«Χω­ρίς να ζητούν αμοιβή, αλ­λά προσ­φέροντας με αγάπη στους αδελ­φούς τους αδιακρίτως»

Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων Βεροίας λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων την Πέμπτη 1 Ιουλίου το πρωί.

O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε». Μία από τις πολλές προτροπές τις οποίες ακούσαμε να δίδει ο Χρι­στός στους δώδεκα μαθητές του είναι και αυτή με την οποία ολο­κληρώθηκε το σημερινό ευαγγε­λικό ανάγνωσμα.

Αφού τους συστήσει να πορευ­θούν προς τους Ισραηλίτες, οι οποίοι είχαν παρεκκλίνει από τον δρόμο του Θεού και να τους προειδο­ποι­ήσουν, όπως έκανε και ο άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ότι πλη­σιάζει η βασιλεία του Θεού, και επομένως είναι καιρός μετανοίας και προετοιμασίας γι’ αυτήν, τους προ­τρέπει να θεραπεύουν τους ασθε­νείς, να ανασταίνουν τους νε­κρούς, να εκβάλλουν τα δαιμόνια και να κάνουν γενικώς έργα ευ­ποιίας με τη δύναμη της πίστεως και τη χάρη του Θεού.

Για να γίνει μάλιστα πιο σαφές αυτό που ζητά ο Χριστός από τους μαθητές του να κάνουν, τους υπεν­θυμίζει ότι όλα όσα θα προσφέρουν στους ανθρώπους δεν είναι δικά τους, αλλά αποτελούν δωρεές του Θεού, τις οποίες κα­λούνται και αυτοί να προσφέρουν με τη σειρά τους στους άλλους.

«Δωρεάν ἐλάβετε, δωρεάν δότε».

Η αλήθεια αυτή, την οποία μας υπενθύμισε σήμερα ο Χριστός, δεν ισχύει μόνο για τους μαθητές του Κυρίου, ισχύει για όλους μας, και αυτό θα πρέπει να το συνειδη­το­ποιήσουμε. Τίποτε από αυτά που έχουμε δεν είναι δικό μας επίτευγ­μα. Τίποτε δεν κατορθώσαμε ή δεν κερδίσαμε μόνοι. Ακόμη και αυτά τα οποία πιστεύουμε ότι κατα­κτη­σαμε με τον κόπο και την προσπά­θειά μας, και αυτά δεν είναι απο­κλειστικά δικά μας. Διότι, εάν δεν είχαμε τη βοήθεια και τη χάρη του Θεού, εάν δεν είχαμε όλα τα χαρί­σματα και τις δυνατότητες τις οποί­ες Εκείνος μας χάρισε πλου­σιοπάροχα, δεν θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε τίποτε στη ζωή μας, όσα και αν προσπαθούσαμε, όσο και αν αγωνιζόμασταν.

Και αυτό δεν θα πρέπει να το ξε­χνούμε ποτέ για τρεις λόγους. Ο πρω­τος είναι για να μην υψηλο­φρονούμε και υπερηφανευόμαστε, λέγοντας τι κάναμε και πόσα κα­τορ­­θώσαμε στη ζωή μας, σαν να μας ανήκουν όσα έχουμε στη διά­θε­ση μας.

Ο δεύτερος λόγος είναι για να μην ξεχνούμε να ευχαριστούμε τον Θεό για όλα όσα μας προσέφερε και μας προσφέρει, αλλά και για να τον αισθανόμεθα συνδεδεμένο με τη ζωή μας και την ύπαρξή μας. Και ο τρίτος λόγος είναι για να εκπλη­ρω­νουμε το δεύτερο μέρος της προτροπής με χαρά.

«Δωρεάν δο­τε», μας λέγει ο Χρι­στός. Δεν είναι δυνατόν να προ­σπα­θούμε να ωφεληθούμε ή να κερδίσουμε, δίδοντας κάτι το οποίο λάβαμε δωρεάν. Ο Θεός μας το προ­σέφερε από την πολλή του αγά­πη και αυτό ζητά και από μας: να το προσφέρουμε και στους αδελφούς μας με αγάπη και χωρίς να έχουμε προσωπικές απαιτήσεις. Ό,τι μας έδωσε ο Θεός, δεν το έδωσε απο­κλει­στικά και μόνο για μας· το έδωσε για να βοηθήσουμε με αυτό και τους άλλους ανθρώπους γύρω μας, για να αποδείξουμε ότι μπο­ρούμε να μοιρασθούμε όσα έχουμε, και πολύ περισσότερο αυτά που μας έδωσε ο Θεός, για να τα απο­λαύσουμε και εμείς, αλλά και για να στηρίξουμε με αυτά τους αδελ­φούς μας.

Και αν σκεφθούμε ότι ο Θεός ζητά από εμάς να δείχνουμε την αγάπη μας και να συμπαραστεκόμεθα στους αδελφούς μας, ορίζοντας μάλιστα την αγάπη προς αυτούς ως το κριτήριο με βάση το οποίο θα μας κρίνει κατά τη μέλλουσα κρίση, αντιλαμβανόμεθα πόσο απέραντη είναι η αγάπη του Θεού, ώστε και αυτά που μας ζητά να δώσουμε στους αδελφούς μας, στην πραγμα­τι­κότητα μας τα έχει χαρίσει ο ίδιος ο Θεός.

Αυτήν την προτροπή του Χριστού «δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε», έκαναν πράξη στη ζωή τους και οι εορταζόμενοι σήμερα άγιοι Ανάρ­γυ­ροι Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι έθεσαν στη διακονία των αδελφών τους και τις ιατρικές τους γνώσεις και τη χάρη των θαυμά­των που έλαβαν από τον Θεό, χω­ρις να ζητούν αντάλ­λαγ­μα, εξ ου και ονομάζονται Ανάργυροι, χω­ρις να ζητούν αμοιβή, αλ­λα προσ­φέροντας με αγάπη στους αδελ­φούς τους αδιακρίτως, εκφρά­ζο­ντας έτσι και την ευγνωμοσύνη τους στον Θεό για τις δωρεές του.

Εορτάζοντας, λοιπόν, και εμείς και πανη­γυρίζοντας τη μνήμη των αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δα­μι­ανού, εδώ στον περικαλλή ναό τους, ας εμπνευσθούμε από το πα­ράδειγμά τους, ας εμπνευσθούμε από την αγάπη τους, και ας τους ακολου­θήσουμε. Διότι όλοι έχουμε λάβει χαρίσματα από τον Θεό και όλοι καλούμεθα να τα αξιοποιούμε προσ­φέροντάς τα στους συναν­θρω­πους μας, ώστε να αποδειχθού­με καλοί διαχει­ριστές όσων μας εμπιστεύθηκε ο Θεός και να κερδί­σουμε με τη χάρη του και τον μισθό που υπόσχεται σε όσους προσφέ­ρουν με αγάπη στους αδελφούς τους ο,τι έχουν, όπως τον κέρδισαν και οι άγιοι Ανάρ­γυ­ροι Κοσμάς και Δαμιανός, οι οποίοι και σήμερα ακόμη δεν παύουν να μας ευερ­γε­τούν δωρεάν με τα θαύ­ματά τους.

Ας επικαλούμεθα τις πρεσβείες τους και ας ζητούμε τη χάρη τους όχι μόνο για να θεραπεύουν τις ασθένειές μας, αλλά και για να μπορούμε και εμείς να προσφέ­ρου­με ο,τι μπορεί ο καθένας μας στους αδελφούς μας. Μην ξεχνούμε: ο,τι έχουμε, και χρήματα και πλούτη, για τα οποία ίσως εργασθήκαμε· αν όμως ερχόταν μία δοκιμασία στη ζωή μας, μία ασθένεια βαρειά, ένα πρόβλημα στο μυαλό μας, ώστε να μην μπορούμε να εργασθούμε, δεν θα τα χάναμε;

Ο Θεός όμως μας έδωσε υγεία, μας έδωσε τη δυνατότητα να σκεφτόμαστε σωστά· δεν πρέπει, λοιπόν, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη μας στον Θεό, να κάνουμε κοινωνούς αυτής της χαράς που έχουμε εμείς και τους αδελφούς μας; Αλλά και εκείνοι που δεν έχουμε, να δοξάζουμε τον Θεό γι᾽ αυτά που έχουμε και για την υγεία που έχουμε· και ο λόγος μας ο αγαθός προς αυτούς που έχουν ανάγκη και αυτός μετρά ενώπιον του Θεού. «Ο έχω τούτο σοι δίδωμι», αυτό που έχω, αυτό σου προσφέρω, είτε είναι πλούτος, είτε είναι λόγος αγαθός, είτε είναι αγάπη, όλα είναι δοσμένα από τον Θεό. Να μην το ξεχνούμε και πάντοτε να προσπαθούμε να ευεργετούμε με οποιοδήποτε τρόπο τους αδελφούς μας για να ομοιάσουμε έτσι τους αγίους Αναργύρους. Αμήν.