Βεροίας: Διπλή η ευγνωμοσύνη μας προς την Παναγία Μητέρα

Με λαμπρότητα εορτάστηκε στον ιστορικό Παλαιό Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας η Θεομητορική Εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και η Εθνική επέτειος της 25ης Μαρτίου.

Την Παρασκευή 25 Μαρτίου το πρωί τελέστηκε ο Εόρτιος Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο. Ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων τόνισε: “Μπορεί ο Θεός να μας χάρισε διά της Παναγίας την ελευ­θερία μας, όμως δεν την επιβάλλει σε κα­­­νένα. Είναι χρέος δικό μας να τη διατηρήσουμε, αποφεύγοντας να γίνουμε και πάλι με τις πράξεις μας και τις επιλογές μας δέσμιοι της αμαρτίας και του διαβόλου’.

Στη συνέχεια τελέστηκε επίσημη Δοξολογία παρουσία του Υφυπουργού Οικονομικών και Βουλευτού Ημαθίας κ. Απόστολου Βεσυρόπουλου και των λοιπών τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και ακολούθησε η εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας από τον πρώην Νομάρχη κ. Κωνσταντίνο Καραπαναγιωτίδη.

Τέλος, τελέστηκε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως, ενώ ο εορτασμός ολοκληρώθηκε με τη μαθητική και τη στρατιωτική παρέλαση στην οδό Μητροπόλεως.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Της Εύας νυν δι᾽ εμού καταρ­γεί­σθω κατάκριμα». Με αυτούς τους λόγους παρου­σιά­ζει ο ιερός υμνογράφος την Πα­να­γία Παρθένο να ανταποκρίνεται στο ουράνιο μήνυμα του αρχαγ­γε­λου Γαβριήλ που την επισκέπτεται στη Ναζαρέτ.

Η Παναγία Παρθένος γνωρίζει τον ρόλο της Εύας, της πρώτης γυ­ναίκας, στην έξωση των ανθρώπων από τον παράδεισο της τρυ­φης, εξαιτίας της παρακοής στην εντολή του Θεού και της συνερ­γα­σίας της με τον πονηρό. Γι᾽ αυτό και δέχεται να αναλάβει με την υπα­κοή της στο θέλημα του Θεού, όπως της το μεταφέρει ο αρχάγ­γε­λος Γαβριήλ, τον ρόλο της νέας Εύας. Αναλαμβάνει να γίνει συνερ­γος του Θεού στο σχέδιο της θείας οικονομίας για τη σωτηρία των ανθρώπων και την επιστροφή τους στον παράδεισο.

Με την υπακοή της η Παναγία Παρθένος θέτει τέρμα στην ανυ­πα­κοή των ανθρώπων προς τον Θεό και εκπλη­ρώνει το χρέος τους ένα­ντι του. Η δική της υπακοή γίνεται η προϋ­πόθεση για να λει­τουργήσει ευερ­γετικά για το ανθρώ­πινο γένος η υπα­κοή του Υιού και Λο­γου του Θεού, ο οποίος για χάρη των ανθρώπων θα κενώ­σει διά της Υπε­ραγίας Θεο­τόκου τον εαυτόν του «μορφήν δούλου λαβών» και θα γίνει για τη σωτη­ρία τους «υπή­κοος μέχρι θα­νάτου, θανάτου δε σταυρού».

Με την υπακοή της η Παναγία Παρ­­θένος δεν ανοίγει μόνο «την θύραν την κεκλεισμένην» της Εδέμ, αλλά γίνεται η ίδια η θύρα και η γέφυρα «η μετάγουσα τους εκ γης προς ουρανόν».

Έτσι η υπακοή της ταπεινής Κο­ρης της Ναζαρέτ δεν ανυψώνει μόνο την ίδια και την καθιστά «υψη­λοτέραν των ουρανών και κα­θα­ρωτέραν λαμπηδόνων ηλια­κων», αλλά ανυψώνει και τον αν­θρωπο και τον καθιστά τέκνο Θεού και κληρονόμο της βασιλείας του.

Να, γιατί η υπακοή της Υπερα­γίας Θεοτόκου έχει τόσο μεγάλη ση­μασία. Να, γιατί η Εκκλησία μας εορτάζει σήμερα πανηγυρικά το γεγονός του Ευαγγελισμού ως «της σωτη­ρίας ημών το κεφάλαιον». Διότι υπήρξε όντως η αρχή ενός κύκλου στη ζωή του ανθρωπίνου γένους, ενός κύκλου ελευθερίας από τα δεσμά της αμαρτίας και υιοθεσίας του ανθρώπου από τον Θεό που τον οδηγεί στη σωτηρία.

Για εμάς όμως τους Έλληνες αρχίζει αυτή την ημέρα και ένας άλλος κύκλος ελευθερίας και ανε­ξαρ­­τησίας. Αυτός για τον οποίο αγω­νι­σθηκαν και θυσιάσθη­καν οι πατέ­ρες μας πολεμώντας με τη χα­ρη και την ευλογία της Πα­να­γίας μας που είχαν ζητήσει ανή­μερα της εορ­της του Ευαγγε­λι­σμού της ενώπιον της ιερής της ει­κόνος.

Γι᾽ αυτό και για εμάς είναι διπλή η εορτή, είναι δι­πλή η χαρά, είναι διπλός ο ευαγ­γε­λισμός, είναι δι­πλή η ευγνωμοσύνη μας προς την Πα­να­γία Μη­τέρα μας, η οποία δεν εξό­φλησε μόνο το χρέος μας προς τον Θεό απαλ­λα­σοντάς μας διά του Υιού της από τα δεσμά της αμαρ­τίας και του διαβόλου, αλλά έγινε για μία ακό­μη φορά στην ιστορία του Γε­νους μας η υπέρ­μα­χος Στρα­τηγός που ενίσχυσε τους πατέρες μας στον τι­τάνιο αγώνα τους για να ελευ­θε­ρώσουν την επί τετρακόσια και πλέον χρόνια πα­τρίδα μας από τον αλλόθρησκο κα­τα­κτητή.

Και εάν η Παναγία μας εκπληρώνει σήμερα το αρχαίο χρέος των αν­θρώπων, το ερώτημα που τίθε­ται, αδελφοί μου, είναι πως εκ­πλη­­ρώνουμε εμείς το χρέος μας προς την Παναγία μας αλλά και προς τους προγόνους μας που θυ­σιάσθηκαν για την ελευθερία μας. Και υπάρχει ένας μόνο τρόπος για να το επιτύχουμε: να φανούμε αν­τάξιοι της διπλής δωρεάς της Πα­ναγίας μας αλλά και των αγώ­νων των πατέρων μας.

Γιατί μπορεί ο Θεός να μας χάρισε διά της Παναγίας την ελευ­θερία μας, όμως δεν την επιβάλλει σε κα­­­νένα. Είναι χρέος δικό μας να τη διατηρήσουμε, αποδεχόμενοι τη δω­ρεά του. Είναι χρέος μας να τη διατηρήσουμε, αποφεύγοντας να γίνουμε και πάλι με τις πράξεις μας και τις επιλογές μας δέσμιοι της αμαρτίας και του διαβόλου. Είναι χρέος μας να τη διατηρή­σου­με, με­νοντας πιστοί στις εν­τολές και τον νόμο του και εμπι­στευό­μενοι τη ζωή μας στην αγά­πη του.

Ανάλογο είναι και το χρέος μας προς τους πατέρες μας. Εκείνοι έδω­­­σαν τη ζωή τους για να ζούμε εμείς ελεύθεροι, και δικό μας χρε­ος είναι να διατηρούμε αυτή την ελευ­­θερία με σεβασμό στις αρχές και τις αξίες από τις οποίες δια­πνε­όταν και εκείνοι, χωρίς να απεμ­πο­λούμε τα δικαιώματά μας και κυ­ρι­ως χωρίς να απαρνούμεθα την αγάπη μας προς την πατρίδα, έτσι ώστε να έχουμε πάντοτε την Πα­ναγία μας προστάτιδα και βοη­θο μας στους δύσκολους και­ρούς που διέρχεται η πατρίδα μας και ο κόσμος.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ORTHODOXIANEWSAGENCY.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το ORTHODOXIANEWSAGENCY.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις.