«Πραγματική τιμή των μαρτύρων είναι η μίμησή τους»

Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου και της Αγίας Μαρκέλλης της Χιοπολίτιδος στη Νέα Λυκογιάννη χοροστάτησε σήμερα, Τετάρτη 22 Ιουλίου, το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του ανέφερε μεταξύ άλλων:

Αν ο Ιούλιος είναι ο μήνας της συγ­κο­μιδής πολλών γλυκών και ευχύμων καρ­πών, που κάνουν όσους με αγάπη και κόπο πολύ καλλιέργησαν τη γη όλο τον χρό­νο να ευφραίνονται και να τους απο­λαμβάνουν, είναι ταυτόχρονα και μήνας πολλών πνευματικών καρ­πών που προέρ­χο­νται από το γεώρ­γιο του Θεού, το γεώρ­γιο της Εκκλησίας, και ευφραίνουν όχι μόνο τον ουράνιο γεωργό, τον Θεό μας, αλλά και όλους εμάς που απολαμβάνουμε την ύπαρξή τους.

Οι πνευματικοί αυτοί καρποί του γεωρ­γίου του Θεού δεν είναι άλ­λοι από τους αγίους της Εκκλη­σίας μας, των οποίων οι μνήμες κατακλύζουν τις ημέρες του Ιου­λίου και μας προσκαλούν στις πα­νηγύρεις τους, για να ευφραν­θού­με και εμείς από την άρρητη πνευματική ευωδία τους, για να τραφούμε από αυτές και να ωφε­λη­θού­με πνευματικά.

Γιατί τι άλλο είναι οι άγιοι της Εκκλη­σίας μας παρά οι γλυκείς καρποί που βλά­στησαν από τον σπόρο του καλού σπο­ρέως Χρι­στού, από τον σπόρο που έσπει­ραν οι απόστολοι και οι πατέρες της Εκ­κλησίας μας στην αγαθή γη της ψυ­χής του κα­θενός. Είναι οι γλυ­κείς καρποί που προ­έκυψαν από τα δένδρα της πίστεως, που φύ­τρωσαν από τον κάθε σπόρο που έπεσε στην αγαθή γη, που δεν τον κατέπνιξαν τα αγκάθια των με­ρί­μνων του βίου, που δεν λύγισαν στο φύσημα του ανέμου, για­τί εί­χαν ρίζες βαθειές, που δεν ξερά­θηκαν, γιατί ποτίσθηκαν με τα δά­κρυα της προ­σευχής και της με­τα­νοίας, με τους ιδρώ­τες της ασκή­σεως αλλά και με το αίμα του μαρ­τυρίου. Και έτσι τα δένδρα αυτά των αγίων της Εκκλησίας μας έδε­σαν καρπούς αρετής και αγιό­τη­τος που δεν πάγωσαν από το κρύο της απιστίας και της αμφι­βο­λίας, γιατί ήταν προστατευμένοι στο θερ­μο­κήπιο της αγάπης του Θεού. Δεν κατα­στράφηκαν από τα σκουλήκια και τα έντομα, γιατί οι άγιοι απομάκρυναν από την ψυχή τους όλα τα επικίνδυνα σκου­λήκια του φθόνου, της υπερηφα­νεί­ας, της φιλαργυ­ρί­ας, της πλεο­νε­ξίας και της φιλαυτίας. Έγι­ναν γλυ­κείς και ευώδεις, γιατί ωρίμασαν κάτω από τον ήλιο της θείας χάριτος.

Αυτούς τους γλυκείς καρπούς του πνευ­μα­τικού της γεωργίου προ­βάλλει η Εκκλησία μας με τις μνήμες και τις πανηγύρεις των αγίων μας αυτές τις ημέ­ρες. Και σήμερα μας προβάλλει δύο γυ­ναί­κες, την αγία Μαγδαληνή τη μυ­ρο­­φό­ρο και την αγία παρθενομάρ­τυρα Μαρ­κέλ­λα, που τιμούμε ιδι­αι­τέρως εδώ στην ενορία σας και στον ναό σας.

Καρπός γλυκύς και εύχυμος για την Εκ­κλησία του Χριστού η αγία Μαρκέλλα προσέφερε όχι μόνο την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής και του σώματός της στον Νυμφίο της Εκκλησίας Χρι­στό, αλλά και την ίδια της της ζωή, καθώς μαρτύρησε, προκειμέ­νου να μην αρνηθεί την πίστη της και προκειμένου να μην χω­ρισθεί από Αυτόν που αγάπησε με όλη τη δύναμη της ψυχής της.

Και αξίζει πράγματι την τιμή μας και την αγάπη μας η αγία Μαρ­κέλ­λα, αξίζει τον θαυμασμό μας και την προσοχή μας, αξίζει να τη μιμηθούμε, γιατί η πραγμα­τι­κή τιμή των μαρτύρων είναι η μίμη­σή τους. Δεν αρκεί μόνο να τους τιμούμε εκ­κλησιαζόμενοι κατά την ημέρα της μνή­μης τους. Δεν αρκεί να προσκυνούμε την εικόνα τους ή να επικαλούμεθα τις πρε­σβείες τους κατά την ημέρα της εορτής τους και να αδιαφορούμε για τη ζωή τους, για τους αγώνες τους, για την αγιότητά τους, για το μαρτύριό τους. Γιατί, όπως όταν τιμούμε και αγαπούμε έναν συνάν­θρωπό μας που στη διάρκεια της ζωής του με τους αγώνες και τις προσπάθειές του επέτυχε κάτι μεγάλο και σημαντικό, και θέ­λου­με να του μοιάσουμε και να τον μι­μηθούμε, έτσι θα πρέπει να κά­νουμε και με τους αγίους και τις αγίες που τιμούμε και εορτάζουμε. Οι άγιοι δεν επέτυχαν μόνο κάτι σπουδαίο και σημαντικό, αλλά το σπουδαιότερο και σημαντικότερο από όσα μπορεί να επιτύχει ο άν­θρωπος, επέτυχαν αυτό το ένα του οποίου «έστι χρεία», ό­πως λέγει ο ίδιος ο Χριστός. Και αυτό το ένα είναι η αγιότητα, είναι η βασιλεία των ουρανών.

Αν, λοιπόν, θέλουμε πραγ­μα­τικά και ειλικρινά να τιμήσουμε την αγία Μαρκέλλα, θα πρέπει να προ­σπα­θήσουμε και εμείς να επιτύ­χου­με αυτό που επέτυχε και η ίδια. Θα πρέπει να προ­σπαθήσουμε να αποκτήσουμε τους καρ­πούς της αρετής και της αγιότητος. Και αν εκείνη επέτυχε να προσφέρει στον Θεό την αγνότητα και την παρ­θε­νία της, εμείς θα πρέπει να προ­σπαθήσουμε να τηρούμε τους εαυ­τους μας «αγνούς από του κο­σμου», καθαρούς από κάθε κοσμι­κή και υλόφρονα επιρροή, καθα­ρούς από κάθε πά­θος που θα προ­σπαθεί να καταστρέψει τον σπόρο της πίστεως και να ακυρώσει κά­θε πνευματική πρόοδο. Θα πρέπει να προ­σπαθούμε και εμείς, όπως και η αγία Μαρκέλλα αλλά και η αγία Μαρία η Μαγδαληνή, να αρδεύουμε το γεώργιο της ψυχής μας με τη χάρη των μυστηρίων, με τα δάκρυα της προσευχής και της μετα­νοί­ας, να μένουμε συνδεδεμένοι άρρηκτα με την Εκκλησία, της οποίας είμαστε μέ­λη, για να μην ξεραθούμε και αποκο­πούμε από αυτήν, θα πρέπει να προσπαθούμε να εκριζώνουμε όλα τα αγκάθια των παθών και των κοσμικών με­ριμνών που απομυ­ζούν τους χυ­μούς του δένδρου της ψυχής μας, και κυρίως θα πρέπει να παρακα­λού­με τον Θεό να μη μας στερεί της χάριτός του, γιατί χωρίς τη δική του χάρη καμία προ­σπάθεια δεν αποδίδει καρπούς.

Χαίρομαι ιδιαίτερα που σήμερα μου δόθηκε η ευκαιρία να είμαι στην ενορία σας και να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί την αγία Μαρκέλλα. Βέβαια η εορτή της είναι κάθε χρόνο, αλλά συμβαίνει κάθε χρόνο αυτή την ημέρα να είμαι στο Άγιο Όρος, γιατί γιορτάζει το κελλί στο οποίο έγινα μοναχός, και έτσι δεν είχα τη δυνατότητα να είμαι πάντοτε εδώ. Σήμερα όμως, μια και δεν βρίσκομαι εκεί για άλλες υποχρεώσεις, έχω τη χαρά να είμαι μαζί σας και να ζήσω κοντά σας και όλα αυτά τα έργα τα οποία με πολλή αγάπη προσπαθεί ο π. Κωνσταντίνος, πέρα από τα ιερατικά καθήκοντα που έχει στην ενορία του, να επιτελέσει για να βοηθήσει και εσάς, εδώ στην ενορία του αγίου Δημητρίου και της αγίας Μαρκέλλης.

Γι᾽ αυτό από καρδίας τον συγχαίρω, όχι μόνον εκείνον αλλά και όλους εσάς που συμπαρίστασθε στο έργο αυτό της Εκκλησίας. Όλα τα έργα γίνονται πάντοτε με τη συμπαράσταση των πιστών, δεν τα κάνει ο Δεσπότης ούτε μόνοι οι ιερείς, τα κάνουν οι ευλαβείς χριστιανοί που αγαπούν την Εκκλησία, νιώθουν ότι είναι μέλη αυτού του σώματος της Εκκλησίας και έτσι βοηθούν. Γι᾽ αυτό και εγώ από καρδίας σήμερα, μαζί με τις ευχές για την αγία Μαρκέλλα, εύχομαι σε όλους σας πνευματική υγεία και πνευματική καρποφορία.