Την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Νεκταρίου και Αναλήψεως του Κυρίου Βεροίας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στους συλλειτουργούς εορτάζοντες Αρχιμανδρίτες π. Νεκτάριο Λασκαρίδη και π. Νεκτάριο Χαλετζή για την ονομαστική τους εορτή, ενώ κηρύττοντας τον θείο λόγο ανέφερε μεταξύ άλλων: «Μελέτην θείου νόμου τόν βίον ποιούμενος, τῶν πάλαι Ἁγίων τήν ζωήν ἐχαρακτήρισας … πάτερ Νεκτάριε».
Η ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας
Ἕνα ἀπό τά βασικά χαρακτηριστικά τῆς ζωῆς τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου καί θαυματουργοῦ ἱεράρχου, τοῦ προστάτου τῆς ἐνορίας σας, ἁγίου Νεκταρίου, ἐπισκόπου Πενταπόλεως, μᾶς ὑπενθυμίζει καί προβάλλει μέ τόν στίχο τόν ὁποῖο προέταξα ὁ ἱερός ὑμνογράφος.
Καί τό βασικό αὐτό χαρακτηριστικό εἶναι ἡ μελέτη τοῦ θείου νόμου. Τί εἶναι ὁ θεῖος νόμος; Δέν εἶναι κανόνες καί ἐντολές ἀνάλογες μέ αὐτές τοῦ ἀνθρωπίνου, γιατί σέ ἀντίθεση μέ αὐτόν, πού ἔχει ὡς στόχο νά ὁριοθετήσει τή συμπεριφορά καί τίς πράξεις τῶν ἀνθρώπων, ὁ θεῖος νόμος ἔχει σκοπό νά μορφώσει στίς ψυχές μας καί πάλι τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία φθείρει καί ἀμαυρώνει ἁμαρτία. Ἔχει σκοπό νά μᾶς βοηθήσει νά οἰκειωθοῦμε τή ζωή τοῦ Χριστοῦ καί νά ζήσουμε μέσα στήν παρουσία του καί ἐδῶ στή γῆ ἀλλά πολύ περισσότερο στόν οὐρανό.
Γι᾽αὐτό καί ἡ μελέτη τοῦ θείου νόμου στήν ὁποία ἀναφέρεται ὁ ἱερός ὑμνογράφος δέν εἶναι μία τυπική ἀνάγνωση, ὅπως κάνουμε μέ ὅ,τι ἄλλο διαβάζουμε, ἀλλά εἶναι καί ἡ προσπάθεια νά κατανοήσουμε καί νά προσεγγίσουμε τόν Θεό, ἀγωνιζόμενοι νά ἐναρμονίσουμε τή ζωή μας μέ τό θέλημά του.
Καί αὐτό ἔκανε ὁ ἅγιος Νεκτάριος. Δέν διάβαζε μόνο τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τόν ἔκανε καθημερινά πράξη στή ζωή του. Μέ τήν ταπείνωση καί τήν πραότητα, τήν ὁποία ἐπέδειξε ἀπό τή νεανική του ἡλικία, ὅταν ὁ ἐργοδότης του τόν ἐκμεταλλευόταν, μέχρι τό τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆς του, κατά τό ὁποῖο νοσηλευόταν σάν ἕνας ὁποιοσδήποτε πτωχός καί ἄσημος ἀσθενής στό νοσοκομεῖο τῶν Ἀθηνῶν, ὑπομένοντας μέ πραότητα τούς πόνους τῆς ἀσθενείας, ἔδειξε ὅτι εἶχε ἀφομοιώσει τόν λόγο τοῦ Κυρίου «μάθετε ἀπ᾽ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμί καί ταπεινός τῇ καρδίᾳ».
Μέ τήν ὑπομονή καί τή συγχωρητικότητά του πρός ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τόν συκοφάντησαν, τόν ἀδίκησαν, τόν ἐδίωξαν, ἀπέδειξε ὅτι ὑπῆρξε ἄριστος μαθητής τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο συγχώρησε τούς σταυρωτές του ἀλλά συνέστησε καί ἐμᾶς νά συγχωροῦμε τούς ἀδελφούς μας «ἑβδομηκοντάκις ἑπτά».
Μέ τήν ἀγάπη του πρός ὅλους ὅσους τόν πλησίαζαν καί τοῦ ζητοῦσαν τή βοήθειά του, ἀλλά καί πρός ἐκείνους γιά τούς ὁποίους γνώριζε ὁ ἴδιος ὅτι εἶχαν ἀνάγκη, ἔδειξε ὁ ἅγιος Νεκτάριος ὅτι βάδιζε στά ἴχνη τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος «διῆλθεν εὐεργετῶν καί ἰώμενος» τούς ἀνθρώπους.
Μέ ὅλα αὐτά καί μέ πολλά ἄλλα τά ὁποῖα θά μπορούσαμε νά ἀναφέρουμε ὁ ἅγιος Νεκτάριος ἀπέδειξε ὅτι μεταποίησε τή ζωή του σέ μελέτη τοῦ θείου νόμου, καί μέ τόν τρόπο αὐτό μιμήθηκε τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, μιμήθηκε τή ζωή τῶν παλαιῶν ἁγίων, στή χορεία τῶν ὁποίων συγκαταριθμήθηκε καί ὁ ἴδιος.
Καί καθώς στή ζωή του ἀποτύπωσε τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, καθώς μέ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο πολιτεύθηκε, ἐργάσθηκε, ἀγωνίσθηκε, ὑπέμεινε καί δίδαξε, ἐξέφραζε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἐξέφραζε τόν θεῖο νόμο, ἔγινε ὁ δικός του βίος μελέτη τοῦ θείου νόμου καί γιά ὅλους ἐμᾶς.
Διάβαζοντας δηλαδή τή ζωή τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, εἶναι σάν νά μελετοῦμε τόν θεῖο νόμο, εἶναι σάν νά διαβάζουμε τό ἱερό εὐαγγέλιο, γιατί ὁ τιμώμενος ἅγιος ἔζησε μέ ἀπόλυτη ἀκρίβεια καί συνέπεια τόν θεῖο νόμο καί ἡ ζωή του εἶναι ἔμπρακτη ἀπόδειξη τῆς ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου.
Αὐτό βεβαίως δέν ἰσχύει μόνο γιά τόν ἅγιο Νεκτάριο, ἰσχύει καί γιά ὅλους τούς ἁγίους. Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς πρέπει νά μελετοῦμε τούς βίους τους, νά ἐντρυφοῦμε στή ζωή τους, γιά νά διδασκόμεθα καί γιά νά βλέπουμε μέ ποιόν τρόπο οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἄνθρωποι σάν καί ἐμᾶς, ἀνταπεξῆλθαν στούς πειρασμούς καί τίς προκλήσεις τῆς παρούσης ζωῆς καί ἀξιώθηκαν νά φθάσουν στήν ἁγιότητα, νά φθάσουν στό σημεῖο νά ζοῦν τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, νά ζοῦν σύμφωνα μέ τόν νόμο καί τίς ἐντολές του.
Αὐτό θά πρέπει νά προσπαθοῦμε καί ἐμεῖς, ἀκολουθώντας τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Νεκταρίου, πού εἶναι ἕνας σύγχρονός μας σχεδόν ἅγιος, πού δοκιμάσθηκε καί ἀγωνίσθηκε πολύ, ἀλλά ποτέ δέν παρέκκλινε ἀπό τόν στόχο του, ποτέ δέν παρέκκλινε ἀπό τήν προσπάθεια νά μελετᾶ τόν νόμο τοῦ Θεοῦ καί νά τόν κάνει καθημερινά πράξη στή ζωή του, μέ τήν ὑπομονή στίς θλίψεις καί τούς διωγμούς πού ὑπέστη καί οἱ ὁποῖοι τόν ἁγίασαν, ὥστε νά λέγει καί ὁ ἴδιος «ἐσυκοφαντήθην, ὑπέμενα καί ἐσώθην».
Καί ἄς τόν παρακαλοῦμε νά πρεσβεύει γιά μᾶς καί νά μᾶς ἐνισχύει, ὥστε νά τρέχουμε «δι᾽ ὑπομονῆς» τόν ἀγώνα τῆς ζωῆς μας καί νά ἀξιωθοῦμε νά φθάσουμε στό ποθητό τέρμα καί νά κληρονομήσουμε τήν αἰώνια ζωή.