Παράκληση στην Παναγία των Βλάχων, στο ορεινό και όμορφο Σέλι

Την Κυριακή 6 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων μετέβη στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο ορεινό και όμορφο Σέλι, όπου χοροστάτησε στον Εσπερινό και στη Μεγάλη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο.

Στο τέλος της Ιεράς Ακολουθίας, ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων αναφέρθηκε εκτενώς στις Βλάχες ηρωίδες γυναίκες που θυσιάστηκαν το 1878 στο Γαλακτό και ανακοίνωσε ότι η μνήμη τους θα εορτάζεται στο Σέλι πανηγυρικά κάθε χρόνο στις 16 Αυγούστου, ημέρα κατά την οποία τελείται Μεθεόρτιο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο για την εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Μετά την ανακοίνωση του Ποιμενάρχου, τον λόγο έλαβε ο προϊστάμενος της ενορίας Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας, Αρχιερατικός Επίτροπος περιχώρων Βεροίας και προϊστάμενος του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Αντωνίου Βεροίας και ευχαρίστησε υιικώς τον Σεβασμιώτατο τόσο για την καθιέρωση της ετήσιας εορτής των Βλάχων ηρωίδων γυναικών, όσο και για την πατρική του μέριμνα ώστε κάθε χρόνο το ορεινό Σέλι, το χωριό των Βλάχων, να φιλοξενεί Αγίους Αρ­χιερείς, οι οποίοι μετά την πανήγυρη της Παναγίας των Ποντίων στο Ιερό Προσκύνημα της Σουμελά, μεταβαίνουν στις 16 Αυγούστου στο Σέλι και λαμπρύνουν με την παρουσίας τους τις λατρευτικές μεθεόρτιες εκδηλώσεις.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐτόν».

Μαζί μέ τούς μακαρισμούς καί τά ἐγκώμια πρός τήν Ὑπεραγία Θεο­τό­κο, πού ἀκούονται αὐτές τίς ἡμέρες, τίς ἀφιερωμένες στή χάρη της, καί μαζί μέ τόν μακαρισμό τῆς ἄγνωστης ἐκείνης γυναίκας πρός τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, τό «μακαρία ἡ κοιλία ἡ βα­στά­σασά σε καί μαστοί οὕς ἐθή­λασας», ἀκούσαμε πρό ὀλίγου, στό εὐαγ­γελικό ἀνάγνωσμα τῆς Μεγά­λης Παρακλήσεως, καί τόν μακαρισμό πού ἀπευθύνει ὁ Χριστός πρός ὅσους ἀκούουν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ καί τόν τηροῦν.

«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τόν λόγον τοῦ Θεοῦ καί φυλάσσοντες αὐτόν».

Εἶναι ὄντως μακάριοι ὅσοι ἔχουν τό προνόμιο νά ἀκοῦν τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἀλήθεια, εἶναι τό φῶς πού φωτίζει τόν δρό­μο τῶν ἀνθρώπων, εἶναι γλυκύτε­ρος «ὑπέρ μέλι καί κηρίον» καί ἀναπαύει τίς ψυχές τῶν ἀνθρώ­πων, γιατί μποροῦν νά εἶναι βέ­βαιες ὅτι δέν θά τίς παραπλανήσει ποτέ, ἀλλά θά τίς ὁδηγήσει κοντά στόν Θεό, στήν αἰώνια μακαριό­τητα.

Αὐτή ὅμως ἡ μακαριότητα γίνεται πραγματικότης ὄχι ὅταν ἀκοῦμε μόνο τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ὅταν τόν ἀκολουθοῦμε καί τόν ἐφαρ­μόζουμε στή ζωή μας.

Γι᾽ αὐτό καί ὁ μακαρισμός τοῦ Κυρίου μας μπορεῖ νά μήν ἀφορᾶ ἀποκλειστικά τήν Ὑπεραγία Θεο­τόκο, καθώς δέν ἀναφέρεται ἄμεσα στήν Παναγία μας, ἀλλά ἀναφέ­ρεται κατ᾽ ἐξοχήν σέ Αὐτή. Διότι ἡ Κυρία Θεοτόκος εἶχε τό μεγάλο προνόμιο νά βρεθεῖ ἀπό τριῶν ἐτῶν στόν ναό τοῦ Θεοῦ καί νά μεγαλώσει ἐκεῖ ἀκούοντας καί μελετώντας τόν λόγο τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλά καί στή μετέπειτα ζωή της, ὅταν ἀξιώθηκε νά γίνει Μητέρα τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶχε τό ἰδιαίτερο προνόμιο νά ἀκούει καθη­μερινά τόν λόγο τοῦ Υἱοῦ της.

Δέν περιορίσθηκε ὅμως μόνο στήν ἀκοή τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀλλά τόν ἔκανε ἀπό τήν πρώτη στιγμή καί ὁδηγό στή ζωή της. Τόν ἀκολούθησε καί τόν ἐφάρμοσε μέ ἀπόλυτη πιστότητα, ὥστε νά κερ­δίσει τήν εὔνοια τοῦ Θεοῦ, νά γίνει αὐτή ἡ Κεχαριτωμένη Κόρη, τήν ὁποία ἐπέλεξε ὁ Θεός γιά νά γίνει Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του, καί ὡς τέτοια νά μακαρίζεται στούς αἰῶ­νες ἀπό τίς γενεές τῶν ἀνθρώπων.

Αὐτό καλούμεθα νά κάνουμε καί ἐμεῖς, στούς ὁποίους ὁ Θεός ἔδωσε τή δυνατότητα νά ἀκοῦμε τόν λόγο του μέ διάφορους τρόπους, καί συγχρόνως μᾶς ἔδωσε τήν προο­πτι­κή νά κερδίσουμε τή μακαριό­τητα ὅσων τηροῦν τόν λόγο καί τό θέλημά του, ὅπως ἡ Ὑπεραγία Θεο­τόκος, τήν ὁποία τιμοῦμε ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυ­γού­στου καί ἰδιαιτέρως στούς ἱερούς ναούς πού εἶναι ἀφιερωμέ­νοι στήν Κοίμησή της.

Ἕνας ἀπό αὐτούς στήν ἐπαρχία μας εἶναι καί ὁ ἱερός αὐτός ναός τῆς Παναγίας στό Σέλι, στόν ὁποῖο τήν τιμοῦμε πανηγυρικά κάθε χρό­νο στίς 16 Αὐγούστου.

Θά ἤθελα μάλιστα, μέ τήν εὐκαι­ρία τῆς παρουσίας μου σήμερα στόν ναό σας, νά ἐκφράσω ἰδιαι­τέρως τή χαρά μου γιά τήν εἴδηση πού διάβασα στίς ἐφημερίδες ὅτι κάποιοι ἀνέλαβαν τήν πρωτοβου­λία νά ἀνακαινίσουν τό μνημεῖο πρός τιμήν τῶν γυναικῶν πού ἔπεσαν τό 1878 στό Γαλακτό, μία μάλιστα καί μέ τό βρέφος της στήν ἀγκαλιά της, γιά νά μήν ἀτιμα­σθοῦν ἀπό τά χέρια τῶν Τούρκων καί ἀναγκασθοῦν νά ἀρνηθοῦν τήν καθαρότητα, τήν ἁγνότητα καί τήν πίστη τους. Ἔτσι θά μποροῦμε ὅλοι νά διαβάζουμε καί τά ὀνόματά τους πού εἶχαν σβυστεῖ μέ τό πέρασμα τοῦ χρόνου.

Αὐτές οἱ γυναῖκες, ἡ Ἑλένη, ἡ Ἀλεξάνδρα, ἡ Μαρία, ἡ Κυράτσα, ἡ Εὐαγγελία, ἡ Ἀθανασία καί ἡ Αἰκα­τερίνη, ἀκολούθησαν τό πα­ρά­­δειγ­μα τῶν γυναικῶν πού ἔπεσαν τό 1822 στά νερά τῆς Ἀράπιτσας, γιά νά μήν ἀτιμασθοῦν ἀπό τούς Τούρκους. Προτίμησαν νά θυσιά­σουν τή ζωή τους, γιά νά μήν ἀρνηθοῦν τήν πίστη τους. Ἐπέλε­ξαν καί αὐτές τήν ἀγαθή μερίδα, ὅπως καί ἡ Μαρία, ἡ ἀδελφή τῆς Μάρθας, γιά τήν ὁποία ἀκούσαμε προηγουμένως στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, καί ἀνήκουν σέ ἐκεί­νους, τούς ὁποίους μακάρισε ὁ Χριστός «ὡς φυλάσσοντες τόν λό­γον τοῦ Θεοῦ», γιατί φύλαξαν τήν πίστη τους, φύλαξαν τήν καθαρό­τητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός τους, θυσιάζοντας τή ζωή τους στό Γαλακτό.

Εἶναι οἱ Βλάχες αὐτές γυναῖκες ἀναμφίβολα ἡρωίδες, ὅπως καί οἱ Ναουσαῖες γυναῖκες πού ἔπεσαν στήν Ἀράπιτσα, καί καλῶς τίς τιμᾶ ὁ κόσμος ὡς ἡρωίδες. Γιά τήν Ἐκ­κλησία ὅμως οἱ γυναῖκες αὐτές εἶναι καί μάρτυρες, εἶναι νεομάρτυρες, καί ἡ Ἐκκλησία τίς τιμᾶ ὡς μάρτυρες κατατάσσο­ντάς τες στό Ἁγιολόγιό της.

Αὐτό ἀποτελεῖ μάλιστα παλαιά παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως μαρτυροῦν οἱ ὁμιλίες καί οἱ ἐγκωμιαστικοί λόγοι τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου γιά τίς ἁγίες μάρτυρες Βερενίκη καί Προσδόκη καί τή μητέρα τους Δομνίνη, ἀλλά καί τήν ἁγία Πελα­γία τήν παρθένο, οἱ ὁποῖες προτί­μησαν τόν ἐθελούσιο θάνατο προ­κειμένου νά διαφυλάξουν τή χρι­στιανική πίστη καί τήν τιμή τους, καί γι᾽ αὐτό λογίζονται ἀπό τήν Ἐκκλησία μας ὡς μάρτυρες.

Ἀνάλογα γιά τήν Ἐκκλησία μας εἶναι καί οἱ ἑπτά αὐτές Βλάχες γυναῖκες πού προανέφερα νεομάρ­τυρες, ὅπως καί οἱ γυναῖκες τῆς Ἀράπιτσας, γιά τίς ὁποῖες δίπλα στό μνημεῖο τῆς θυσίας καί τοῦ μαρτυρίου τους, τό ὁποῖο κατεσκεύασε ἡ πόλη τῆς Ναούσης, ἡ Ἐκκλησία τοπο­θέτησε δίπλα στό μνημεῖο καί τήν εἰκόνα τους ὡς ἁγίων νεομαρτύρων, καί τίς τιμᾶ μαζί μέ ὅλους τούς ἄλλους ἁγίους Ναουσαίους νεομάρτυρες.

Τό ἴδιο εἶναι χρέος μας νά κάνου­με καί γι᾽ αὐτές τίς γυναῖκες, τίς Βλάχες, πού μαρτύρησαν στό Γαλακτό, καί νά καθιερώσουμε νά τιμοῦμε τή μνήμη τους στίς 16 Αὐγούστου, ἡμέρα κατά τήν ὁποία πανηγυρίζουμε μέ τούς ἁγίους Ἀρ­χιερεῖς, οἱ ὁποῖοι συμμετέχουν στήν πανήγυρη τῆς Παναγίας τῶν Ποντίων, στό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Σουμελᾶ, καί ἐδῶ στό Σέλι τήν Παναγία τῶν Βλάχων.

Εὔχομαι, λοπόν, στήν ἑπόμενη συνάντησή μας, στίς 16 Αὐγούστου, νά τιμήσουμε τή μνήμη αὐτῶν τῶν ἁγίων Νεομαρτύρων γυναικῶν, οἱ ὁποῖες τίμησαν καί τήν πατρίδα ἀλλά καί τήν πίστη καί τήν Ἐκκλησία μας καί δέονται στόν οὐρανό γιά ὅλους μας.