Το Σάββατο 2 Οκτωβρίου το πρωί στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο της μακαριστής Θεοδώρας Μπίρδα, κατά σάρκα μητέρας του Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Αρχιμ. Αθηναγόρου Μπίρδα.
Στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία που προηγήθηκε προεξήρχε και κήρυξε το θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ενώ συμπροσευχόμενοι παρέστησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος και Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε, μεταξύ άλλων:
«Καί ἰδών τήν πίστιν αὐτῶν εἶπεν· ἄνθρωπε, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».
Ἕνα πολύ γνωστό θαῦμα τοῦ Χριστοῦ, τή θεραπεία ἑνός παραλύτου, μᾶς παρουσίασε τό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα. Ὁ παράλυτος αὐτός δέν εἶναι βεβαίως ὁ μόνος τόν ὁποῖο θεράπευσε ὁ Χριστός, ἡ θεραπεία του ὅμως ξεχωρίζει, γιατί δέν ὀφείλεται μόνο στή δύναμη τοῦ Χριστοῦ, δέν ὀφείλεται μόνο στήν πίστη τοῦ παραλύτου, ἀλλά ὀφείλεται κατ᾽ ἐξοχήν στήν πίστη τῶν τεσσάρων ἀνθρώπων πού τόν μετέφεραν ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Χριστός πολλές φορές ἔχει ἀναφερθεῖ στήν πίστη τῶν ἀνθρώπων καί τή σημασία της. Πολλές φορές ἔχει ἀναφερθεῖ σέ ὅλα ἐκεῖνα, τά ὁποῖα μπορεῖ νά ἐπιτύχει ὁ ἄνθρωπος πού πιστεύει σέ Ἐκεῖνον, καί διαβεβαιώνει τούς ἀκροατές του ὅτι, ὅποιος τόν πιστεύει ὡς Θεό, θά μπορέσει νά κάνει μέ τή βοήθειά του ὄχι μόνο ὅσα ὁ ἴδιος κάνει ἀλλά καί μεγαλύτερα ἀπό αὐτά. Ἐπιπλέον, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ὁ Χριστός θεωρεῖ τήν πίστη τοῦ ἀνθρώπου στή θεότητα καί τή δύναμή του ὡς τήν ἀναγκαία προϋπόθεση γιά νά κάνει ἕνα θαῦμα. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὁ Χριστός δέν μπορεῖ νά κάνει τό θαῦμα καί χωρίς τήν πίστη τῶν ἀνθρώπων, δέν θέλει ὅμως νά παρεξηγεῖται ἡ δύναμή του, νά θεωρεῖται ὡς κάτι τό μαγικό, καί ἀκόμη θέλει τό θαῦμα νά ἐνισχύει τήν πίστη τοῦ ἀνθρώπου καί νά τόν βοηθᾶ νά ζήσει κοντά στόν Χριστό.
Στό σημερινό ὅμως θαῦμα ὁ Χριστός δέν ἀναφέρεται στήν πίστη καί δέν τήν ζητᾶ ὡς προϋπόθεση. Τήν διαπιστώνει, τήν ἀναδεικνύει καί τήν προβάλλει πρός μίμηση ὄχι μόνο σέ ὅσους ἦταν τότε παρόντες ἀλλά καί σέ ὅλους ἐμᾶς σήμερα. «Ἰδών τήν πίστιν αὐτῶν εἶπεν· ἄνθρωπε, ἀφέωνταί σοι αἱ ἁμαρτίαι σου».
Ἡ πίστη πού ἐπαινεῖ ὁ Χριστός εἶναι ἡ πίστη τῶν ἀνθρώπων πού μεταφέρουν τόν παράλυτο, ἡ πίστη ἡ ὁποία δέν ὑποχωρεῖ μπροστά στά ἐμπόδια, δέν ἀπογοητεύεται ἀπό τό πλῆθος τοῦ κόσμου, τό ὁποῖο τούς ἐμπόδιζε νά πλησιάσουν τόν Χριστό καί νά τοῦ ζητήσουν νά θεραπεύσει τήν παράλυτο, ἀλλά βρίσκει νέο τρόπο γιά νά ἐπιτύχει τόν σκοπό της, χωρίς νά ὑπολογίζει τόν κόπο καί τή δυσκολία. Γιατί ἡ πίστη τούς δημιουργεῖ τή βεβαιότητα ὅτι ὁ Χριστός θά θεραπεύσει τόν ἄνθρωπό τους καί γι᾽ αὐτό ἀξίζει νά καταβάλλουν κάθε προσπάθεια, ἀξίζει ἀκόμη καί νά ὑποβληθοῦν στόν τεράστιο κόπο νά κατεβάσουν τόν παράλυτο ἀπό τή στέγη τοῦ σπιτιοῦ, προκειμένου νά τόν φέρουν ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ.
Ἄς σκεφθοῦμε ποιά πίστη ὑποδηλώνει αὐτή ἡ προσπάθεια τῶν ἀνθρώπων, μία πίστη τήν ὁποία ὁ Χριστός ἀνταμείβει ὄχι ἁπλῶς μέ τή θεραπεία τοῦ παραλύτου ἀλλά καί μέ τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν του. Ἄς συγκρίνουμε τή δική μας πίστη μέ τήν πίστη αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων καί ἄς ἐξετάσουμε πόσο γρήγορα πολλές φορές ἡ δίκη μας πίστη μᾶς ἐγκαταλείπει, πόσο γρήγορα μετατρέπεται σέ ἀμφιβολία καί ἀπιστία, πόσο γρήγορα μετατρέπεται ἀκόμη καί σέ ἄρνηση.
Γιατί; Γιατί ἡ πίστη μας εἶναι ἐπιφανειακή, εἶναι πίστη μόνο στά λόγια, πίστη χωρίς ἀντίκρισμα στήν ψυχή μας καί ζωή μας. Πιστεύουμε, γιατί ἔτσι μάθαμε, ἀλλά δέν ξέρουμε οὔτε τί πιστεύουμε οὔτε γιατί πιστεύουμε. Ἡ πίστη μας εἶναι ἀδύναμη, γιατί ἄν πιστεύαμε βαθειά καί οὐσιαστικά στόν Χριστό, τότε θά ἔπρεπε ἡ ζωή μας νά εἶναι σύμφωνη μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές του. Ὅμως ἐμεῖς προσπαθοῦμε νά συνδυάσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ μέ τό δικό μας θέλημα καί νά ζήσουμε τή ζωή μας ὄχι ὅπως μᾶς ζητᾶ καί μᾶς συμβουλεύει ὁ Θεός νά ζήσουμε, ἀλλά ὅπως μᾶς βολεύει καί μᾶς ταιριάζει. Καί αὐτό ἔχει ὡς συνέπεια ἡ πίστη μας νά παραμένει ἐπιφανειακή, νά μήν ἔχει βαθειές ρίζες στήν ψυχή μας, καί ἔτσι μέ τήν πρώτη δυσκολία, μέ τόν πρῶτο πειρασμό νά κλονίζεται καί νά ἐγκαταλείπουμε τήν προσπάθεια. Ἀντίθετα, οἱ ἄνθρωποι πού μετέφεραν τόν παράλυτο τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς κατόρθωσαν μέ τή μεγάλη πίστη τους, ὁ Χριστός νά τοῦ χαρίσει τόσο τή σωματικἠ ὑγεία, θεραπεύοντας τήν παραλυσία του, ὅσο καί τήν πνευματική, παρέχοντάς του τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν.
Αὐτή τήν πίστη πού πραγματικά σώζει, ἄς προσπαθήσουμε νά μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς, διότι αὐτή εἶναι ἡ πίστη πού περιμένει ὁ Χριστός ἀπό ὅλους μας.
Αὐτή τήν πίστη διέθετε καί ἡ μακαριστή ἀδελφή μας Θεοδώρα, τῆς ὁποίας τελοῦμε σήμερα τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο, προσευχόμενοι γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς της. Μέ αὐτή τή μεγάλη καί ζωντανή πίστη της στήριξε καί τήν οἰκογένειά της, καί αὐτήν δίδαξε καί κληροδότησε ὡς τόν πολυτιμότερο θησαυρό καί στά παιδιά καί στά ἐγγόνια της.
Ἀπόδειξη, ἄλλωστε, τῆς μεγάλης πίστεώς της ἦταν καί γεγονός ὅτι μέ χαρά προσέφερε τόν υἱό της στή διακονία τῆς Ἐκκλησίας καί ἀξιώθηκε νά τόν δεῖ λειτουργό τοῦ Ὑψίστου. Αὐτή ἡ πίστη της στόν Χριστό εἴμεθα βέβαιοι ὅτι τήν συνοδεύει καί μετά τήν ἐκδημία της ἀπό τόν παρόντα κόσμο καί θά ἀποτελεῖ τήν καλή της ὁμολογία ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος εὐχόμεθα καί προσευχόμεθα ἀπό καρδίας νά τήν κατατάξει μετά τῶν δικαίων καί τῶν ἐκλεκτῶν του.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ