Που πηγαίνετε, πατέρες; Που μάς αφήνετε εδώ;
Η τελευταία Κυριακή του έτους, ας είναι αφιερωμένη σε αυτούς που λαχταρούσαν τον ερχομό της Κυριακής μέσα στον επίγειο βίο τους και άρα την κέρδισαν αιωνίως μέσα στο έτος 2019.
Καμία αμφιβολία, ότι και οι πέντε λαχταρούσαν να βρεθούν στη χαρά του Κυρίου τους, ότι, δηλαδή, γι’ αυτούς η κοίμησις ήταν η θριαμβική έξοδος και η επιτέλους νίκη.
Ακατανόητο, μωρία για τους πολλούς, όμως η ζύμη η μικρά ζυμώνεται και ονειρεύεται την ώρα της κοιμήσεως ως μία συνάντηση και αγκαλιά και τρόπον τινά ως έναν επουράνιο, ζεστό σπιτικό κύκλο αγίων Πατέρων, γονιών, αδελφών, παιδιών, όλων όσων τα κατάφεραν και επιτέλους νίκησαν εν Χριστώ Ιησού.
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2019 – Ξαφνικά, η Ελλάδα πληροφορείται ότι εξέπνευσε ο Σιατίστης Παύλος. Πρώτη σκέψη όλων, η αξία του ανθρώπου, ο αιφνιδιασμός για τα όσα θα λείψουν από τις σπουδαίες ορθόδοξες θεολογικές ομιλίες του, αλλά και από μόνη της η παρουσία του, το θάρρος του, το ειδικό βάρος της καθεμίας ποιμαντικής δράσης του. Κατ’ ευδοκίαν Θεού, έφυγε στα χώματα της γενέτειράς του, της Χαλκίδος.
ΜΑΪΟΣ 2019 – Εδώ χρειαζόμεθα λέξεις, τις όποιες, ίσως κι εμείς οι ελάχιστοι δεν μπορούμε να αξιωθούμε για να τις πούμε σωστά και εις το ύψος του ανθρώπου. Η είδηση ότι εκοιμήθη ο Γέρων Αιμιλιανός ο Σιμωνοπετρίτης κινητοποιεί όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, προσπαθώντας όλοι να ταξιδέψουν προς το Ιερό Κοινόβιο Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Ορμύλια της Χαλκιδικής.
Για τον Γέροντα Αιμιλιανό, αισθάνεσαι πάντοτε ότι επιθυμείς να αποθησαυρίσεις καθεμία παράγραφο των δημοσιευμένων προφορικών ομιλιών του, ότι, δηλαδή, όπου και εάν ανοίξεις σε καθεμία από τις εκδόσεις γι’ αυτόν, σε οποιαδήποτε σελίδα θα συναντηθείς με κάτι, το οποίο ενστικτωδώς επιθυμείς να το υπογραμμίσεις, να το απομνημονεύσεις, να το γνωρίζεις οπωσδήποτε.
ΙΟΥΛΙΟΣ 2019 – Μαρτυρούμε, διότι το βιώσαμε, ότι το ποίμνιο του έκλαυσε γι’ αυτόν. Και, άραγε, ποιο λεξιλόγιο είναι ικανότερο από το κλάμα του απλού λαού; Πολλά περισσότερα, δε χρειάζονται. Η αξία του μακαριστού Φθιώτιδος αποδείχθηκε στα δάκρυα του ποιμνίου του και άρα έφυγε ένας εκ των σπουδαιότερων της Εκκλησίας της Ελλάδος.
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019 – Έφυγε ο τελευταίος της Συνοδείας. Έφυγε ο πολυαγαπημένος του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού. Έφυγε ο παράδελφος του Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, του παπά Χαράλαμπου του Διονυσιάτου, του παπά Εφραίμ του Κατουνακιώτου. Έφυγε αυτός, του οποίου την παρρησία ενώπιον του Θεού, θα την αντιληφθούμε καλύτερα από εδώ και πέρα, όλοι εμείς και οι επόμενοι από εμάς έως τη συντέλεια των αιώνων.
Για τον Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας, κατά την ημέρα της Κρίσεως θα μαρτυρήσουν οι αγιορείτικες ερημιές της Μικράς Αγίας Άννας και της Νέας Σκήτης, αλλά και οι αγιορείτικες Μονές τις οποίες αναγέννησε πριν αναχωρήσει για να σπείρει τον σπόρο της Ορθοδοξίας στις μακρινές Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Για τον Γέροντα, ταιριάζει η σιωπή και η ταπεινή γονυκλισία προς κάποιον που ευλόγησε, με το πέρασμα του, τα κακοτράχαλα αυτής της Γης.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 2019 – Ένα από τα σπουδαιότερα μυαλά του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, όπου δυσκόλως θα αναδειχθεί παρόμοιος αυτού. Ένα μυαλό ζηλευτό σε απεριόριστο όγκο γνώσεων και μία καρδιά δοσμένη πέρα για πέρα σε αυτό το καθημερινό, πολυετές, επίπονο έργο της. Τον πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό θα τον ενθυμούμαστε για την μνημειώδη εργατικότητα του, τη λάμψη του προσώπου του εκ του σύνεγγυς και τη μακαρία μανία του για την ανάδειξη του πλούτου του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.
Πατήρ Γεώργιος Μεταλληνός, εσήμαινε: Ορθοδοξία και Ελληνισμός.
Ο Θεός να τον αναπαύει. Ήταν σπουδαίος.
Επιμέλεια: Κώστας Παναγόπουλος – Πρακτορείο “ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ”