Την Κυριακή το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου και των Αγίων Διονυσίου του Ρήτορος και Μητροφάνους Αδένδρου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε, μεταξύ άλλων:
“Οι λόγοι, λοιπόν, του Χριστού αλλα και του πρωτοκορυφαίου αποστόλου Παύλου, που ακούσαμε σημερα, ας μας κάνουν όλους μας πιο προσεκτικούς και πιο επιφυλακτικούς στην αξιολόγηση του εαυτου μας. Ας μας οδηγήσουν στο να μην δικαιώνουμε εμείς τον εαυτό μας και να μην πιστεύουμε ότι εμείς κάνουμε ο,τι είναι απαραίτητο για τη σωτηρία μας, και ότι επομένως την έχουμε εξασφαλίσει, διότι αυτος είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να την χάσουμε”.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ:
«Τῇ γάρ χάριτι ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως … οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, ἵνα μή τις καυχήσηται».
Διανύουμε ἤδη τήν περίοδο τῆς νηστείας τῶν Χριστουγέννων καί τῆς προετοιμασίας γιά τή μεγάλη ἑορτή τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία μας. Καί στό θέμα τῆς σωτηρίας ἀναφέρονται τά ἱερά ἀναγνώσματα πού ἀκούσαμε σήμερα, προσεγγίζοντάς το ἀπό διαφορετική ὀπτική γωνία τό κάθε ἕνα.
Στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἕνας εὐσεβής ἄρχων πλησιάζει τόν Χριστό καί τόν ρωτᾶ τί πρέπει νά κάνει γιά νά κληρονομήσει τήν αἰώνια ζωή. Ὁ Ἰησοῦς τόν προτρέπει νά τηρήσει τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, γιά νά ἀκούσει τή διαβεβαίωσή του, ὅτι τίς ἔχει τηρήσει ὅλες ἐκ νεότητός του.
Ὅταν ὅμως ὁ Χριστός τοῦ ὑποδεικνύει αὐτό πού τοῦ λείπει, δηλαδή νά πωλήσει τά ὑπάρχοντά του καί νά τά μοιράσει στούς πτωχούς γιά νά τόν ἀκολουθήσει, ὁ ἄρχων ἀδυνατεῖ νά ἀνταποκριθεῖ καί ἀπέρχεται «λυπούμενος», χάνοντας ἔτσι τήν αἰώνιο ζωή πού ἐπιθυμοῦσε. Καί ὅταν οἱ μαθητές τοῦ Χριστοῦ, ἀπογοητευμένοι ἀπό τήν ἐξέλιξη, τόν ρωτοῦν ποιός τότε μπορεῖ νά σωθεῖ, ὁ Χριστός ἀπαντᾶ ὅτι «τά ἀδύνατα παρ᾽ ἀνθρώποις, δυνατά παρά τῷ Θεῷ ἐστί». Ἡ σωτηρία εἶναι δηλαδή δυνατή μόνο μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά τόν ὁποῖο εἶναι τά πάντα δυνατά σέ ἀντίθεση μέ τόν ἄνθρωπο.
Ὁ Χριστός βεβαίως δέν ἀκυρώνει μέ τήν ἀπάντησή του τή σημασία τῆς προσπαθείας καί τῶν ἔργων τοῦ ἀνθρώπου γιά τή σωτηρία του. Εἶναι ἀναγκαῖα καί αὐτά, γι᾽ αὐτό ἄλλωστε ζητᾶ ἀπό τόν ἄνθρωπο πού τόν πλησίασε νά προσφέρει τά ὑπάρχοντά του στούς πτωχούς καί νά τόν ἀκολουθήσει. Ἀλλά καί αὐτή ἡ προσφορά δέν θά τόν ἔσωζε, χωρίς τή δύναμη καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ, γιατί τά ἀνθρώπινα ἔργα εἶναι ἀδύνατα, καί μόνο ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι δυνατή καί ἱκανή νά καταστήσει τόν χοϊκό καί ἁμαρτωλό ἄνθρωπο κληρονόμο τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Αὐτό μᾶς ἐπιβεβαιώνει καί ὁ λόγος τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, πού ἀκούσαμε στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα: «τῇ γάρ χάριτι ἐστε σεσωσμένοι διά τῆς πίστεως … οὐκ ἐξ ἔργων νόμου, ἵνα μή τις καυχήσηται». Μέ τή χάρη ἔχετε σωθεῖ διά τῆς πίστεως, μᾶς λέγει, ὄχι μέ τά ἔργα σας, ὥστε νά μήν μπορεῖ κανείς νά καυχηθεῖ. Καί δέν περιορίζεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος νά μᾶς διαβεβαιώσει γιά τήν ἀποφασιστική σημασία πού ἔχει ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ στή σωτηρία μας, ἀλλά συνεχίζει ἐξηγώντας μας γιατί δέν ἔχει ἐξαρτήσει ὁ Θεός τή σωτηρία μας ἀπό τά ἔργα τοῦ νόμου, ἀπό τήν ἐφαρμογή δηλαδή τῶν ἐντολῶν του. «Ἵνα μή τις καυχήσηται», γράφει ὁ ἀπόστολος. Γιά νά μήν καυχηθεῖ ποτέ κανείς ὅτι αὐτός εἶναι ὁ αἴτιος τῆς σωτηρίας του, γιά νά μήν θεωρήσει κανείς ὅτι ἡ σωτηρία του ὀφείλεται στήν ἐφαρμογή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ καί ὑπερηφανευθεῖ γι᾽ αὐτό, διότι ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ καύχηση δέν ἔχουν χῶρο στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Ἡ ὑπερηφάνεια καί ἡ καύχηση γιά τήν ἀρετή πού νομίζουμε ὅτι ἔχουμε ἤ γιά τά ἀγαθά ἔργα τά ὁποῖα ἐπιτελοῦμε, τό μόνο πού ἐπιτυγχάνουν εἶναι νά μᾶς κλείνουν τή θύρα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος διά τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου του μᾶς δίδαξε: «ὅταν ποιήσητε πάντα τά διαταχθέντα ὑμῖν, λέγετε ὅτι δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν». Ὅταν κάνετε, δηλαδή, μᾶς λέγει ὁ Χριστός, πράξη ὅλες τίς ἐντολές, νά λέτε ὅτι εἴμεθα δοῦλοι τιποτένιοι, διότι κάναμε αὐτό πού ὀφείλαμε νά κάνουμε.
Οἱ λόγοι, λοιπόν, τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί τοῦ πρωτοκορυφαίου ἀποστόλου Παύλου, πού ἀκούσαμε σήμερα, ἄς μᾶς κάνουν ὅλους μας πιό προσεκτικούς καί πιό ἐπιφυλακτικούς στήν ἀξιολόγηση τοῦ ἑαυτοῦ μας. Ἄς μᾶς ὁδηγήσουν στό νά μήν δικαιώνουμε ἐμεῖς τόν ἑαυτό μας καί νά μήν πιστεύουμε ὅτι ἐμεῖς κάνουμε ὅ,τι εἶναι ἀπαραίτητο γιά τή σωτηρία μας, καί ὅτι ἑπομένως τήν ἔχουμε ἐξασφαλίσει, διότι αὐτός εἶναι ὁ πιό ἀσφαλής τρόπος γιά νά τήν χάσουμε.
Ἐμεῖς θά πρέπει νά ἀγωνιζόμεθα μέ ταπείνωση καί ὑπακοή στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅπως αὐτό ἐκφράζεται διά τῆς Ἐκκλησίας, καί ὄχι κατά τή δική μας ἄποψη ἤ τήν ἄποψη κάποιων ἄλλων ἀνθρώπων, κάποτε δυστυχῶς καί κληρικῶν, πού διαφοροποιοῦνται ὅμως ἀπό αὐτή τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία καί ἀποτελεῖ τόν μόνο γνήσιο ἐκφραστή καί αὐθεντικό ἑρμηνευτή τοῦ λόγου καί τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο. Καί ἄς μήν νομίζουμε ὅτι οἱ πράξεις μας, τά ἔργα μας καί οἱ ἐπιλογές μας, ὅσο καί ἄν αὐτές μᾶς φαίνονται εὐλαβεῖς καί θεάρεστες, μᾶς ἐξασφαλίζουν τή σωτηρία, καί πολύ περισσότερο ἄς μήν καυχώμεθα γιά τή σωτηρία πού νομίζουμε ὅτι μᾶς ὀφείλει ὁ Θεός, ἀλλά ἄς ἐφαρμόζουμε μέ ταπείνωση τίς ἐντολές του καί ἄς ζητοῦμε μέ ταπείνωση τή χάρη καί τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, τό ὁποῖο μόνο μέσα στήν Ἐκκλησία μᾶς προσφέρεται καί τό ὁποῖο μπορεῖ μόνο νά μᾶς ὁδηγήσει στή σωτηρία.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ