Υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Αγίου Ελευθερίου και των Ι. Λειψάνων των Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης

Την Δευτέρα 20 Μαΐου στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βεροίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, μετέφερε την Τιμία Κάρα του Αγίου Ελευθερίου από την Ιερά Μητρόπολη Ελασσώνος. Επίσης μετέφερε τεμάχια Ιερών Λειψάνων των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης και λίθο από τον Γολγοθά, τα οποία θα βρίσκονται πάντοτε στον Ιερό Ναό προς ευλογία των πιστών.

Στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο, ενώ μετά το πέρας του Εσπερινού τέλεσε τον Αγιασμό των εγκαινίων του πνευματικού κέντρου του Ιερού Ναού, όπου υπάρχει και παρεκκλήσιο του Οσίου Αμφιλοχίου του εν Πάτμω.

Ο Σεβασμιώτατος δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ελασσώνος κ. Χαρίτωνα, με την ευλογία του οποίου βρίσκεται η Τιμία Κάρα αυτές τις ημέρες στην Ιερά Μητρόπολη μας, ενώ συνεχάρη τον Προϊστάμενο του Ιερού Ναού Αρχιμ. Ιερεμία Γεωργαλή και τους συνεργάτες του για το σπουδαίο έργο που επιτελούνε και έδωσε εκ μέρους του Ιερού Ναού μία εικόνα των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης στους δωρητές της λειψανοθήκης των Αγίων κ. Αναστάσιο και κ. Χαρίκλεια Παπαδοπούλου.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:

«Πλουσίων δωρεῶν τά κρείττονα εἰ­ληφώς παρά Θεοῦ … καλῶς ἐν τούτοις διέπρεψας».

Ἑορτάζει καί πανηγυρίζει ἡ Ἐκ­κλησία μας καί ὁ ἱερός αὐτός ναός ὁ ἀφιερωμένος στή μνήμη τους, τούς ἁγίους ἐνδόξους θεοστέπτους βασιλεῖς καί ἰσαποστόλους, τόν Μέγα Κωνσταντίνο, καί τή μητέρα του, τήν ἁγία Ἑλένη.

Καί τούς τιμᾶ, διότι ἦταν αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἔγιναν ὄργανα τοῦ Θεοῦ γιά νά ἀπολαύσει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ τήν ἐλευθερία, τήν ὁποία εἶχε στερηθεῖ ἐπί τρεῖς αἰῶνες, τρεῖς αἰῶνες κατά τούς ὁποίους εἶ­χε ὑπομείνει σκληρούς διωγμούς καί εἶχε προσφέρει ἑκατόμβες ἁγί­ων μαρτύρων.

Τιμᾶ τόν ἅγιο Κωνσταντίνο, γιατί ἦταν ὁ πρῶτος αὐτοκράτο­ρας, ὁ ὁποῖος μερίμνησε γιά τήν ὀρθό­δο­ξη πίστη καί ἦταν ἐκεῖνος ὁ ὁποῖ­ος συνεκάλεσε τήν πρώτη Οἰκου­με­νική Σύνοδο, ὅταν ἡ Ἐκ­κλησία κλυδωνιζόταν ἀπό τίς αἱ­ρε­τικές διδασκαλίες τοῦ Ἀρείου.

Τιμᾶ καί τή μητέρα του, τήν ἁγία Ἑλένη, ὄχι μόνο γιά τήν καλή καί ἁγία ἐπιρροή πού εἶχε στόν υἱό της, στόν ὁποῖο ἐγνώρισε τόν Χρι­στό καί τήν Ἐκκλησία του, ἀλλά καί γιατί ἡ ἴδια δέν ἐφείσθη χρό­νου καί κόπου καί χρημάτων προ­κει­μένου νά ἀνακαλύψει, νά δια­σώσει καί νά τιμήσει τά ἴχνη τῆς ἐπί γῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στούς ἁγίους Τόπους, καί ἀκόμη νά ἀνε­γείρει σέ ὅλα αὐτά τά ση­μεῖα ἱε­ρούς ναούς, γιά τούς ὁποί­ους ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες καυχώμεθα μέχρι σή­μερα.

Τιμοῦμε ὅμως τούς δύο ἁγί­ους καί γιά ἕναν ἀκόμη λόγο, διότι, ὅπως ἔψαλε ὁ ἱερός ὑμνογράφος στό δοξαστικό τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἀνα­­­φερόμενος στόν Μέγα Κων­στα­­­ντίνο, ἰσχύει ὅμως καί γιά τή μη­­τέρα του τήν ἁγία Ἑλένη, «πλου­σίων δωρεῶν τά κρείττονα εἰ­­ληφώς παρά Θεοῦ … καλῶς ἐν τούτοις διέπρεψας».

Τί σημαίνει αὐτό; Σημαίνει ὅτι ἔλαβε τίς μεγαλύτερες δωρεές ἀπό τόν Θεό, ἀλλά διέπρεψε καί μέ κα­λό τρόπο ἔχοντας αὐτές τίς δω­ρεές.

Μέ ἄλλους λόγους, δέν ἔλαβαν οἱ δύο τιμώμενοι καί ἑορταζόμενοι ἅγιοι ἁπλῶς πολλές καί μεγάλες δωρεές ἀπό τόν Θεό, διότι δωρεά τοῦ Θεοῦ εἶναι καί τά ἀξιώματα καί οἱ θέ­σεις καί τά χρήματα καί οἱ δυνα­τότητες πού ἔχουμε, ἀλλά καί τίς ἀξιοποίησαν γιά τό καλό τῶν ἀν­θρώπων, γιά τό καλό τῆς Ἐκ­κλη­­σίας καί γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ.

Θά μποροῦσαν νά εἶχαν ἀρκεσθεῖ στό νά ἀπολαύσουν τό ὑψηλό τους ἀξίωμα ἀδιαφορώντας γιά ὅλα τά ἄλλα, ὅπως ἔκαναν καί πολλοί ἄλ­λοι αὐτοκράτορες. Ὁ ἅγιος Κων­­­σταντίνος καί ἡ ἁγία Ἑλένη ὅμως δέν ἐπαναπαύθηκαν. Χρη­σι­μοποίησαν τίς δυνατότητες πού τούς παρεῖχε τό ἀξίωμά τους ὑπέρ τῆς πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καί ἔτσι ἀναδεί­χθη­καν ὄχι μόνο σπουδαῖοι κατά κό­σμον ἀλλά καί ἅγιοι κατά Θεόν.

Μέ ἀνάλογο τρόπο πολιτεύθηκε καί ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος, τοῦ ὁ­ποίου ὑποδεχθήκαμε πρό ὀλίγου τή σεπτή καί χαριτόβρυτη κάρα τήν ὁποία μετέφερε στήν Ἱερά Μη­­τρόπολή μας, ἀνταποκρινό­με­νος στήν εὐλαβῆ πα­ρά­κλησή μας ὁ Σεβασμιώτατος Μη­τροπολίτης Ἐλασ­­σῶνος κύριος Χαρίτων,  τόν ὁποῖο καί εὐχαριστοῦμε θερμότα­τα γιά τή μεγάλη αὐτή εὐλογία πού μᾶς ἐκόμισε.

Καί ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος εἶχε πολ­λά καί μεγάλα χαρίσματα, χαρί­σμα­τα πνευματικά, ὄχι κο­σμι­κά. Διακρινόταν γιά τή σύνεσή του καί γιά τή μεγάλη του πίστη, γιά τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς ζωῆς του. Καί ὅλα αὐτά τά ἔθε­σε στή διακονία τοῦ ποιμνίου του καί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χρι­στοῦ, χάριν τοῦ ὁποίου ἔφθασε καί μέχρι τό μαρτύριο, προκειμένου νά μήν ἀρ­νηθεῖ τήν πίστη του καί τήν ἀγάπη του σέ αὐτόν.

Ἡ παρουσία, λοιπόν, τῆς χαριτο­βρύ­του τιμίας κάρας του κατά τήν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων θεο­στέπτων βασιλέων καί ἰσαπο­στό­λων ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλέ­­νης, ἡ ὁποία μᾶς ὑπενθυμίζει τή ζωή του, ὑποδεικνύει καί σέ μᾶς, μαζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο, τό χρέος πού ἔχουμε νά ἀξιο­ποι­οῦ­με τίς δωρεές τοῦ Θεοῦ πρός ὄφελος τῶν ἀνθρώπων ἀλλά καί πρός δόξαν τοῦ Θεοῦ.

Μπορεῖ ἐμεῖς νά μήν διαθέτουμε τίς μεγάλες δωρεές πού ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι καί ὁ ἅγιος Ἐλευθέριος, ὅμως αὐ­τές τίς δωρεές, αὐτά τά χαρίσματα πού ἔχει λάβει ὁ καθένας μας ἀπό τόν Θεό, ἀνάλογα μέ τίς δυνατό­τη­τές μας, θά πρέπει νά τά καλ­λιερ­­γοῦ­με καί νά τά ἀξιοποιοῦμε καί νά κάνουμε μέ αὐτά ἔργα ἀγά­πης καί ἔργα ἀρετῆς, ὄχι γιά τήν προσω­πι­κή μας προβολή ἀλλά γιά τήν ψυχική μας ὠφέλεια καί γιά τή δόξα τοῦ Θεοῦ. Δέν θά πρέπει νά σκεφτόμαστε ὅτι ἐμεῖς δέν ἔχου­με τίς δυνατότητες καί τά χαρίσματα τοῦ ἁγίου Κωνστα­ντί­νου καί τῆς ἁγίας Ἑλένης ἤ τοῦ ἁγίου Ἐλευ­θε­ρίου καί ἑπομένως δέν μποροῦμε νά κάνουμε ὅ,τι ἔκα­ναν ἐκεῖνοι. Ὁ Θεός περιμένει ἀπό ἐμᾶς ἀνάλογα μέ τίς δωρεές καί τά χαρίσματα πού μᾶς ἔχει δώ­σει, καί τοῦ ἀρκεῖ καί τό λίγο, ἄν αὐτό μποροῦμε νά τοῦ προσφέ­ρου­με. Ἀρκεῖ νά προ­σπα­θοῦμε μέ ὅλη μας τή δύναμη καί ὅλη μας τή διάθεση, ὥστε καί νά μιμηθοῦμε τούς ἁγίους πού τιμοῦμε σήμερα καί νά μήν βρεθοῦμε ἀναπολό­γη­τοι ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὅπως ὁ ράθυμος δοῦλος στήν παραβολή τῶν ταλάντων, ἀλλά νά ἀκού­σου­με τό «εὖ δοῦλε, ἀγαθέ καί πιστέ, … εἴσελθε χαίρων εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου».