Τη μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρα Σεραφείμ, Επισκόπου Φαναρίου τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Με αφορμή την εορτή του Αγίου το ope.gr προβάλει ένα οδοιπορικό βίντεο της Δημοσιογράφου Μαρίας Γιαχνάκη στην Ιερά Μονή Κορώνης, εκεί όπου φυλάσσεται η Τιμία Κάρα του Αγίου.
Στο βίντεο που ακολουθεί ο Μοναχός Κύριλλος μιλάει για την Κάρα του Αγίου Σεραφείμ και για τα συγκλονιστικά θαύματα του Αγίου που έγιναν κατά τη διάρκεια των χρόνων.
Μοντάζ: Μαριάνθη Ματζίρη / Κάμερα: Γιώργος Βρέντζος
Λίγα λόγια για τον Άγιο Ιερομάρτυρα Σεραφείμ
Ο άγιος Σεραφείμ είναι ο πρωτοκορυφαίος του χορού των οκτώ τοπικών αγίων της Μητρόπολης Θεσσαλιώτιδος, πολιούχος και προστάτης της πόλεως Καρδίτσης, αλλά και ολοκλήρου της μητροπολιτικής μας περιφερείας. Εγεννήθη στην Πεζούλα των Αγράφων περί τα μέσα του ΙΣΤ αι. (ίσως το 1550 μ.Χ.). Έτυχε ανωτέρας μορφώσεως και σε ηλικία 17 ετών εκάρη μοναχός στην Μονή Κορώνης με το όνομα Σεραφείμ. Αργότερα, κατεστάθη Αρχιεπίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου. Μαρτύρησε στο Φανάρι στις 4 Δεκεμβρίου του 1601, δεχόμενος τον δι’ ανασκολοπισμού φρικωδέστατον θάνατον. Είναι θαυματουργός και η τιμία κάρα του τεθησαύρισται στην Ιερά Μονή Κορώνης.
Η Ιστορία του Μοναστηριού
Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε το 1123, όταν στην περιοχή βρέθηκε εικόνα της Παναγίας. Αναγνωρίσθηκε ως σταυροπηγιακή, αλλά τους επόμενους αιώνες έπεσε σε παρακμή και καταστράφηκε. Ανοικοδομήθηκε στις αρχές του 16ου αιώνα από τον Ανδρέα Μπούνο, τοπικό άρχοντα που εικονίζεται και στην αγιογράφηση του καθολικού. Κατά την Τουρκοκρατία η μονή διατήρησε τα προνόμιά της και φιλοξένησε σχολή, όπου δίδαξαν σημαντικές προσωπικότητες. Στα χρόνια της Κατοχής βρέθηκε στο επίκεντρο των συγκρούσεων και το 1943 καταστράφηκε από τα γερμανικά στρατεύματα. Ανοικοδομήθηκε και συντηρήθηκε μετά την απελευθέρωση και σήμερα λειτουργεί ως ανδρική. Η ιστορία της συνδέεται με τον Άγιο Σεραφείμ, Αρχιεπίσκοπο Φαναρίου και Νεοχωρίου, που μόνασε εδώ γύρω στο 1580 και η κάρα του φυλάσσεται στη μονή.
Από το συγκρότημα του 16ου αιώνα σώζεται το καθολικό και μία πτέρυγα κελλιών. Το καθολικό ακολουθεί τον τύπο των αγιορείτικων ναών, δηλαδή είναι σταυροειδής με τρεις κόγχες και τρούλο που στηρίζεται σε τέσσερις κίονες. Το εσωτερικό του είναι κατάγραφο με αγιογραφίες του 1587, έργα του μοναχού Δανιήλ, που ακολουθεί την Κρητική Σχολή της ζωγραφικής. Αξιόλογο είναι και το ξυλόγλυπτο τέμπλο των αρχών του 18ου αιώνα, κατασκευασμένο από λαϊκούς καλλιτέχνες, από τα καλύτερα της περιοχής, με εικόνες του 16ου και του 18ου αιώνα. Βόρεια του ναού είναι προσαρτημένο το παρεκκλήσιο του Τιμίου Προδρόμου των αρχών του 18ου αιώνα. Οι τοιχογραφίες του, έργο άγνωστου λαϊκού αγιογράφου, έγιναν το 1739, με χρηματοδότηση κάποιου Αποστολάκη από τα Βραγιανά.
Η Μονή εορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου (Γενέσιο της Θεοτόκου) και στις 4 Δεκεμβρίου (Αγίου Σεραφείμ).
