Προηγιασμένη στο χωριό Αρχάγγελος (φώτο)

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων, τέλεσε Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Αρχαγγέλων στο χωριό Αρχάγγελος, κατα την Τρίτη 26 Μαρτίου 2019, το πρωί.

Αναλυτικά, η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:

«Μακάριοι, οἵ τάς ὁδούς μου φυ­λά­ξουσιν».

Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπε­ραγίας Θεο­­­τόκου χθές, καί ἐμεῖς εἴδαμε τόν ἀρχάγγελο Γα­βρι­ήλ νά κατέρ­χε­ται ἀπό τόν οὐρανό γιά νά μετα­φέρει τή χαρμόσυνη εἴδηση στήν Παρθένο Μαρία. Τόν εἴδαμε νά πη­­­­γαίνει στή Ναζαρέτ γιά νά συ­να­ντήσει μία ταπεινή κό­ρη καί νά τήν πληροφορήσει γιά τήν ἐπι­λο­γή τοῦ Θεοῦ στό πρό­σωπό της. «Χαῖρε, κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος με­­τά σοῦ· εὐλογημένη σύ ἐν γυ­ναι­­ξί καί εὐλογημένος ὁ καρ­πός τῆς κοιλίας σου».

Πῶς ὅμως ἦταν δυνατόν ἀπό ὅ­λες τίς γυναῖκες τοῦ κόσμου ὁ Θε­ός νά ἐπιλέξει τήν Παρθένο Μα­ρι­άμ καί νά στείλει σέ αὐτήν τόν Ἀρχάγγελό του γιά νά τήν πλη­ρο­φορήσει ὅτι τήν διάλεξε γιά νά γί­νει Μητέρα τοῦ Υἱοῦ του, γιά νά γίνει αὐτή διά τῆς ὁποίας θά γινό­ταν ὁ Θεός ἄνθρωπος, προκειμέ­νου νά λυτρώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν ἁμαρτία καί νά τόν κατα­στήσει θεό κατά χάριν;

Τήν ἀπάντηση μᾶς τήν δίδει ὁ σο­φός Σολομῶν στό ἀνάγνωσμα ἀπό τό βιβλίο τῶν Παροιμιῶν πού ἀκούσαμε σήμερα. Τί μᾶς λέει; «Μα­κάριοι οἵ τάς ὁδούς μου φυ­λά­ξουσιν». Μακάριοι καί εὐτυχεῖς εἶ­ναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι θά τηρήσουν τίς ἐντολές μου καί δέν θά παρεκ­κλίνουν ἀπό αὐτές.

Καί αὐτό ἀκριβῶς ἔκανε ἡ Πανα­γία Παρθένος, ὥστε νά ἐπιλεγεῖ ἀπό τόν Θεό γιά νά φέρει στόν κό­σμο τόν σωτῆρα καί λυτρωτή τοῦ κόσμου. Καί τό ἔκανε μάλιστα ἡ Παναγία μας σέ ὑπέρτατο βαθμό, τό ἔκανε πε­ρισ­σότερο ἀπό κάθε ἄλλο ἄνθρω­πο στόν κόσμο. Τό ἔκα­νε, καθώς εἰσῆλθε στόν ναό τοῦ Θεοῦ, εἰσῆλθε στά Ἅγια τῶν Ἁγίων ἀπό τήν ἡλικία τῶν τριῶν ἐτῶν καί εἶχε ἐκεῖ ὡς μοναδική ἐνασχόληση τήν προσευχή καί τή μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖο καί ἐφήρμοζε στήν καθημε­ρι­νότητά της. Καί τό ἴδιο ἔκανε, ὅταν ἀργότερα βρέθηκε ὑπό τήν προστασία τοῦ Ἰωσήφ τοῦ μνή­στο­ρος, ἀλλά καί ὅταν ἀξι­ώ­­θηκε νά γίνει Μητέρα τοῦ Κυ­ρίου μας.

Ἡ ταπείνωση καί ἡ ὑπα­κοή τῆς Παναγίας μας, πού ἐκφρά­ζεται μέ τήν ἀπάντησή της πρός τόν ἀρ­χάγ­γελο Γαβριήλ τήν ἡμέρα τοῦ Εὐ­αγγελισμοῦ της «ἰδού ἡ δούλη Κυ­ρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου», εἶναι αὐτές πού ἔκαναν τήν ταπεινή Κόρη τῆς Ναζαρέτ νά ἑλ­κύ­σει τήν προσοχή τοῦ Θεοῦ καί νά τήν ἐπιλέξει καί νά τήν ἀνυ­ψώ­σει σέ μία θέση στήν ὁποία κα­νένας ἄνθρωπος δέν ἀξι­ώ­θηκε καί δέν θά ἀξιωθεῖ νά βρε­θεῖ. Τήν ἀξί­ω­σε νά γίνει «ὑψη­λο­τέρα τῶν οὐ­ρανῶν» καί νά εἶναι αὐτή ἡ ὁποία ὄχι μόνο θά εἶναι μα­καρία καί εὐ­τυχισμένη ἀλλά καί αὐτή τήν ὁ­ποία θά μακαρίζουν «πᾶσαι αἱ γε­νεαί».

Γι᾽ αὐτό καί στό πρόσωπο τῆς Πα­ναγίας Μητέρας τοῦ Κυρίου καί μητέρας ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἐπι­βεβαιώνεται μέ τόν πιό πανη­γυ­­ρικό τρόπο ἡ ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ διά τοῦ σοφοῦ Σολομῶντος στούς ἀνθρώπους, ἡ ὑπόσχεση ὅτι θά εἶναι εὐτυχεῖς καί μακάριοι ὅσοι τηρήσουν τίς ἐντολές του.

Τί σημαίνει ὅμως τηρῶ τίς ἐντο­λές τοῦ Θεοῦ; Σημαίνει ὅτι ἀγω­νί­ζομαι νά τίς κάνω πράξη στή ζωή μου, ἀγωνίζομαι νά τίς ἐφαρμόσω στήν καθημερινότητά μου. Ση­μαί­νει ὅτι δέν προσπαθῶ νά τίς ἐφαρ­μόσω ἐπιφανειακά, ὅσο δηλαδή δέν συγ­κρού­­ονται μέ τά συμφέ­ρο­ντά μου, μέ τίς ἀδυναμίες μου καί μέ τά πάθη μου, διαφορετικά προ­σπα­θῶ νά τίς προσαρμόσω στά μέ­τρα μου, ἐπιτρέποντας στόν ἑαυτό μου τήν ψευδαίσθηση ὅτι τηρῶ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ στήν πραγ­μα­τικό­τητα αὐτό πού κάνω εἶναι τό θέ­λημά μου.

Ὁ Χριστός δέν μᾶς ζητᾶ νά τη­ροῦ­­με τίς ἐντολές του ὅπως τη­ροῦμε τούς νόμους τοῦ κράτους, ἀλλά νά τούς κάνουμε πράξη στή ζωή μας ἀπό ἀγάπη πρός Ἐκεῖνον. Διότι, ὅπως μᾶς λέγει, «ὁ τηρῶν τάς ἐντολάς μου ἐκεῖνος ἐστίν ὁ ἀγαπῶν με». Καί ὅποιος ἀγαπᾶ τόν Θεό ὄχι μόνο θέλει νά ἐφαρ­μόζει τίς ἐντολές του, ἀλλά φρο­ντίζει νά ἐναρμονίζει ἀπόλυτα τή ζωή του μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ταυτίζει τό θέλημά του μέ αὐτό τοῦ Θεοῦ καί ἔτσι δέν δυ­σκο­λεύ­εται νά ζεῖ σύμφωνα μέ αὐτό καί νά βαδίζει τόν δρόμο τόν ὁποῖο μᾶς ὑποδεικνύει μέ τίς ἐντο­λές του ὁ Θεός καί ὁ ὁποῖος καταλήγει σέ Ἐκεῖνον.

Καί εἶναι μακάριος ὄχι μόνο στή μέλλουσα ζωή ἀλλά καί ἐδῶ στή γῆ, γιατί ἡ ἐφαρμογή τοῦ θελή­μα­τος τοῦ Θεοῦ τόν ἀναπαύει καί δέν ἔχει λόγο νά ἀνησυχεῖ ἐάν οἱ ἐπι­λογές του εἶναι ὀρθές. Ἀκολουθεῖ τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί δέν ἀγω­νιᾶ, γιατί εἶναι βέβαιος ὅτι ὁ Θεός δέν θά τόν ὁδηγήσει ποτέ στήν ἀπο­τυχία.

Αὐτό ἔκανε, ἀδελφοί μου, καί ἡ Παναγία Παρθένος, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, καί γι᾽ αὐτό ἀνεδείχθη ὄντως μακαρία, καί μακαρίζεται ὄχι μόνο στή γῆ ἀλλά καί στόν οὐρανό, ὅπου ἀπολαμβάνει τή μα­καριότητα τήν ὁποία ὑποσχέθηκε ὁ Θεός σέ ὅσους τηροῦν τίς ἐντο­λές του.

Αὐτή τή μακαριότητα, ἡ ὁποία εἶναι μόνιμη καί αἰώνια, ἄς ἐπι­διώ­ξουμε καί ἐμεῖς, ἀδελφοί μου στή ζωή μας, ἀγωνιζόμενοι νά τη­ροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί προσπαθώντας νά ἐναρμονίζουμε τή ζωή μας μέ τό θέλημά του, ἀκο­λουθώντας τό παράδειγμα τῆς Πα­ναγίας μας γιά νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς τῆς μακαριότητος τοῦ Θεοῦ στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν.