Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Γενεσίου της Θεοτόκου στα Νέα Μάλγαρα

Την Τετάρτη το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου Μαλγάρων.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: 

«Ἡ γέννησίς σου, Θεο­τό­κε, χαράν ἐμή­νυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ».

Στήν κατήφεια πού ἐπικρατοῦσε στόν κόσμο ὡς συνέπεια τῆς ἁμαρ­τίας καί τῆς ἀπομακρύνσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό, ἐξαι­τίας τῆς παρακοῆς τῶν πρωτο­πλάστων, τό πρῶτο χαρμόσυνο γεγονός εἶναι τό γεγονός τό ὁποῖο ἑορτάζει καί πα­νη­γυρίζει σή­μερα ἡ Ἁγία μας Ἐκ­κλη­σία. Εἶναι ἡ γέν­νηση τῆς Ὑπερα­γίας Θεοτόκου. Εἶναι ἡ γέννηση τῆς Mη­τέρας τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων, πού εἰσέρ­χε­ται σήμερα στή ζωή τοῦ κό­σμου καί ἐγκαι­νιάζει μέ τήν ἑορ­τή της τό νέο ἐκ­κλη­σιαστικό ἔτος πού ἄρ­χισε πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες.

Ὁ ἑορτασμός τῆς γεν­νή­σεως τῆς Θεο­τό­κου στήν ἀρχή τοῦ νέου ἐκ­κλησιαστικοῦ ἔτους ἔχει ἕναν συμ­βο­λι­κό καί πνευ­ματικό χα­ρα­κτήρα, κα­θώς μᾶς ὑπενθυ­μί­ζει ὅτι σέ αὐ­τόν τόν νέο χρόνο στόν ὁποῖο μό­λις εἰσήλθαμε, σέ ἕναν χρό­νο, στόν ὁποῖο μεταφέρουμε τό βάρος τῆς δυσκολίας καί τῶν προβλημάτων πού δη­μι­ούρ­γησε ἡ παν­δημία τοῦ κορωνοϊοῦ, ἀλλά καί ὅλα ὅσα ἀντι­με­τωπίζουμε ὡς ἄνθρωποι καθη­με­ρινά, δέν ὑπάρ­χουν μόνο προ­βλή­ματα καί δοκι­μα­­σίες, δέν ὑπάρ­χει μόνο θλίψη καί πόνος, ὑπάρχει καί χαρά. Καί αὐτή τή χα­ρά μᾶς τήν χαρίζει ὁ Θεός, μᾶς τήν χαρίζει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ γέννηση τῆς ὁποίας «χαράν ἐμή­νυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ».

Μᾶς ὑπενθυμίζει ἀκόμη ὅτι ἡ Πα­να­γία μας ἀποτελεῖ γιά ὅλους μας τήν ἀρ­χή τῆς ζωῆς, τήν ἀρχή τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, τήν ὁποία καλού­με­θα ὅλοι νά ζήσουμε, καθώς ἔχουμε πλέον αὐτή τή δυνατότητα, γιατί ἡ Παναγία μας μέ τή συμμετοχή της στό σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀν­θρώπου καί τή γέννηση τοῦ Υἱοῦ της ἔγινε ἐκείνη ἡ ὁποία ἀπεκα­τέ­στησε τή σχέση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό.

Ἔγινε Ἐκείνη ἡ ὁποία ἔφερε τόν Θεό στή γῆ γιά νά σώσει τούς ἀνθρώπους, ἀλλά ἔγινε καί Ἐκείνη ἡ ὁποία διά τῶν πρεσβειῶν της καί τῆς μεσιτείας της στόν Υἱό της χαρίζει στούς ἀνθρώπους τή σωτηρία.

Χωρίς τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ἡ ἐλπίδα τοῦ ἀν­θρώ­που νά ἀπαλλα­γεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά ἐπι­στρέ­ψει στόν ἀπω­λε­­­σθέ­ν­­τα πα­ρά­δει­­σο τῆς Ἐδέμ θά παρέμενε ἀνεκ­πλή­ρωτο ὄνειρο καί ἀσίγαστος πό­θος· μέ τήν Πα­ναγία, ἔγινε ἁπτή πραγ­μα­τι­κό­τητα, πίστη καί ἐλπίδα ὅλων τῶν χρι­στιανῶν, κα­θώς ἡ Παναγία εἶναι πού μᾶς τήν ἐξα­σφα­­­λίζει ὄχι μό­νο μέ τήν ὑπακοή της στό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί μέ τίς ἀνύστακτες προ­σευ­χές της πρός χάριν τῆς σωτηρίας τοῦ καθε­νός μας.

Ἡ Παναγία μας ὅμως εἶναι καί ἡ ἀρχή μιᾶς νέας ἐποχῆς. Ἄν μέ τή γέννησή της ἄρχισε νά γράφεται τό βιβλίο τῆς Kαινῆς Δια­θή­κης, μέ τόν εὐαγγελισμό της καί μέ τή γέν­νηση τοῦ Yἱοῦ της ὁ κόσμος εἰσῆ­λ­θε στή νέα ἐποχή τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.

Aὐτή τή νέα ἐποχή, τήν ἐποχή τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, στήν ὁποία ζοῦ­με ὅλοι, ἔστω καί ἄν δέν τό συνει­δητοποιοῦμε, μᾶς ὑπενθυ­μίζει ἡ Παναγία μας μέ τήν ἑορτή τῆς γεν­­νή­σεώς της. Kαί δέν μᾶς τήν ὑπεν­θυμίζει γιά κανένα ἄλ­λο λόγο, ἀλλά γιά νά μᾶς παρα­κινήσει νά θυμηθοῦμε πώς ἔχουμε χρέ­­ος ἀπέ­ναντι στόν ἑαυτό μας, ἀπέναντι σέ Ἐκείνη, τή μητέρα μας, καί ἀπέ­να­ντι στόν Yἱό της, πού θυ­σιά­στηκε γιά χάρη μας, νά πορευόμα­στε στή ζωή αὐ­τή, στό νέο ἐκκλη­σια­στικό ἔτος, ἀλλά καί πάν­τοτε «ἐν καινό­τητι ζωῆς», ὅπως ἔζη­σε Ἐκεί­νη. Nά ζοῦμε πάν­το­τε σύμφωνα μέ τίς «και­­νές ἐντολές» τοῦ Xριστοῦ, ἔχο­ν­τας νε­κρώ­σει τόν «παλαιό ἄν­θρωπο», τόν ἄνθρωπο τῆς ἁμαρ­τίας καί τῆς φθο­ρᾶς, τῆς ὅλης καί τῆς σάρ­κας, πού φέρου­με μέ­σα μας καί ἔχον­τας οἰκειοποιηθεῖ τόν νέο, πού ἐνδυ­θήκαμε μέ τή βάπτισή μας, προκει­μένου νά εἰσέλθουμε διά τῆς θύρας στή βασι­λεία τῶν οὐρανῶν.

Kαί ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι θύρα εἶ­ναι ἡ ἴδια ἡ Παναγία μας· εἶναι αὐτή ἡ ὁποία ὄχι μόνο μᾶς εἰσάγει στόν νέο ἐκκλησιαστικό χρό­νο, ἀλ­λά μᾶς εἰσά­γει, ἐάν τό θε­λήσουμε καί ἀγω­νι­σθοῦμε γι’ αὐτό καί ἄν τῆς τό ζη­τοῦμε καθημε­ρινά στόν ἀτε­λεύ­τη­το χρόνο τῆς αἰωνίου ζω­ῆς.

Ἑορτάζοντας, λοιπόν, σήμε­ρα τό θαυμαστό καί χαρ­­μό­συ­νο γεγονός τῆς γεννήσεως τῆς Ὑπε­ρα­γίας Θεο­­τόκου, ἄς ἀπο­­φασί­σουμε καί ἐμεῖς νά κάνου­με μία νέα ἀρχή στή ζωή μας, ἄς προσπαθήσουμε νά με­τέχουμε τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκ­κλη­σία μας διά τῶν ἁγίων μυστηρίων της, ἀλλά καί μᾶς δίδει ὁ Θεός, ὅταν τοῦ τήν ζητοῦμε μέ ταπείνω­ση καί ἀγω­­νιζόμαστε νά τήν κρα­τήσουμε, ὥστε μέ τή χάρη του νά μπορέ­σουμε καί ἐμεῖς παρά τίς δυσκολίες καί τά προβλήματα πού μπορεῖ νά ἀντιμετωπίζουμε στή ζωή μας, νά ἔχουμε καί τή χαρά καί τή χάρη πού δίδει ὁ Θεός σέ ὅσους ἀγω­νί­ζονται γιά νά ζοῦν σύμφωνα μέ τό θέλημά του, ὅπως ἔδωσε καί στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τό Γενέ­σιο τῆς ὁποίας τιμοῦμε σήμε­ρα.

Πατέρες καί ἀδελφοί μου, βλέπουμε ὅτι ἡ καταφυγή μας στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο μᾶς χαρίζει τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀλλά καί ὅλα ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἔχουμε ἀνάγκη καί εἶναι πρός σωτηρία μας. Ἤδη διερχόμεθα μία ὄντως δύσκολη περίοδο, τήν περίοδο τοῦ κορωνοϊοῦ, τήν περίοδο τῆς κρίσεως, καί ἕπεται συνέχεια. Κύριος οἶδε μέχρι ποῦ θά φθάσουν ὅλα αὐτά τά προβλήματα. Ἐάν δέν ἔχουμε νά καταφύγουμε κάπου, τότε εἴμεθα γιά κλάματα.

Τόν Θεό μπορεῖ νά τόν θεωροῦμε κάποια φορά ὅτι εἶναι μακριά μας, ἡ Παναγία ὅμως. πού ὑπῆρξε ἄνθρωπος. εἶναι τόσο κοντά στά προβλήματά μας, εἶναι τόσο κοντά στίς δυσκολίες τῆς καθημερινότητός μας! Καί σεῖς ἐδῶ πού ἔχετε τήν εὐκαιρία νά καταφεύγετε στόν ναό της, καί ὅλοι βέβαια οἱ πιστοί, ἀλλά ἰδιαιτέρως ἐσεῖς, πού ἔχετε ἐδῶ τήν Παναγία μας, τή Γέννηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, μήν τό ξεχνᾶτε, ὄχι μόνο τίς Κυριακές ἀλλά καθημερινά, νά περνᾶτε, νά τῆς ζητᾶτε νά βοηθήσει στά προβλήματα ὄχι μόνο τά προσωπικά ἀλλά καί τά προβλήματα ὅλης τῆς οἰκουμένης. Βλέπετε ὅτι ὅλη ἡ οἰκουμένη ταλαιπωρεῖται. Καί γιατί τάλαιπωρεῖται; ἐξ ἁμαρτιῶν μας. Τά λάθη τῶν ἀνθρώπων πολλές φορές μᾶς ὁδηγοῦν σ᾽ αὐτή τήν κατάσταση. Γι᾽ αὐτό, καλό θά εἶναι νά ἀκοῦμε καί αὐτούς πού θέλουν νά μᾶς βοηθήσουν νά ξεπεράσουμε τή δυσκολία καί τή δοκιμασία τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἄς κάνουμε ὑπακοή καί ἄς τηρήσουμε αὐτά πού μᾶς λένε. «Στῶμεν καλῶς, στῶμεν μετά φόβου» ἐν ὑπακοῇ καί παρακλήσει πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ἀμήν.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ