Κατά το διήμερο 25 και 26 Ιουλίου εορτάστηκε η ιερά μνήμη της Αγίας Παρασκευής. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Βεροίας. “Αυτή την αγία μεγαλομάρτυρα τιμούμε και εμείς σήμερα, στον ιερό αυτόν ναό που είναι αφιερωμένος στη μνήμη της και ταυτόχρονα αναμιμνησκομεθα των βασανιστηρίων που υπέστη για χάρη του Χριστού. Ένα μάλιστα από τα πολλά βασανιστήρια στα οποία υπεβληθη η αγία Παρασκευή είναι, σύμφωνα με τον βίο της, και η εξόρυξη των οφθαλμών της, γι’ αυτό και έλαβε ειδική χάρη από τον Θεό να θεραπεύει τις ασθένειες των οφθαλμων όλων εκείνων που επικαλούνται τη χάρη και τη βοήθειά της” είπε, μεταξύ άλλων, ο Σεβασμιώτατος.
Το πρωί της Κυριακής λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στον Κοπανό Ναούσης και τέλεσε την εις πρεσβύτερον χειροτονία του έγγαμου Διακόνου και Θεολόγου π. Λουκά Πέκαλη.
Ο Σεβασμιώτατος κατά την ομιλία του στον Εσπερινό της εορτής τόνισε:
«Παρασκευή ἡ σοφή, Ἀντωνίνου τὸ φρύαγμα, ἀνδρικῶς κατέβαλες, προθύμως ἐναθλήσασα». Μέ αὐτά τά λόγια προσφωνεῖ ὁ ἱερός ὑμνογράφος τήν ἑορταζoμένη σήμερα ἁγία ἔνδοξο καί ἀθληφόρο μεγαλομάρτυρα Παρασκευή πού παρά τό νεαρό τῆς ἡλικίας της διέθετε καί τή σοφία καί τή γενναιότητα γιά νά μείνει μέχρι τέλους σταθερή καί ἀκλόνητη στήν πίστη της στόν Χριστό, ὑπομένοντας μέ θάρρος καί καρτερία τό μαρτύριο, ὥστε νά ἀπολαύσει στή συνέχεια τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης ἀπό τά χέρια τοῦ ἀθλοθέτου καί ἀγωνοθέτου Χριστοῦ.
Αὐτή τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα τιμοῦμε καί ἐμεῖς σήμερα, στόν ἱερό αὐτόν ναό πού εἶναι ἀφιερωμένος στή μνήμη της καί ταυτόχρονα ἀναμιμνησκόμεθα τῶν βασανιστηρίων πού ὑπέστη γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ.
Ἕνα μάλιστα ἀπό τά πολλά βασανιστήρια στά ὁποῖα ὑπεβλήθη ἡ ἁγία Παρασκευή εἶναι, σύμφωνα μέ τόν βίο της, καί ἡ ἐξόρυξη τῶν ὀφθαλμῶν της, γι’ αὐτό καί ἔλαβε εἰδική χάρη ἀπό τόν Θεό νά θεραπεύει τίς ἀσθένειες τῶν ὀφθαλμῶν ὅλων ἐκείνων πού ἐπικαλοῦνται τή χάρη καί τή βοήθειά της.
Ἡ εἰδική αὐτή χάρη τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Παρασκευῆς δίδει καί σέ μᾶς σήμερα τήν εὐκαιρία νά ἀναλογισθοῦμε κατά πόσο οἱ πνευματικοί μας ὀφθαλμοί, πού εἶναι πιό ἀξιόλογοι ἀπό τούς φυσικούς, ἔχουν τήν ἀπαιτούμενη ὀξυδέρκεια καί μποροῦν νά βλέπουν καί νά διακρίνουν ὅσα πρέπει ἤ πάσχουν καί δέν διακρίνουν ὅσα χρειάζεται νά βλέπουμε, ἔτσι ὥστε νά μποροῦμε ἀφενός νά ἀξιοποιοῦμε τίς χρήσιμες γιά τή ζωή μας πληροφορίες καί ἐμπειρίες καί ἀφετέρου νά ἀποφεύγουμε ὅσα εἶναι ἐπικίνδυνα, δυσάρεστα, ἁμαρτωλά καί ἀντίθετα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τά φυσικά μάτια γιά νά βλέπουμε ὅσα ὑπάρχουν καί συμβαίνουν γύρω μας καί μέ τή βοήθειά τους νά ἐξυπηρετούμεθα στίς βιοτικές μας ἀνάγκες. Μᾶς ἔδωσε ὅμως καί τούς πνευματικούς ὀφθαλμούς γιά νά βλέπουμε πρωτίστως τόν Θεό ἀλλά καί κατά δεύτερο λόγο νά διακρίνουμε ὅσα εἶναι ὠφέλιμα καί χρήσιμα γιά τήν πνευματική μας πρόοδο.
Γι’ αὐτό, λοιπόν, θά πρέπει καί ἐμεῖς νά φροντίζουμε ὄχι μόνο τήν ὑγεία τῶν σωματικῶν μας ὀφθαλμῶν ἀλλά καί τῶν πνευματικῶν μας. Καί ὑγεία τῶν πνευματικῶν ὀφθαλμῶν σημαίνει πνευματική διάκριση καί πνευματική ὀξυδέρκεια. Ὅταν τά πνευματικά μας μάτια εἶναι καθαρά καί ἐξαγνισμένα τότε μποροῦν νά διακρίνουν ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ σέ κάθε περίσταση καί στιγμή τῆς ζωῆς μας. ῞Οταν τά πνευματικά μας μάτια εἶναι ὑγιῆ, τότε μποροῦν νά διακρίνουν τό καλό ἀπό τό κακό, τό ἀληθινό ἀπό τό ψεύτικο, τήν ἀγαθή ἀπό τήν πονηρή πρόθεση, μποροῦν νά διακρίνουν τούς πειρασμούς καί τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, ὥστε νά προφυλαχθοῦμε ἀπό αὐτές καί νά τίς ἀποφύγουμε.
Ὁ Θεός μᾶς χάρισε τά πνευματικά μάτια γιά νά βλέπουμε τήν ἀλήθεια πίσω ἀπό τήν αἰσθητή πλευρά τῶν πραγμάτων καί τῶν γεγονότων, γιά νά ἀναλύουμε τό παρελθόν, τή ζωή μας, τήν ἱστορία καί νά διδασκόμεθα ἀπό τά λάθη καί τίς παραλείψεις μας, ἀπό τίς πτώσεις καί τίς ἁμαρτίες μας καί νά εἴμαστε πιό προσεκτικοί στό μέλλον. Μᾶς χάρισε ὁ Θεός τά πνευματικά μάτια γιά νά μποροῦμε νά διακρίνουμε τίς ἀνάγκες, τίς ἀδυναμίες καί τίς ἰδιαιτερότητες τῶν ἀδελφῶν μας καί νά τίς ἀντιμετωπίζουμε μέ ἀγάπη, κατανόηση καί ὑπομονή. Μᾶς χάρισε ὁ Θεός τά πνευματικά μάτια γιά νά μποροῦμε νά βλέπουμε μέ εὐκρίνεια τήν πνευματική μας κατάσταση, ὥστε νά διακρίνουμε τά σημεῖα τοῦ ἑαυτοῦ μας τά ὁποῖα χρειάζονται ἀναμόρφωση καί βελτίωση. Γιατί ὅποιος μπορεῖ νά δεῖ τόν ἐσωτερικό του κόσμο καθαρά, ὅποιος μπορεῖ νά δεῖ τίς ἀδυναμίες, τά ἐλαττώματά του, τά πάθη του, ἀλλά καί νά ἐξετάσει τίς προθέσεις καί τίς διαθέσεις καί τούς λογισμούς του, πού δέν εἶναι ὁρατά στούς ἀνθρώπους γύρω του ἀλλά ἐνυπάρχουν στήν ψυχή του, μόνο αὐτός μπορεῖ ἀφενός νά προοδεύσει ὁ ἴδιος πνευματικά καί ἀφετέρου νά εἶναι ἐπιεικής καί συγκαταβατικός μέ τούς συνανθρώπους του.
Νά, ποιά εἶναι ἡ χρησιμότητα καί ἡ σπουδαιότητα τῶν πνευματικῶν ὀφθαλμῶν, γιά τήν ὀξυδέρκεια τῶν ὁποίων θά πρέπει νά ἐνδιαφερόμεθα καί νά φροντίζουμε ὅλοι μας. Ἡ καθαρότητα τῆς ψυχῆς, ὅπως εἶπα καί προηγουμένως, εἶναι αὐτή πού ἐξασφαλίζει καί τήν ἱκανότητα τῶν πνευματικῶν ὀφθαλμῶν νά βλέπουν μέ εὐκρίνεια.
Σ’ αὐτήν θά πρέπει νά προσθέσουμε τή μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ πού ὡς φῶς φωτίζει ὄχι μόνο τόν δρόμο τῆς ζωῆς μας ἀλλά καί τά πνευματικά μάτια μας, ὥστε καί νά βλέπουν καθαρά ἀλλά καί νά εἶναι πάντοτε ἄγρυπνα, ἐκτελῶντας τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ «γρηγορεῖτε … ἵνα μή εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν».
Καί ὡς ὑπόδειγμα ἐγρηγόρσεως προβάλλει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας τήν ἑορταζομένη ἁγία Παρασκευή, ἡ ὁποία διατήρησε σέ ὅλη της τή ζωή καί τά σαρκικά καί τά πνευματικά της μάτια καθαρά ἀπό κάθε ἁμαρτωλό καί ὑλικό θέαμα καί ὑπέμεινε τήν ἀπώλεια τῶν αἰσθητῶν ὀφθαλμῶν γιά νά μπορεῖ νά βλέπει αἰωνίως μέ τά πνευματικά της μάτια τόν Χριστό καί νά ἀπολαμβάνει τή δόξα τοῦ οὐρανοῦ.
Γι’ αὐτό καί ἄς παρακαλέσουμε σήμερα τήν ἁγία Παρασκευή νά μᾶς χαρίζει τήν ὑγεία καί τήν καθαρότητα τῶν πνευματικῶν μας ὀφθαλμῶν, γιά νά μποροῦμε σ’ αὐτή τή ζωή νά βαδίζουμε στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ καί στή μέλλουσα νά ἀπολαύσουμε μαζί της «ἅ ἡτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν».
Επίσης κατά την ομιλία του πριν την εις πρεσβύτερον χειροτονία του π. Λουκά Πέκαλη ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Πάντες γάρ υἱοί Θεοῦ ἐστε διά τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Τή σημασία τῆς ἐν Χριστῷ πίστεως ἀναδεικνύει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού ἀκούσαμε σήμερα ἀπό τήν πρός Γαλάτας ἐπιστολή του.
Πρίν ἀπό τήν ἔλευση τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, λέγει ὁ ἀπόστολος, αὐτό πού ὑπῆρχε ἦταν ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ, τόν ὁποῖο καλοῦντο οἱ ἄνθρωποι νά ἐφαρμόσουν. Ὑπῆρχαν οἱ ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τίς ὁποῖες ἔδωσε στούς ἀνθρώπους διά τοῦ Μωυσέως καί τῶν προφητῶν του, προκειμένου νά τούς προετοιμάσει γιά τήν πίστη, αὐτήν πού θά κήρυττε ὁ Χριστός, τήν πίστη στόν τριαδικό Θεό πού θά δίδασκε μέ τό Εὐαγγέλιό του.
Αὐτή ἡ πίστη ἀπελευθερώνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν νόμο καί τόν ὁδηγεῖ νά βαδίζει στή ζωή του σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, τίς ὁποῖες ἐφαρμόζει ὄχι ἀπό φόβο ἀλλά ἀγάπη στόν Θεό, ἀπό ἀγάπη πρός Ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος «τοσοῦτον ἠγάπησεν τόν κόσμον, ὥστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν», καί κατέστησε τούς πιστεύοντας σέ Αὐτόν υἱούς καί κληρονόμους τῆς βασιλείας του.
Αὐτή τήν πίστη διέθετε καί ἡ ἑορταζομένη σήμερα καί τιμωμένη ἰδιαιτέρως στήν ἐνορία σας καί στόν ἀφιερωμένο στή χάρη της ἱερό αὐτό ναό, ἁγία μεγαλομάρτυς καί ἀθληφόρος Παρασκευή.
Διέθετε πίστη στόν Χριστό καί γι᾽ αὐτό ἀπό τή νεανική της ἡλικία ἐργάσθηκε τά ἔργα τῆς πίστεως, προσφέροντας τή μεγάλη περιουσία τήν ὁποία κληρονόμησε ἀπό τούς γονεῖς της στούς πτωχούς καί ἐνδεεῖς ἀδελφούς της καί ἀφιερώνοντας τόν ἑαυτό της στή διακονία τῆς Ἐκκλησίας, στή μέριμνα τῶν ἀσθενῶν καί στήν ἱεραποστολή.
Διέθετε πίστη στόν Χριστό ἡ ἁγία μεγαλομάρτυς Παρασκευή, γι᾽ αὐτό καί ὅταν ὁ Ρωμαῖος αὐτοκράτορας, ὁ ὁποῖος πληροφορήθηκε τή δράση της, τήν κάλεσε σέ ἀπολογία καί τῆς ζήτησε νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό, ἐκείνη ἐπέλεξε τό μαρτύριο προκειμένου νά μήν ἀρνηθεῖ τήν πίστη της καί νά μήν χωρισθεῖ ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ἀδιαφορώντας γιά τά ἀνταλλάγματα πού τῆς προσέφερε ὁ αὐτοκράτορας καί θεωρώντας πιό σπουδαῖο ἀπό ὅλα αὐτά τήν τιμή νά εἶναι τέκνο Θεοῦ «διά τῆς πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Καί ἔτσι ἀξιώθηκε διά τοῦ μαρτυρίου της νά ἀπολαμβάνει στόν οὐρανό τή μακαριότητα τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ αἰωνίως.
Εἶναι ὄντως μεγάλο προνόμιο αὐτό πού μᾶς προσφέρει ἡ πίστη στόν Χριστό καί λαμβάνουμε διά τοῦ ἁγίου βαπτίσματος, νά εἴμεθα, δηλαδή, «υἱοί Θεοῦ διά τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Εἶναι ὅμως ἀκόμη μεγαλύτερη ἡ δωρεά τήν ὁποία σοῦ προσφέρει σήμερα ὁ Χριστός διά τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἐπισκόπου σου, ὁ ὁποῖος θά σοῦ μεταδώσει σέ λίγο διά τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο θά κατέλθει, τή χάρη τῆς ἱερωσύνης καί θά σέ καταστήσει δι᾽ αὐτῆς οἰκονόμο τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ.
Εἶναι μεγάλη ἡ δωρεά, ἡ τιμή καί ἡ εὐθύνη τήν ὁποία θά λάβεις σέ λίγο, διότι ὁ Θεός σέ καθιστᾶ συνεργό του στή σωτηρία τῶν τέκνων του· σέ καθιστᾶ ὄργανό του γιά νά διακονεῖς τά ἱερά καί φρικτά μυστήριά του, στά ὁποῖα μέ τρόμο παρακύπτουν οἱ ἅγιοι ἄγγελοι, καλύπτοντας τά πρόσωπά τους· σέ καθιστᾶ ποιμένα τῶν λογικῶν του προβάτων γιά νά τά ὁδηγεῖς εἰς νομάς σωτηρίους.
Ὁ Θεός σέ ἀξιώνει αὐτῆς τῆς τιμῆς καί τῆς χάριτος προσβλέποντας στήν ἀγάπη σου καί στήν πίστη τήν ὁποία ἔχεις ἀπό τά παιδικά σου χρόνια στήν ψυχή σου, ἀλλά καί τόν πόθο σου γιά τήν ἱερωσύνη.
Ἀπό σήμερα ὅμως πού θά λάβεις αὐτή τή χάρη, θά πρέπει νά ἀγωνίζεσαι διαρκῶς καί περισσότερο γιά νά αὐξάνεις καί τήν πίστη καί τήν ἀγάπη σου στόν Θεό. Θά πρέπει νά ἀγωνίζεσαι γιά νά καθαίρεις τόν ἑαυτό σου μέ τήν ταπείνωση, μέ τήν ὑπακοή στήν Ἐκκλησία καί τόν Ἐπίσκοπό σου, μέ τήν προθυμία γιά τό ἔργο τοῦ Θεοῦ, μέ τόν ζῆλο σου γιά τή θεία λατρεία, ὥστε νά ἁγιάζεσαι καί νά διακονεῖς κατά τό δυνατόν «ἀκαταγνώστως καί ἀπροσκόπτως» τόν Θεό, νά ἐγγίζεις τήν Ἁγία Τράπεζα καί νά ἀγγίζεις τό Σῶμα τοῦ Κυρίου μας «ἐν καθαρῷ τῷ μαρτυρίῳ τῆς συνειδήσεως» σου.
Δέν θά πρέπει νά ξεχνᾶς ὅμως ὅτι ἡ ζωή τοῦ ἱερέως δέν εἶναι μία εὔκολη καί ἄνετη ζωή. Ἔχει καί δυσκολίες καί πόνους καί θλίψεις, γι᾽ αὐτό καί χρειάζεται περισσότερη πίστη καί περισσότερη ἀγάπη πρός τόν Θεό, ἀπό τόν ὁποῖο θά ἀντλεῖς καί τή δύναμη νά ὑπερβαίνεις τά ἐμπόδια καί νά συνεχίζεις, ὅπως ἔκανε καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα φέρεις καί ὁ ὁποῖος ὑπέμεινε πολλές καί μεγάλες δοκιμασίες καί μαρτύρια, ἀλλά δέν ἔπαυσε ποτέ νά διακονεῖ τόν Θεό, τήν Ἐκκλησία καί τούς ἀνθρώπους μέ αὐταπάρνηση καί αὐτοθυσία.
Στή διακονία σου θά σέ στηρίζουν πάντοτε οἱ δικές μου πατρικές εὐχές, πού σέ γνωρίζω παιδιόθεν, πού ἀκούμπησες στό ὠμόφορό μου τίς ἁμαρτίες, τίς ἀδυναμίες σου καί ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ σέ κατηύθυνε διά τοῦ Ἐπισκόπου, ὅπως καί οἱ εὐχές ὅλων τῶν συμπροσευχομένων σήμερα πατέρων, τῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί ἰδίως τοῦ π. Γεωργίου ὁ ὁποῖος τόσα χρόνια σέ ἔχει βοηθό καί ὡς λαϊκό καί αὐτή τή χρονιά ὡς διάκονο, ἐπίσης τῶν οἰκείων, τῶν γονέων καί τῶν φίλων σου καί εὔχομαι ἀπό καρδίας, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τή συμπαράσταση τῆς εὐλαβοῦς σου συζύγου, τῆς Κατερίνας, νά ἀξιωθεῖς νά ἀποδειχθεῖς ἄξιος τῆς τιμῆς πού σοῦ κάνει σήμερα ὁ Θεός καί νά εὐαρεστήσεις ἐνώπιον του γιά νά ἀπολαύσεις καί σύ τόν μισθό τῶν πιστῶν καί φρονίμων οἰκονόμων του. Εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου γιά νά λάβεις τόν δεύτερο βαθμό τῆς ἱερωσύνης.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΕΔΩ
