο ἀπό ὁρατούς κινδύνους καί ἐχθρούς, ἀλλά μᾶς προστατεύει καί μᾶς προφυλάσσει καί ἀπό ἀοράτους καί πνευματικούς ἐχθρούς.
Καί αὐτή ἡ προστασία της εἶναι πολύ πιό σημαντική καί πολύ πιό σπουδαία γιά μᾶς τούς πιστούς. Διότι πολλοί νομίζουμε ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη τήν προστασία τῆς Παναγίας μας γιά νά μᾶς βοηθήσει νά ἀντιμετωπίσουμε τούς φυσικούς κινδύνους, τίς ἀσθένειες, τίς θλίψεις καί τά προβλήματα τοῦ παρόντος κόσμου. Γι᾽ αὐτό καί καταφεύγουμε συνήθως στήν Παναγία μας μέ τέτοια αἰτήματα.
Ξεχνοῦμε ὅμως συχνά πόσο μεγαλύτερη βοήθεια καί προστασία μπορεῖ νά μᾶς προσφέρει στόν πνευματικό μας ἀγώνα· πόσο μεγαλύτερη βοήθεια καί προστασία μπορεῖ νά μᾶς προσφέρει ἀπό τούς ἀοράτους ἐχθρούς, οἱ ὁποῖοι ἐπιβουλεύονται τήν ψυχή μας καί πόσο ἀποτελεσματική εἶναι ἡ βοήθειά της, ὅταν ἀντιμετωπίζουμε δυσκολίες καί πειρασμούς, ὅταν αἰσθανόμεθα νά μᾶς κατακλύζουν πονηροί λογισμοί, ὅταν δυσκολευόμεθα νά νικήσουμε τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες μας, ὅταν αἰσθανόμεθα καί ἐμεῖς σάν τούς μαθητές τοῦ Χριστοῦ ὅτι τό πνεῦμα μας εἶναι πρόθυμο ἀλλά ἡ σάρξ εἶναι ἀσθενής.
Σέ ὅλα αὐτά ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ πιό πολύτιμη βοήθεια πού μποροῦμε νά ἔχουμε. Ἀρκεῖ νά στρεφόμεθα πρός αὐτήν, ὅταν αἰσθανόμεθα ὅτι κινδυνεύουμε, ὅταν δυσκολευόμεθα νά ἀντιμετωπίσουμε αὐτές τίς καταστάσεις, ὅταν βλέπουμε ὅτι δέν μποροῦμε νά προχωρήσουμε πνευματικά.
Ἡ Παναγία μας περιμένει νά ζητήσουμε τή βοήθειά της καί χαίρεται νά μᾶς τήν προσφέρει, γιατί βλέπει τόν ἀγώνα καί τήν προσπάθειά μας, γιατί χαίρεται γιά τή διάθεσή μας νά βαδίσουμε τήν ὁδό τῶν ἐντολῶν τοῦ Υἱοῦ της, νά ζήσουμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή.
Ἄς καταφεύγουμε, λοιπόν, στήν Παναγία μας, ἄς ἐπικαλούμεθα τή χάρη τῆς τιμίας της Ζώνης, ἄς τήν παρακαλοῦμε νά περιζωννύει καί ἐμᾶς μέ τήν ἰσχύ τῆς τιμίας της Ζώνης καί νά μᾶς προστατεύει καί ἀπό τούς ὁρατούς καί ἀπό τούς ἀόρατους ἐχθρούς μας. Νά μᾶς προστατεύει ἀπό τή μεγάλη αὐτή δοκιμασία τοῦ κορωνοϊοῦ πού ταλαιπωρεῖ ὅλο τόν κόσμο καί τήν πατρίδα μας. Νά προστατεύει ἀπό τίς ἀπειλές τῶν γειτόνων μας τή χώρα μας, τά σύνορά μας καί τά νησιά μας, ἀλλά καί νά ἀπομακρύνει κάθε πειρασμό πού ἀπειλεῖ τήν ψυχή μας, ὤστε νά παραμένουμε πάντοτε κοντά της, πιστά τέκνα της, καί νά τῆς ἐκφράζουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας καί τήν ἀγάπη μας γιά τίς ἄπειρες δωρεές της καί τήν προστασία τήν ὁποία εἶναι πάντοτε πρόθυμη μᾶς προσφέρει.
