Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Σπυρίδωνος Κουλούρας λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο χθες ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.
Ο Σεβασμιώτατος, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στα παραδείγματα των Αγίων που μας χαρίζει η Εκκλησία.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε μή ὡς ἄσοφοι ἀλλ᾽ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσί».
Διανύουμε μία περίοδο κατά τήν ὁποία ὅλοι προβληματιζόμαστε γιά τόν χρόνο πού ἐγγίζει πρός τό τέλος του, γιά ὅσα κάναμε κατά τή διάρκειά του, καί γιά ὅσα ἐλπίζουμε καί εὐχόμεθα νά κάνουμε στό μέλλον. Γι᾽αὐτό καί ὁ λόγος τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, πού ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, ἔχει ἰδιαίτερη σημασία καί ἀξία γιά ὅλους μας.
«Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε μή ὡς ἄσοφοι ἀλλ᾽ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσί».
Ἡ προτροπή τοῦ ἀποστόλου δέν εἶναι μόνο καρπός τῆς ἐμπειρίας του ἀπό τήν προσωπική του ζωή καί τήν ἀποστολική του δράση ἀλλά καί τῆς χάριτος καί τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Θεοῦ πού διέθετε πλούσια ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Γνώριζε, ὅπως καί ὅλοι γνωρίζουμε, ὅτι ὁ χρόνος τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας δέν εἶναι ἀτελείωτος, δέν εἶναι αἰώνιος, σέ ἀντίθεση μέ τόν χρόνο τῆς μελλούσης ζωῆς, τῆς αἰωνίου ζωῆς. Γι᾽ αὐτό καί χρειάζεται μία ὀρθή διαχείρισή του, μία ἀξιοποίηση, ὥστε νά κατορθώσουμε νά ἐπιτύχουμε τόν σκοπό τῆς ζωῆς μας. Χρειάζεται μία σωστή «ἐξαγορά», ὥστε ὁ χρόνος νά μήν φεύγει κενός, νά μήν χάνεται ἄσκοπα, νά μήν δαπανᾶται σέ πράγματα ἀνώφελα καί ἄχρηστα, καί πολύ περισσότερο νά μήν κατασπαλᾶται σέ ἔργα κακίας καί ἁμαρτίας.
Γιά νά διαχειρισθοῦμε ὀρθά τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας θά πρέπει νά προσέχουμε, ὅπως μᾶς συμβουλεύει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος, «πῶς ἀκριβῶς» πορευόμεθα στή ζωή μας, καί νά βλέπουμε ποῦ πηγαίνουμε καί ποιές ἐπιλογές κάνουμε.
Ὁ Χριστός μᾶς ἔχει δώσει τίς ἐντολές του γι᾽ αὐτόν ἀκριβῶς τόν σκοπό. Ὄχι γιά νά μᾶς δεσμεύσει ἤ νά μᾶς στερήσει τήν ἐλευθερία μας, ὄχι γιά νά καταδυναστεύσει τή ζωή μας καί νά τήν κάνει δύσκολη, ἀλλά γιά νά τίς ἔχουμε ὡς ὁδηγό, ὥστε νά μήν χάσουμε τόν δρόμο μας, νά μήν πλανηθοῦμε καί παρασυρθοῦμε στά μονοπάτια τῆς κακίας, νά μήν πέσουμε στίς παγίδες τῆς πονηρίας, τῆς ἀσεβείας καί τῆς ἁμαρτίας.
Οἱ ἐντολές τοῦ Χριστοῦ μᾶς καθοδηγοῦν στήν ἀληθινή ἀξιοποίηση τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς μας, πού δέν εἶναι βεβαίως ἡ ἀπόκτηση ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἡ διασκέδαση, ἡ τρυφή καί ἡ ἐλευθεριότητα, τά ὁποῖα κάποιοι μπορεῖ νά ἐπιδιώκουν, ἀλλά εἶναι ἡ ἀξιοποίησή του μέ τήν προοπτική τῆς μελλούσης ζωῆς, μέ τήν προοπτική τῆς αἰωνιότητος.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γνωρίζει τούς κινδύνους πού διατρέχουμε νά ξεχαστοῦμε καί νά παρασυρθοῦμε ἀπό τίς προκλήσεις τοῦ κόσμου καί τῆς ἁμαρτίας, οἱ ὁποῖες μᾶς περικυκλώνουν, ἀλλά καί ἀπό τήν ἄνεση καί τήν εὐκολία τήν ὁποία ὑπόσχονται ὅσοι μᾶς παρακινοῦν νά ζήσουμε μιά ζωή χαλαρότητος, μιά ζωή πού δέν ἔχει σχέση μέ τήν ἐν Χριστῷ ζωή, μέ τή μυστηριακή ζωή, μέ τή ζωή πού καλούμεθα νά ζήσουμε μέσα στήν Ἐκκλησία ὡς γνήσια τέκνα της.
Γι᾽ αὐτό καί ἐφιστᾶ τήν προσοχή μας καί μᾶς προειδοποιεῖ «ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσί». Οἱ ἡμέρες, μᾶς λέγει, εἶναι πονηρές, εἶναι δύσκολες, καί θά πρέπει ὅλοι νά ἀναλογισθοῦμε τί κάνουμε στή ζωή μας καί πόσο προετοιμαζόμαστε γιά τήν αἰώνιο ζωή. Μᾶς καλεῖ νά σκεφθοῦμε ὄχι γιά νά μελαγχολήσουμε ἤ νά ἀπογοητευθοῦμε, ἀλλά γιά νά εἴμεθα σέ ἐγρήγορση καί νά δραστηριοποιηθοῦμε γιά νά ἀξιοποιήσουμε τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας, γιά νά ἀξιοποιήσουμε τό δῶρο πού μᾶς χάρισε ὁ Χριστός μέ τή γέννησή του, τήν ὁποία θά ἑορτάσουμε σέ λίγες ἡμέρες, γιά νά ἀξιοποιήσουμε τό δῶρο πού μᾶς χάρισε μέ τή θυσία του καί μᾶς χαρίζει μέ τά ἱερά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, δηλαδή τή σωτηρία μας.
Ἡ Ἐκκλησία μας ὅμως δέν περιορίζεται μόνο σέ προτροπές καί συστάσεις. Μᾶς δίνει καί ἁπτά παραδείγματα ζωῆς, τά ὁποῖα μποροῦμε νά ἀκολουθήσουμε, γιά νά μήν προχωροῦμε στή ζωή μας «ὡς ἄσοφοι ἀλλ᾽ ὡς σοφοί».
Καί αὐτά τά παραδείγματα εἶναι οἱ ἅγιοί μας. Εἶναι ὁ ἅγιος Σπυρίδων, τόν ὁποῖο ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας καί πανηγυρίζει ἰδιαιτέρως ἡ ἐνορία σας. Ποιός ἦταν ὁ ἅγιος Σπυρίδων; Ἕνας ἁπλός καί ταπεινός οἰκογενειάρχης ἦταν, ἕνας ὀλιγογράμματος βοσκός. Δέν ἤξερε πολλά, εἶχε ὅμως ὡς ὁδηγό στή ζωή του τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Δέν διέθετε πλοῦτο καί περιουσία, ἀπέκτησε ὅμως πλοῦτο ἀρετῶν καί κυρίως ἀγάπης πρός τόν πλησίον, πρός τούς ἀδελφούς του, ἀλλά καί τόν πλοῦτο τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος τόν ἀντάμειψε ἀπό αὐτή τή ζωή γιά τήν ἀγάπη του καί γιά τήν ἀφοσίωσή του στόν Χριστό καί στούς ἀνθρώπους καί γιά τήν πίστη καί τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς του. Καί αὐτός ὁ ἁπλός ἄνθρωπος ἀξιώθηκε νά γίνει ὄχι μόνο ἐπίσκοπος πού συλλειτουργοῦσε μέ τούς ἀγγέλους, ἀλλά καί μέγας θαυματουργός ἅγιος πού ἔσωζε καί σώζει ὅσους ἐπικαλοῦνται τίς πρεσβεῖες καί τή χάρη του καί ἀπό ἀσθένειες καί ἀπό δοκιμασίες καί ἀπό λιμούς καί λοιμούς.
Τιμώντας τον, λοιπόν, καί ἐμεῖς σήμερα, ἄς ἔχουμε τή ζωή του ὡς παράδειγμα καί πρότυπο καί γιά τή δική μας ζωή, καί ἄς τόν παρακαλοῦμε νά ἀπαλλάξει καί ἐμᾶς, ὅπως ἀπάλλαξε κάποτε καί τή ζωή τῶν κατοίκων τῆς Κερκύρας, ἀπό τή μάστιγα τῆς πανδημίας καί νά μᾶς προστατεύει ἀπό κάθε δυσκολία καί πειρασμό.
Δέν φθάνει ὅμως νά ζητοῦμε μόνο τή χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἁγίων. Θά πρέπει καί ἐμεῖς νά προσπαθοῦμε νά πορευόμεθα στή ζωή μας ὄχι προκαλώντας τόν Θεό μέ παρακοή. Ὁ Θεός καί οἱ ἁμαρτίες μας, θά ἔλεγα, μᾶς ἔδωσαν αὐτή τή δοκιμασία τοῦ κορωνοϊοῦ. Πρέπει νά τηρήσουμε ὅλα τά μέτρα, καί τίς μάσκες καί τά ἐμβόλια, γιατί καθημερινά δυστυχῶς χάνουμε ἀνθρώπους μας. Εἴδατε πόσους μνημόνευσα στούς κεκοιμημένους; Οἱ περισσότεροι ἐκοιμήθησαν αὐτή τήν ἑβδομάδα. Καί μοναχοί καί μοναχές καί ἱερεῖς καί λαϊκοί. Γιατί ὅμως νά δώσουμε κατ᾽ αὐτόν τόν τρόπο τέρμα στή ζωή μας καί νά μήν ὑπακούσουμε στούς ἰατρούς, σ᾽ αὐτούς πού εἶναι εἰδικοί γιά νά προστατεύσουν τή ζωή μας; Διότι ἀκόμη καί τό ἐμβόλιο προστατεύει μέχρι ἐκεῖ πού μπορεῖ, ἀλλά καί νά ἀσθενήσουμε, θά περάσουμε τήν ἀσθένεια πιό ἐλαφρά ἀπό αὐτούς πού εἶναι ἀνεμβολίαστοι. Μήν ἀκοῦτε φωνές οἱ ὁποῖες ὁδηγοῦν στόν θάνατο. Προσπαθεῖστε νά συμμορφωθεῖτε, ὅλοι μας νά συμμορφωθοῦμε, μέ αὐτό πού λέγει ἡ ἐπιστήμη καί μέ αὐτό πού λέγει ἡ Ἐκκλησία. Βλέπετε ὅλη ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τό ἔχει ἀσπασθεῖ, τό ἔχει δεχθεῖ, καί ἐν ταπεινώσει κάνουμε ὅλα αὐτά πού πρέπει νά κάνουμε. Ὄχι μόνο νά παρακαλοῦμε τόν ἅγιο Σπυρίδωνα, ἀλλά καί ἐμεῖς νά προσαρμοσθοῦμε. Τί λέγει; «Σύν Ἀθηνᾷ καί χεῖρα κίνει». Ὄχι μόνο νά ζητοῦμε τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ἐμεῖς νά προσαρμόζουμε τή ζωή μας μέσα στά μέτρα αὐτά, γιά νά ἔχουμε τήν εὐλογία καί τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος.