Mε μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη εορτάστηκε το βράδυ της Τετάρτης 6ης Δεκεμβρίου 2023 στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά Βεροίας, η πρώτη πανήγυρη της μνήμης του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου, μετά την πρόσφατη αναγραφή του Οσίου στις αγιολογικές δέλτους της Εκκλησίας μας.
Οι λατρευτικές εκδηλώσεις ξεκίνησαν με δέηση στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου που βρίσκεται στο άβατο της Ιεράς Μονής και θα εγκαινιαστεί προσεχώς.
Στη συνέχεια κομίστηκε λιτανευτικώς το Ιερό Λείψανο του νέου Οσίου στο καθολικό της Ιεράς Μονής, όπου τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, ο εόρτιος Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος και με τη συμμετοχή μοναστικών αδελφοτήτων της Ιεράς Μητροπόλεως και πλήθος ευσεβών πιστών.
Στη διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας κλήρος και λαός είχαν την εξαιρετική ευλογία να προσκυνήσουν τη δεξιά χείρα του Οσίου Γερασίμου που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή καθώς και την Ιερά Εικόνα της Παναγίας των Κοιλαδαίων, την οποία μετέφερε από την προσφυγική ενορία της Κοιλάδος της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, ο προιστάμενος π. Αδάμ Κατσικούδης, στην ενορία της Αγίας Βαρβάρας Βεροίας και παρέμεινε στην πανηγυρική αγρυπνία.
Το Ιερό Αναλόγιο διακόνησε ο καλλικέλαδος Αρχιμανδρίτης Χερουβείμ Τσίνογλου, Ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας, μετά χορού Ιεροψαλτών.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, εμφανώς συγκινημένος από τον πρώτο εορτασμό της μνήμης του πνευματικού του πατρός, Οσίου Γερασίμου του Υμνοφράφου, στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ὅλος φωταυγής γενόμενος, τῇ ἀπροσίτῳ δόξῃ τοῦ Παντοκράτορος, καί νοερῶς ᾄδων, Πάτερ, τῷ κτίσαντι, σύν ἀγγέλοις ἀσίγητον αἴνεσιν, τόν ὕμνον μου προσδέχου, ὥσπερ θυμίαμα εὐπρόσδεκτον».
Εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε απόψε για πρώτη φορά την παμφαή μνήμη του νέου οσίου της Εκκλησίας μας, του οσίου Γερασίμου του Υμνογραφου, του Μικραγιαννανίτου, στην Ιερά μας Μονή, η οποία τιμά τον μεγάλο αυτόν ασκητή και θεόπνευστο υμνογράφο ιδιαιτέρως, με το παρεκκλήσιο το οποίο του αφιερώσαμε, αλλά και απολαμβάνει την ευλογία και τη χάρη του ιερού του λειψάνου, και μάλιστα της δεξιάς του χειρός, διά της οποίας συνέγραφε τους αναρίθμητους θεσπέσιους ύμνους του.
Θέλοντας, λοιπόν, να τιμήσουμε κατ᾽ αξίαν τον όσιο και θεοφόρο πατέρα ημών Γεράσιμο τον Υμνογράφο, τον Μικραγιαννανίτη, και συγχρόνως να θαυμάσουμε έστω και «εν εσόπτρω και αινίγματι» το ύψος της αγιότητός του και το μέγεθος των χαρισμάτων και των θείων θεωριών τις οποίες αξιώθηκε, δανειζόμεθα τους δικούς του λόγους, τους λόγους με τους οποίους ο όσιος Γεράσιμος υμνεί τον άγιο ομότεχνό του, τον όσιο Ρωμανο τον μελωδό.
«Όλος φωταυγής γενόμενος, τη απροσίτω δόξη του Παντοκράτορος», ψάλλει ο όσιος Γεράσιμος για τον όσιο Ρωμανό τον μελωδό, εκφράζοντας μέσα από τις λέξεις του, μυστικά και αδιόρατα, τη δική του πρώτη ίσως θεοπτία.
Νέος ακόμη, ενώ προσευχόταν μία νυκτα στο ταπεινό εκκλησάκι του, στην καλύβη του Τιμίου Προδρομου, αξιώθηκε να δεί ενώπιόν του τον ίδιο τον Κύριο, «λάμποντα υπέρ χιλίους ηλίους», να καταυγάζει με το φως της δόξης του όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και όλο τον ναό, σε τέτοιο μάλιστα σημείο, ώστε οι πατέρες από τη γειτονική Καλύβη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου πιστευσαν ότι καιόταν ο ναός του Τιμίου Προδρομου και έσπευσαν να σώσουν τον όσιο.
Και αυτό το φως της απροσίτου δόξης που τον κατέλαμψε, τον συνόδευε και σε όλη του τη ζωή, η οποία με τους ασκητικούς του αγώνες, με την ταπείνωση, την υπακοή, την αδιάλειπτη και καθαρά προσευχή, κατέστη έσοπτρο καθαρωτατο, το οποίο αντανακλούσε το θείο φως που είχε στην ψυχή και τον νού του ο όσιος και το οποίο έβλεπαν διαρκώς οι καθαροί οφθαλμοί του, στο αγιασμένο του πρόσωπο, ώστε να γίνεται η λάμψη του ορατή και από όσους τον συναντούσαν ή ζούσαν μαζί του.
Και διά των καθαρών οφθαλμών του αξιωνόταν ο όσιος Γεράσιμος να βλέπει τους αγίους, τον Τίμιο Πρόδρομο και την Κυρία Θεοτόκο, να συνομιλεί αλλά και να ψάλλει μαζί τους «νοερῶς … τῷ κτίσαντι, σύν ἀγγέλοις ἀσίγητον αἴνεσιν», όπως γράφει ο ίδιος ο όσιος για τον άγιο Ρωμανό τον μελωδό.
Γι᾽ αυτό και όποιος έβλεπε τον όσιο στον ναό την ώρα της Ακολουθίας, τον έβλεπε πάντοτε ακίνητο, αμετεώριστο, διαρκώς προσευχομενο, να παρακινεί και τους πατέρες να κάνουν το ίδιο, καθώς, όπως έλεγε, «η Παναγία, παιδιά μου, η Αγία Άννα, οι άγιοι είναι παρόντες και μας παρακολουθούν και μας βλεπουν και μας ευλογούν».
Και παρότι ο όσιος από μεγάλη ταπείνωση απέφευγε να αναφέρεται στα ουράνια βιώματα και τις θείες εμπειρίες τις οποίες αξιωνόταν να ζήσει, συχνά μιλούσε για την παρουσία των αγίων του ναού ή των εορταζομένων αγίων κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας ή της πανηγύρεως, για να παρακινήσει τους πατέρες στην προσευχή και στην εγρήγορση.
Γιατί πως μπορεί κανείς να μην έχει συγκεντρωμένο τον νού στην προσευχή ή πως είναι δυνατόν με τη σκέψη του να βρίσκεται αλλού, όταν η Υπεραγία Θεοτόκος και οι άγιοι είναι παρόντες και είναι δίπλα μας;
Αυτήν την προτροπή επαναλαμβανει και σε μας απόψε ο όσιος Γεράσιμος ο Υμνογράφος, σε μας που αγρυπνήσαμε για να τιμήσουμε για πρώτη φορά επισήμως, μετά την Αγιοκατάταξή του από το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο τον περασμένο Ιανουάριο, τη μνήμη του, και να τον παρακαλέσουμε, δανειζόμενοι τα δικά του θεόπνευστα λόγια: «τον ύμνον ημών προσδέχου, ώσπερ θυμίαμα ευπρόσδεκτον», Γέροντα.
Γιατί ο όσιος Γεράσιμος είναι αναμφίβολα παρών ανάμεσά μας, όπως ήταν και οι άγιοι τους οποίους εκείνος έβλεπε στις πολύωρες Αγιορειτικές αγρυπνίες αλλά και στις άλλες ιερές Ακολουθίες.
Και μας επαναλαμβάνει ο όσιος Γεράσιμος ο Υμνογράφος αυτή την προτροπή, μας επαναλαμβάνει τη σημασία που έχει για όλους μας, κληρικούς, μοναχούς και λαικούς, η προσπάθεια να έχουμε πάντοτε κατά τη διάρκεια της προσευχής, κατά τη διάρκεια των ιερών Ακολουθιών, τον νού μας συγκεντρωμένο και αφοσιωμένο στους ύμνους, στα αναγνώσματα, στις ευχές, ώστε να λαμβάνουμε τη χάρη και την ευλογία του Θεού και των αγίων, τους οποίους επικαλούμεθα και οι οποίοι παρίστανται ακριβώς για να ακούσουν την προσευχή μας, για να μεταφέρουν τα πολλά αιτήματά μας στον Θεό και να μας ευλογήσουν.
Αυτό αποτελεί όντως μία μεγάλη ευκαιρία για την πνευματική μας ζωή, που δεν θα πρέπει επ᾽ ουδενί να απεμπολούμε, μεριμνώντας και τυρβάζοντας περί πολλά κατά τη διάρκεια των ιερών Ακολουθιών, ενώ «ἐνός ἐστί χρεία». Και αυτή είναι η χάρη που μεταδίδεται και λαμβάνουν όσοι έχουν ανοικτή και διαθέσιμη την ψυχή τους, και όχι όσοι βρίσκονται απλώς σωματικά μέσα στον ναό. Διότι, διαφορετικά, είναι σαν η Εκκλησία και οι άγιοι να μας προσφέρουν την ευκαιρία να τους συναντήσουμε και εμείς να αδιαφορούμε· να μας προσφέρουν τη χάρη τους και εμείς να αποστρέφουμε το πρόσωπό μας από αυτήν.
Ας μην αφήνουμε αναξιοποίητη τη δωρεά αυτή, την οποία μας προσφέρει η Αγία μας Εκκλησία, διότι αυτή θα μας ανυψώσει προοδευτικα πνευματικά αλλά και θα μας δώσει την ώθηση και τη δύναμη που όλοι έχουμε ανάγκη για τον πνευματικό μας αγώνα.
Ας κάνουμε και εμείς υπακοή στην προτροπή του οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου, του οποίου τιμήσαμε απόψε τη μνήμη, έτσι ώστε οι ύμνοι που με τόση αγάπη και σεβασμό του ψάλαμε να είναι ευπρόσδεκτοι και να λάβουμε και εμείς ως αντίδωρο της αγάπης μας τη χάρη και την ευλογία του οσίου Γέροντος.
Περισσότερες φωτογραφίες στο άλμπουμ:
