Τη Δευτέρα 1 Νοεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Πηγήν ἰαμάτων ἔχοντες, ἅγιοι Ἀνάργυροι, τάς ἰάσεις παρέχετε πᾶσι τοῖς δεομένοις».
Ἀρκετές φορές κατά τή διάρκεια τοῦ χρόνου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶδυάδες ἁγίων, τούς ὁποίους συνδέει ἕνα κοινό ὄνομα, ἕνα ὄνομα πού προέρχεται ἀπό μία βασική ἰδιότητα πού χαρακτήριζε τή ζωή τους. Ὀνομάζονται «ἀνάργυροι», ἄνθρωποι δηλαδή πού δέν εἶχαν σχέση μέ τά χρήματα, ἄνθρωποι πού προσέφεραν τήν ἴαση καί τή θεραπεία στούς συνανθρώπους τους δωρεάν.
Ἀνάμεσά τους καί οἱ δύο ἅγιοι Ἀνάργυροι πού τιμοῦμε σήμερα, οἱ ἅγιοι Κοσμᾶς καί Δαμιανός, οἱ ἰατροί καί θαυματουργοί, πού θεράπευαν ὄχι μόνο ἐν ζωῇ τίς ἀσθένειες τῶν συγχρόνων τους ἀνθρώπων, ἀλλά συνεχίζουν καί μετά τήν κοίμησή τους νά θαυματουργοῦν καί νά θεραπεύουν ὅσους τούς ἐπικαλοῦνται ἀπό τίς ἀσθένειές τους, ὅπως χαρακτηριστικά σημειώνει ὁ ἱερός συναξαριστής: «Εἰ καί παρῆκαν γῆν Ἀνάργυροι δύω, πληροῦσιν ὡς πρίν καί πάλιν γῆν θαυμάτων».Ἄν καί δέν εἶναι πιά στή γῆ οἱ δύο Ἀνάργυροι, ἡ γῆ εἶναι γεμάτη ὅπως καί πρίν ἀπό τά θαύματά τους.
Πῶς ὅμως κάνουν ὅλα αὐτά τά θαύματα; Μᾶς τό ἀποκαλύπτει ὁ ἱερός ὑμνογράφος στό τροπάριο πού προανέφερα: «Πηγήν ἰαμάτων ἔχοντες … τάς ἰάσεις παρέχετε». Κατέχουν οἱ ἅγιοι τήν πηγή ἰαμάτων πού δέν εἶναι ἄλλη, ἀδελφοί μου, ἀπό τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Σέ αὐτή τή χάρη ἀναφέρεται καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, ὅταν λέει: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ … ποταμοί ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος».
Ἡ χάρη, λοιπόν, τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ πρόξενος τῶν ἰαμάτων πού ἐκπηγάζουν ἀπό τά ἱερά λείψανα τῶν ἁγίων Ἀναργύρων. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι αὐτή πού θαυματουργεῖ διά τῆς ἐπικλήσεως τοῦ ὀνόματός τους.
Ἴσως κάποιοι ὅμως ρωτήσουν: μόνο αὐτοί οἱ ἅγιοι ἔχουν τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί θαυματουργοῦν καί θεραπεύουν; Ἀσφαλῶς ὄχι. Ὅλοι οἱ ἅγιοι ἔχουν τή χάρη καί ὅλοι ὅσοι πιστεύουν στόν Θεό ἔχουν καί αὐτοί τή χάρη, κατά τήν ἐπανειλημμένη διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου. Ὅμως δέν ἔχουν ὅλοι τήν ἴδια χάρη, διότι ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ δίδεται «κατά τό μέτρον τῆς δωρεᾶς». Ἀνάλογα, δηλαδή, μέ τήν πίστη, μέ τή ζωή, μέ τήν ἄσκηση ἤ μέ τό μαρτύριο λαμβάνουν οἱ ἄνθρωποι καί οἱ ἅγιοι τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Αὐτό εἶναι τό πρῶτο σημεῖο πού διαφοροποιεῖ τή μία καί κοινή χάρη τοῦ Θεοῦ πού δίδεται καί ὑπάρχει στούς ἁγίους καί κατ᾽ ἐπέκταση στούς πιστούς.
Τό δεύτερο σημεῖο εἶναι ὅτι ἡ χάρη δέν ἐνεργεῖ σέ ὅλους μέ τόν ἴδιο τρόπο. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος διευκρινίζει μέ σαφήνεια τό θέμα τῆς χάριτος στήν πρός Κορινθίους ἐπιστολή του. «Διαιρέσεις δέ χαρισμάτων εἰσί, τό δέ αὐτό πνεῦμα … Ἑκάστῳ δέ δίδεται ἡ φανέρωσις πρός τό συμφέρον· ᾧ μέν … δίδοται λόγος σοφίας … ἄλλῳ δέ χαρίσματα ἰαμάτων».
Ὁ Θεός ἐπιτρέπει ἡ χάρις του νά ἐνεργεῖ μέ διαφορετικό τρόπο μέσω διαφορετικῶν ἀνθρώπων, ὥστε νά ἐκπληρώνεται τό σχέδιό του, πού δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τή σωτηρία μας, ἀλλά καί νά θεραπεύονται οἱ σωματικές ἀνάγκες μας.
Ὁ Θεός δέν μᾶς προσφέρει τή χάρη του γιά νά μᾶς ἐντυπωσιάσει ἤ γιά νά μᾶς καταπλήξει. Ὁ Θεός ἐπιτρέπει ἡ χάρη του νά δρᾶ διά τῶν ἐκλεκτῶν του δούλων καί τῶν ἁγίων αἰσθητά, ὥστε νά γίνεται ἀντιληπτή ἀπό τούς ἀνθρώπους, διότι ἀπώτερος σκοπός τῆς θείας χάριτος εἶναι, ὅπως εἴπαμε, ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, καί σ᾽ αὐτήν ἀποβλέπει ἡ ἔκφρασή της μέ ποικίλους τρόπους, καί στή συγκεκριμένη περίπτωση τῶν ἁγίων Ἀναργύρων, διά τῶν θαυμάτων.
Πῶς ὅμως ἐπιδροῦν οἱ ἰάσεις τῶν ἁγίων Ἀναργύρων στή σωτηρία μας καί γιά ποιόν λόγο ἡ Ἐκκλησία μας ὑπενθυμίζει μέ τίς πανηγύρεις τους τή χάρη τῶν ἰαμάτων πού ἔχουν λάβει ἀπό τόν Θεό;
Ἀσφαλῶς ἡ χάρη αὐτή ἐπιδρᾶ μέ διαφορετικό τρόπο σέ κάθε ἄνθρωπο ἀνάλογα μέ τή ψυχική του κατάσταση. Ἐπιδρᾶ ὅμως σέ ὅλους μας σέ δύο, θά μποροῦσα νά πῶ, κατευθύνσεις.
Ἡ πρώτη εἶναι ὅτι μᾶς ὑπενθυμίζει τήν παρουσία καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ στή ζωή μας. Ὁ Θεός δέν εἶναι ἀπών. Δέν εἶναι κάποιος ἀπόμακρος κύριος πού ἁπλῶς θά μᾶς κρίνει. Μᾶς ἀγαπᾶ σάν ἀληθινός πατέρας καί φροντίζει νά μᾶς ἀνακουφίζει καί ἀπό τούς πόνους τῆς παρούσης ζωῆς.
Ἡ δεύτερη κατεύθυνση εἶναι ὅτι μᾶς θυμίζει πώς αἰτία τῶν ἀσθενειῶν καί τῶν πόνων πού ὑφιστάμεθα εἶναι ἡ ἁμαρτία· καί ἀπό αὐτήν μπορεῖ νά μᾶς θεραπεύσει μόνο ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος μᾶς θεραπεύει διά τῶν ἁγίων του καί ψυχικά καί σωματικά.
Γι᾽ αὐτότιμώντας καί ἑορτάζοντας σήμερα τούς ἁγίους Ἀναργύρους, τούς προστάτες τῆς ἐνορίας σας, ἄς τούς παρακαλέσουμε νά μᾶς χαρίσουν μαζί μέ τήν ἴαση τῶν σωματικῶν μας πόνων καί ἀσθενειῶν καί τήν ἴαση τῶν ψυχικῶν μας ἀσθενειῶν, πρεσβεύοντας στόν Θεό πάντοτε γιά τή σωτηρία μας.
Ἰδιαιτέρως ὅμως ἄς τούς παρακαλέσουμε νά μᾶς λυτρώσουν ἀπό τόν μεγάλο πειρασμό τοῦ κορωνοϊοῦ, ἄς θεραπεύσουν ὡς ἰατροί ὅσους ἀδελφούς μας νοσοῦν, ἀλλά καί ἄς προστατεύσουν ὅλους μας ἀπό τή φοβερή αὐτή ἀσθένεια.
Οἱ ἅγιοί μας μποροῦν νά τό κάνουν, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά τούς παρακαλοῦμε μέ πίστη, νά ἀγωνιζόμεθα νά ζοῦμε ὅπως καί ἐκεῖνοι, σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ἀκολουθώντας πάντοτε τίς ὁδηγίες τῶν ἰατρῶν καί τῶν ἁρμοδίων, ὥστε νά μήν ἐκθέτουμε οὔτε τόν ἑαυτό μας οὔτε τούς ἀδελφούς μας στόν κίνδυνο τῆς ἀσθενείας.
