Πανηγύρισε ο Όσιος Πατάπιος στη Βέροια

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε σήμερα το πρωί και κήρυξε το θείο λόγο στο βυζαντινό παρεκκλήσιο του Οσίου Παταπίου στη Βέροια.

Στο τέλος της θείας Λειτουργίας τελέστηκε ο καθιερωμένος Αγιασμός.

Για τις φωτογραφίες πατήστε ΕΔΩ

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ

«Ἑνί δέ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χά­­ρις κατά τό μέτρον τῆς δωρε­ᾶς».

Πλησιάζουμε πρός τή μεγάλη ἑορ­τή τῆς Γεν­νή­σεως τοῦ Χριστοῦ, πρός τήν ἡμέρα ἐκείνη κατά τήν ὁποία ὁ Θεός ἔδωσε διά τῆς ἐναν­θρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου του τή χάρη του στόν κόσμο.

Ὁ ἀπομα­κρυ­σμένος ἀπό τόν Θεό ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς καί τῆς πτώσεως ἄν­θρωπος ἔγινε μέτοχος τῆς θείας χάριτος καί δι᾽ αὐτῆς ἔλαβε τή δυνατότητα νά προσεγ­γί­σει καί νά οἰκειωθεῖ μέ τόν Θεό.

Ὁ Χριστός ἔφερε στόν κόσμο μέ τή γέννησή του τό πλήρωμα τῆς χάριτος, ἔφε­ρε τό σύνολο τῆς χά­ριτος, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ καί τή δωρεά τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρω­πο. Δέν θέλησε ὅμως νά ἐκβιάσει καί νά πιέσει κανένα ἄνθρωπο νά τήν λάβει ἀνα­γκαστικά. Δέν θέλη­σε νά ὑπο­χρε­ώσει κανέναν νά τήν οἰκειο­ποι­ηθεῖ καί νά ἑνωθεῖ μαζί του. Μᾶς ἄφησε ἐλευθέρους νά ἀπο­λαύ­σουμε ἀπό τή χάρη του ὅσο θέλει ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς νά δε­χθεῖ. Μᾶς ἄφησε ἐλευθέρους νά ἐπιλέξουμε μόνοι μας πόσο θέλα­με τή χάρη του στή ζωή μας καί νά ἀνοίξουμε ἀνάλογα τήν ψυχή μας. Μᾶς ἔδωσε καί μᾶς δίδει τόση χά­ρη ὅση τοῦ ζητοῦμε, ὅση εἴμα­στε σέ θέση νά ἀφομοιώσουμε καί νά ἀξιοποιήσουμε, ἀνάλογα μέ τίς δυ­­νάμεις καί τήν ἐπιθυμία μας.

Αὐτό ἀκριβῶς μᾶς ὑπεν­θύμισε σή­μερα ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέ­γο­ντας «ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρε­ᾶς». Στό καθένα ἀπό ἐμᾶς δόθηκε ἡ χάρη ἀνάλογα μέ τό μέτρο τοῦ καθενός. Ἀνάλογα μέ τή δική μας δεκτικότητα.

Ὁ Θεός δέν εἶναι ἄδι­­κος, δέν προ­σωποληπτεῖ, δέν με­ροληπτεῖ. Δί­δει τή χάρη πού ἐμεῖς δείχνουμε μέ τή συμ­πε­ρι­φο­ρά μας, μέ τή ζωή μας, μέ τίς ἐπι­λογές μας ὅτι θέ­λου­με καί μπο­ροῦμε νά ἀντέξου­με.

Καί τό διαπι­στώνουμε στή ζωή καί στά θαύ­ματα τοῦ ἑορταζομέ­νου σήμερα ἁγίου Παταπίου, τόν ὁποῖο τιμοῦ­με στόν ἱστορικό αὐτό βυζαντινό ναό τῆς πόλεώς μας πού εἶναι ἀφιερωμένος στή χάρη του.

Νέος στήν ἡλικία ὁ ἅγιος ἐγκατέ­λειψε τούς γονεῖς του καί τήν ἄνετη ζωή πού τοῦ ἐξασφάλιζαν τά πλούτη τους, γιά νά ζήσει ὡς μοναχός στήν ἔρημο τῆς Θηβαΐ­δος, ἐκεῖ ὅπου πρίν ἀπό αὐτόν εἶχαν διαλάμψει μεγάλοι ἀσκητές καί ὅσιοι, καί νά βαδίσει στά βή­ματά τους.

Καί τό ἐπέτυχε, ἀλλά δέν ἀρκέ­σθηκε στή χάρη πού ἔλα­βε ἀπό τόν Θεό γιά τούς ἀσκη­τικούς του ἀγῶ­νες. Φοβού­μενος μήπως ὁ ἔπαινος τῶν ἀνθρώπων γιά τά ὕψη τῆς ἀρε­τῆς στά ὁποῖα εἶχε φθάσει τοῦ στεροῦσε τή χάρη, καί ἐπιδιώ­κο­ντας περισσότερη ἄσκη­­ση καί χά­ρη, ἐγκατέλειψε τήν πα­τρίδα του καί ἦρθε στήν Κων­σταντινού­πολη ὅπου συνέχισε ἐντα­τικότερα τόν πνευματικό του ἀγώνα καί ἔγινε πόλος ἕλξεως γιά πολλούς πι­στούς πού τόν πλησία­ζαν γιά νά λάβουν χάρη ἀπό τή χάρη πού τοῦ εἶχε δώσει πλούσια ὁ Θεός. Διότι ὁ ὅσιος Πατάπιος εἶχε καταστήσει μέ τόν ἀγώνα του, μέ τήν προσευχή καί τή νηστεία τόν ἑαυτό του σκεῦ­ος εὐρύχωρο γιά νά δεχθεῖ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν ὁποία τοῦ προ­σέφερε ὡς ἀντα­μοι­βή τῶν ἀσκητι­κῶν του πόνων.

Καί αὐτή ἡ χάρη πού σκήνωσε στό σῶμα καί στήν ψυχή τοῦ ἁ­γίου Παταπίου εἶναι αὐτή πού τόν ἀξίωσε νά θαυματουργεῖ ἐν ζωῇ ἀλλά καί αὐτή πού ἔχει κατα­στή­σει τό ἱερό λείψανό του ἀκένωτη πηγή θαυμάτων καί ἰάσεων γιά ὅσους προστρέχουν σέ αὐτόν καί ἐπικαλοῦνται τή βοή­θεια καί τή μεσιτεία του.

«Ἑνί ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατά τό μέτρον τῆς δωρε­ᾶς».

Ὁ λόγος τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου, πού ἀκούσθηκε σή­με­ρα, ἀπευθύνεται καί σέ μᾶς καί μᾶς παρακινεῖ νά ἐνεργοποιη­θοῦ­με στόν ἀγώνα τῆς ἐν Χριστῷ ζω­ῆς γιά νά αὐξήσουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή μας καί στή ζωή μας. Μᾶς παρακινεῖ νά μήν ἀρκε­σθοῦμε καί νά μήν ἐπαναπαυ­θοῦ­με στή σκέψη ὅτι δέν μποροῦμε νά φθάσουμε στά μέτρα τῆς ἀσκή­σε­ως καί τῶν ἀρετῶν τοῦ ἁγίου Πα­τα­πίου, ἀλλά νά ἀγωνισθοῦμε, ὁ καθένας μας ἀνάλογα μέ τίς δικές του δυνάμεις, γιά νά αὐξήσουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα μας.

Ὁ Θεός περιμένει ἀπό ἐμᾶς νά τοῦ ἀνοίξουμε τήν ψυχή μας. Πε­ριμένει νά πετάξουμε ἀπό τήν ψυ­χή μας καί τή ζωή μας ὅλα ἐκεῖνα πού τίς γεμίζουν καί δέν ἀφήνουν περισσότερο χῶρο γιά τή χάρη του.

Ἄς φροντίσουμε, λοιπόν, μέ τόν ἀγώνα μας καί μέ τήν προσπάθειά μας νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς ἁμαρ­τίες καί τίς ἀδυναμίες μας, ἀπό τίς κακίες καί τά πάθη μας, ἀπό τίς κοσμικές μας ἐπιθυμίες καί συνήθειες, ἀπό ὅλα τά πρόσ­καιρα καί μάταια πού δέν μᾶς ὠφε­λοῦν, γιά τήν ἀγά­πη τοῦ Χρι­στοῦ, καί ἄς δείξουμε στόν Θεό ὅτι ἐπιθυμοῦμε τήν χάρη του, ὅτι τήν θέλουμε καί τήν ἔχουμε ἀνάγκη καί κάνουμε καί ἐμεῖς ὅ,τι μπο­ροῦμε γιά νά τήν αὐξήσουμε μέσα μας.

Καί νά εἴμε­θα βέβαιοι ὅτι ὁ Θεός θά ἀντα­πο­κριθεῖ καί θά μᾶς χαρί­σει περισ­σό­τερη χάρη, ὅπως ἔδωσε στόν ἅγιο Πατάπιο, γιά νά μᾶς συνο­δεύει στή ζωή μας, γιά νά μᾶς ἐνισχύει στήν προσπάθειά μας καί γιά νά μᾶς ὁδηγεῖ στή σωτηρία μας.

Ἡ περίοδος αὐτή τῆς προετοιμασίας γιά τίς μεγάλες ἑορτές τῆς θείας Ἐπιφανείας εἶναι ἡ πλέον κατάλληλη γιά νά προσπαθήσουμε καί νά ἀγωνισθοῦμε καί ἐμεῖς νά καθάρουμε τήν ψυχή μας, ὥστε νά δεχθοῦμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ. Νά τήν καθάρουμε γιά νά γίνει σάν τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμκ προκειμένου νά γεννηθεῖ μέσα μας ὁ Χριστός.

Ἄς κάνουμε ὅλοι μας αὐτή τήν προετοιμασία γιά νά ἀξιωθοῦμε νά ζήσουμε αὐτές τίς ἡμέρες μέ τόν Χριστό στήν ψυχή μας καί νά αἰσθανθοῦμε ἀληθινά Χριστούγεννα μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.