Με την συμπλήρωση 45 ετών από την ημέρα της Ενθρονίσεως του Σεβ. Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Διονυσίου, η Ιερά Μητρόπολις Χίου ετοίμασε και εγκαινίασε Κειμηλιαρχείον αυτού στην Ενορία του Ιερού Ναού Αγίου Ισιδώρου Βροντάδου.
Προς τούτο, το εσπέρας της 16ης Δεκεμβρίου 2024, κατά τον Εσπερινό της ιεράς Μνήμης του εν αγίοις Πατρός ημών Διονυσίου, Αρχιεπισκόπου Αιγίνης του εν Ζακύνθω και θαυματουργού, κατά την οποία ετελούσε τα Ονομαστήριά του ο μακαριστός Μητροπολίτης Χίου Διονύσιος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος, οραματιστής, εμπνευστής και δημιουργός του Κειμηλιαρχείου τούτου, με τη συμμετοχή ικανού αριθμού Κληρικών από όλη τη Χίο και πιστού λαού, ετέλεσε Εόρτιο Εσπερινό στον Ιερό Ναό των Μεγαλομαρτύρων της Χίου Ισιδώρου και Μυρόπης Βροντάδου και στη συνέχεια, με καταφανή συγκίνηση όλων των συμμετεχόντων, Μνημόσυνο για τον μακαριστό Προκάτοχο και Γέροντά του, Πατέρα και Ποιμενάρχη του Διονύσιο.
Κατά την διακονία του Λόγου, ανεφέρθη στη ζωή και το έργο του μακαριστού Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Διονυσίου και, μεταξύ πολλών, ετόνισε ότι: “εγεννήθη το έτος 1927 στο συνοικισμό Γραμματικιάνοι των Καλημεριανών Ευβοίας. Οι γονείς του υπήρξαν ο Γεώργιος και η Μαρία. Από πολύ ενωρίς εξεδήλωσε την κλίση του στην Ιερωσύνη. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές εφοίτησε στην Μεγάλη Εκκλησιαστική Σχολή και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παρηκολούθησε και μαθήματα στη Νομική Σχολή. Εχρημάτισε κατά την οκταετή υπηρεσία του στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών Αρχιδιάκονος τριών Αρχιεπισκόπων: Σπυρίδωνος, Δωροθέου Γ ́ και Θεοκλήτου Β ́.
Ως Πρεσβύτερος κατετάγη στο στρατιωτικό σώμα και έφθασε στην κορυφή της διοικητικής ιεραρχίας των Ενόπλων Δυνάμεων, απ’ όπου εξελέγη Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών. Εχειροτονήθη την 11η Νοεμβρίου 1979, επέτειο της απελευθερώσεως της Χίου από τους Τούρκους και της ιεράς Μνήμης των Πολιούχων της, από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Σεραφείμ και μέλη της Ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και ανέλαβε τον σταυρό της αρχιερατικής, θυσιαστικής και σταυρικής του διακονίας στη Χίο την 16η Δεκεμβρίου 1979.
Έζησε βίο λιτό και μοναστικό, διεκρίθη δε για την μετά μουσικού κάλλους και αρχοντικής ευπρεπείας επιτέλεση της θείας λατρείας, εχειροτόνησε ικανό αριθμό κληρικών και εκάλυψε πολλές κενές θέσεις. Εγκαινίασε πλήθος Ιερών Ναών, αξιοποίησε την εκκλησιαστική περιουσία και με την προτροπή του ανεγέρθησαν πολλές Ενοριακές Αίθουσες ως Κέντρα Νεότητος. Εποίμανε με αφοσίωση, στοργή και ζήλο, αλλά και μακροθυμία, συγχώρηση και αγάπη την Ιερά Μητρόπολη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών επί τριάντα δύο χρόνια και αξιώθηκε να έχει όχι μόνο χριστιανικά αλλά και αναστάσιμα τα τέλη της ζωής του.
Εξεδήμησε εις Κύριον την 17ην Ιουλίου 2011, ημέραν Κυριακήν, την ώρα της τελέσεως της Θ. Λειτουργίας, ενώ είχε ζητήσει την προηγούμενη ημέρα από τον ευρισκόμενον στο πλευρό του Κληρικό να του ψάλει όλη την αναστάσιμη ακολουθία. Και στο τέλος του είπε: “Πήγαινε και να έλθεις για την “Αγάπη”.
Η Εξόδιος Ακολουθία εψάλη στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου προεξάρχοντος του ιδίου του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, ο οποίος παρέστη αυτοπροσώπως και στον ενταφιασμό του.
Στο πλούσιο ποιμαντικό έργο του περιλαμβάνονται, επίσης, η ανέγερση του “Διονυσιείου Εκκλησιαστικού Λυκείου Β. Αιγαίου”, το οποίο, μετά την αναστολή λειτουργίας του, λίγο πριν την κοίμησή του, παρεχώρησε για τη στέγαση του “Διονυσιείου” Μουσικού Σχολείου, καθώς και η, με την διάθεση περιουσίας του Λωβοκομείου Χίου, ανέγερση του “Οίκου Αγάπης”, ιδρύματος ευρωπαικών προδιαγραφών.
Σε ‘κείνον οφείλεται η δημιουργία Σχολής Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής, που φέρει επάξια το όνομά του, καθώς και η κατοχύρωση της περιουσίας του φιλανθρωπικού ιδρύματος της Ιεράς Μητροπόλεως Χίου “Αντιφυματικός Αγών” για την επιτέλεση του σπουδαίου έργου του. Ακόμη, η παραχώρηση 25 στρεμμάτων μοναστηριακής οικοπεδικής γης για την δημιουργία συνοικισμού εργατικών κατοικιών και η παραχώρηση Ιδρύματος της Ιεράς Μητροπόλεως για τη στέγαση και ενασχόληση παιδιών ΑΜΕΑ.
Κατά την Αρχιερατική διακονία του εγκαινίασε και δύο εκκλησιαστικά Μουσεία, αυτό του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Βροντάδου και του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Καρδαμύλων.
Αξιώθηκε να υποδεχθεί στην Ιερά Μητρόπολή του την Α.Θ. Παναγιότητα, τον Αρχιεπίσκοπον Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίον (16 Αυγούστου 1997), τον εκ Βροντάδου Χίου ορμώμενον μακαριστόν Πατριάρχης Ιεροσολύμων Διόδωρον, τον μακαριστόν Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλον και τον μακαριστόν Αρχιεπίσκοπον Βορείου και Νοτίου Αμερικής Ιάκωβον, ως και αφ’ ενός μεν τους Εξοχωτάτους Προέδρους της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνον Στεφανόπουλον και κ. Κάρολο Παπούλιαν και αφ’ ετέρου τους Εξοχωτάτους Πρωθυπουργούς Κωνσταντίνον Μητσοτάκην, Κωνσταντίνον Σημίτην και Κωνσταντίνον Αχ. Καραμανλή.
Επραγματοποίησε επισκέψεις, όπως στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, στο Πατριαρχείο Μόσχας, στην Εκκλησία της Πολωνίας ως Αρχιερεύς και στην Εκκλησία της Σερβίας ως Αρχιδιάκονος, καθώς και πολλές ποιμαντικές επισκέψεις χάριν των ομογενών στην Αμερική και αλλού, τρεις φορές δε επεσκέφθη το Στρατιωτικό Κοιμητήριο Ν. Κορέας και ετέλεσε “Τρισάγιο” στον τάφο των Ελλήνων πεσόντων.
Διετέλεσε Αντιπρόεδρος της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (2002 – 2003) και Πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Εκκλησιαστικής Τέχνης και Μουσικής, καθώς και Μέλος άλλων Συνοδικών Επιτροπών.
Αξιομνημόνευτη είναι και η εθνική του συνείδηση και προσφορά στη φύλαξη των ορίων της γης της Πατρίδος.
Η όλη του βιοτή υπήρξε μίμηση Χριστού και αποτελεί παρακαταθήκη για πιστή και συνετή ζωή.
Σήμερα, λοιπόν επελέξαμε να τελέσωμε τα Εγκαίνια του Κειμηλιαρχείου του Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Διονυσίου, όπου έχουν αποθησαυρισθεί λειτουργικά άμφια, μίτρες, ποιμαντορικές ράβδοι, μανδύας, σταυροί και εγκόλπια, τιμητικές διακρίσεις και παράσημα, καθώς και πολλά άλλα του μακαριστού Προκατόχου και Γέροντός μου.
Η επιλογή του χώρου στεγάσεως του Κειμηλιαρχείου οφείλεται στη σύνδεση του μακαριστού Μητροπολίτου με την Ενορία αυτή και ακόμη το γεγονός της καταγωγής ενός πιστού και αφοσιωμένου στον μακαριστό Ποιμενάρχη, χριστιανού και όταν ζούσε και μετά την κοίμησή του, μέχρι τέλους της ζωής του, του Ιωάννου Φλάμου. Γι’ αυτό και εκφράζουμε θερμές ευχαριστίες στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, τον Εφημέριο και τα Μέλη, του Ιερού Ναού Αγίου Ισιδώρου Βροντάδου, καθώς και σε όλους τους ενορίτες, γιατί με την προσφορά τους πραγματοποιήθηκε το έργο αυτό, που αποβλέπει στη διάσωση, στη διατήρηση και την διδασκαλία της ιστορικής και εθνικής μνήμης“.
Στη συνέχεια, μετέβησαν όλοι στο Κειμηλιαρχείο του μακαριστού Μητροπολίτου Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Διονυσίου, το οποίο εγκαινίασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών κ. Μάρκος με την τέλεση Αγιασμού.
Η όλη Τελετή ολοκληρώθηκε με την ψαλμώδηση της “Φήμης” του μακαριστού Μητροπολίτου και την αναφώνηση του Εθνικού μας Ύμνου.
Έτσι, η δημιουργία του Κειμηλιαρχείου αυτού αποτελεί μία εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον μακαριστό Μητροπολίτη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών Διονύσιο, που θα διασώζει τα λειτουργικά άμφιά του και θα διδάσκει, ιδιαίτερα την νεολαία μας, τα σχολεία και τα κατηχητικά μας, και όσους το επισκέπτονται την εκκλησιαστική, ιστορική και εθνική προσφορά του.
