Πανηγύρισε ο πολιούχος Όσιος Αντώνιος με τον Τίμιο Σταυρό από τη Σουμελά

Με την ευκαιρία της θερινής πανηγύρεως του Οσίου Αντωνίου του Νέου Πολιούχου Βεροίας, σήμερα, Σάββατο 1 Αυγούστου το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα προσκυνηματικό Ιερό Ναό στη Βέροια.

Στην διάρκεια της θείας λειτουργίας τελέστηκε η εις πρεσβύτερον χειροτονία του Διακόνου π. Ιωσήφ Μανιόπουλου, αδελφού της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στο τέλος της θείας λειτουργίας τελέστηκε ο καθιερωμένος αγιασμός με την ευκαιρία της προόδου του Τιμίου Σταυρού, ενώ εχθές το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η υποδοχή του Τιμίου Σταυρού από το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά, που όπως κάθε χρόνο συμπανηγυρίζει με τον πολιούχο της Βεροίας.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καί ἀκέ­ραιοι ὡς αἱ περιστεραί».

Εορτή των αγίων επτά Μακκα­βαίων παίδων, της μητέρας τους αγίας Σολομονής και του διδασκά­λου τους αγίου Ελεαζάρου σή­με­ρα, ημέρα κατά την οποία η Εκ­κλησία μας εορτάζει την «πρό­ο­δο», δηλαδή την έξοδο και προ­σκύ­­νηση του τιμίου Σταυρού, και η τοπική μας Εκκλησία τις εορτά­ζει και τις δύο εδώ στον ναό του πολιούχου μας αγίου Αντωνίου, του νέου, του Βεροιέως, με την παρουσία του τιμίου Σταυ­ρού από το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά, τον οποίο υπο­δεχθήκαμε κατά τη χθεσινή εσπέρα. Και το ευαγγελικό ανά­γνωσμα μας υπενθύμισε σήμερα τους λόγους με τους οποίους πε­ριγράφει ο Κύριος μας τη ζωή και την πορεία των μαθη­τών του στον κόσμο.

Δεν επιθυμεί ο Χριστός να δη­μι­ουργήσει στους μαθητές του εσφαλ­μένες προσδοκίες. Δεν θέλει να σχημα­τίσουν την εντύπωση ότι, εφόσον είναι μαθητές του, θα περάσουν μία εύκολη και άνετη ζωή. Γι᾽ αυ­τό και τους επαναλαμ­βάνει συχνά ότι όσοι τον πιστεύ­ουν και θέλουν να βαδίσουν την οδό της ευσεβεί­ας, θα αντιμετω­πί­σουν και δυσκο­λίες και διωγμούς και όλα όσα υπέ­μεινε και θα υπο­μείνει ο ίδιος μέχρι τον Σταυρό και την Ανά­στα­ση του.

Και οι λόγοι του Χριστού δεν είναι απλώς αληθινοί, αλλά η αλήθειά τους επιβεβαιώνεται και με τη ζωή των μαθητών του, όλων εκείνων που επέλεξαν να ζήσουν κοντά του και να βαδίσουν έχο­ντας ως οδηγό και γνώμονα στη ζωή τους το θέλημά του.

Το επιβεβαιώνει και η ζωή των αγίων Μακκαβαίων παίδων, της μητρός τους αγίας Σολομονής και του δι­δασκάλου τους αγίου Ελεα­ζά­ρου, οι οποίοι προκειμένου να ζή­σουν σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, οδηγήθηκαν και υπέμει­ναν το μαρτύριο.

Μας το επιβεβαιώνει και ο βίος του πολιούχου μας οσίου Αντω­νίου του νέου, του Βεροιέως, ο οποίος υπέμεινε και πειρασμούς και δαιμονικές επιθέσεις και κα­κου­χίες και ταλαιπωρίες προκει­μένου να ζήσει την εν Χριστώ ζωή.

Όμως ο Χριστός δεν μας αφήνει μόνους μας να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες που θα συναντήσουμε. Γι᾽ αυτό και στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνω­σμα διαβεβαιώνει ότι η πορεία των μαθητών του στον κόσμο εί­ναι δική του αποστολή, και Εκεί­νος γνωρίζει ότι είναι μία απο­στο­λή κάτω από δύσκολες συνθήκες.

«Ιδού εγώ αποστέλλω υμάς ως πρόβατα εν μέσω λύκων».

Λύκοι είναι όσοι εχθρεύονται τον Χριστό και την εν Χριστώ ζωή, είναι όσοι γίνονται όργανα του πο­νηρού εναντίον της Εκκλησίας του και προσπαθούν να απομα­κρύ­νουν τα πρόβατά του από τη θεία αυλή της Εκκλησίας του.

Η αποστολή αυτή είναι δύσκολη, έχει συχνά πόνο και θλίψη και δο­κιμασίες. Όμως ο Χριστός δεν αφή­νει μόνους τους μαθητές του. Τους προσφέρει την ασφάλεια της θείας του προστασίας και τη βε­βαιότητα ότι δεν είναι αυτό­κλη­τοι, αλλά είναι δικοί του απεσταλ­μένοι στο έργο αυτό που τους ανα­θέτει και τους καλεί να διαχει­ρισθούν με σύνεση και προσοχή χωρίς να αφήνουν τον εαυτό τους να παρασυρθεί από τις παγίδες και την απάτη του κόσμου, ώστε να μπορέσουν και αυτοί να νικήσουν τον κόσμο και να εκπληρώσουν την αποστολή τους κατά το θέλημα του Θεού.

«Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω ὑμᾶς …».

Ο λόγος του Κυρίου προς τους μαθητές του επαναλαμβάνεται και για σένα, ο οποίος θα λάβεις σε λί­γο με τη χάρη του Παναγίου Πνεύ­ματος που θα κατέλθει τον δεύ­τερο βαθμό της ιερωσύνης.

Πριν από τρία χρόνια εδώ στον ίδιο ναό του πολιούχου μας αγίου Αντωνίου την ίδια ημέρα, ο Μέγας Αρχιερεύς Χριστός σε τίμησε με τον πρώτο βαθμό της ιερωσύνης, καθιστώντας σε διάκονό του. Και σήμερα θα σου εμπιστευθεί μία ακόμη μεγαλύτερη τιμή και μία νέα αποστολή. Θα σε καταστήσει δια των χειρών του Επισκόπου σου και της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος ιερέα της Εκκλησίας του και οικονόμο των μυστηρίων του και θα σου αναθέσει μία νέα διακονία, η οποία, όπως ο ίδιος ο Χριστός διαβεβαιώνει, δεν είναι εύκολη και άκοπη. Έχει και δυ­σκολίες και πειρασμούς και δοκι­μα­σίες, γιατί αυτός είναι κλήρος των μαθητών και των διακόνων του Χριστού, που καλούνται να σηκώσουν και αυτοί τον σταυρό τους, όπως σήκωσε και ο Χρι­στός τον δικό του Σταυρό· που καλού­νται να αντιμετωπίσουν την κακία και την εχθρότητα του κόσμου και του πονηρού εναντίον της Εκκλησίας και του έργου της και να αντιπαλαίσουν προς αυτήν, όπως το έκαναν οι άγιοι Μακκα­βαίοι παίδες και ο συντιμώμενος σήμερα άγιος Αντώνιος.

Γι᾽ αυτό και φρόντισε να ακολου­θείς την προτροπή του Κυρίου μας και να είσαι στην ιερατική σου ζωή και διακονία, όπως Εκείνος συστήνει στους μαθητές σου, φρόνιμος και ακέραιος, όπως ήταν και ο προστάτης σου, ο πάγκαλος Ιωσήφ.

Τα τρία χρόνια τα οποία διακό­νη­σες πλησίον μου είχα τη δυνατό­τη­τα να διαπιστώσω και τον ζήλο σου και την προσπάθειά σου να είσαι συνεπής, υπάκουος, προσε­κτι­κός στη διακονία σου, να καλ­λιεργείς στην ψυχή σου την αγάπη στον Θεό και στη λατρεία του, να αγωνίζεσαι για να διατηρείς τον εαυτό σου καθαρό και αγνό.

Αυτόν τον αγώνα συνέχισε από σήμερα με μεγαλύτερη ένταση και περισσότερη διάθεση, διότι η τιμή που σου κάνει ο Θεός προσφέ­ρο­ντας σου τη χάρη της ιερωσύνη είναι μεγαλύτερη και υψηλότερη, όπως μεγαλύτερη και υψηλότερη είναι και η ευθύνη σου να ευα­ρε­στείς στον Θεό με την καθαρότητα της ζωής σου, με την προσήλωσή σου στο ιερό θυσιαστήριο, με την ταπείνωση και την υπακοή σου στον Επίσκοπο, στον Ηγούμενο και στην Εκ­κλη­σία. Αν ζεις και αγωνίζεσαι με αυτόν τον τρόπο, τότε θα σκεπάζει η χάρη του Θεού, ώστε να αντα­πεξέρχεσαι στις τυχόν δυσκολίες και τις δοκιμασίες που θα συναντάς στη ζωή σου, στην οποία θα σε συνο­δεύουν πάντοτε μαζί με τις δικές μου πατρικές ευχές, οι ευχές του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής της Παναγίας Δοβρά και πνευματικού σου πατέρα, του π. Παντελεήμονος και όλων των πατέρων, των παρευρισκομένων κατά τη μεγάλη αυτή ημέρα της ζωής σου και συμπροσευχομένων, αλλά και των οικείων, των φίλων σου και ιδιαιτέρως των αγαπημένων σου γονέων και των παπούδων σου.

Και εύχομαι να αποδειχθείς άξιος της τιμής που σου κάνει ο Θεός και της εμπιστοσύνης του Επισκό­που σου και της Εκκλησίας, να αναδειχθείς φρόνιμος και πιστός οικονόμος των μυστηρίων του Θεού και να πολλαπλασιάσεις το τάλαντο που λαμβάνεις σήμερα για να ακούσεις και συ της φωνής του Κυρίου «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ … είσελθε χαίρων εις την χαράν του Κυρίου σου». Αμήν.