Ο Ιερός Ναός Γεννήσεως της Θεοτόκου Πλατέος υποδέχθηκε αποτμήματα των Ιερών Λειψάνων των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης από την ομώνυμη Ιερά Μονή της Ιεράς Μητροπόλεως Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου το απόγευμα της Παρασκευής 22 Μαρτίου 2024.
Τα Ιερά Λείψανα κόμισε ο Αρχιμανδρίτης Πρόχορος Ζιμβραγουδάκης, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Υψηλού Μυτιλήνης και τα υποδέχτηκε στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, επικεφαλής του κλήρου και του πλήθους των ευσεβών πιστών που προσήλθαν από την ευρύτερη περιοχή.
Ακολούθως τελέστηκε η Α´ Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κηρύττοντας τον θείο λόγο εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου κ. Ιάκωβο, για την άδεια και την ευλογία της έλευσης των Ιερών Λειψάνων
Περισσότερες φωτογραφίες στο άλμπουμ:
Ο Σεβασμιώτατος, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Δύναμις τοῦ Ὑψίστου ἐπεσκίασε τότε πρός σύλληψιν τῇ Ἀπειρογάμῳ».
Λίγες ημέρες πριν να εορτάσουμε τη μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο ιερός ποιητής του Ακαθίστου Ύμνου, την πρώτη στάση του οποίου ψάλαμε απόψε προς την Παναγία Παρθένο, μας μετέφερε στη στιγμή του Ευαγγελισμού της. Και με τέσσερις λέξεις μας εξήγησε πως η απειρόγαμος Κόρη της Ναζαρέτ έγινε Μητέρα του Υιού του Θεού, παραμένοντας και μετά τον τόκο της Παρθένος, όπως ήταν και προ του τόκου της.
«Δύναμις τοῦ Ὑψίστου ἐπεσκίασε τότε».
Ποιος δεν γνωρίζει τον τρόπο της γεννήσεως του ανθρώπου; Θείο θαύμα και αυτός, αλλά η γέννηση του Υιού του Θεού ήταν ακόμη μεγαλύτερο θαύμα. Μοναδικό και ανεπανάληπτο, όπως ήταν και ο ίδιος ο Κύριός μας. Μοναδικό και ανεπανάληπτο, όπως ήταν το γεγονος της σαρκώσεως του ασάρκου Θεού. Μοναδικό και ανεπανάληπτο, όπως ήταν και το σχέδιο της θείας αγάπης για τη σωτηρία των ανθρώπων.
Και αυτό το μοναδικό και ανεπανάληπτο θαύμα έγινε εφικτό χάρη στη δύναμη του Θεού. Η δύναμη του Υψίστου επεσκίασε την Παρθένο Μαρία και έκανε το αδύνατο δυνατό. Την επεσκίασε για να την καταστήσει Μητέρα του, για να την καταστήσει συνεργό του στο θαύμα της θείας ενανθρωπήσεως και της ανθρωπίνης θεώσεως.
Ποιος θα μπορούσε να φαντασθεί ότι ήταν δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο; Ποιος θα μπορούσε να σκεφθεί ότι ήταν δυνατόν να γίνει ο Θεός άνθρωπος και μάλιστα να λάβει την ανθρώπινη σάρκα από μία απλή και ταπεινή Κόρη, από την Παρθένο Μαρία; «Ὅπου Θεός» όμως «βούλεται νικᾶται φύσεως τάξις». Και το σχέδιο της σωτηρίας και αποκαταστάσεως του ανθρώπου, που είχε εκπέσει εξαιτίας της παρακοής της θείας εντολής και είχε απομακρυνθεί από τον Θεό, ζώντας μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας, ήταν σχέδιο της θείας βουλήσεως.
Και η τάξη της φύσεως νικήθηκε στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, γιατί εκείνη με την υπακοή της στο θέλημα του Θεού ακύρωσε την παρακοή των πρωτοπλάστων. Η απάντησή της στο μήνυμα του αρχαγγέλου Γαβριήλ την ημέρα του Ευαγγελισμού της, «ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου», ήταν η αρχή της πραγματώσεως του σχεδίου της θείας οικονομίας. Ήταν η αφετηρία της επισκιάσεως της Παναγίας Παρθένου από τη δύναμη του Υψίστου, η οποία επιτελεί πάντοτε «θαυμάσια, μεγάλα».
Και αυτή η δύναμη του Υψίστου συνόδευε την Υπεραγία Θεοτόκο σε όλη τη ζωή της. Με αυτήν αντιμετώπισε σιωπηλά και με υπομονή όλες τις δυσκολίες που συνάντησε ως Μητέρα του Κυρίου μας, από τη Βηθλεέμ μέχρι τον Σταυρό, αλλά και με αυτήν θαυματουργεί και Εκείνη για χάρη των ανθρώπων, για χάρη όσων προσφεύγουν στην αγάπη της και ζητούν την προστασία και τη βοήθειά της, ζητούν την ενίσχυσή της στον αγώνα τους, τη θεραπεία των ασθενειών τους, τη σωτηρία τους.
Με τη δύναμη όμως του Θεού θαυματουργούν και όλοι οι άγιοι, ανάλογα με το μέτρο της δωρεάς που έχει λάβει ο καθένας. Και αυτό ισχύει και για τους νεοφανείς αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, των οποίων τα ιερά λείψανα υποδεχθήκαμε με ευλάβεια και κατάνυξη πριν από λίγο στην ενορία σας, και τα οποία μετέφερε στον ιερό ναό της Παναγίας εδώ, στο Πλατύ, με την άδεια και την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου κ. Ιακώβου, προς τον οποίο εκφράζω τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες μου, ο π. Πρόχορος, για να τα προσκυνήσουμε, να λαβουμε τη χάρη και την ευλογία τους και να ενισχυθούμε στον αγώνα της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην οποία εισήλθαμε πριν από λίγες ημέρες.
Η παρουσία των ιερών και θαυματουργών λειψάνων των αγίων μας υπενθυμίζει και τον λόγο για τον οποίο αξιώθηκαν να έχουν τη δύναμη του Θεού και να θαυματουργούν με αυτή. Και αυτός δεν είναι άλλος από την υπακοή τους στο θέλημα του Θεού, υπακοή που έφθασε μέχρι τη θυσία της ζωής τους για την αγάπη του Θεού, που έφθασε ακόμη και μέχρι το μαρτύριο, όπως έφθασαν και οι άγιοί μας, Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη.
Την ίδια υπακοή, στον υπέρτατο μαλιστα βαθμό, έδειξε και η Υπεραγία Θεοτόκος, που αποδέχθηκε το θέλημα του Θεού στη ζωή της, παρότι ήταν κάτι εντελώς άγνωστο για Εκείνη. Γι᾽ αυτό και όχι μόνο αξιώθηκε της μεγάλης τιμής να γίνει Μητέρα του Υιού του Θεού και να παρακάθηται διά παντός στον θρόνο του, αλλά αποτέλεσε και αποτελεί η Υπεραγία Θεοτόκος υπόδειγμα υπακοής και για τους αγίους και για τον καθένα από εμάς, που την τιμούμε και την υμνούμε.
Και δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι ο πιο ευπρόσδεκτος ύμνος προς την Παναγία μητέρα μας είναι η υπακοή μας στον Υιό της, ιδιαιτέρως αυτή την περίοδο του πνευματικού αγώνος αλλά και σε όλη μας τη ζωή. Και αν εμείς κάνουμε την υπακοή που περιμένει από εμάς, να είμεθα βέβαιοι ότι Εκείνη θα πρεσβεύει για μας στον Υιό της, ώστε να μας επισκιάζει η χάρη και η δύναμή του πάντοτε σε όλη μας τη ζωή.