Την Κυριακή 2 Ιουνίου 2019 στα προπύλαια του Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας πραγματοποιήθηκε η υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού από την Ιερά Μονή Παναχράντου Άνδρου.
Την τιμία κάρα που μετέφερε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Πανοσιολογιώτατος Αρχιμ. Ευδόκιμος Φραγκουλάκης, υποδέχτηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, με τη συμμετοχή αρχών,κλήρου και λαού. Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο.
Η τιμία κάρα θα παραμείνει στον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου μέχρι την Τετάρτη το μεσημέρι.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου :
Μέ βαθειά συγκίνηση καί πολλή χαρά ὑποδέχεται σήμερα ἡ πόλη τῆς Βεροίας καί ἡ Ἱερά Μητρόπολή της, ὁ εὐσεβής κλῆρος καί ὁ φιλομάρτυς λαός της, τήν τιμία καί χαριτόβρυτο κάρα τοῦ ἁγίου ἐνδόξου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος, στόν ἱερό ναό τοῦ πολιούχου τῆς Βεροίας, ἁγίου Ἀντωνίου τοῦ νέου.
Καί ἡ συγκίνησή μας εἶναι ἀκόμη μεγαλύτερη, γιατί ἔχουμε τήν εὐλογία καί τή χάρη νά ὑποδεχόμεθα τή θαυματουργό κάρα τοῦ προσφιλεστάτου καί συμπαθοῦς ἁγίου γιά δεύτερη φορά στήν πόλη μας, καθώς ὁ σεβάσμιος καί πολυφίλητος καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Παναχράντου, π. Εὐδόκιμος, στήν ὁποία φυλάσσεται ὡς ἱερό κειμήλιο καί πολύτιμο θησαύρισμα ἡ τιμία κάρα τοῦ ἰαματικοῦ μεγαλομάρτυρος ἁγίου Παντελεήμονος, μέ πολλή ἀγάπη ἀνταποκρίθηκε στήν παράκλησή μας καί χωρίς νά ὑπολογίσει τόν κόπο δέχθηκε νά τήν μεταφέρει καί μέχρις ἐδῶ, μέχρι τήν ἀποστολική Ἐκκλησία τῆς Βεροίας, ἡ ὁποία σήμερα ἐγκαινίασε ἐπισήμως τά ΚΕ´ Παύλεια, τίς ἐτήσιες ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ ἱδρυτοῦ της πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, πού φέτος συμπληρώνουν 25 χρόνια ἀπό τήν καθιέρωσή τους, γιά νά προσκυνήσουμε καί πάλι τό χαριτόβρυτο λείψανο καί ἀντλήσουμε χάρη καί εὐλογία οὐράνια.
Καί ἔχει ἰδιαίτερη σημασία καί ἰδιαίτερο συμβολισμό ἡ μεταφορά ἱερῶν λειψάνων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας αὐτές τίς ἡμέρες, κατά τίς ὁποῖες ἐμεῖς τιμοῦμε τόν πρωτοκορυφαῖο ἀπόστολο Παῦλο. Διότι οἱ ἅγιοι αὐτοί μπορεῖ νά μήν γνώρισαν τόν μεγάλο ἀπόστολο, μπορεῖ νά μήν ἄκουσαν τό κήρυγμά του, ἦταν ὅμως μαθητές του κατά πνεῦμα.
Τόν γνώρισαν μέσα ἀπό τή διήγηση τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων, τόν ἄκουσαν νά κηρύττει, νά συμβουλεύει καί νά νουθετεῖ μέσα ἀπό τίς ἐπιστολές του, καί συγχρόνως ἔνιωσαν τόν παλμό τῆς καρδιᾶς του, τόν σφυγμό τῆς ἀγάπης του γιά τόν Χριστό, ὅταν διάβαζαν τίς συγκλονιστικές ἀποκαλύψεις τῶν μυχίων σκέψεών του, πού ἐξέφραζαν τό μέγεθος τῆς ἀγάπης του πρός τόν Χριστό καί τή λαχτάρα του γι᾽ αὐτόν.
Οἱ λόγοι τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου «Χριστῷ συνεσταύρωμαι ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός», ἤ τό «ἐμοί τό ζῆν Χριστός καί τό ἀποθανεῖν κέρδος» καί ἀκόμη τό «τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ … πέπεισμαι γάρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωή … οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ», εἶχαν χωρίς ἀμφιβολία γαλουχήσει τίς ψυχές τῶν ἁγίων μαρτύρων, καί ἀσφαλῶς καί τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος, καί τίς εἶχαν προετοιμάσει ἀκόμη καί γιά τό μαρτύριο.
Καί ἐκεῖνες τίς δύσκολες ὧρες τῶν βασανιστηρίων καί τοῦ μαρτυρίου, εἶναι βέβαιο ὅτι θά ἐρχόταν στόν νοῦ τους ἡ εἰκόνα πού περιγράψει ὁ ἀπόστολος στήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολή του: «τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα … δι᾽ ὑπομονῆς τρέχωμεν τόν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν» καί θά ἔπαιρναν θάρρος, ὅταν θυμόταν τούς λόγους του ἀπό τήν πρός Ρωμαίους ἐπιστολή: «ἀλλ᾽ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διά τοῦ ἀγαπήσαντός» ἡμᾶς καί «λογίζομαι ὅτι οὐκ ἄξια τά παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρός τήν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς».
Ἔτσι, ὑποδεχομένοι τά ἱερά λείψανα τῶν ἁγίων μας, ὑποδεχόμενοι ἀπόψε τή χαριτόβρυτη κάρα τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος, εἶναι ὄχι μόνο σάν νά ὑποδεχόμεθα τόν ἴδιο τόν θαυμαστώσαντα αὐτόν Χριστό, ὁ ὁποῖος μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι «ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμέ δέχεται», ἀλλά εἶναι σάν νά ὑποδεχόμασθε καί τόν κατά πνεῦμα διδάσκαλό του, τόν οὐρανοπολίτη καί οὐρανοβάμονα μέγα Παῦλο. Καί ἀκόμη τιμῶντας ἀπόψε τό ἱερό λείψανο τοῦ μεγαλομάρτυρος τοῦ Χριστοῦ καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος εἶναι σάν νά τιμοῦμε καί τόν ἀλείπτη του, τόν ὑπέρ τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ εὐαγγελίου του περιδραμόντα τήν οἰκουμένη καί μαρτυρήσαντα.
Γι᾽ αὐτό καί σᾶς εἴμεθα ἰδιαιτέρως εὐγνώμονες, Ἅγιε Καθηγούμενε, καί ἐκφράζουμε γιά μία ἀκόμη φορά τίς θερμότατες εὐχαριστίες μας καί πρός ἐσᾶς καί πρός τόν Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη σας, τόν Ἅγιο Σύρου, Τήνου καί Μυκόνου κύριο Δωρόθεο, μέ τήν ἄδεια καί τήν εὐλογία τοῦ ὁποίου μεταφέρατε τή τιμία κάρα στήν Ἱερά Μητρόπολή μας καί στήν πόλη μας, καί εὐχόμεθα ταπεινά ὁ ἅγιος μεγαλομάρτυς καί ἰαματικός Παντελεήμων, τόν ὁποῖο διακονεῖτε καί εὐλαβεῖσθε, ὅπως καί ἐμεῖς, ἀλλά καί ὁ ἅγιος Ἀντώνιος, ὁ νέος, ὁ πολιοῦχος τῆς Βεροίας, νά σᾶς ἐνισχύουν καί νά σᾶς χαρίζουν ἔτη πολλά γιά νά διακονεῖτε καί σεῖς τήν Ἐκκλησία καί τήν Ἱερά Μονή Παναχράντου.
Ἀδελφοί μου, ἄς ἀρυσθοῦμε ἀπό τή χάρη πού ἐκπηγάζει ἡ τιμία καί θαυματουργός κάρα τοῦ ἁγίου καί ἰαματικοῦ Παντελεήμονος καί ἄς ἀγωνισθοῦμε νά μιμηθοῦμε τήν ἀγάπη του στόν Χριστό, ὅπως καί ἐκεῖνος μιμήθηκε τήν ἀγάπη τοῦ ἁγίου πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, ὥστε καί διά τῶν πρεσβειῶν του νά προοδεύουμε στήν ἐν Χριστῷ ζωή καί νά ἀξιωθοῦμε καί τῆς αἰωνίου ζωῆς, τήν ὁποία ἐκεῖνος ἀπολαμβάνει ἤδη στόν οὐρανό μαζί μέ τόν ἱδρυτή τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, μέγα ἀπόστολο Παῦλο.